Σία Αναγνωστοπούλου: "O κ. Χατζηδάκης θα πρέπει να ντρέπεται που θα αφήσει στην ιστορία την υπογραφή του κάτω από ένα τέτοιο έκτρωμα"

«Ο κ. Χατζηδάκης θα πρέπει να ντρέπεται που θα αφήσει στην ιστορία την υπογραφή του κάτω από ένα τέτοιο έκτρωμα που όχι μόνο καταργεί το οκτάωρο, αλλά αφαιρεί και όλα τα όπλα που κατοχύρωναν το εξής μοναδικό: τον χρόνο να μην τον έχει μονοπωλιακά στα χέρια του αυτός που έχει την εξουσία, αλλά τον χρόνο να μπορούν να τον έχουν και οι εργαζόμενοι .Ναι με κόκκινες σημαίες θα είμαστε  στην απεργία, γιατί αυτό το νομοσχέδιο δεν θα εφαρμοστεί στην πράξη, γιατί δεν μπορούν να εφαρμοστούν τέτοια νομοσχέδια.», επεσήμανε μεταξύ άλλων η βουλευτής Αχαΐας του ΣΥΡΙΖΑ Σία Αναγνωστοπούλου στη διάρκεια της ομιλίας της στη Βουλή για το νέο εργασιακό νομοσχέδιο.

Αναλυτικά:

Μετά την εγκληματοφοβία μάθαμε και μία άλλη λέξη, την τεχνοφοβία. Το μόνο που δεν έχουμε μάθει ακόμα είναι αυτό που υποσχέθηκε αυτή η Κυβέρνηση: την ασφάλεια στους πολίτες, το να αισθάνονται ασφαλείς. Και στο εργασιακό βλέπουμε ότι είναι στην ίδια κατεύθυνση, όπως με όλα τα άλλα. Πλήρης ανασφάλεια.

Ακούσαμε αυτές τις δύο ημέρες και ακούμε συνέχεια ότι έχουμε ένα προοδευτικό, μεταρρυθμιστικό νομοσχέδιο, τομή κ.λπ.. Μία ερώτηση: Γιατί σύσσωμη η Αντιπολίτευση, γιατί η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής, γιατί η  Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων, γιατί η Εθνική Αρχή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, γιατί όλα τα συνδικάτα, γιατί όλος ο λαός είναι εναντίον αυτού του νομοσχεδίου; Γιατί όλες αυτές οι επιτροπές, όλοι εμείς φωνάζουμε ότι καταργείται ο πυρήνας του εργατικού δικαίου; Και ποιος είναι αυτός; Είναι το οκτάωρο και ό,τι μπορούσε να κατοχυρώσει το οκτάωρο.

Κύριοι και κυρίες της Νέας Δημοκρατίας λέτε -σας έχουν δώσει μάλλον ένα έτοιμο χαρτί, - πόσο σύγχρονοι είστε και πόσο οπισθοδρομικοί είμαστε. Δεν έχετε διαβάσει σωστά. Δεν ξέρετε την ιστορία ούτε αυτού του τόπου, ούτε του εργατικού κινήματος, ούτε της κοινωνίας μας, ούτε και των ευρωπαϊκών κοινωνιών.

Σας διαβάζω κάτι για να το έχετε υπόψη σας, γιατί αυτή η μάχη δεν είναι σημερινή. Είναι πάρα πολλών δεκαετιών. Ξέρετε τι έλεγε ο Πρόεδρος του αντίστοιχου ΣΕΒ το 1922, όταν η χώρα έπρεπε να εφαρμόσει το οκτάωρο; Πήρε πολλές δεκαετίες ώσπου να εφαρμοστεί. Έλεγε λοιπόν, ότι θα πληγεί η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και θα περιοριστεί η ανάπτυξη κατά 20%. Γι’ αυτό δεν πρέπει να εφαρμοστεί το οκτάωρο. Ποια ήταν η δύναμη που δόθηκε στους εργαζόμενους με το εργατικό δίκαιο; Διότι δεν τα ξέρετε σωστά, δεν έχετε διαβάσει τίποτα, ιδέα δεν έχετε. Αυτό που ξέρει όλη η ανθρωπότητα -και το είπε ο μέγιστος Θουκυδίδης εδώ και πάρα πολλά χρόνια- είναι πως δεν υπάρχει δίκαιο μεταξύ δυνατού και αδύνατου.

Οι κοινωνίες λοιπόν, φρόντισαν με άπειρους αγώνες να ενισχύσουν το δίκαιο του αδυνάτου. Και πώς το έκαναν αυτό; Συλλογικές συμβάσεις, απεργίες,

συνδικαλισμός. Αυτά ήταν για να μπορέσουν να εξασφαλίσουν το δίκαιο.

Τι έρχεται και κάνει εδώ ο κ. Χατζηδάκης; Όχι μόνο έκτρωμα είναι αυτό το νομοσχέδιο, αλλά θα πρέπει να ντρέπεται που θα αφήσει στην ιστορία την υπογραφή του κάτω από κάτι τέτοιο. Τι κάνει; Και καλά δεν καταργεί το οκτάωρο, αλλά αφαιρεί όλα τα όπλα που κατοχύρωναν το εξής μοναδικό: τον χρόνο να μην τον έχει μονοπωλιακά στα χέρια του αυτός που είχε την εξουσία, αλλά τον χρόνο να μπορούν να τον έχουν και οι εργαζόμενοι. Και πώς θα το είχαμε αυτό; Ποιες ήταν οι ασφαλιστικές δικλείδες; Οι συλλογικές συμβάσεις.

