Η θρυλική ηθοποιός Φέι Νταναγουέϊ πάτησε τα 80

Η γοητευτική ηθοποιός Φέι Νταναγουέι – Faye Dunaway που παλιότερα είχε έρθει και στην Ελλάδα, στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης πριν περίπου είκοσι χρόνια, είχε γενέθλια στις 14 Ιανουαρίου 2021 και συμπλήρωσε αισίως τα 80 της χρόνια. Η Νταναγουέι με τα εκφραστικά μάτια και την κάπως ψυχρή ομορφιά της που χαρακτηρίστηκε όχι άδικα ως η «femme fatale – μοιραία γυναίκα» του Χόλυγουντ, είχε μία ένδοξη καριέρα και έγινε μία από τις σημαντικότερες σταρ της 7ης τέχνης τις δεκαετίες του ’60 και κυρίως του ’70. Στην απονομή των Όσκαρ του 1977 η Νταναγουέι κέρδισε και το βραβείο Όσκαρ καλύτερου α’ γυναικείου ρόλου για το εξαιρετικό φιλμ «Το Δίκτυο – Network» σε σκηνοθεσία του Sidney Lumet, όπου ερμήνευσε την επικεφαλής ενός τηλεοπτικού καναλιού που κυνηγούσε με κάθε τρόπο και μέσο την μεγάλη τηλεθέαση.

Όπως έγραψε ο Ηλίας Δημόπουλος στο cinemagazine.gr, η Νταναγουέι με ένα Όσκαρ από τρεις υποψηφιότητες, βραβείο Έμμυ και BAFTA και τρεις Χρυσές Σφαίρες – Golden Globes μέσα από δέκα υποψηφιότητες, ξεκίνησε την πορεία της με συνεργασίες με σπουδαίους σκηνοθέτες όπως ο Ελία Καζάν και ο Άρθουρ Πεν. Ο Καζάν την σκηνοθέτησε το 1969 στην ταινία «The Arrangement – O Συμβιβασμός» βάζοντας την πλάι στον Κερκ Ντάγκλας και ο Άρθουρ Πεν στο γουέστερν «Το Μεγάλο Ανθρωπάκι -Little Big Man» το 1970 όπου η Faye Dunaway συμπρωταγωνίστησε με τον Ντάστιν Χόφμαν. Η γεννημένη στη Φλόριντα των ΗΠΑ, ηθοποιός είχε ωστόσο ήδη καθιερωθεί παίζοντας το 1967, στο θρυλικό πλέον γκανγκστερικό φιλμ «Μπόνι και Κλάιντ» επίσης του Άρθουρ Πεν κάνοντας το ρόλο της Μπόνι πλάι στον γόη Γουόρεν Μπίτι που ήταν και παραγωγός στην ταινία που της άνοιξε το δρόμο στο Χόλυγουντ.

Με μια σειρά ρόλων που επευφημούσαν την ασυνήθιστη ομορφιά της, μια στόφα που θύμιζε μεγάλη κλασική σταρ στην όψη αλλά πρόδιδε τη νευρωτική επιμέλεια του ρόλου όπως ήθελε η νέα γενιά της βιομηχανίας, η Νταναγουέϊ κατάφερε και να δημιουργήσει τη φήμη της δύσκολης συνεργάτιδας, να κερδίσει τον σεβασμό του ανδρικού κατεστημένου και να αρθρώσει μια σοβαρή φιλμογραφία τουλάχιστον μέχρι τις αρχές του '80, όπως έγραψε το cinemagazine.gr.

Κορυφαίες της στιγμές ήταν φυσικά το «Τσαινατάουν – Chinatown» του Ρομάν Πολάνσκι, το αλησμόνητο φιλμ νουάρ του 1974 όπου συμπρωταγωνίστησε με τον Τζακ Νίκολσον (το ξαναείδαμε το περασμένο καλοκαίρι που παίχθηκε και στα Πατρινά σινεμά σε διανομή της Odeon), το «Υπόθεση Τόμας Κράουν» σε σκηνοθεσία του Νόρμαν Τζούισον το 1968 όπου είχε τρομερή «χημεία» με τον αξέχαστο Στιβ Μακουίν ενώ το 1975 ήταν ταιριαστό και απαστράπτον ζεύγος με τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ στο κοινωνικοπολιτικό θρίλερ, εκ των κορυφαίων των 70ς, «Τρεις Μέρες του κόνδορα» σε σκηνοθεσία του Σίντνει Πόλακ. Υποδύθηκε το ρόλο μιας Νεουορκέζας φωτογράφου μουντών, μοναχικών τοπίων, την οποία «αιχμαλωτίζει», ζητώντας τη βοήθεια της, ο Tζόζεφ Τέρνερ (Ρέντφορντ), τον οποίο κυνηγά να σκοτώσει η CIA.

Στο «Mommie Dearest» του 1981 υποδύθηκε την παλιά σταρ του Χόλυγουντ, Τζόαν Κρόφορντ ενώ πιο πριν το 1978, έπαιξε στο θρίλερ «Τα Μάτια της Λόρα Μαρς» σε σκηνοθεσία Ίρβιν Κέρσνερ. Ήταν καλή και στο «Barfly» του Μπάρμπετ Σρέντερ το 1987 πλάι τον Μίκι Ρουρκ ενώ το 1992 την σκηνοθέτησε ο Εμίρ Κουστουρίτσα στο «Arizona dream» και το 1994 έπαιξε στο «Don Juan DeMarco» με τον Μάρλον Μπράντο και τον Τζόνι Ντεπ, με τον οποίο είχε «συναντηθεί» επί της μεγάλης οθόνης και στο «Arizona dream».

Πάντως, περνώντας τα χρόνια και γενικά τις τελευταίες δεκαετίες δεν μπόρεσε να ανακάμψει αισθητά την σπουδαία πάντως καριέρα της. Όπως σημειώνει το cinemagazine.gr, ο αδυσώπητος χρόνος, η αδυναμία αποδοχής του που την ώθησαν σε σχεδόν παραμορφωτικές πλαστικές επεμβάσεις αλλά και το απτόητο ταλέντο συνέθεσαν μια φιλμογραφία εντελώς άνιση και κάποτε εντελώς αναντίστοιχη του μεγέθους της, επιτρέποντας πάντως κάποια φωτεινά διαλείμματα να θυμίζουν τι στιλάτο, προσηλωμένο ερμηνευτικό δυναμό υπήρξε η Φέι Νταναγουέϊ.