Όταν ο Γ. Κιμούλης ήταν Καλλιτεχνικός Διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας και όταν μας επισκέφθηκε στους Παράκτιους

 Ο Γιώργος Κιμούλης, ο οποίος αυτό τον καιρό βρίσκεται στο επίκεντρο της δημοσιότητας,  είναι παλιός γνώριμος της Πάτρας. Είχε την θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή του ΔΗΠΕΘΕ της  για έναν χρόνο. Από το 1998 έως το 1999.Μαζί με την Λυδία Κονιόρδου ήταν αυτοί που παρέμειναν το λιγότερο χρονικό διάστημα σε αυτή την θέση.

«Η οικογένεια Νώε» της Ξένιας  Καλογεροπούλου και του Θωμά Μοσχόπουλου , «Ο εχθρός του λαού» του Ερρίκου Ίψεν, «Κοριολάνος» του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, «Δύο θεοί» του Λένου Χρηστίδη (συμπαραγωγή με το Θέατρο του Νέου Κόσμου) ήταν οι παραστάσεις που ανέβασε ο Γιώργος Κιμούλης στην Πάτρα.

Ήταν πολλοί αυτοί που υποστήριξαν ότι μέσα από την θέση αυτή ο Κιμούλης θέλησε να ικανοποιήσει προσωπικές βλέψεις και στόχους. Άλλοι πάλι δήλωναν θερμοί υποστηρικτές του.

Ο ίδιος έκανε στην Πάτρα πολλούς φίλους αλλά και πολλούς πολέμιους.

Αυτή η διάσταση απόψεων άλλωστε οδήγησε στην αποχώρησή του από τη θέση ένα χρόνο μετά, παρά τα αρχικά σχέδια περί μακροχρόνιας παραμονής του με ορίζοντα το 2006.

Ωστόσο στην Πάτρα δεν είχε ακουστεί καμία διαμαρτυρία σε σχέση με τη συμπεριφορά του απέναντι σε καλλιτέχνες και πολιτιστικούς φορείς, ενώ και οι σχέσεις του με τους δημοσιογράφους ήταν άψογη.

Με ορίζοντα το 2006

Ο ίδιος, μιλώντας στο «Βήμα» όταν ανέλαβε  τη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή του ΔΗΠΕΘΕ τόνιζε ότι φιλοδοξία του ήταν να μείνει στην Πάτρα ως το 2006, χρονιά κατά τη διάρκεια της οποίας η πόλη θα ήταν η Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης. Υπήρχαν όμως άλλες δύο σημαντικές ημερομηνίες: η αλλαγή του αιώνα, το 2000, και η Πολιτιστική Ολυμπιάδα του 2004. Ο Γιώργος Κιμούλης, από τη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή στο Δημοτικό Θέατρο της αχαϊκής πρωτεύουσας, όπως ανέφερε η εφημερίδα, ήθελε να είναι παρών στις μεγάλες στιγμές που περίμεναν την πόλη. «Αυτός είναι ο στόχος της Πάτρας και ο δικός μου. Το μεγάλο στοίχημα για μένα είναι να μην είμαστε απλώς πτωχοί πλην τίμιοι οικοδεσπότες το 2006, αλλά να έχουμε καταφέρει, ως τότε, να είναι το ΔΗΠΕΘΕ ένας από τους σημαντικότερους θεατρικούς οργανισμούς της Ευρώπης» δήλωνε τότε στο «Βήμα».

«Κάνω επανάσταση και εγκαθίσταμαι στην Πάτρα»

