Συνεχίζεται έως τις 8 Ιουνίου 2021 το 15νθήμερο σινεφίλ δράσεων του Διεθνούς Φεστιβάλ Ολυμπίας

Συνεχίζεται έως τις 8 Ιουνίου 2021 το δεκαπενθήμερο δράσεων με κινηματογραφικές προβολές και συζητήσεις με τον γενικό τίτλο «Παιδεία, παιδαγωγική, νέες τεχνολογίες» που ξεκίνησε στις 25 Μαΐου, μία πρωτοβουλία του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους σε συνεργασία με την παιδαγωγική ομάδα «Το Σκασιαρχείο».

Η πανδημία έφερε μεγάλες ανατροπές (και) στην παιδεία. Τα κινητά και τα τάμπλετ μέσα σε μια μέρα έγιναν τα κύρια όργανα διδασκαλίας, δημιουργώντας ωστόσο προβληματισμούς ως προς την σωστή τους χρήση.  Αφουγκραζόμενο λοιπόν τις νέες συνθήκες που διαμορφώθηκαν, τo Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας διοργανώνει αυτή τη δράση.

Το πρόγραμμα περιλαμβάνει:  Διαδικτυακή προβολή κινηματογραφικών ταινιών μικρού και μεγάλου μήκους, μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ (online.olympiafestival.gr) που αναδεικνύουν παιδαγωγικές προσεγγίσεις και μεθόδους, παλαιότερες και νεότερες, ως αφορμές για προβληματισμό και διαδικτυακές συζητήσεις για την ανάδειξη σύγχρονων πρακτικών όπως τα σχολικά ραδιόφωνα,  που παρουσιάζουν μια πολύ ενδιαφέρουσα ανάπτυξη στις μέρες μας με τη μορφή του podcast.

Η συγκεκριμένη συνεργασία με το Φεστιβάλ Ολυμπίας δεν είναι τυχαία: «Το Σκασιαρχείο» προωθεί τις ιδέες της παιδαγωγικής του «Μοντέρνου Σχολείου» του Σελεστέν Φρενέ, του πρώτου από όλους τους παιδαγωγούς που από το 1925 κιόλας έβαλε το ζήτημα της χρήσης των νέων τεχνολογιών στην εκπαίδευση. Την εποχή εκείνη ήταν το τυπογραφείο στο σχολείο, το ραδιόφωνο, ο κινηματογράφος. Αργότερα μπήκε η τηλεόραση. Σήμερα η ψηφιακή τεχνολογία και το διαδίκτυο.

ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

-              ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΕΣ ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΤΑΙΝΙΩΝ  (Οι ταινίες προβάλλονται από το online.olympiafestival.gr)

Μεγάλου Μήκους

1)            Ο δάσκαλος που άφηνε τα παιδιά να ονειρεύονται, του Daniel Losset, 93’, Γαλλία,2006,

2)            Ο Σπορέας , της Μelissa Elizondo Moreno, 86’, Μεξικό, 2018,

3)            Το νέο Σχολείο του Ventura Durall, 85’, Ισπανία, 2020,

Μικρού Μήκους Μυθοπλασίας

4)            Ο κύκλος,  της Ruken Tekes, 14’ , Τουρκία, 2017,

5)            Τραγούδα, του Kristóf Deák, 25΄, Ουγγαρία, 2015

6)            B’ δημοτικού, του Jimmy Olson, 13’, Σουηδία, 2018

Μικρού Μήκους Ντοκιμαντέρ

Τέσσερα ντοκιμαντέρ του Φιλίπ Μεριέ, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Λυόν για τους μεγάλους παιδαγωγούς

Η εκπαίδευση με ερωτήσεις

1.            Σελεστέν Φρενέ, Πώς ξυπνά η επιθυμία για μάθηση;, 13’

2.            Φερνάν Ουρί, Μπορεί να υπάρξει άλλος νόμος μέσα στην τάξη;, 14’

3.            Αντόν Μακαρένκο, Η τιμωρία μπορεί να είναι εκπαιδευτική; 13’

4.            Γιάνους Κόρτσακ, Πώς να αναστείλουμε τη βία; 13’

