Τα όρια της εξουσίας

Άλλα αποφασίζει το Δημοτικό Συμβούλιο της Πάτρας και άλλα υλοποιεί ο Δήμαρχός της. Η διάσταση απόψεων είναι ένα φαινόμενο συμβατό στην αντιπροσωπευτική δημοκρατία.

Αλίμονο εάν είχαμε όλοι και όλες την ίδια άποψη για τα πράγματα. Αυτό που δεν είναι συμβατό όμως με τη Δημοκρατία είναι η νομιμοποίηση των αποφάσεων της εκτελεστικής εξουσίας από ένα εκλογικό αποτέλεσμα - άσχετα με το εκλογικό σύστημα που ισχύει κάθε φορά - που δεν σου δίνει την πλειοψηφία στα αντίστοιχα όργανα λήψης αποφάσεων.

Αυτή την αντίθεση την κατανοώ, χωρίς να την δικαιολογώ, από τα μέλη του ΚΚΕ. Είναι γνωστή άλλωστε η άποψή τους ότι το Κόμμα μπορεί και πρέπει να αποφασίζει ακόμα και ενάντια στις αποφάσεις των κάθε φορά αρμόδιων Συμβουλίων. Ομολογώ όμως, ότι με εξέπληξε η θέση της κας Τογιοπούλου, λόγω της πολιτικής ιστορίας της αλλά κυρίως λόγω της επαγγελματικής της ιδιότητας, ως νομικός. «Ο Δήμαρχος έχει τη Λαϊκή Νομιμοποίηση ως ο επικεφαλής εκείνης της Παράταξης που κέρδισε τις εκλογές» υποστηρίζει σε άρθρο της καταρρίπτοντας τους κανόνες της λογικής αλλά και της ίδιας της επιστήμης της, της Νομικής.

Δεν θα μπορούσα να φανταστώ πιο ανόητη νομιμοποίηση αποφάσεων που δεν επιτελούν τη βασική συνθήκη νομιμοποίησης, την πλειοψηφία στο αρμόδιο όργανο. Ο Habermas διατυπώνει με ξεκάθαρο τρόπο τα όρια της εξουσίας: «Η επικοινωνιακά διάχυτη κυριαρχία εκδηλώνεται μέσα από την ισχύ των δημόσιων διαλόγων που πηγάζουν από αυτόνομες δημόσιες σφαίρες, πρέπει όμως να μορφοποιείται και στις αποφάσεις δημοκρατικά συγκροτημένων θεσμών διαμόρφωσης γνώμης και βούλησης, επειδή η ευθύνη για τις πρακτικά λειτουργικές αποφάσεις πρέπει να καταλογίζεται θεσμικά σε κάποιο όργανο με τρόπο σαφή».

«Αποτελεί θεσμική εκτροπή η πιστή τήρηση εκ μέρους του Δημάρχου του προγράμματος της παράταξης του;» αναρωτιέται η κα Τογιοπούλου. Για την τήρηση ή όχι του προγράμματος θα αποφασίσει το εκλογικό σώμα στις επόμενες εκλογές. Δεν μπορεί να είναι το ίδιο πρόσωπο ο κριτής και ο κρινόμενος. Αποτελεί όμως θεσμική εκτροπή η μη τήρηση των αποφάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου. Σε αυτό το ζήτημα ο κριτής δεν είναι το εκλογικό αποτέλεσμα αλλά η τήρηση των προβλεπόμενων τυπικών διαδικασιών λήψης απόφασης.