«Δεν θα πήγαινα σε καμία άλλη πόλη εκτός από την Πάτρα, η οποία εν δυνάμει μπορεί να κάνει την ουσιαστική έξοδό της προς την Ευρώπη» έλεγε ο Γιώργος Κιμούλης στο «Βήμα». «Αν έχω πολλές φορές μια διάθεση επανάστασης, πρώτα από όλα επαναστατώ ενάντια στον ίδιο τον εαυτό μου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα κάποιες απρόβλεπτες κινήσεις. Ιώς οι αποδέκτες αυτών των κινήσεων σχολιάζουν απλώς και μόνον το απρόβλεπτο και το παρουσιάζουν ως στυλ. Δεν είναι στυλ. Είναι στάση ζωής. Τώρα κάνω μια μεγάλη επανάσταση και εγκαθίσταμαι στην Πάτρα. Όσο περνούν τα χρόνια, ψάχνω κι εγώ να γυρίσω σε ένα χώρο καταγωγής μου. Ο ένας είναι κάτω από το Αυλάκι ­ όπως λένε οι Πελοποννήσιοι, και εγώ κατά το ήμισυ είμαι από εκεί ­ και ο άλλος χώρος είναι ο Πειραιάς. Πάντα με γοήτευαν οι άνθρωποι που έχουν σχέση με τον τόπο καταγωγής τους. Να λειτουργεί δηλαδή η συγκίνηση της αυτοχθονίας. Και στην Πάτρα υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι. Επιπλέον, λειτουργεί και το λιμάνι, η έννοιά του, η εικόνα του.«Να προσθέσω ότι έχω κουραστεί στην Αθήνα. Στα 43 μου χρόνια έχω πια κλείσει έναν κύκλο καλλιτεχνικής σταδιοδρομίας που τις περισσότερες φορές εκινείτο βλέποντας τον κοινωνικό χώρο απλώς και μόνον ως προέκταση του εαυτού μου. Τώρα επιχειρώ να κάνω την πρώτη ουσιαστική έξοδο από τον εαυτό μου». Σαν να κλείνει ένας κύκλος; «Οχι απλώς ένας κύκλος.«Ναι. Φθάνω σε μια ηλικία κατά την οποία πρέπει να περάσω την κοινωνική περίοδο του απογαλακτισμού. Πρέπει λοιπόν να τολμήσω να κάνω την ουσιαστική έξοδο από τον εαυτό μου. Να ασχοληθώ με την πολιτιστική διαχείριση, και όχι μόνο με την πολιτιστική διαχείριση του εαυτού μου».

Και η Αθήνα; Το θεάτρο, η υποκριτική, οι ρόλοι, οι σκηνοθεσίες; «Μαζί με το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας θα παίζω παντού, και στην Ευρώπη και στην Αθήνα. Μόνον όμως σε δικές του παραγωγές. Πουθενά αλλού. Πάω στην Πάτρα, για να βγω μαζί με την Πάτρα στην Ευρώπη». 

Για την ιδιωτική του ζωή

«Πάντα έχω την αίσθηση ότι η ιδιωτική μου ζωή βγαίνει προς τα έξω όσο θέλω εγώ να βγει. Ούτε τον αθώο κάνω ούτε όμως, στα πλαίσια μιας δεδομένης επωνυμίας, θα τα ξεπουλήσω όλα. Οχι, θα αντιστέκομαι και θα λέω: Δεν με ενδιαφέρει αυτή η φημολογία. Δεν με ενδιαφέρει αν τη βοηθώ ή δεν τη βοηθώ με τη στάση μου και τις επιλογές μου. Δεν μπαίνω σε αυτή τη συζήτηση. Και δηλώνω: Δεν θα πηγαινοέρχομαι στην Πάτρα, θα εγκατασταθώ. Βεβαίως, κάποιες στιγμές θα ανεβαίνω στην Αθήνα, αλλά κοντά στο Σαββατοκύριακο. Από Δευτέρα ως Παρασκευή θα είμαι εκεί. Η οικογένειά μου δεν υπάρχει λόγω της φήμης που μπορεί να κυκλοφορεί στον έξω κόσμο. Η οικογένειά μου υπάρχει λόγω της σχέσης που έχω με τους ανθρώπους μέσα στην οικογένεια. Η κόρη μου θα έρχεται και στην Πάτρα, θα ανεβαίνω και εγώ να τη βλέπω. Αλλωστε, από τώρα σχεδιάζουμε τι θα κάνει στο Καρναβάλι».

