Ο πατρινός Brasco που μας εντυπωσίασε με το γκράφιτι στη Γούναρη, επιστρέφει και μιλάει στο thebest

Υπογράφεις ως… Brasco. Πώς προέκυψε αυτό το όνομα με τα οποία υπογράφεις τα έργα σου;

Το άκουσα σε μία ταινία, με τον Τζόνι Ντεπ και τον Αλπατσίνο (Donnie Brasco), μου άρεσε πολύ και άρχισαν να με αποκαλούν, τόσο που  οι φίλοι μου από ένα σημείο και μετά αυτό το όνομα έμεινε κάπως σαν παρατσούκλι. Αφού μου ήταν ένα πολύ οικείο όνομα σκέφτηκα ότι θα ήταν ωραίο να το χρησιμοποιήσω  σε αυτό που κάνω. Αν και λέω το πραγματικό μου όνομα μου όνομα όμως προτιμώ το “brasco” όταν δημιουργώ.

Τι ακριβώς είναι αυτό που κάνεις;

Δεν είναι ακριβώς ζωγραφική αυτό με το οποίο ασχολούμαι. Οι σπουδές μου είναι πάνω στο 3D animation και υπάρχουν στοιχεία μέσα από αυτό πάνω στα έργα μου. Βγάζω τον δικό μου χαρακτήρα στις δημιουργίες μου ζωγραφίζοντας βέβαια είτε πάνω στο χαρτί είτε κάνοντας γκράφιτι σε τοίχους.

Οι δημιουργίες μου είναι κοντά στον ρεαλισμό, αλλά τελικά δεν είναι ρεαλιστικές. Έχουν στοιχεία ρεαλισμού, συνδυασμένα με πιο… «δικό μου» κομμάτι.

Τι αποτελεί πηγή έμπνευσης για εσένα;

Μου αρέσει να βρίσκω φωτογραφίες που με κεντρίζουν να τις επεξεργάζομαι, όπως θέλω, στον υπολογιστή και να τις αποτυπώνω μετά με τον τρόπο που θέλω. Δουλεύω συχνά με έντονες αντιθέσεις και έχω μία αγάπη για πιο dark αντικείμενα. Τελευταία συνδέω πρόσωπα και αντικείμενα με κτίρια.

Από τη μία ζωγραφική δημιουργία στο χαρτί και από την άλλη στον τοίχο… σε τι διαφέρουν;

Το να αποτυπώνεις στο χαρτί είναι κάτι πιο προσωπικό, θέλω να καταγράψω, κατά κάποιο τρόπο, κάτι που συμβαίνει σε μένα ή γύρω μου. Όταν αποτυπώνεις στον τοίχο μπορείς να δείξεις αυτό που θέλεις και έχεις στο μυαλό σου, σε όλους… είναι άλλη η κλίμακα και το μέγεθος.

Έχει αλλάξει ο τρόπος που βλέπουμε τα γκράφιτι;

Ξεκίνησα από πολύ μικρή ηλικία να ασχολούμαι με γκράφιτι στους δρόμους, με φίλους μου, κάπου στο 2010. Είδα ότι δεν είναι τόσο παράνομο όσο νομίζαμε και ότι μπορούμε με κάποιο τρόπο και σιγά σιγά να φέρουμε τον κόσμο κοντά σε αυτό.

Μέχρι σήμερα υπάρχει μία μεγάλη αλλαγή σχετικά με το πώς αντιμετωπίζεται το γκράφιτι στο δρόμο αλλά σίγουρα έχουμε πολύ δρόμο ακόμα μπροστά μας.

Αισθάνεται διαφορετικά κάποιος όταν ζωγραφίζει, στο δρόμο, πάνω σε μεγάλες επιφάνειες;

Είναι πολύ πιο έντονο το συναίσθημα γιατί έχεις πιο μεγάλες κλίμακες. Αποτυπώνεις αυτό που θέλεις πολύ καλύτερα απ΄ ότι στο χαρτί. Επίσης η δουλειά σου εκτίθεται σε ένα μεγάλο κοινό.

Έχεις επιλέξει να δημιουργείς στην Πάτρα...

Πρέπει να σέβεσαι και να εκτιμάς πάντα το μέρος από το οποίο ξεκίνησες.  Το κομμάτι του τοίχου το είχα αφήσει για διάφορους λόγους αλλά τώρα που ασχολούμαι ξανά θα ήθελα πολύ να δημιουργήσω πάνω σε αυτό το κομμάτι στην πόλη μου αλλά και πιο έξω από την Πάτρα.

Υπάρχει συγκεκριμένη διαδικασία που ακολουθείται;

Ο κάθε καλλιτέχνης έχει το δικό του τρόπο για να το κάνει. Ο καθένας χρησιμοποιεί το δικό του τρόπο και διαδικασία.

Δίνει ευκαιρίες η πόλη;

Είμαστε σε μία πόλη που ενώ έχει πάρα πολλά πράγματα να δώσει νομίζω δεν υπάρχουν οι κατάλληλοι φορείς για να ασχοληθούν με αυτό το κομμάτι. Θα έπρεπε όμως γιατί όταν υπάρχει τέχνη και πολιτισμός, υπάρχει και παιδεία

Τι είναι αυτό που θα ήθελες να πετύχεις στο μέλλον; 

Θέλω να καταφέρω να βγάλω ένα χαρακτήρα και να καταθέσω τη δική νου ταυτότητα μου και να μπορεί κάποιος να αναγνωρίσει ποιες δουλειές είναι δικές μου. Από εκεί και πέρα θέλω να πειραματιστώ και να εξελίσσομαι συνεχώς. Θέλω να ταξιδέψω στον πλανήτη.

Δείτε περισσότερα έργα στο λογαριαμό του στο instagram

*Τα τρία γκράφιτι είναι συνεργασία με τον keus