«Για μάχες που δε γίναν επί γης»

Σημαντική διάκριση κατήγαγε η πατρινή στιχουργός Αγγελική Κοτσά στον 10ο Παγκόσμιο Ποιητικό Διαγωνισμό με θέμα «Ελλάδας Προσκλητήριο 1821-2021 Κοιτίδα του πνεύματος, του πολιτισμού και της ειρήνης» της "ΑΜΦΙΚΤΥΟΝΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ" που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα.

Συμμετείχε με δύο στιχάκια και και πήρε 2ο βραβείο! Τα παραθέτουμε:

Κλειδωμένο φιλί

Δεν βρίσκει θάλασσα το «αχ» να ξεχαστεί,
στις λεωφόρους αλητεύει η ψυχή μου.

Είναι πρωί κι έξω φυσάει δυνατά,
μια γλάστρα έγειρε στ’ απέναντι μπαλκόνι.
Δεν τον πειράζει το βοριά η μοναξιά
ο φόβος μόνο των ανθρώπων τον θυμώνει.

Δεν βρίσκει όνειρο το χρώμα ν’ απλωθεί,
στους κρύους τοίχους κλειδωμένο το φιλί μου.

Είναι πρωί κι έξω φυσάει δυνατά,
μια γλάστρα έγειρε στ’ απέναντι μπαλκόνι.
Δεν τον πειράζει το βοριά η μοναξιά
ο φόβος μόνο των ανθρώπων τον θυμώνει.

Για μάχες που δε γίναν επί γης

Με μια σανίδα έφτιαξες σχεδία
της θάλασσας το ψέμα για να βρεις,
ακόμα μου ζητάς την ευκαιρία,
για μάχες που δε γίναν επί γης,
στα μάτια σου να δω την τιμωρία.

Θα ’ρθείς, θα φύγεις όπως το φεγγάρι
κι από τη νύχτα πίσω θα σταθείς,
την άμμο μάζεψε το συναξάρι
με την αλήθεια να’ χω της ψυχής
δυο φλόγες απ’ το ίδιο το λυχνάρι.

Αν ξαναδείς τη μέρα μου στο βράχο
να δέσεις τα σχοινιά της αντοχής,
τον Ποσειδώνα θέλει μονομάχο,
κι είναι για κείνη ζήτημα τιμής
αλάτι κι ήλιο στο σπαθί μου νά ’χω.