Χριστούγεννα στην Κωνσταντινούπολη: Η Ρωμιοσύνη ανθεί και φέρει κι άλλο

Τα παραδοσιακά κάλαντα από την ελληνική κοινότητα

Με παραδοσιακά κάλαντα γιορτάζονται τα Χριστούγεννα της ελληνικής κοινότητας της Κωνσταντινούπολης. Την πάρασταση "κλέβουν" μαθητές του Ζωγράφειου Σχολείου που τραγουδάνε με πλήθος κόσμου όπως φίλοι από την Ελλάδα, πρώην μαθητές του, Ζωγραφιώτες που ταξιδεύουν ειδικά εκείνη την ημέρα γι αυτόν τον σκοπό , και πάντα με βασικό εμπνευστή και οργανωτή, τον διευθυντή του Ζωγράφειου, Γιάννη Δερμιτζόγλου και το ακορντεόν του. Με το χαρακτηριστικό μαύρο καπέλο του, το μεταδοτικό χαμόγελο του, την αγάπη και την πίστη του για τον τόπο που γεννήθηκε,ο Δερμιτζόγλου πιστεύει πως μπορεί να ξαναζωντανέψει την παλιά παράδοση και από ότι φαίνεται τα κατάφερε.

Όπως ο ίδιος περιγράφει καλύτερα : Χάρη στους μαθητές και τους φίλους του Ζωγραφείου απανταχού γης ακούγονται πάλι κάθε χρόνο τα κάλαντα την παραμονή των Χριστουγέννων στο Πέρα, μια συνήθεια που μετά τα Σεπτεμβριανά ατόνησε και στη συνέχεια εγκαταλείφθηκε. Τα τελευταία 10 χρόνια, από τα Χριστούγεννα του 2010, ακούγονται πάλι, στο TurnaciSokak, στο σοκάκι του Ζωγραφείου και πλημμυρίζουν την οδό του Πέρα, ενώ στην είσοδο του Σισμανογλείου ο Έλληνας Πρόξενος μάς υποδέχεται, όπως οι παλιοί εκείνοι οικοδεσπότες και μας κερνάει χριστουγεννιάτικες λιχουδιές.

Η Κοινότητα Σταυροδρομίου μοιράζει στους έκπληκτους αλλά θερμούς περαστικούς βασιλόπιτες με τη συνοδεία των εξαίσιων μουσικών του ακορντεόν του Διευθυντή του Ζωγραφείου και των μοναδικών ήχων των χριστουγεννιάτικων τριγώνων των μαθητών. Μετά το Σισμανόγλειο σειρά έχει το Φανάρι, το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο όπου τα κάλαντα και οι χριστουγεννιάτικοι ύμνοι ενώνονται με την ευλογία του Παναγιότατου. Τέλος η παρέα των καλαντιστών φτάνει στο Γηροκομείο Βαλουκλί, για να γιορτάσει με τους ηλικιωμένους και τους ψυχικά άρρωστους και να τους χαρίσει ζεστά χαμόγελα και πολλή αγάπη. Κι αυτό για τον Γιάννη Δερμιτζόγλου, έχει γίνει βίωμα, τρόπος ζωής και κυρίως σκοπός ιερός, που δύσκολα ξεριζώνεται

Όσο το μεγάλο Σχολείο της Πόλης είναι ανοικτό και εκπέμπει Ελληνισμό, Πολιτισμό και Γνώση, είναι υποχρέωση όλων μας να σταθούμε δίπλα τους, ώστε αυτές οι πόρτες να μην κλείσουν ποτέ. Όσο η μνήμη του παρελθόντος και η ελπίδα του μέλλοντος καθοδηγεί τη Ρωμιοσύνη της Πόλης , όλοι εμείς έχουμε χρέος να γνωρίζουμε την ύπαρξη τους ως αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας μας, αλλά και τη δικής μας ταυτότητας

