Λουκάς Θάνος: Με αγχώνει που το πρώτο που άκουσα είναι πως η τοποθέτηση μου είναι πολιτική απόφαση

«Οι στόχοι μου είναι αυτοί που είχα από την αρχή. Στο ένα άκρο η αρχαία τραγωδία και στο άλλο άκρο είναι το νέο ελληνικό θέατρο, νέοι συγγραφείς, ηθοποιοί και σκηνοθέτες. Το πιο παλιό που είναι ελληνικό αλλά και παγκόσμιο θα συναντήσει το καινούργιο. Το βασικότερο  για εμένα, που ενίσχυσε την επιθυμία μου να βρεθώ στη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, είναι ότι από αυτή τη θέση θα έχω και τη διεύθυνση της δραματικής σχολής. Για εμένα αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί πιστεύω σε αυτή την ένωση. Ήταν ένας λόγος που με έκανε να σκεφτώ σοβαρά να μπω σε αυτή τη διαδικασία.

Πρώτη μου δουλειά θα είναι να φτιάξω από την αρχή το σχέδιο που έχω καταστρώσει. Η Εκπαίδευση που είναι πολύ καλή θα είναι στο επίκεντρο και σε αυτή θα προσθέσω την αρχαία τραγωδία, νέους συγγραφείς. Από εκεί και πέρα θα έχουμε το έτος Ιάκωβου Καμπανέλλη τον οποίο αγαπώ. Είχαμε συνεργαστεί και θεωρώ ότι η προσφορά του στην ελληνική δραματουργία είναι τεράστια» εξηγεί.

Ο ίδιος αναφέρεται και στη σχέση που έχει με την πόλη και το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ της «Με την Πάτρα και το ΔΗΠΕΘΕ έχω μία σχέση  που ξεκινά στο παρελθόν, όταν καλλιτεχνικός διευθυντής ήταν ο Γιάννης Βόγλης. Μου δόθηκε τότε η δυνατότητα να κάνω την τριλογία του Αισχύλου, την Ορέστεια. Μία μεγάλη παραγωγή και είχα την τύχη να την κάνω, γιατί κάνοντας και διδάσκοντας μαθαίνουμε όλοι. Ήταν φοβερά θετική εμπειρία που έπαιξε το ρόλο της στο να θέσω υποψηφιότητα για τη θέση. Είχα ήδη αγαπήσει το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. της Πάτρας από τότε».

Τέλος αναφέρεται μοιράζεται και τι είναι αυτό που τον αγχώνει σχετικά με τη νέα του θέση.

«Με αγχώνει που το πρώτο πράγμα που άκουσα είναι ότι η τοποθέτηση μου, παρά τα προσόντα μου, είναι και πολιτική απόφαση. Φυσικά ο καθένας μπορεί να πει αυτό που θέλει, όμως το πρώτο πράγμα που μπαίνει στο τραπέζι, δε μπορεί να είναι αυτό. Και φυσικά από την μία πλευρά είναι πολιτική απόφαση, το άπαν είναι πολιτική απόφαση. Από την άλλη είναι μία λαϊκή απόφαση. Κάποιος εκλέγει αυτούς που αποφάσισαν να με τιμήσουν με αυτό το δύσκολο έργο.

Ξέρω καλά αυτό που θέλω να κάνω, το κάνω αρκετά χρόνια άλλωστε. Αυτό που με αγχώνει είναι η φθορά που έρχεται όταν ξεκινάς να κάνεις κάτι και βάλλεται από παντού. Πρέπει να περιμένουμε, και δύο χρόνια δεν είναι αρκετά. Τίποτα δεν γίνεται ακαριαία. Ξεκινώντας το όραμα σου, βάλλεσαι πριν καν δείξεις τι θες να κάνεις. Αυτό βλέπω όταν το πρώτο πράγμα που άκουσα είναι ότι η τοποθέτηση μου είναι πολιτική απόφαση. Ανήκω σε έναν χώρο ανθρωπιστικό που τον αντιπροσωπεύει η αριστερά. Από μικρός είμαι εκεί. Και όταν με ρωτούν, τοποθετούμαι. Ανήκω σε μία ιδεολογία όπως όλοι οι άνθρωποι.

