47 χρόνια από τη δολοφονία Αλιέντε - Το πραξικόπημα στη Χιλή, οι μελωδίες και οι εικόνες του

Μετά το απαραίτητο θερινό διάλειμμα επιστρέφουμε ανανεωμένοι. Τη φετινή σεζόν τα podcast μας, θα μετεξελιχθούν σε ηχητικά ντοκιμαντέρ, που θα καταπιάνονται με πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα, τόσο ιστορικά όσο και επίκαιρα. Μάλιστα, συνεχίζοντας να επενδύουμε στο χώρο των new media, εντός λίγων ημερών θα κυκλοφορήσει το πρώτο visual content video μας.

Σε αυτή τη σειρά επεισοδίων με τη χρήση motion graphics θα παρουσιάζουμε πτυχές και infographic θεμάτων που απασχολούν την κοινωνία, δημιουργώντας το πρώτο visual infodoc στον χώρο των ελληνικών media.

Για τη ώρα, εν είδει προθέρμανσης, ξεκινάμε με ένα γραπτό αφιέρωμα στον πρώτο Μαρξιστή πολιτικό ηγέτη που ανεδείχθη με δημοκρατικές διαδικασίες. 

Σαν σήμερα πριν 47 χρόνια ξέσπασε ένα από τα ελάχιστα πραξικοπήματα στην ιστορία του κόσμου που έχουν αποτυπωθεί σε τόσα τραγούδια, ποιήματα, ταινίες, ντοκιμαντέρ και ταινίες. Ήταν 11 Σεπτεμβρίου του 1973, στις δύο το μεσημέρι, όταν ο Πρόεδρος της Χιλής Σαλβαδόρ Αλιέντε έπεφτε νεκρός στην ‘La Moneda’, το προεδρικό μέγαρο, το οποίο πολιορκούσαν δυνάμεις του στρατού, της αστυνομίας και παραστρατιωτικές φασιστικές ομάδες, υπό την ηγεσία του στρατηγού Αουγούστο Πινοσέτ, σε συνεργασία με πράκτορες της CIA. Η φασιστική-νεοφιλελεύθερη δικτατορία του Πινοσέτ και η αιματηρή καταστολή που ακολούθησε, σχεδιάστηκαν και εγκρίθηκαν στο οβάλ γραφείο του Λευκού Οίκου της Ουάσιγκτον, με σκοπό να μετατραπεί η Χιλή σε ένα απέραντο εργαστήρι πειραμάτων των νεοφιλελεύθερων οικονομικών συνταγών της σχολής του Σικάγο, του Μίλτον Φρίντμαν.

Από την πρώτη στιγμή που ξέσπασε η δικτατορία, δεκάδες μουσικοί, συγγραφείς και κινηματογραφιστές, εμπνεύστηκαν από τις αιματηρές συγκρούσεις και τα βασανιστήρια που ακολούθησαν και προσπάθησαν να μεταδώσουν την αλήθεια και τον πόνο του λαού της Χιλής, που με κόπο η προπαγάνδα του Πινοσέτ, κάλυπτε πίσω από τους οικονομικούς δείκτες, αποδεικνύοντας για ακόμη μια φορά, πως εκεί που ευημερούν οι αριθμοί, οι άνθρωποι δυστυχούν. 

Οι Clash θα αφιερώσουν στον Βίκτορ Χάρα το τραγούδι τους Washington Bullets από το άλμπουμ Σαντινίστας. Μέσα σε περίπου τέσσερα λεπτά το συγκρότημα του Τζο Στράμερ περιγράφει την εισβολή που οργάνωσε η CIA στον Κόλπο των Χοίρων το 1961, τα τάγματα θανάτου που χρηματοδοτούσαν οι ΗΠΑ στη Νικαράγουα και φυσικά την πραξικοπηματική ανατροπή του Αλιέντε και τη δολοφονία του Χάρα. Ο Βίκτορ Χάρα ήταν ποιητής, τραγουδιστής, συνθέτης και θεατρικός σκηνοθέτης και συγγραφέας. Το τραγούδι του Venceremos, γνήσιο τέκνο του νέου κύματος της Χιλής συνενώνει τις μουσικές των Άνδεων με τις ροκ επιρροές του αντιπολεμικού κινήματος των ΗΠΑ, υπήρξε ο ύμνος της προεκλογικής εκστρατείας του Αλιέντε. Συνελήφθη την επομένη του πραξικοπήματος, στις 12 Σεπτεμβρίου 1973 και μεταφέρθηκε στο Στάδιο της Χιλής , όπου είχαν μεταφερθεί και άλλοι πολιτικοί κρατούμενοι. Εκεί υποβλήθηκε σε φρικτά και απάνθρωπα βασανιστήρια. Οι βασανιστές του αφού του έσπασαν τα δάχτυλα του χεριού του, τού ζητούσαν περιπαικτικά να παίξει κιθάρα και να τραγουδήσει για τους συγκρατούμενούς του. Ο Χάρα απάντησε με όσες δυνάμεις του είχαν απομείνει τραγουδώντας το «Venceremos». Η θαρραλέα στάση του εκνεύρισε τους βασανιστές του, οι οποίοι τον δολοφόνησαν με μια σφαίρα στο κεφάλι. Μάλιστα συνεχίζει και εμπνέει καθώς το τραγούδι του El Derecho de Vivir en Paz -το δικαίωμα να ζεις ειρηνικά- ενέπνευσε το περασμένο έτος τα εκατομμύρια των διαδηλωτών της Χιλής, αποδεικνύοντας για ακόμη μια φορά πως δεν μπορεί να υπάρξει επανάσταση χωρίς τραγούδι.