-              ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ  (Οι συζητήσεις θα μεταδοθούν από τα social media του Φεστιβάλ Ολυμπίας και της Camera Zizanio)

●  Το ραδιόφωνο των παιδιών

Πέμπτη 3 Ιουνίου, 18:00

Επτά μαθητικά ραδιόφωνα, σχολικά και εξωσχολικά,  παρουσιάζουν τη δουλειά τους και συζητούν την εμπειρία τους

Μαριλένα Γεωργαντά - Φωτεινή Δημοπούλου, από το ραδιόφωνο του Δικτύου Συνεργατικών Σχολείων Χανίων

Μπάμπης Μπαλτάς - Νάγια Κομκοτού από το ραδιόφωνο "Τα Θρανία της Άνοιξης",  Αθήνα - Εξάρχεια

Χρήστος Ποζίδης με "Το Μαγικό ραδιόφωνο του Β1",  Αθήνα - Γκύζη

Γαρυφαλιά Τεριζάκη, "Τα ραδιοπούλια" , Γαργαλιάνοι

Άγγελος Μιχαλόπουλος,  "Ραδιο - κομήτες" , Αμαλιάδα

Ελένη Ζαχαριάδου, "Ραδιο - Βατόλακκος - Χανιά”

Απόστολος Αδαμίδης με το “Ραδιο - πειρατές”

Συντονίζει ο Μπάμπης Μπαλτάς, μέλος του ΔΣ του Σκασιαρχείου

Παρεμβαίνει εκ μέρους του Φεστιβάλ Ολυμπίας ο Χρήστος Κωνσταντόπουλος.

Οι συζητήσεις θα μεταδοθούν από τα social media του Φεστιβάλ Ολυμπίας και της Camera Zizanio.

ΤΟ ΣΚΕΠΤΙΚΟ ΤΗΣ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗΣ

Μια ταραγμένη σχολική χρονιά, όπως αυτή του 2020-2021 φτάνει στο τέλος της, έχοντας προκαλέσει πολλούς προβληματισμούς. Βέβαια τα ζητήματα της παιδείας βρίσκονται πάντα στην επικαιρότητα, πολύ περισσότερο όμως σε περιόδους κρίσης, όπου τα προηγούμενα δεδομένα ανατρέπονται και νέα δημιουργούνται. 

Η πανδημία του Covid 19 κυριολεκτικά επέφερε μεγάλες ανατροπές στις εργασιακές ή κοινωνικές σχέσεις, στη σωματική και ψυχική υγεία, στη λειτουργία της τέχνης αλλά και της παιδείας σε όλες τις βαθμίδες.

Ειδικά στο χώρο της εκπαίδευσης, σε μόλις ένα χρόνο, συντελέστηκαν σημαντικές αλλαγές. Η ανάγκη της εξ αποστάσεως διδασκαλίας εισήλθε ορμητικά ως η μόνη εναλλακτική μέθοδος συνέχισης της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Οι νέες τεχνολογίες, κυριαρχώντας σε όλα τα επίπεδα, άλλαξαν τα πάντα. Τα κινητά και τα τάμπλετ μέσα σε μια μέρα έγιναν τα κύρια όργανα διδασκαλίας.

Η ουσία είναι πως οι νέες τεχνολογίες μπήκαν καθοριστικά στη ζωή μας και ανεξάρτητα από την εξέλιξη της πανδημίας και της φυσικής ή όχι παρουσίας στο σχολείο, θα μείνουν. Στη διάρκεια ενός χρόνου υπήρξε η δυνατότητα διερεύνησης των δυνατοτήτων τους, του εντοπισμού των αδυναμιών, του τρόπου χρήσης. Ένας μεγάλος προβληματισμός αναπτύχθηκε και εξακολουθεί να  αναπτύσσεται πρωτίστως στους άμεσα εμπλεκόμενους, εκπαιδευτικούς και παιδιά και γονείς.

