Το βραβείο καλύτερου σεναρίου στο Φεστιβάλ του Σικάγου, κατέκτησε το φιλμ «Μήλα» του Πατρινού Σταύρου Ράπτη

Η ταινία του Χρήστου Νίκου “Μήλα” μετά το Φεστιβάλ της Βενετίας συνεχίζει την λαμπρή της πορεία στα διεθνή φεστιβάλ.

Όπως γράφει το flix.gr, στο σερί των μέχρι στιγμής πρωτιών κι επιτυχιών: μετά την επιλογή της ταινίας ως το επίσημο άνοιγμα των Οριζόντων του 77ου Φεστιβάλ Βενετίας, την επιτυχία της στο φεστιβάλ του Telluride στο Κολοράντο των ΗΠΑ, τη διανομή της σε πάνω από 30 χώρες (ανάμεσα στις οποίες και στη Μ. Βρετανία και μάλιστα από την Curzon Artificial Eye), τις διθυραμβικές κριτικές από τον παγκόσμιο Τύπο, μετά τις πρεμιέρες της στη Βενετία και το Τορόντο, την ανακοίνωση πως η Κέιτ Μπάνσετ θα διατελέσει χρέη executive producer της ταινίας, αναλαμβάνοντας την προώθηση των «Μήλων» στην Αμερική, και λίγο πριν ταξιδέψει στο 61ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για να διαγωνιστεί για τον Χρυσό Αλέξανδρο στο Επίσημο Διαγωνιστικό πρόγραμμα, τα «Μήλα» απέσπασαν το βραβείο σεναρίου, για τον Χρήστο Νίκου και τον Πατρινό Σταύρο Ράπτη, στο 56ο Φεστιβάλ κινηματογράφου του Σικάγου.

Το σκεπτικό της επιτροπής και του Φεστιβάλ του Σικάγου για το βραβείο σεναρίου αναφέρει πως «τα Μήλα έχουν ένα σενάριο, δομημένο με έναν τρόπο τόσο ευγενικό, διαθέτοντας εντυπωσιακή οικονομία, και καταφέρνουν να δημιουργήσουν έναν ιδιαίτερα εντυπωσιακό κόσμο με ιδιόρρυθμους κανόνες, και με έναν ήρωα που τόσο ιδεατά μεταμορφώνει ένα είδος ανώνυμου ανθρώπου σε έναν γεμάτο ζωή άνθρωπο».

Τα «Μήλα» είναι μία παραγωγή του Ηρακλή Μαυροειδή (Boo productions), μία συμπαραγωγή Ελλάδας, Πολωνίας και Σλοβενίας.

Η ιστορία:

Ένας 35χρονος άντρας τριγυρίζει στο διαμέρισμά του με εμφανή σημάδια κατάθλιψης. Κλείνει την πόρτα πίσω του και βγαίνει στο δρόμο. Από αυτό το σημείο και μετά, δε θυμάται τίποτα. Γιατροί τον περιμαζεύουν και τον οδηγούν σε ένα άσυλο. Όλοι στα γύρω δωμάτια, γυναίκες και άντρες διαφορετικών ηλικιών, πάσχουν κι αυτοί από αυτή την παράξενη αμνησία που έχει πάρει διαστάσεις πανδημίας. Οι κάτοικοι της Αθήνας ξεχνούν – ποιοι είναι, που μένουν, ποιοι τους αγαπούν. Μήπως επειδή κανείς πια δεν αγαπά κανέναν. Ο άντρας θα πάρει μέρος σ' ένα πείραμα μίας θεραπεύτριας που θέλει τους ασθενείς να αναλαμβάνουν τη ζωή τους από την αρχή. Τους βάζει ασκήσεις/αποστολές στον έξω κόσμο και τους ζητά να τραβούν polaroid φωτογραφίες από τις νέες τους εμπειρίες.

Ο άντρας ακολουθεί μουδιασμένος τις οδηγίες, γνωρίζεται και με μία κοπέλα που κάνει και η ίδια το ίδιο πρόγραμμα. Όλοι προσπαθούν να πιαστούν από κάπου, να ξαναθυμηθούν, η ζωή να αποκτήσει ξανά νόημα. Το μόνο που μοιάζει να του δίνει μία οικεία αίσθηση χαράς κι ασφάλειας; Τα μήλα που αγοράζει από τον γειτονικό μπακάλη. Όταν τα γεύεται κάτι ακουμπά στο παρελθόν του.

Σκηνοθεσία: Χρήστος Νίκου.

Σενάριο: Χρήστος Νίκου, Σταύρος Ράπτης.

Παραγωγή: Ηρακλής Μαυροειδής, Αγγελος Βενέτης, Αρης Ντάγιος, Νίκος Σμπιλίρης (executive producer).

Πρωταγωνιστούν οι: Άρης Σερβετάλης, Σοφία Γεωργοβασίλη, Αννα Καλαϊτζίδου, Αργύρης Μπακιρτζής, Κώστας Λάσκος, Μπάμπης Μακρίδης, Κώστας Ξυκομηνός, Κίμωνας Φιορέττος, Νότα Τσερνιάφκσι, Αλεξάνδρα Αϊδίνη.