Σταύρος Ράπτης: Ο πατρινός σεναριογράφος του «Μήλα» μίλησε στο thebest από τη Βενετία

Η ταινία φαντάζει εξαιρετικά επίκαιρη καθώς εκτυλίσσεται σε μια άχρονη, νοσηρή εποχή όπου χάνεται η μνήμη. Χάρη στη ρετρό της ματιά, το βασικό πρόσωπο θέλει να θυμηθεί όχι με ψηφιακό τρόπο αλλά με φωτογραφίες Polaroid. Όπως ανέφερε ο Σταύρος στους δημοσιογράφους της Μόστρα, δεν ήταν η πανδημία το κυρίως θέμα αλλά το ότι ένας άντρας προσπαθεί να ξεχάσει κάτι από το παρελθόν του. Για τον ίδιο πάντως από το όλο το σοκ των τελευταίων 6 μηνών αυτό που του λείπει περισσότερο είναι το άγγιγμα.

Ο σκηνοθέτης Χρήστος Νίκου, εξήγησε πως μαζί με το Σταύρο Ράπτη ξεκίνησαν να γράφουν ένα καθαρά κωμικό σενάριο ώσπου άρχισαν να αλλάζουν τον τόνο για να πετύχουν ισορροπία. «Η ζωή μας είναι συνδυασμός τραγικών και κωμικών στιγμών» είπε. Επιπλέον ομολόγησε πως εμπνεύστηκε την ιστορία από τον πατέρα του ο οποίος έτρωγε πολλά μήλα για καλή μνήμη και πως πάντα του άρεσαν οι ταινίες σκοτεινών και δυστοπικών κόσμων. Επιρροές του ήταν το «Περί Τυφλότητος» του Ζοζέ Σαραμάγκου και το «1984» του Τζορτζ Οργουελ

Συνομιλία με το thebest.gr

Μιλήσαμε με το Σταύρο Ράπτη από τη Βενετία ενώ βρισκόταν σε επαφές και ραντεβού για το επόμενο καλλιτεχνικό του βήμα. «Κάναμε δυο χρόνια για να ετοιμάσουμε το σενάριο με το Χρήστο  και χρειάστηκαν ακόμα τρία για να βρεθεί χρηματοδότηση. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει κρατική στήριξη και έχουμε πολύ λίγες παραγωγές, οπότε αν προσθέσουμε το πρόβλημα της αποτρεπτικής γλώσσας είναι δύσκολο να προσεγγίσει μια τέτοια ταινία το διεθνές κοινό. Δεν είναι πάντως τόσο κλειστή και δύσκολη όσο αρχικά φαίνεται. Η πανδημία στο φιλμ προκαλεί αμνησία και ο κεντρικός ήρωας δεν ξέρει ποιος είναι. Η υπόθεση έχει πολλές κωμικές στιγμές. Οι πρώτες κριτικές και από Αμερική και από Αγγλία ήταν εδώ πολύ θετικές. Το ότι ο κόσμος και τα μέσα ενημέρωσης  διψούν για κάτι καινούριο μετά τον εγκλεισμό λειτουργεί υπέρ μας. Βέβαια, το κλίμα εδώ δεν έχει καμία σχέση με το πώς ήταν παλιότερα. Οι αίθουσες δείχνουν άδειες λόγω της απόστασης των θέσεων, γίνονται συνεχώς έλεγχοι. Όμως τουλάχιστον κάτι αρχίζει να κινείται».

 Μας είπε επίσης πως η επιλογή του πρωταγωνιστή Αρη Σερβετάλη και ο ρόλος του καταθλιπτικού και αμνησιακού σαραντάρη που γράφτηκε στα μέτρα του, ήταν απόρροια της γνωριμίας τους. «Παίζει διαφορετικά, με μια δική του εσωτερικότητα και διαθέτει φοβερή κίνηση όντας και χορευτής» μας εξήγησε.

H πορεία του Σταύρου Ράπτη

Μεγαλωμένος στην Πάτρα- είναι απόφοιτος του 7ου Λυκείου και παιδί του κέντρου, των Ψηλαλωνίων και της Τριών Ναυάρχων, ο Σταύρος ζει στην Αθήνα από τα σπουδαστικά του χρόνια όταν παρακολουθούσε μαθήματα κινηματογράφου στη Σχολή Σταυράκου. Ερχεται κάθε δίμηνο στην πόλη γα να δει τους γονείς και τους φίλους του. Μας θύμισε πως είχε συνεργαστεί με το Γιώργο Λάνθιμο στον «Κυνόδοντα» καθώς τελικά καθιερώθηκε ως casting director ελληνικών και διεθνών παραγωγών αλλά και εκατοντάδων διαφημιστικών (ενδεικτικά αναφέρουμε το σήριαλ Durrels, τη δραματική ταινία In the Fade με τη Νταιάν Κρούγκερ). Πολυβραβευμένος σε διάφορα φεστιβάλ χάρη στη μικρού μήκους ταινία του  «Αριστερά Δεξιά» (παραγωγή μικροφίλμ ΕΡΤ) έχει ήδη στα σκαριά ένα νέο φιλμ με το Χρήστο Νίκου, τον οποίο οι κριτικοί κατέταξαν στο ελληνικό ρεύμα του «αλλόκοτου και του παράδοξου».