Η μάχη του 23χρονου Γιώργου με τον καρκίνο

Μια ακόμα προσωπική εμπειρία, μια ακόμα μάχη ενάντια στον καρκίνο, από έναν άνθρωπο που βρίσκεται στο ξεκίνημα της ζωής του, μόλις στα 23 του χρόνια. Με ιδιαίτερο σεβασμό στέκομαι απέναντι στους νέους ανθρώπους, που τόσο πρόωρα υποχρεούνται να δώσουν μια τόσο σκληρή μάχη. Αλλά με μεγάλη χαρά διαπιστώνω πόσο ώριμοι είναι (πολύ πιο ώριμοι από εμάς, τους ηλικιακά ώριμους), πόση δύναμη διαθέτουν.

Σήμερα, στη στήλη μας, μιλάει για την εμπειρία του ο 23χρονος Γιώργος Λ. και μας δείχνει το δρόμο και τον τρόπο για να αντέξουμε στις δυσκολίες και να βγούμε νικητές από την περιπέτεια:

«Κύριε Νασόπουλε καλησπέρα σας,

Μόλις σήμερα διάβασα ένα άρθρο σας στο "Ημερολόγιο του καρκινοπαθούς" και έπεσα με τα μούτρα πηγαίνοντας πίσω στα προηγούμενα άρθρα.

Είμαι και εγώ ένας άνθρωπος όπως εσείς που παλεύω καθημερινά με την ασθένεια αυτή. Όταν είσαι νέος δεν το περιμένεις αλλά συμβαίνει. Πριν από μερικούς μήνες διαγνώστηκα με λέμφωμα, μόλις στα 23 μου χρόνια. Και έκτοτε παλεύω με χημειοθεραπείες. Η γιατρός εύχεται να τελειώσω στις 11 Νοέμβρη και ύστερα να έχω τον καρκίνο υπό παρακολούθηση. Ποιος ξέρει όμως; Δεν είμαι γιατρός αλλά αυτό που έχω καταλάβει είναι ότι ο καρκίνος τρέχει πιο γρήγορα από εμάς. Και εμείς τρέχουμε στο μαραθώνιο αυτό, αλλά αν ο καρκίνος αποφασίσει να πατήσει γκάζι θα μας προσπεράσει.

Δεν μπορώ να πω ότι έχω περάσει ότι και εσείς. Απλά ξέρω πως είναι. Από την ημέρα που ξεκίνησα χημειοθεραπείες η καθημερινότητα αλλάζει. Αλλά ο Γιώργος (ο υποφαινόμενος δηλαδή) προχωράει.

Η γιατρός απορεί με εμένα.

"Στην 3η χημειοθεραπεία θα πέσουν τα μαλλιά σου". Κι όμως το μαλλί φουντώνει, κι ας έχω φτάσει στην 8η χημειοθεραπεία!

"Τα λευκά αιμοσφαίρια θα πέσουν και θα κάνεις ενέσεις". Παραμένουν σε φυσιολογικά επίπεδα.

"Πρόσεξε μην χάσεις κιλά". Πριν τις χημειοθεραπείες ζύγιζα 76 κιλά και 8 χημειοθεραπείες μετά είμαι στα 79, κι ας έχω χάσει την αίσθηση της γεύσης. Ακούγεται σαν ανέκδοτο αλλά είναι η αλήθεια. Και ένα πράγμα ευθύνεται για αυτό.

Ότι αποφάσισα πως ο καρκίνος δε θα σταθεί εμπόδιο στα σχέδιά μου. Θα ζήσω τη ζωή μου λαμβάνοντας υπόψιν αυτήν την παράμετρο. Έβαζα στόχους για να νιώθω ζωντανός και ενεργός. Πήρα πτυχίο(παρά τις προβλέψεις των γονιών μου για το αντίθετο), σε 15 ημέρες θα ξεκινήσω μεταπτυχιακό. Και άλλα πολλά ξεκίνησα και τα φέρνω εις πέρας με επιτυχία.

Αυτό θα έλεγα λοιπόν και σε κάθε άνθρωπο που αντιμετωπίζει ένα αντίστοιχο πρόβλημα. Να βάζει στόχους, να προσπαθεί να γίνει καλύτερος, να μη θεωρήσει πως ο καρκίνος είναι ένας κόφτης στα σχέδια του. Αυτό να κάνετε και εσείς, λοιπόν. Είναι ο μόνος τρόπος να αντισταθείς στις παρενέργειες. Γιατί όλοι έχουμε. Και δεν είναι εύκολες, ούτε και αμελητέες. Εμετοί, εξασθένιση, ζαλάδες, απώλεια γεύσης, μέρες που δεν αντέχεις να ανταλλάξεις ούτε κουβέντα. Πρέπει όμως να μείνουμε δυνατοί! Όχι για το δύσκολο που ζούμε σήμερα. Αλλά για το καλύτερο που θα ζήσουμε αύριο! Γιατί όλο αυτό έχει ένα πέρας.

Δε θέλω όσα είπα να ακουστούν σαν μάθημα για εσάς. Ο καθένας μας κουβαλάει το δικό του σταυρό και είναι αξιοθαύμαστος. Αλλά από την εμπειρία μου ένα έχω καταλάβει. Έχω ανθρώπους δίπλα μου που με αγαπούν και με νοιάζονται. Ουδείς όμως δεν καταλαβαίνει ακριβώς τι περνάμε. Όχι γιατί δεν θέλει αλλά γιατί δεν μπορεί. Μόνο άνθρωποι που το ζουν ξέρουν, νιώθουν, αντιλαμβάνονται.

Συγγνώμη αν σας κούρασα. Δεν ξέρω αν θα διαβάσω ξανά τη στήλη σας γιατί εσωτερικά έχω πάρει την απόφαση να μην χρησιμοποιώ το ίντερνετ για πληροφορίες σχετικά με το νόσημα αυτό. Όπως θα καταλάβατε βέβαια δεν αντιστέκομαι και πάντα... Αλλά η αναζήτηση στο ίντερνετ μου είναι ψυχοφθόρα. Μόνο τη γιατρό μου ακούω για αυτά.

Η πρωτοβουλία σας όμως είναι όμορφη. Εύχομαι το ημερολόγιο να κλείσει με την ίασή σας. Και να γίνει το συντομότερο αυτό!»

(Δεν δημοσιεύω και το επώνυμο του Γιώργου γιατί δεν γνωρίζω αν το θέλει. Θα παρακαλούσα θερμά και πάλι, όσοι μού στέλνετε τις εμπειρίες σας να μού διευκρινίζετε αν θέλετε να δημοσιεύσω τα πλήρη στοιχεία σας).

Σε αυτό το email [email protected] στείλτε μου τα μηνύματά σας (σκέψεις, συναισθήματα, εμπειρίες ή προβλήματα που αντιμετωπίζετε και θέλετε να ερευνήσουμε), ή το τηλέφωνό σας (αν θέλετε να επικοινωνήσουμε τηλεφωνικά) και να είστε σίγουροι ότι η δύναμη που θα δώσει ο ένας στον άλλον θα είναι ένας ισχυρός σύμμαχος στη μάχη που δίνουμε.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Διαβάστε το Ημερολόγιο ενός Καρκινοπαθούς