Εδώ ακούμε τα άπειρα τρελά. Θα πάει ο άλλος στον εργοδότη και θα του πει

«Θα δουλέψω δύο ώρες παραπάνω και θα μου δώσεις ρεπό κάποια στιγμή που θα πάω να μαζέψω τις ελιές μου». Κοροϊδευόμαστε; Κοροϊδεύετε την ελληνική κοινωνία; Εσείς παίρνετε το νήμα από ένα παρελθόν -που είναι βέβαια πολύ πιο πίσω από το ΄82, από τον άνθρωπο αυτόν, τον Πρόεδρο του αντίστοιχου ΣΕΒ του ΄22-, για να οργανώσετε το μέλλον της νέας γενιάς.

Εμείς λοιπόν, παίρνουμε το νήμα από αλλού για να οργανώσουμε με άλλον τρόπο το μέλλον της νέας γενιάς. Γιατί εκεί γίνεται η όλη μάχη.

Φοβόμαστε, μας είπε ο κ. Καλλιάνος με πολύ στόμφο, την τεχνολογία. Όπως το οκτάωρο άρχισε να θεσπίζεται, υπήρξε ανάγκη μετά από δύο παγκόσμιους πολέμους, μετά από άπειρες εργατικές διεκδικήσεις. Και πάντα ο πόλεμος. Λέτε «Το ΄82 είναι σκουριασμένο», «ο νόμος του ΄82». Ξεχνάτε ότι από το ΄82 μέχρι σήμερα η μάχη ήταν διαρκής και συνεχής. Δεν σταμάτησε το ΄82 με τον νόμο. Ίσα, ίσα ο νόμος έδινε όπλα, αλλά ποτέ δεν σταμάτησε η εργοδοσία να θέλει να υπονομεύσει τον ίδιο τον νόμο και να αφαιρέσει όπλα. Εξ ού και οι απεργίες. Τεράστιο πράγμα. Είναι αντιδημοκρατικό αυτό που κάνετε και με το συνδικαλισμό και με τις απεργίες. Η συνδιαλλαγή των θεσμών με τον δρόμο είναι η επιτομή της δημοκρατίας. Αυτήν την δύναμη έχει η κοινωνία. Εσείς πάτε να την αφαιρέσετε τώρα, βγάζοντας διάφορα.

Λέτε λοιπόν ότι φοβόμαστε την τεχνολογία. Ίσα, ίσα εμείς την τεχνολογία τη θέλουμε υπέρ των εργαζόμενων. Ξέρετε τι σημαίνει τεχνολογία; Η Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση είναι ότι η αξία, η υπεραξία της εργασίας του εργαζόμενου αυξάνει πάρα πολύ. Άρα πρέπει και επιβάλλεται και εμείς ως Αριστερά θα το ζητήσουμε και θα το διεκδικήσουμε, μείωση του ωραρίου με τον ίδιο μισθό και παραπάνω βέβαια. Αυτό σημαίνει ότι αυτή η υπερεργασία, η υπεραξία δεν πρέπει να πάει μόνο στον εργοδότη. Αυτό σημαίνει Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση που εσείς λέτε ότι δεν ξέρουμε. Ξέρουμε πολύ καλύτερα από εσάς.

Καταργείτε ακόμα και την αργία της Κυριακής. Γελάω για έναν λόγο. Οι Νεότουρκοι στην Οθωμανική Αυτοκρατορία πιέστηκαν από τις χριστιανικές κοινότητες για να καθιερώσουν την κυριακάτικη αργία όταν καθιερωνόταν σε όλη την Ευρώπη.

Ναι, μην κάνετε έτσι, κύριε Μαρκόπουλε, διαβάστε κανένα βιβλίο, καλό θα σας κάνει.

Είπατε, λοιπόν, για την ψηφιακή κάρτα, την άδεια πατρότητας, τη διασφάλιση του πατέρα για έξι μήνες από τη γέννηση του παιδιού κ.λπ. Μετά, όμως, σταματάει ο πατέρας να είναι πατέρας; Έχω αυτήν την απορία, αφού υπονομεύετε το οκτάωρο και οι απολύσεις γίνονται πανεύκολες. Σταματάει να είναι πατέρας; Σας παραπέμπω όλους στο πόρισμα της διακομματικής επιτροπής της Βουλής για το δημογραφικό, που και εσείς υπογράψατε, τι είπαν οι επιστήμονες από τη Σουηδία -γιατί είσαστε και ευρωπαίοι- και από τη Γαλλία: Εργασιακή σταθερότητα, αύξηση των μισθών, δημόσιες δομές. Αυτό είναι το κλειδί.

Έγιναν οι πρώτες δημόσιες απολύσεις από το δημόσιο για λόγους πολιτικής δίωξης από το Υπουργείο Πολιτισμού. Και μάλιστα καταργώντας μια διάταξη που είχε ψηφίσει και η Νέα Δημοκρατία.

Κλείνω με ένα πράγμα. Ναι, με κόκκινες σημαίες θα είμαστε αύριο στην απεργία γιατί αυτό το νομοσχέδιο δεν θα εφαρμοστεί στην πράξη γιατί δεν μπορούν να εφαρμοστούν τέτοια νομοσχέδια.