Το Φεστιβάλ Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους από την πρώτη στιγμή της ύπαρξής του έδειξε πως δεν είναι ένα τυπικό κινηματογραφικό Φεστιβάλ. Δεν οργανώνει μόνο κινηματογραφικές προβολές.  Ένα Φεστιβάλ που έχει στο επίκεντρό του το παιδί, δεν μπορεί παρά να έχει έναν παιδαγωγικό χαρακτήρα. Έτσι ανέδειξε, πρώτο στην Ελλάδα,  τον παιδαγωγικό ρόλο του κινηματογράφου. Κινηματογραφικά εργαστήρια, συνέδρια και σεμινάρια ήταν τα αναγκαία συμπληρώματα του Φεστιβάλ. Η ενσωμάτωση των νέων τεχνολογιών  στις εκπαιδευτικές δράσεις ήταν το κύριο μέλημα.

Και σήμερα δεν μπορεί να μείνει έξω από αυτόν τον μεγάλο προβληματισμό, το διάλογο που βρίσκεται σε εξέλιξη. Σε συνεργασία με την παιδαγωγική ομάδα «Το Σκασιαρχείο», που προωθεί τις ιδέες της παιδαγωγικής του «Μοντέρνου Σχολείου» του Σελεστέν Φρενέ, οργανώνει ένα δεκαπενθήμερο δράσεων με κινηματογραφικές προβολές και συζητήσεις  με τον γενικό τίτλο: Παιδεία, παιδαγωγική, νέες τεχνολογίες.

Η συνεργασία με τους εκπροσώπους της παιδαγωγικής Φρενέ δεν είναι τυχαία. Ο Σελεστέν Φρενέ ήταν ο πρώτος από όλους τους παιδαγωγούς που από το 1925 κιόλας έβαλε τη ζήτημα της χρήσης των νέων τεχνολογιών στην εκπαίδευση. Την εποχή εκείνη ήταν το τυπογραφείο στο σχολείο, το ραδιόφωνο, ο κινηματογράφος. Αργότερα μπήκε η τηλεόραση. Σήμερα οπωσδήποτε η ψηφιακή τεχνολογία και το διαδίκτυο.

Αλλά φυσικά δεν είναι μόνο το «λειτουργικό» ζήτημα: αν και κατά πόσο είναι χρήσιμες οι τεχνολογίες σε μια σύγχρονη εκπαιδευτική διαδικασία ή ποια τεχνικά μέσα χρησιμοποιούμε και ποια απορρίπτουμε. Το ζήτημα είναι με ποια μέθοδο τα χρησιμοποιούμε. Ποια είναι η παιδαγωγική όπου τα μέσα θα είναι χρήσιμα εργαλεία. Δεν θα καθορίζουν αλλά θα βοηθούν και θα εξελίσσουν αυτή τη διαδικασία.   Δεν θα δυναστεύουν αλλά θα συντροφεύουν το μεγάλο ταξίδι της γνώσης προσφέροντας χαρά.

Η δράση που οργανώνουμε θα κινηθεί στους άξονες : καλές πρακτικές, διδάγματα  της μέχρι τώρα εμπειρίας, δυνατότητες και προοπτικές. Στις  «Καλές πρακτικές» περιλαμβάνονται:

-              Προβολή κινηματογραφικών ταινιών, μυθοπλασίας ή ντοκιμαντέρ που αναδεικνύουν παιδαγωγικές προσεγγίσεις και μεθόδους, παλαιότερες και νεότερες, ως αφορμές για προβληματισμό.

-              Διαδικτυακές συζητήσεις για την ανάδειξη σύγχρονων πρακτικών όπως τα «σχολικά ραδιόφωνα»,  που παρουσιάζουν μια πολύ ενδιαφέρουσα ανάπτυξη στις μέρες μας με τη μορφή του podcast και κάνουν τις φωνές των παιδιών να βγαίνουν από την τάξη και να απλώνονται σε όλη την κοινωνία και των  ανθρώπων της «πρώτης γραμμής» που θα συζητήσουν τις μέχρι τώρα εμπειρίες και θα διερευνήσουν τις προοπτικές της εκπαίδευσης σήμερα με τη χρήση των νέων τεχνολογιών.

-              Ενημέρωση για όλες τις προσφερόμενες τεχνικές δυνατότητες για την ανάπτυξη αυτών των «καλών πρακτικών» .