Πρωτοσέλιδη η είδηση για τον Νάσο Νασόπουλο

Το τηλεγράφημα του ΑΠΕ

Το τηλεγράφημα του ΑΠΕΈφυγε από την ζωή, σε ηλικία 58 ετών, ο πατρινός δημοσιογράφος Νάσος Νασόπουλος, έπειτα από γενναία μάχη που έδωσε με τον καρκίνο. Ο Νάσος Νασόπουλος εργάστηκε επί χρόνια σε εφημερίδες, τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς της Πάτρας, ενώ ήταν ο εμπνευστής και η «ψυχή» της ιστοσελίδας The Best. Μάλιστα, στη συγκεκριμένη ιστοσελίδα είχε καθιερώσει τις στήλες «Ζώντας με τον καρκίνο» και το «Ημερολόγιο ενός καρκινοπαθούς», όπου περιέγραφε την περιπέτειά του και μοιραζόταν τις εμπειρίες του με άλλους συμπάσχοντες. Επίσης, ο Νάσος Νασόπουλος διετέλεσε city manager στην Πάτρα, κατά την διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004.

Σε ανακοίνωση που εξέδωσαν τα Δ.Σ. της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Πελοποννήσου - Ηπείρου - Νήσων και του Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης Συντακτών της ΕΣΗΕΠΗΝ, με αφορμή τον θάνατο του Νάσου Νασόπουλου αναφέρονται μεταξύ άλλων τα εξής:

«Ο Νάσος Νασόπουλος ήταν πιστός στους κανόνες και στην ηθική της δημοσιογραφίας, υπηρέτησε απαρέγκλιτα τις αρχές του λειτουργήματος και διακόνησε σε σύγχρονους και νεότερους, τις θεμελιώδεις αξίες της δημοσιογραφίας. Χαρακτηριστικό του ήθους, του πνεύματος και του αλτρουϊσμού που πάντα τον διέκρινε, είναι το γεγονός ότι ενώ αντιμετώπιζε το σοβαρό πρόβλημα υγείας που τον ταλάνιζε, κύριο μέλημά του παρέμενε η καθημερινή ενημέρωση για όλους-ως ημερολόγιο -μέσα από την ιστοσελίδα The Best.gr, περιγράφοντας τη μάχη που έδινε. Δεν φοβήθηκε! Μέχρι και τη τελευταία στιγμή που οι δυνάμεις του επέτρεπαν ήταν δημοσιογράφος! Με ανέσπερο σεβασμό, στον άνθρωπο, τον δημοσιογράφο, τον συνάδελφο, Νάσο σε αποχαιρετούμε και δεν θα σε ξεχάσουμε».

Σε δήλωσή του ο δήμαρχος Πατρέων, Κώστας Πελετίδης, επισημαίνει ότι «ο Νάσος Νασόπουλος υπηρέτησε επί πολλά χρόνια την δημοσιογραφία αναδεικνύοντας, με την πένα του, ζητήματα της κοινωνικής και πολιτικής ζωής». Παράλληλα, συνεχίζει, «ασχολήθηκε με την πόλη και κατέγραψε την προσφορά του σε αυτήν από θέσεις ευθύνης, ενώ υπήρξε μαχητής της ζωής μέχρι και την τελευταία στιγμή».
Ακόμη, ο δήμαρχος Πατρέων ανέφερε για τον Νάσο Νασόπουλο: «είχα την ευκαιρία να συνεργαστώ μαζί του σε πάρα πολλές περιπτώσεις και να διακρίνω σε αυτόν το ήθος, την σεμνότητα, την εργατικότητα, την κατάρτισή του, που εκφράστηκαν και στη διαμόρφωση του φακέλου για τη διεκδίκηση από την Πάτρα των Παράκτιων Μεσογειακών Αγώνων του 2019».

Το προμήνυμα ήταν φανερό: Στις τελευταίες ευχές για την ονομαστική του γιορτή, του Αγίου Αθανασίου, δεν είχε απαντήσει. Ολοι καταλάβαμε ότι οι άμυνες είχαν καμφθεί. Σύντομα μάθαμε τα φρικτά νέα: Η ελπίδα είχε τελειώσει. Και χθες το βραδάκι ο ιστότοπος thebest.gr στον οποίο είχε αφιερώσει μόχθο, μεράκι και έμπνευση, ανακοίνωσε ότι ο Νάσος Νασόπουλος δεν θα είναι πια κοντά μας. Εφυγε μόλις στα 57...

