Διονύσης Τεμπονέρας για τα 30 χρόνια από τη δολοφονία του πατέρα του: Έγινες «δρόμος», σύνθημα, παρηγοριά και αγώνας.

Με μια συγκινητική ανάρτηση ο γιος του Νίκου Τεμπονέρα, Διονύσης, αναφέρεται στην αυριανή επέτειο των 30 χρόνων από τη δολοφονία του πατέρα του.

"Πέρασαν κιόλας τριάντα χρόνια, από εκείνη την ημέρα, που γεννήθηκαν τα χιλιάδες ερωτήματα.
«Γιατί, εσύ;».
«Γιατί, όχι κάποιος άλλος;».
«Γιατί άραγε, μπήκες μπροστά;».
Και τα απάντησες όλα τα ερωτήματα, τόσο εμφατικά, στην πορεία του χρόνου.
Γιατί όπως έλεγες, όταν περπατούσαμε δίπλα δίπλα, στην πορεία, όταν σε ρώτησα «γιατί περπατάμε τόσοι πολλοί;», μου είπες ότι «περπατάμε τόσοι πολλοί μαζί, γιατί έχουμε δίκιο. Και δεν γίνεται ποτέ, να υποχωρεί το δίκιο, μπροστά στο άδικο».
Και λίγο μετά, όταν σε ρώτησα, τι γράφει η «ταμπέλα»(πανό) που κρατούσες, μου έλεγες «γράφει κάτι, για το οποίο παλεύουν, οι άνθρωποι».
Και όταν σε ρωτούσα, «πότε θα σταματήσει ο Μιχάλης Βασιλάκης να μιλάει…;» μου έλεγες «σσσς… σε λίγο θα πάμε να περπατήσουμε, πάλι όλοι μαζί, με τους πολλούς ανθρώπους, μαζί μας και ο Μιχάλης».
Τον αγαπούσες πολύ τον καλύτερό σου σύντροφο και αυτός στον ταξίδι του, σε είχε πάντα, ακριβό συνοδοιπόρο.
Και μετά όμως, ανέλαβαν τα «παρακρατικά λοστάρια» να σκοτώσουν τη ζωή και την γνώση. Γιατί έτσι έχουν μάθει, τα «τσεκούρια» να πορεύονται στη ζωή. Όχι, με «σημαίες και με ταμπούρλα», αλλά αγκαζέ με τα δολοφονικά χέρια του κράτους και του παρακράτους, των «αρίστων» της εποχής.
«Εγώ λοιπόν, γιατί αν δεν είμαι εγώ, θα υπάρξει κι άλλος Αλέξανδρος και άλλος Σεχζάτ και άλλος Παύλος και άλλος…» θα μου έλεγες.
Και υπήρξαν πράγματι και άλλοι, που αν και έφυγαν, είμαι σίγουρος ότι, είχαν το όνομα σου, σύνθημα στα χείλη τους…
«Ο Τεμπονέρας Ζει»…
Και θα υπάρξουν και άλλοι, γιατί ο άνθρωπος θυσιάζεται, μόνο όταν ξέρει βαθιά, γιατί το κάνει.
«Μα, εμείς θα είμαστε και πάλι με τους πολλούς», θα μου έλεγες τώρα.
Και θα είχες δίκιο.
«Και τα ονόματα και τα συνθήματα θα γίνουν πολλά. Ότι και να γίνει όμως, εμείς, δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς…», θα μου έλεγες τώρα.
Μέσα σε τριάντα χρόνια έγινες «δρόμος», σύνθημα, παρηγοριά και αγώνας.
Μα σάμπως και ζωντανός δεν ήσουν όλα αυτά; Γιατί και το σχολειό και τους μαθητές σου, τους συναδέλφους σου και τους φίλους σου, τους λάτρευες και έδωσες και το αίμα σου για αυτούς. Και οι σύντροφοί σου σε λάτρεψαν, γιατί και εσύ λάτρευες τους ανθρώπους και τη ζωή, τον μόχθο και τον ωραίο τον αγώνα.
Μα τώρα πάλι τούτοι εδώ, οι απόγονοι των «αρίστων», άριστοι βέβαια και αυτοί, σάμπως δεν κάμουνε τα ίδια;
Μάθημα για λίγους, υγεία για εκλεκτούς, δουλειά και να πεινάς…
Και η λευτεριά;
«Αυτή θέλει δουλειά πολύ…Μα θα έρθει, δεν γίνεται να μην έρθει. Εμείς θα την φέρουμε, ποιος άλλος;» θα μου έλεγες τώρα.
Τριάντα χρόνια αναμετριέσαι με τους φασίστες και δεν τους χάρισες, μισό εκατοστό δημοκρατίας. Τους νίκησες.
Ξέχασα να σου πω.. Πριν λίγο καιρό και ο Παύλος τους νίκησε…!" αναφέρεται μεταξύ άλλων στην ανάρτηση του Διονύση Τεμπονέρα.