Οι συζητήσεις για τη συνεργασία του Γιώργου Κιμούλη με το ΔΗΠΕΘΕ ξεκίνησαν όταν ο ίδιος κατέβηκε στην Πάτρα με τον «Ορέστη» του Θεάτρου Τέχνης. «Στην ουσία ήταν μια ιδέα του Απόστολου Αποστολόπουλου, νυν προέδρου του ΔΣ του θεάτρου, ο οποίος και έδωσε μεγάλη μάχη για αυτό. Προβλήματα ουσίας δεν έχουν προκύψει, δηλαδή μη εμπιστοσύνης προς το πρόσωπό μου. Δεν υπήρξε άλλωστε κανενός τύπου αντιδημοκρατική διαδικασία. Δεν κατέθεσα απλώς ένα φάκελο. Κατέβηκα κάτω και ανέπτυξα σε όλο το ΔΣ τις απόψεις μου. Υπάρχει ένας φάκελος με όλες τις προτάσεις, μαζί με το βιογραφικό μου, στο θέατρο». Σε αυτούς που ισχυρίζονται ότι κυνήγησε τη θέση, ο ηθοποιός απαντούσε: «Συνέβη ακριβώς το αντίθετο, χωρίς αυτό να υποτιμά την πόλη ή το θέατρο. Κανένας δεν παρακάλεσε κανέναν, ούτε πίεσε. Δεν επενέβη, έξω από τη σχέση ΔΣ και εμού, κανείς. Ισως γι’ αυτό υπήρξαν κάποιες γκρίνιες. Δεν έπαιξαν στο παιχνίδι άνθρωποι που, κατά τη γνώμη μου, δεν είχαν κανένα λόγο να παίξουν ρόλο».

Για την εκρηκτική πλευρά του

Δεν φοβόταν όμως ο ίδιος τότε τον εαυτό του; Η πολύχρονη θητεία του στα αθηναϊκά θέατρα είχε να επιδείξει και μία εκρηκτική πλευρά του χαρακτήρα του. Ήταν αποφασισμένος να βάλει «νερό στο κρασί του» ώστε να μπορέσει να συμβιβαστεί με έναν ολόκληρο οργανισμό που είναι ένα ΔΗΠΕΘΕ; «Η εκρηκτική πλευρά μου είναι ένα ερωτηματικό. Δεν θα δώσω εγώ μία απάντηση. Αυτό το οποίο δεν αντέχω πολλές φορές στους ανθρώπους είναι η μεμψιμοιρία, η μιζέρια, η γκρίνια, η αρνητική διάθεση και η τεμπελιά. Και όλα αυτά να περιφέρονται ως λάβαρο επαναστατικότητας, κινούμενοι μέσα σε ένα χώρο κυνισμού, μόνο και μόνο για να μη μας πουν ντεμοντέ. Εγώ είμαι ντεμοντέ. Μπορώ να ενθουσιάζομαι και να ονειρεύομαι ακόμη, και είμαι ευτυχισμένος για αυτό. Και όλα αυτά είναι και μέσα στη φύση του Πατρινού. Η Πάτρα είναι μια ιδιαίτερη πόλη. Δεν μπορείς να την εντάξεις σε μια επαρχιακή νοοτροπία. Σας βεβαιώνω για αυτό».

Στην Πάτρα για τους Παράκτιους

Ο Γιώργος Κιμούλης παρακολούθησε πέρυσι το καλοκαίρι την τελετή έναρξης των Παράκτιων Μεσογειακών Αγώνων , το βράδυ της Κυριακής στο Νότιο Πάρκο, ενώ συμμετείχε και στο επίσημο δείπνο που ακολούθησε στην Αchaia Clauss.

Η παρουσία του Γιώργου Κιμούλη στην Πάτρα, βέβαια, δεν είναι τυχαία. Πέρα από το γεγονός ότι ο κ. Κιμούλης είχε διατελέσει καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, έχει και πολλούς και καλούς προσωπικούς φίλους στην πόλη, όπως π.χ. ο Θεόδωρος Δούρος με τον οποίο επισκέφθηκαν μαζί τον δήμαρχο Πατρέων Κώστα Πελετίδη, στο δημαρχείο, όπου σύμφωνα με ανακοίνωση της δημοτικής Αρχής, είχαν φιλική συνάντηση.