Δημοσιογράφος-γέφυρα ανάμεσα στο χθες και το αύριο του αχαϊκού μιντιακού τοπίου, ο Νάσος Νασόπουλος αποδείχθηκε συγκλονιστικός μαχητής. Δοκιμάστηκε δύο φορές από ύπουλες παθήσεις. Η δεύτερη μάχη ήταν πολυετής και αδυσώπητη. Δεν το έβαλε ωστόσο κάτω ούτε μια φορά. Κοίταξε τον καρκίνο στα μάτια και μάλιστα δίδαξε μάθημα ζωής, επιλέγοντας να δώσει στην προσωπική του αναμέτρηση δημόσια διάσταση, καταγράφοντας το δελτίο της μάχης με μορφή ημερολογίου, σαν μια ανοιχτή επιστολή προς κάθε ενδιαφερόμενο. Που ήταν αναρίθμητα πολλοί: Το ημερολόγιο του Νάσου θα μείνει στα πανελήνια δημοσιογραφικά χρονικά σαν επιτομή της θαρραλέας προσωποκεντρικής δημοσιογραφίας, με την ιδιαιτερότητα πως το πρόσωπο του δράματος, ο πρώτος ενικός, ήταν ο ίδιος ο εαυτός του. Θα αποτελέσει επίσης πολύτιμο εργαλείο της ιατρικής επιστήμης, σαν ένα βοήθημα στην προσέγγιση των ανθρώπων της αγωνίας.

Ο Νάσος Νασόπουλος πέρασε πολλά χρόνια της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας σαν κλασικός «εφημεριδάς», κυρίως μέσα από τις στήλες της εφημερίδας «Ημέρα». Πολυδιάστατος και ανήσυχος, χαλκέντερος και παραγωγικός, ασχολήθηκε στη συνέχεια με τον τομέα του επιχειρηματικού μάρκετινγκ και του αθλητικού μάνατζμεντ. Μεγάλη στιγμή του ήταν η ανάληψη της ευθύνης του City Manager για λογαριασμό των αθλητικών εκδηλώσεων που διοργανώθηκαν στην Πάτρα το καλοκαίρι του 2004, ενώ σήκωσε μεγάλο μέρος της οργανωτικής προσπάθειας για τους Παράκτιους Μεσογειακούς Αγώνες του 2019.
Η μεγάλη του επαγγελματική επιτυχία, πάντως, ήταν η δημιουργία του ιστοτόπου Thebest.gr, τον οποίο διεύθυνε με πολλή προσωπική εργασία, στο πλευρό της συζύγου του, συναδέλφου Νεκταρίας Ντούκα.

Ο Νάσος Νασόπουλος υπήρξε οξυδερκής, νευρώδης, πνευματώδης και συγκροτημένος άνθρωπος. Διέθετε πολιτική σκέψη και σπινθηροβόλα κρίση, ήταν αυθεντικός στις σχέσεις του και καθαρός στις προσεγγίσεις και τις συνεργασίες του. Κεφάτος σαν χαρακτήρας, δεν τσιγκουνευτόταν το χειμαρρώδες γέλιο, αλλά και το σκώμμα και το πείραγμα, πάντοτε με καλή καρδιά και λεβέντικη ντομπροσύνη. Δεν ήταν τυχαίο ότι κέρδιζε τους πάντες γύρω του. Δεν ήταν τυχαίο ότι άφησε μόνο φίλους. «Φίλε...» ήταν άλλωστε η προσφώνηση στην οποία κατέφευγε, και το εννοούσε.

Από τον γάμο του με την Ντοραλίνα Γκολφινοπούλου, που του συμπαραστάθηκε μέχρι τέλους, απέκτησαν δύο γιους, τον Περικλή και τον Θάνο.
Σύσωμη η οικογένεια της «Πελοποννήσου» με επικεφαλής τον εκδότη της Θεόδωρο Λουλούδη απευθύνουν στους οικείους του εκλιπόντος τα πιο θερμά τους συλλυπητήρια.

Η δημοσιογράφος Πέπη Σπηλιωτοπούλου έγραψε στο filodimos.gr 

Με έναν λυγμό στο λαιμό γράφω δύο λόγια αποχαιρετισμού σε έναν σπουδαίο άνθρωπο της δημοσιογραφίας, που πάντα άνοιγε στη ζωή του δρόμους πρωτοποριακούς, αξιοποιώντας την υπέροχη πένα του και το οξυδερκές μυαλό του.

Ήταν τέλη της δεκαετίας 1990, όταν τον πρωτοσυνάντησα στα γραφεία της εφημερίδας "Ημέρα" στην οδό Τσαμαδού της Πάτρας. Τύπωνα τον έντυπο "Φιλόδημο" στο τυπογραφείο της τότε κραταιάς εφημερίδας και κατά καιρούς πήγαινα στα γραφεία απέναντι, παρακολουθώντας τους φτασμένους τότε δημοσιογράφους να εργάζονται και ονειρευόμουν ...διάφορα. Ο Νάσος ήταν πάντα μια ήρεμη δύναμη μέσα στη "θύελλα" κλεισίματος φύλλου (οι συνάδελφοι των έντυπων ξέρουν τι εννοώ), πάντα χιουμορίστας, ουσιαστικός και με ένα χαμόγελο ενθαρρυντικό, ξέκλεβε λίγα λεπτά από τη δουλειά του για να μου μιλήσει, να με ρωτήσει με ενδιαφέρον πώς πηγαίνω, να δώσει μια συμβουλή σε ένα νέο κορίτσι που έπεφτε χωρίς σωσίβιο στα βαθιά, με το θράσος και την άγνοια του πρωτάρη.

