Παπαχαραλάμπους, Αναστασοπούλου, Δροσάκη: Η ανατριχιαστική καταγγελία για τον πασίγνωστο ηθοποιό

Η Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους, η Πηνελόπη Αναστασοπούλου και η Λένα Δροσάκη κατήγγειλαν στο Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών πασίγνωστο ηθοποιό και σκηνοθέτη για αντισυναδελφική και αντιεπαγγελματική συμπεριφορά που προσέβαλε τη γενετήσια αξιοπρέπεια. Η εφημερίδα το “Πρώτο Θέμα” παρουσιάζει αναλυτικά τις επίσημες καταγγελίες των ηθοποιών, οι οποίες πραγματικά σοκάρουν.

Διάβασε τα πιο σημαντικά σημεία των καταγγελιών των τριών ηθοποιών

Λένα Δροσάκη 

“Το 2007, σε ηλικία 24 ετών, ήμουν φοιτήτρια στο προκαταρκτικό έτος δραματικής σχολής στην οποία είχα εγγραφεί και φοιτούσα, προκειμένου στο τέλος του έτους να δώσω επιτυχώς τις εξετάσεις του υπουργείου και να εγγραφώ στο πρώτο έτος της σχολής μου. Κατά τη διάρκεια του έτους αυτού, γνώρισα τον καταγγελλόμενο στο πλαίσιο των επισκέψεων που διοργάνωσε η σχολή μου στο σετ των γυρισμάτων επιτυχημένης τηλεοπτικής σειράς που πρωταγωνιστούσε.

Ο καταγγελλόμενος έδειξε από την πρώτη στιγμή ενδιαφέρον για το πρόσωπό μου και με προσέγγισε με έναν τρόπο που αρχικά μου φάνηκε εντελώς φιλικός και καλοπροαίρετος. Πολύ σύντομα όμως άρχισε να αλλάζει συμπεριφορά και να με παρενοχλεί σεξουαλικά, στην αρχή πιο διακριτικά και στη συνέχεια με ολοένα και πιο ανάρμοστο τρόπο. Έφτασε στο σημείο να με παίρνει τηλέφωνο και να αυτοϊκανοποιείται ενώ ταυτόχρονα μου απηύθυνε χυδαίες εκφράσεις και με ρωτούσε πιεστικά “πότε θα του κάτσω”. Εγώ σε όλα αυτά αντιδρούσα και προσπαθούσα να ανακόψω αυτή τη χυδαία συμπεριφορά του, αλλά με ευγένεια. Κάποια στιγμή άρχισε να με απειλεί ανοιχτά ότι αν δεν του κάτσω θα φροντίσει ώστε να μην περάσω ως φοιτήτρια τις εξετάσεις του υπουργείου.

Την ημέρα των εξετάσεών μου και ενώ περίμενα έξω από το θέατρο τη σειρά μου να εξεταστώ εμφανίστηκε μπροστά μου ο καταγγελλόμενος και με ρώτησε για πολλοστή φορά “αν θα του κάτσω”! Εγώ τρομοκρατήθηκα και έχασα τα λόγια μου. Όταν έφτασε η σειρά μου και ανέβηκα στη σκηνή για να εξεταστώ, είδα τον καταγγελλόμενο να εισέρχεται στην αίθουσα του θεάτρου και να κατευθύνεται προς το μέρος της εξεταστικής επιτροπής χαιρετώντας εγκάρδια και συνομιλώντας θερμά με τα μέλη της. Όταν αυτά του γύρισαν την πλάτη και δεν τον είχαν στο οπτικό τους πεδίο, μου έκανε τη χαρακτηριστική κίνηση “Είδες που στα έλεγα;” Δεν πέρασα στις εξετάσεις του Υπουργείου, αν και, για να είμαι απολύτως σαφής, δεν μπορώ να ξέρω κατά πόσο αυτό οφείλεται σε ενέργειες του καταγγελλόμενου ή στο γεγονός ότι η απόδοσή μου δεν ήταν επιθυμητή κυρίως λόγω της ταραχής που μου είχε προκληθεί.

Το 2019 και έχοντας τιμηθεί με το βραβείο “Μελίνα Μερκούρη”, η Κάτια Δανδουλάκη μου πρότεινε να συμμετάσχω στην παράσταση “Έγκλημα στο Όριεντ Εξπρές”. Όταν πληροφορήθηκα ότι σκηνοθέτης της παράστασης θα ήταν ο καταγγελλόμενος, αρνήθηκα ευγενικά στην κυρία Δανδουλάκη. Όταν η ίδια επέμεινε, δέχτηκα να συμμετάσχω. Τις πρώτες μέρες ο καταγγελλόμενος είχε κόσμια συμπεριφορά προς το πρόσωπό μου, πολύ σύντομα αυτό άλλαξε. Δεν άργησαν να κάνουν την εμφάνισή τους παρενοχλήσεις, σκηνές ζηλοτυπίας, ξεσπάσματα οργής και ταπεινωτικές προσβολές προς το πρόσωπό μου, χωρίς να του έχω ποτέ δώσει το παραμικρό δικαίωμα.

Μία μέρα χωρίς κανέναν λόγο επιτέθηκε λεκτικά και με απίστευτη ένταση ενώπιον όλου του θιάσου σε εμένα και στον συνάδελφό μου Λευτέρη Ζαμπετάκη, προφανώς θεωρώντας ότι έχουμε μεταξύ μας κάποιου είδους ερωτική σχέση. Πράγμα που δεν ίσχυε. Η πρόβα διακόπηκε και η κ. Δανδουλάκη δύο μέρες μετά του ανακοίνωσε ότι δεν θα χρειαστεί άλλο τις υπηρεσίες του ως σκηνοθέτη. Αποχωρεί ο ισχυρός και όχι ο αδύναμος”.

Πηνελόπη Αναστασοπούλου

“Το έτος 2005, σε ηλικία 28 ετών, έχοντας μόλις τελειώσει τη δραματική σχολή πληροφορήθηκα ότι είχε ζητήσει να με γνωρίσει ο καταγγελλόμενος για πιθανή συνεργασία. Το γεγονός με χαροποίησε πολύ. Ο καταγγελλόμενος ζήτησε να τον συναντήσω βράδυ στο θέατρο, στο οποίο ήταν θιασάρχης. Όταν έφτασα στο θέατρο ο καταγγελλόμενος με υποδέχτηκε και μου είπε να περάσω στο καμαρίνι του. Απ’ ότι αντιλήφθηκα δεν υπήρχε κανείς άλλος στο κτήριο, πράγμα που μου έκανε εντύπωση. Μπήκαμε στο καμαρίνι και εκείνος κλείδωσε την πόρτα, κάτι που με έκανε αμέσως να νιώσω πολύ άβολα.

Ξεκίνησε να με ρωτάει πράγματα για μένα και μετά από λίγο διαπίστωσα ότι είχε ανοίξει διάπλατα τα πόδια του, είχε βάλει και τα δυο του χέρια μέσα στο παντελόνι του, ακριβώς στη γενετήσια περιοχή, και κάνοντας παλινδρομικές κινήσεις χάιδευε τα γεννητικά του όργανα. Ένιωθα άβολα αλλά αυτό δεν έδειχνε να τον ενδιαφέρει, παρά συνέχισε να έχει τα χέρια του μέσα στο παντελόνι, κάνοντας κινήσει και τρίβοντας την περιοχή. Τρομοκρατήθηκα και προσπαθούσα να κάνω πως δεν καταλαβαίνω, εστιάζοντας αλλού το βλέμμα μου. Η διάρκεια που κράτησε αυτό που έκανε, καθώς και εκείνο το μειδίαμα που δεν θα ξεχάσω ποτέ, έδειχναν πως ενώ καταλάβαινε ότι ένιωθα άβολα, μάλλον αυτό τον εξίταρε περισσότερο. Προφασίστηκα μια δικαιολογία για να φύγω από το καμαρίνι του και από το θέατρο, ευτυχώς χωρίς αυτός να αντιδράσει.

Το 2010 μου τηλεφώνησε για να συμμετάσχω σε μία παράσταση, την οποία θα σκηνοθετούσε. Λόγω της χαρακτηριστικής αυτή εμπειρίας που είχα μαζί του πέντε χρόνια πριν, είχα μεγάλες επιφυλάξεις αν πρέπει να δεχτώ την πρόταση. Πήρα την απόφαση να συμμετάσχω στην παράσταση μετά από παρότρυνση μιας φίλης και συναδέλφου που είχε οικογενειακή σχέση μαζί του. Ενώ τα πράγματα στην αρχή κύλησαν πολύ ομαλά, σταδιακά άρχισα να βιώνω περίεργες συμπεριφορές. Σε ορισμένες περιπτώσεις επιδεικτικά έβαζε τα χέρια του μέσα στο παντελόνι του και στη συνέχεια ερχόταν και με ακουμπούσε στο πρόσωπο και στο σώμα μου, για να με τοποθετήσει σε ένα σημείο της σκηνής και να μου δώσει σκηνικές κατευθύνσεις, προσβάλλοντας έτσι την προσωπικότητά μου και προκαλώντας μου ανυπόφορη αηδία. Εγώ προσπαθούσα να το αποφύγω όλο αυτό όσο μπορούσα και πράγματι μερικές φορές τα κατάφερνα, περιμένοντας στωικά να ολοκληρωθούν οι πρόβες.

Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους

Το έτος 2000, σε ηλικία 24 ετών, συνεργάστηκα με τον καταγγελλόμενο. Κατά τη διάρκεια της συνεργασίας μας, ο καταγγελλόμενος σταδιακά με απομόνωσε με διάφορα τεχνάσματα από τα υπόλοιπα μέλη του θιάσου και φρόντισε να έχω δικό μου καμαρίνι με την πρόφαση (όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων) ότι θα ερμήνευα τον βασικό γυναικείο ρόλο του έργου. Το καμαρίνι αυτό βρισκόταν ακριβώς δίπλα στο δικό του. Ο ίδιος είχε τα κλειδιά του καμαρινιού μου καθ’ όλο το χρονικό διάστημα της συνεργασίας μας, μπαινοβγαίνοντας στο καμαρίνι χωρίς να χτυπά την πόρτα μου και ορισμένες φορές κλειδώνοντας την πόρτα πίσω όπως έμπαινε ο καταγγελλόμενος προέβη επανειλημμένα σε σοβαρές πράξεις προσβολής της γενετήσιας αξιοπρέπειάς μου και όχι μόνο, εκμεταλλεύομενος το νεαρό της ηλικίας μου, την ανάγκη μου να εργαστώ και τον φόβο που μου είχε εμφυσήσει.

Αρκετές φορές εισερχόταν στο καμαρίνι μου, ενώ βρισκόμουν μέσα σε αυτό με κλειστή την πόρτα, κατέβαζε το παντελόνι του και ουρούσε επιδεικτικά στον νιπτήρα του καμαρινιού μου, ο οποίος βρισκόταν ακριβώς πίσω από εκεί που καθόμουν (σημειώνω ότι ο ίδιος είχε τουαλέτα στο δικό του καμαρίνι). Ο καταγγελλόμενος με παρενοχλούσε και εκτός θεάτρου με διάφορους τρόπους, όπως παρακολουθώντας με και προκαλώντας μου μια συνεχή ανησυχία που έφτανε πολλές φορές στα όρια του τρόμου. Δεν ήξερα ποια θα ήταν η επόμενη κίνησή του.

Σε μια σκηνή με ένα τρυφερό φιλί εκείνος χρησιμοποιούσε βία, αφήνοντας έκπληκτο το κοινό που αντιδρούσε με ένα επιφώνημα απέχθειας. Το συγκεκριμένο έργο δεν δικαιολογεί τέτοια συμπεριφορά, αφού πρόκειται για μια τρυφερή ιστορία. Όταν ερχόταν ο πρώην σύντροφός μου, τον οποίον είχε γνωρίσει, να δει την παράσταση με έπιανε σε διάφορα σημεία του σώματός μου, δίνοντας ακόμα με περισσότερο πάθος αυτά τα πιεστικά και ανάρμοστα φιλιά.