Σπύρος Στεργίου: Βρέθηκαν οι επιχειρήσεις «γυμνές» οικονομικά

«Ήρθε η δύσκολη ώρα, να βγάλουμε το κεφάλι από την άμμο και ο καθένας να κάνει τον επανασχεδιασμό του. Κακού ενσκήψαντος και ευκαιρίας δοθείσης, οι συνθήκες είναι περισσότερο ώριμες από ποτέ για εξυγίανση του χώρου» επισημαίνει ο πρόεδρος του ΣΚΕΑΝΑ Σπύρος Στεργίου.

Είναι σαφές ότι η εστίαση και αναψυχή είναι ο μεγάλος χαμένος της πανδημίας. Θεωρείτε ότι θα υπάρξουν λουκέτα στην περιοχή στον κλάδο σας; Και σε τι ποσοστό τα υπολογίζετε;

Όταν τελειώσει το «ασύμμετρο» κακό του κορωνοϊού, θα βρει την εστίαση βαθιά λαβωμένη οικονομικά, περισσότερο απ’ όλους τους κλάδους και ειδικά κάποιες υποκατηγορίες της, όπως βραδινά και νυχτερινά καταστήματα, bar και club αλλά και επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον χώρο του μη «βιομηχανικού» catering, δηλαδή δεξιώσεις κ.λπ. Η λογιστική γλώσσα προμηνύει λουκέτα σε ποσοστό μεγάλου αποτυπώματος κι εδώ υπάρχει το πρόβλημα. Δηλαδή ποιο; Επειδή όποιοι συνάδελφοι βρεθούν σε αυτήν την δυσχερή θέση, μη έχοντας άλλο επάγγελμα να βιοποριστούν, θα χρησιμοποιήσουν «το συρτάρι» σαν τράπεζα δανεισμού, δημιουργώντας οικονομικά υπόλοιπα στην προμηθευτική και συνεργατική αλυσίδα, στους εργαζομένους και το κράτος, κουβαλώντας στο διηνεκές χρέη.

Ποια μέτρα θεωρείτε ότι πρέπει να ληφθούν για να επουλωθούν οι πληγές στον τομέα της εστίασης και αναψυχής;

Η πρώτη φάση του αγώνα και της διεκδίκησης, έφερε αναστολές, μείωση ενοικίων, επιστρεπτέες, μεταχρονολογημένες υποχρεώσεις δημοτικών τελών και διευθετήσεις τραπεζικών δανείων, αλλά η εξίσωση έχει γκρίζους παρονομαστές και δεν θα λυθεί. Είμαστε πλέον με την σκέψη στον σχεδιασμό της επόμενης μέρας που προμηνύεται πολύ δύσκολη. Ανάταξη λοιπόν, για να μείνει ζωντανός ο δεύτερος μεγαλύτερος εργοδότης της χώρας, η εστίαση, με κύρια αιτήματα: Μειωμένους φορολογικούς συντελεστές (Φ.Π.Α., φόροι), μειωμένο μη μισθολογικό κόστος, με αυστηρότερο ελεγκτικό και ποινικό πλαίσιο, ούτως ώστε να αποδίδονται στο κράτος πόροι, αλλά και να εξαλειφθεί η μάστιγα του αθέμιτου ανταγωνισμού. Μεγαλύτερες και μη επιστρεπτέες επιχορηγήσεις καθώς και κεφάλαια επανεκκίνησης, ρύθμιση και λογικό κούρεμα των οφειλών που θα συσσωρευτούν τον Απρίλιο, σε πολλές δόσεις, ένταξη της εστίασης χωρίς 3ετίες, περιορισμό υποκαταστημάτων και de minimis στα νέα προγράμματα ΕΣΠΑ.

Με την εμπειρία που αποκτήσατε από την πανδημία, την επομένη ημέρα τι πρέπει να αλλάξει στο αναπτυξιακό μοντέλο της περιοχής και πιθανόν στον τρόπο λειτουργία της εστίασης και αναψυχής;

Η πανδημία αποκάλυψε ανυπαρξία οικονομικού «λίπους» στις επιχειρήσεις μας, αλλά και στην φτωχοποιημένη περιοχή μας, η οποία ζει για δεκαετίες από το Πανεπιστημιακό συνάλλαγμα. Κι ας ξεχάσουμε την κάποτε βαριά βιομηχανία κι ας δημιουργήσουμε άλλα, όπως παραλιακό μέτωπο, μαρίνα, ναυταθλητικό και γαστρονομικό τουρισμό, αναβαθμισμένο καρναβαλικό προϊόν κ.α. Όσον αφορά την εστίαση, είναι η ώρα, η πολιτεία, να μας μεταχειριστεί έντιμα, σε νέα πλαίσια, με ορθολογικούς κανόνες που προτείναμε και θα προτείνουμε, για ένα μοντέλο ανταγωνιστικό και υγιές μεταξύ μας, δίκαιο για τους εργαζομένους και αποδοτικό για το κράτος.

Μια παλιά διαπίστωση είναι ότι στην Πάτρα υπάρχουν πολλά καφέ και καταστήματα εστίασης. Συμφωνείτε; Κι αν ναι, μήπως η πανδημία αποτελεί και μια ευκαιρία για ομαλοποίηση στον κλάδο σας;

Από τα μέσα των μνημονίων μέχρι σήμερα έχουν υπερδιπλασιαστεί τα καταστήματα εστίασης. Ο λόγος; Κατέφυγαν στον χώρο, συμπολίτες μας που έχασαν τη δουλειά τους ή εξανεμίστηκαν τα εισοδήματά τους, με μια ελπίδα βιοπορισμού, εξαργυρώνοντας όποιες οικονομίες είχαν. Αποτέλεσμα, υπερβολικοί στον αριθμό «συνδαιτημόνες» σε μια «πίτα» διαρκώς συρρικνούμενη λόγω των μνημονίων. Η λανθάνουσα αυτή κατάσταση διαφάνηκε πεντακάθαρα, τώρα με την πανδημία. Βρέθηκαν οι επιχειρήσεις «γυμνές» οικονομικά. Άρα λοιπόν, ήρθε η δύσκολη ώρα, να βγάλουμε το κεφάλι από την άμμο και ο καθένας να κάνει τον επανασχεδιασμό του. Κακού ενσκήψαντος και ευκαιρίας δοθείσης, οι συνθήκες είναι περισσότερο ώριμες από ποτέ για εξυγίανση του χώρου. Σε συνδυασμό με το πλαίσιο της επόμενης ημέρας, ίσως θα ήταν απαραίτητο και το «κλείδωμα» του αριθμού των αδειών.