Τα κάλαντα τα φετινά Χριστόυγεννα

Φωτογραφίες από τα προηγούμενα χρόνια

Το Ζωγράφειο σχολείο στην Κωνσταντινούπολη

126 χρόνια αδιάλειπτης λειτουργίας μετράει το μεγάλο σχολείο της Κωνσταντινούπολής, το Ζωγράφειο. Ένα από τα πιο ισχυρά σύμβολα της Ρωμιοσύνης στέκει όρθιο με τις πόρτες του ανοικτές, παρά τις μέρες διωγμών για την ελληνική κοινότητα. Οι μαθητές του περίπου 54 παιδιά ελληνικής καταγωγής που σήμερα πράγματι λιγόστεψαν, αλλά υπάρχουν και εκπροσωπούν τη συνέχεια του Ελληνισμού της Πόλης, σε ένα κτήριο που σχεδιάστηκε το 1893 από τον Περικλή Φωτιάδη και χτυπούν το ίδιο ρόπτρο που ακούμπησε ο Χρηστάκης Ζωγράφος μέγας ευεργέτης του, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος όταν ήταν παιδί και τόσοι αξιόλογοι δάσκαλοι και μαθητές Ζωγραφιώτες .

Το Ζωγράφειο Γυμνάσιο Λύκειο εκπέμπει μια χαρακτηριστική εξωστρέφεια με δράσεις πολιτισμού, όπως θέατρο και ποίηση, διεθνή μαθητικά συνέδρια Λογοτεχνίας με τελευταίο αυτό για τον Αντώνη Σαμαράκη, υπό την αιγίδα του Οικουμενικού Πατριαρχείου και με τη συμμετοχή εκατοντάδων μαθητών από την Ελλάδα, την Κύπρο, την Αίγυπτο και τις ΗΠΑ.μαθητικούς διαγωνισμούς, μουσικές συναυλίες, διαλέξεις, ημερίδες , παρουσιάσεις βιβλίων, εικαστικές εκθέσεις. Κυρίως όμως, βρήκε τρόπο μαθητές και δάσκαλοι να ταξιδεύουν για να περάσουν τις πόρτες του και να συνδιαλέγονται σε όλα εκείνα τα πεδία της γνώσης και του πολιτισμού, δίνοντας και παίρνοντας πνοή , ώστε το Ζωγράφειο να είναι σήμερα ένα από τα καλύτερα σχολεία του Πέραν.

Γιάννης Δερμιτζόγλου- Διευθυντής Ζωγράφειου

Όμως το Ζωγράφειο είναι οι άνθρωποι του, κυρίως η καρδιά του ,που δεν είναι άλλος από τον Γιάννη Δερμιτζόγλου, μαθητής και ο ίδιος του Ζωγράφειου, γέννημα θρέμμα Κωνσταντινουπολίτης και διευθυντής του εδώ και 26 χρόνια . Είναι ο δραστήριος άνθρωπος που δικαίως το 2014 τιμήθηκε από την Α.Θ.Π. τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο με το οφίκκιο του Άρχοντος Μεγάλου Ρεφερενδαρίου της Μ.Χ.Ε. για την προσφορά του στην Ομογενειακή Παιδεία και στη Μαθητιώσα Νεολαία και το 2015 τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών «για τη συνεχή και πολυσχιδή του δράση.

Ο Δερμιτζόγλου όπως ο ίδιος λέει: Ο ρόλος του Ζωγραφείου είναι αυτός του ισορροπιστή και του διαμεσολαβητή στις ελληνοτουρκικές σχέσεις αλλά και του πρεσβευτή σε ό,τι αφορά την ελληνική παιδεία, την ορθόδοξη παράδοση, την ελληνική πολιτιστική κληρονομιά. Πιστεύει ότι τόσο αυτός όσο και όλοι οι Ρωμιοί της πόλης συνεχίζουμενα «φυλάμε εδώ στην Πόλη του Κωνσταντίνου τον τόπο και τον τρόπο του βίου του Γένους… Να κρατάμε ανοικτά τα σεβάσματα της Ρωμιοσύνης, τους ναούς και τα εξωκκλήσιά μας, τα αγιάσματα και τα προσκυνήματα, τα ιδρύματα και τα σχολεία μας… Να τιμούμε τη μνήμη, τις θυσίες και τα οράματα των πατέρων μας, διότι ανήκουμε στην Πόλη. Εδώ είναι το μέλλον μας, στον τόπο όπου ήταν το παρελθόν μας και εκτυλίσσεται το παρόν μας», για να θυμηθούμε και τα λόγια της ΑΘΠ του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου.