Χαίρομαι που κάτι αρχίζει να αλλάζει

«Σημείο Αναγνωρίσεως» Κική Δημουλά:

«Δεμένα είναι πισθάγκωνα τα χέρια σου

μ΄ ένα σχοινί μαρμάρινο

κι η στάση σου είναι η θέλησή σου

κάτι να σε βοηθήσει να ξεφύγεις

την αγωνία του αιχμαλώτου….»

Σημεία των καιρών η ανάγκη γυναικών να ξεφύγουν από τα δεσμά της πολύχρονης σιωπής τους, γυναικών που κακοποιήθηκαν, υποτιμήθηκαν και υπέστησαν εξευτελισμό από ανδροπρεπή ανθρωπόμορφα, που αναζήτησαν την αναστήλωση της χαμένης αυτοεκτίμησής τους στην υποτίμηση της γυναίκειας αξιοπρέπειας.

Πόσο θάρρος, πόσο σθένος και πόσο ψυχικό απόθεμα κρύβονται πίσω από κάθε δημόσια ανακοίνωση ενός προσωπικού βιώματος μιας κακοποιημένης γυναίκας! Καλώς (για πολλές) ή κακώς  (για πολλούς) ήρθε η ώρα να σπάσουν τα ψυχικά αποστήματα και να τρέξει ο πόνος, οι απεχθείς αναμνήσεις και οι μακροχρόνιες ενοχές όλων εκείνων  που έγιναν έρμαια σε αρρωστημένα πάθη. Αλλιώς, δεν θα βρουν τρόπο οι πληγές να επουλωθούν. Φαίνεται πως ακόμη και στις μέρες μας είναι δύσκολες προς κατανόηση οι έννοιες Ισότητα, σεβασμός, αξιοπρέπεια και δυστυχώς η αδυναμία κατανόησής τους κρύβεται πίσω από κάθε κοινωνική, πνευματική και οικονομική διαστρωμάτωση, αδιακρίτως,  με πολλές παραλλαγές στη μορφή εκδήλωσής της. Καιρός πια να σταματήσει κάθε μορφής αιχμαλωσία είτε αυτή ορίζεται μέσα στο οικογενειακό, είτε στο κοινωνικό ή στο επαγγελματικό πεδίο δράσης κάθε γυναίκας. Χρειάζεται ένα ισχυρό ΕΓΩ που στοιχειοθετείται  από ισχυρή θέληση, πείσμα, επιμονή, απενοχοποίηση και εσωτερική δύναμη για να σταθεί κάθε κακοποιημένη  γυναίκα στο ύψος των περιστάσεων αντιμέτωπη με τον στιγματισμό, την κριτική, την  ενδεχόμενη απόρριψη, αλλά πάνω από όλα απέναντι από τον θύτη και τον κοινωνικό κλοιό, που πιθανόν να τον προστατεύει.

Η γυναίκα είχε, έχει και θα έχει εκτός από πολλαπλές υποχρεώσεις και ρόλους, ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ. Δικαιώματα που δυστυχώς καταπατούνται. Η νομική προστασία,  κοινωνική μέριμνα, η ισότητα στην εργασία, η ενεργής συμμετοχή στο πολιτικό γίγνεσθαι, η διάκριση στους χώρους των επιστημών, η ανάληψη επιχειρηματικότητας είναι γρανάζια  νέων συστημάτων με τη βοήθεια των οποίων θα αντικατασταθούν ή θα απορριφθούν τα παλαιά, που υποβιβάζουν τη θέση και τον ρόλο της.   Για να υπάρξει αναγνώριση στη ρεαλιστική ΘΕΣΗ που έχει μία γυναίκα ΔΕΝ χρειάζεται να γίνουν αλλαγές στην ίδια τη γυναίκα, αλλά αλλαγές στα γρανάζια των απολιθωμένων συστημάτων που προκαλούν ανισότητες εις βάρος της θίγοντας την αυτόνομη, ανεξάρτητη και αυτοδίκαια ουσιαστική ΘΕΣΗ της.

Χαίρομαι που κάτι αρχίζει να αλλάζει……..