Παρέμβαση Παπανδρέου για τα ελληνοτουρκικά: Προτεραιότητα έχει η αποκλιμάκωση, αλλά μετά, τι;

Mε την ευχή να μην προκύψει θερμό επεισόδιο με την Τουρκία και την ανάγκη να μπει φρένο στην ένταση που προκαλεί στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, ο Γιώργος Παπανδρέου επισημαίνει σε μακροσκελή δήλωσή του ότι λείπει η εθνική στρατηγική η οποία είναι απαραίτητη για να αντιμετωπιστεί η επιθετικότητα της Άγκυρας.

Ο πρώην πρωθυπουργός και νυν βουλευτής Αχαΐας του Κινήματος Αλλαγής κρίνει θετικά τη συμφωνία για την ΑΟΖ με την Αίγυπτο τονίζοντας παράλληλα: «Η συμφωνία Ελλάδας - Αιγύπτου ήταν αναγκαία για να αποκατασταθεί η διεθνής έννομη τάξη. Το μήνυμα προς όλες τις πλευρές, δεν θα πρέπει να είναι ότι αυτό έγινε ως αντεκδίκηση ή αντιπερισπασμό στην Τουρκία ή την Λιβύη. Το μήνυμα είναι καθαρό: Να αποκατασταθεί το δίκαιο της θάλασσας και με βάση αυτό να προχωρήσουμε σε λύσεις - σε εκκρεμείς οριοθετήσεις θαλασσίων ζωνών στην ανατολική Μεσόγειο. Διαφορετικά, το κόστος θα είναι μεγάλο για τα συμφέροντά μας αλλά και την ειρήνη στην ευρύτερη περιοχή».

Ο κ. Παπανδρέου απαντάει εμμέσως στον Νίκο Κοτζιά λέγοντας χαρακτηριστικά πως «κατανοεί τις επισημάνσεις όλων εκείνων που συμμετείχαν ή χειρίστηκαν προηγούμενες διαπραγματεύσεις με την Αίγυπτο, αλλά σήμερα η μεγάλη ποιοτική διαφορά, είναι ασφαλώς η ίδια η συγκυρία. Μια συγκυρία, για τη διαμόρφωση της οποίας, πέρα από τις εξελίξεις στις γειτονικές χώρες, δεν μπορεί κανείς να αγνοήσει την απουσία μια συνεκτικής στρατηγικής εκ μέρους της Νέας Δημοκρατίας και του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και την άγνοιά τους γύρω από τη σημασία της επίτευξης συναινέσεων στα εθνικά - και όχι μόνο, ζητήματα».

Προσθέτει ότι η κύρωση της συμφωνίας με την Αίγυπτο δεν αποτελεί παρά ένα βήμα που έχει νόημα αν ακολουθήσουν οι αναγκαίες επόμενες φάσεις. «Αυτό απαιτεί να υπάρχει διαμορφωμένη στρατηγική της χώρας. Με τόλμη και αυτοπεποίθηση να έχουμε το δικό μας σχεδιασμό. Πράγμα που σημαίνει ότι, ο εθνικός μας λόγος και οι επιλογές μας, δεν μπορεί να υπακούουν σε «αποφάσεις της στιγμής» ή σε επίδειξη δήθεν πυγμής», υπογραμμίζει ο κ. Παπανδρέου.

Ακόμη επισημαίνει ότι η κλιμακούμενη ένταση με την Τουρκία θα πρέπει να αποτελέσει ευκαιρία μιας γόνιμης αποτίμησης της εμπειρίας σε ό,τι αφορά τις εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά, από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, ώστε να μπορέσουμε να διαμορφώσουμε μια αποτελεσματική εθνική γραμμή.«Αντ´ αυτού, ο δημόσιος διάλογος κυριαρχείται είτε από απόψεις εμπνευσμένες από έναν φαντασιακό πατριωτισμό, που πέρα από μια αυτάρεσκη ικανοποίηση δεν συμβάλλει προς την κατεύθυνση της επίλυσης προβλημάτων και την αντιμετώπιση των προκλήσεων, είτε από παραινέσεις που επικαλούμενες έναν ηττοπαθή ρεαλισμό, υποτιμούν τις δυνατότητές μας. Και οι δύο αυτές προσεγγίσεις έχουν έναν κοινό παρονομαστή: την ακινησία. Την ακινησία και την κρυφή ελπίδα ότι ο από μηχανής θεός θα εμφανισθεί για να μας λυτρώσει ή να επιβάλει μια νέα τάξη πραγμάτων», αναφέρει ο πρώην πρωθυπουργός.

Επικρίνει τόσο τη Νέα Δημοκρατία όσο και τον ΣΥΡΙΖΑ, πως στερούνται σε γενικές γραμμές, με ελάχιστες εξαιρέσεις, μιας συνολικής και συνεκτικής στρατηγικής στα θέματα εξωτερικής πολιτικής. Ιδιαίτερα τονίζει την μεγάλη ευθύνη και υποχρέωση της κυβέρνησης αναφορικά με την πλήρη και έγκαιρη ενημέρωση των κομμάτων για όλα τα μεγάλα θέματα της εξωτερικής πολιτικής, ώστε να αξιοποιηθεί η συμβολή και εμπειρία όλων στη χάραξη γραμμής και στρατηγικής για τη διαμόρφωση ενός ενιαίου εθνικού μετώπου. «Η χώρα και ο Ελληνικός λαός, έχουν μόνο να κερδίσουν από μια τέτοια πρακτική, όχι να χάσουν.

Όταν ξεκαθαρίζαμε στα πολιτικά και στρατιωτικά κέντρα λήψης αποφάσεων, ότι στρατηγικός μας στόχος είναι μια Τουρκία με την οποία θέλουμε συνεργασία, σε ένα πλαίσιο καλής γειτονίας, με σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου και των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.

Κατά τούτο, θεωρώ και απαράδεκτο και επικίνδυνο να ακούγονται δηλώσεις που απευθύνονται προς το εσωτερικό ακροατήριο, του τύπου «περιμένετε και θα δείτε...». Γιατί σε μείζονες επιλογές εθνικής σημασίας, τα πολιτικά κόμματα και ο λαός, ούτε πρέπει να ... περιμένουν, ούτε και να ... εκπλήσσονται. Το αντίθετο επιβάλλεται, αν θέλουμε εθνική ενότητα και ετοιμότητα. Και παίρνω ως αφορμή, την απόφαση για επέκταση των χωρικών υδάτων μας στο Ιόνιο, στα 12 μίλια. Δικαίωμά μας. Είναι κάτι που πολλές μέχρι τώρα κυβερνήσεις είχαν συζητήσει. Δίστασαν δικαίως για να μην υπάρξει αίσθηση ότι υιοθετούν ένα μοντέλο ασύμμετρης επέκτασης των χωρικών μας υδάτων. 'Αρα, αυτή η κίνηση πρέπει να ενταχθεί σε μια στρατηγική. Ποιο λοιπόν, το επόμενο βήμα;», καταλήγει ο κ. Παπανδρέου.