Τα πανεπιστήμιά μας πρέπει να προστατευτούν

Να που μας έφτασε η ανοχή και η ατιμωρησία. Ένας πρύτανης να διαπομπεύεται από μία ομάδα κουκουλοφόρων που δεν έχει μάθει ότι υπάρχουν όρια και ότι υπάρχει τιμωρία για κάθε άνομη πράξη και παραβατικότητα.   

Επί δεκαετίες για το μόνο που φροντίζουμε είναι το πανεπιστημιακό άσυλο ανοίγοντας ταυτόχρονα πόρτες και παράθυρα στην παρανομία. Στους λίγους, συνήθως κουκουλοφόρους, που δεν έχουν βρει ποτέ μπροστά τους εμπόδιο σε κάθε πράξη βανδαλισμού εις βάρος των ακαδημαϊκών μας ιδρυμάτων.

Το δυστύχημα είναι ότι η κοινωνία μας καλλιεργεί την ασυδοσία από τα μαθητικά χρόνια. Ανεχόμενη την κατάληψη των δημοσίων χώρων και σε ορισμένες περιπτώσεις τον βανδαλισμό του σχολικού περιβάλλοντος, που είναι τα σχολεία, χωρίς καμία τιμωρία, δείχνει την ανοχή της.

Έτσι βρεθήκαμε απέναντι στη φωτογραφία της διαπόμπευσης του πρύτανη του Οικονομικού Πανεπιστημίου. Μία εικόνα που μα πλήγωσε και μας γέμισε ενοχές διότι η δική μας ανοχή σε συνδυασμό με την ατιμωρησία έθρεψαν το θεριό της ανομίας στους ακαδημαϊκούς χώρους.       

Αλλά ακόμα και μετά από αυτό το συμβάν υπάρχουν φωνές που αντιστέκονται στα μέτρα που εξήγγειλε ο Πρωθυπουργός, με κύριο και βασικό, αυτό της δημιουργίας ειδικού σώματος ασφαλείας στα Πανεπιστήμια. Ας αποφασίσουμε ως κοινωνία τι θέλουμε.

Θέλουμε να βρεθούμε ξανά απέναντι σε σκηνές διαπόμπευσης ακαδημαϊκών δασκάλων; Θέλουμε να συνεχίσουν οι βανδαλισμοί στα πανεπιστήμιά μας και οι φθορές χιλιάδων ευρώ; Θέλουμε να επικρατεί ανομία και αναρχία και να τρομάζουν φοιτητές και καθηγητές να περάσουν το κατώφλι του πανεπιστημίου τους; 

Ας απαντήσουμε με ειλικρίνεια και ευθύτητα σε αυτά τα κρίσιμα ερωτήματα και να μην μπαίνουμε στο ψευτοδίλημμα της προστασίας της ελεύθερης διακίνησης ιδεών     

Όλοι μας γνωρίζουμε ότι η ελεύθερη διακίνηση ιδεών θυσιάζεται στο βωμό της ανομίας. 

Τα πανεπιστήμιά μας πρέπει να προστατευτούν. Οι φοιτητές και οι καθηγητές να κινούνται σε ένα ασφαλές περιβάλλον που δεν θα τρέμουν τι τους περιμένει στον περιβάλλοντα χώρο, στο αμφιθέατρο, στο γραφείο τους.

Μέτρα πρέπει να ληφθούν και πρέπει να ληφθούν τώρα που η κοινωνία το απαιτεί και οι συνθήκες που διαμορφώθηκαν τα επιβάλλουν. Αν αφήσουμε και αυτή την κατάλληλη στιγμή να χαθεί μέσα στο σύννεφο της ατιμωρησίας θα ζήσουμε πολύ χειρότερες και ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Και σε αυτό οφείλει να ομονοήσει όλος ο πολιτικός κόσμος της χώρας μας.  

* Η Ασπασία Ρηγοπούλου είναι γιατρός στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Πάτρας και δρ. της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.