Κατά καιρούς χανόμασταν για λίγο, μετά κάπως οι δρόμοι μας διασταυρώνονταν σε κάποια συνεργασία, όπως με το περιοδικό Best όπου έγραψα κάποια ωραία αφιερώματα και για τα οποία η μεγαλύτερη αμοιβή ήταν το "μπράβο" του Νάσου. "Έτσι γράφουν οι δημοσιογράφοι" μου είπε τότε χαμογελαστός, δίνοντάς μου ένα μεγάλο βραβείο, σε μια εποχή που η ζωή μου ήταν σε μια στροφή δύσκολη και γεμάτη αμφισβήτηση για μένα και τους γύρω μου. Όταν ξεκίνησε το thebest.gr, του είχα τηλεφωνήσει για να τον συγχαρώ και έστελνα συχνά ρεπορτάζ και άρθρα για αναδημοσίευση. Ο Νάσος είχε διαβλέψει πως το διαδίκτυο είχε έρθει για να πρωταγωνιστήσει στην ενημέρωση και για μια φορά ακόμα δεν έπεσε έξω. Όταν έκλεισα το 2012 την έντυπη έκδοση του "Φιλόδημου", αναπτύσσοντας ταυτόχρονα το filodimos.gr ως portal συνεχούς ενημέρωσης, ο Νάσος υπήρξε φίλος και ηθικός "σύμμαχος" στην απόφασή μου, που κακά τα ψέματα ήταν πολύ δύσκολη. Γενικά παρακολουθούσαμε ο ένας τον άλλον, τα λέγαμε πού και πού και πάντα μου επιβεβαίωνε τη γνώμη πως ήταν γεμάτος ιδέες και καινοτομίες, αναπτύσσοντάς τις προς όφελος της κοινωνίας. Δεν έλεγε πολλά, έλεγε όμως αυτά που έπρεπε. Ξεκινούσε την ημέρα του από πολύ νωρίς και αυτό ήταν ένα από τα στοιχεία της επιτυχίας του, καθώς προλάβαινε τους πάντες. Ήταν πάντα πολύ καλά πληροφορημένος μιας και διατηρούσε άριστες σχέσεις με πολιτικούς και φορείς κάθε κόμματος και ιδεολογίας. Τον σέβονταν όλοι, τον άκουγαν όλοι, γιατί συμβούλευε πάντα με αίσθημα φιλίας, ευθύνης και αληθινού ενδιαφέροντος, χωρίς ιδιοτέλεια ή "σκοπό". Όποιος εξάλλου λέει την αλήθεια, δεν υπηρετεί "σκοπιμότητες".

Ο ηλεκτρολόγος που έγινε κορυφαίος δημοσιογράφος και επικοινωνιολόγος, ακόμα και μπροστά στην σπουδαιότερη πρόκληση της ζωής του, αυτή της μάχης του με τον καρκίνο, αποφάσισε να δημιουργήσει το "Ημερολόγιο ενός Καρκινοπαθούς", όπου σχεδόν καθημερινά κατέγραφε τις εμπειρίες του, έδινε πληροφορίες, βοηθούσε ουσιαστικά αρκετό κόσμο πάσχοντα από καρκίνους και που παλεύει καθημερινά για επιβίωση αλλά και για ποιότητα ζωής. Άλλοτε με χιούμορ, άλλοτε σπαρακτικά, οι περιγραφές του αποτέλεσαν ίσως το κορυφαίο του ρεπορτάζ, που το έζησε ο ίδιος από την πρώτη έως την τελευταία στιγμή -και γι'αυτό δεν θα μπορούσε να το βγάλει καλύτερα σε πέρας.

Ο θάνατός του ήταν ένα γεγονός αναπόφευκτο. Όσο κι αν θέλαμε να ελπίζουμε, το τέλος ερχόταν. Όσο κι αν την περιμένεις όμως, δεν την δέχεσαι την απώλεια. Ζεις με αυτή αλλά σου είναι ξένη. Προχωράς αλλά την κουβαλάς σαν σκιά κοντά σου. Δεν αφομοιώνεται ποτέ το φευγιό ενός ανθρώπου τέτοιου.

Στην οικογένειά του και σε όλους τους ανθρώπους του, θερμά συλλυπητήρια.

Νάσο, σε ευχαριστώ για όλα.