Αν λοιπόν αυτή η απόφαση είναι πολιτική, θα δουλέψω τόσο πολύ που θα την δικαιώσω μέσα από το σχέδιο που έχω οραματιστεί. Η μέχρι τώρα προσφορά μου θεωρώ ότι δικαιολογεί αυτή τη θέση».

Λίγα λόγια για τον Λουκά Θάνο 

Ο Λουκάς Θάνος είναι συνθέτης μουσικής, χορογράφος – σκηνοθέτης και μεταφραστής και γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε, χορό στη σχολή Ραλλού Μάνου, Scuola di danza Teatro dell’ Opera di Roma, Steps New York, Dupree dance academy Los Angeles. Θέατρο στη σχολή Πέλου Κατσέλη, στην σχολή Βεάκη και στο Actor studio Los Angeles. Μουσική με τον Γιάννη Α. Παπαϊωάννου και στο Conservatorio Santa Cecilia, Roma. Κοινωνιολογία, Φιλοσοφία Università degli Studi di Roma “La Sapienza”. Έχει διδάξει στην Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης Βεάκη, στο Actors Studio Los Angeles, στην Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης “Ιάκωβος Καμπανέλλης”, στο Paper and Plastic Theater Los Angeles, στο Moscow Studio of Plastic Arts, στο Duncan Dance Research Center, στο UCLA, στο Kschessinska Mansion St Petersburg.

Έγραψε μουσική στα θεατρικά έργα: Κόκαλα και ρόπαλα του David William Rabe, Θέατρο Αλίκη σκην. Δημήτρη Παπαμιχαήλ, Διάλεξε το Oνειρό σου της Πάγιας Bεάκη, Ποντικούπολη της Φιλίσας Χατζηχάννα ΘΟΚ, Snow White by Lane Bradbury Actors Studio Theater Los Angeles, Dreams by Eli Rill Actors Studio West, Los Angeles, “Olympic Games” στο Ebell Wilshire Theater Los Angeles, Isadora Dance suite με την Moscow Chamber Orchestra contacted by Constantine Orbelian Μόσχα, Πέρσες του Αισχύλου Θέατρο Αμόρε, Χοηφόρες του Αισχύλου Θέατρο Αμόρε, Ορέστεια του Αισχύλου στο ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, στο Bristol Civic Auditorium Los Angeles, στο Back Stage Theater Hollywood, στο Atrium Theater Zurich, Αφιέρωμα στον Αισχύλο Θέατρο Βράχων, Ορατόριο “Κωστής Παλαμάς” Θέατρο Φάμπρικα, Πέρσες του Αισχύλου Θέατρο Βράχων 2017, Αττικό Θέατρο 2018, Θέατρο του Μαραθώνα 2019.

Έγραψε μουσική για τις ταινίες: Έκλειψη, Ο Μανώλης ο Ντελμπεντέρης, Μυρτώ, The flight of the swan, Seraphim, Retreat, Smile in the mirror, Νόστος. Συμφωνικά του έργα και έργα μουσικής δωματίου έχουν παίξει και ηχογραφήσει: Moscow Chamber Orchestra, Minsk Symphony Orchestra, Sofia Symphony Orchestra…

Σκηνοθέτησε και χορογράφησε τα: «Διάλεξε το Όνειρό σου» της Πάγιας Bεάκη, Snow White Los Angeles, Ρέα του Σαμάρα Διεύθυνση Ορχήστρας Βύρων Φιδετζής Εθνική Λυρική Σκηνή, Isadora Μόσχα, Πέρσες του Αισχύλου Θέατρο Αμόρε, Χοηφόρες του Αισχύλου Θέατρο Αμόρε, Ορέστεια του Αισχύλου στο ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, στο Βristol Civic Auditorium Los Angeles, στο Backstage Theater Hollywood και στο Atrium Theater Zurich, Επτά επί Θήβας του Αισχύλου Αρχαία Ολυμπία, Αφιέρωμα στον Αισχύλο Θέατρο Βράχων, Ορατόριο “Κωστής Παλαμάς” Θέατρο Φάμπρικα, Πέρσες του Αισχύλου Θέατρο Βράχων 2017, Αττικό Θέατρο 2018, Θέατρο του Μαραθώνα 2019.
Έχει μεταφράσει στα νέα ελληνικά και στα αγγλικά τα έργα: Ορέστεια, Πέρσες, Επτά επί Θήβας, Ικέτιδες του Αισχύλου και Φιλοκτήτης, Τραχίνιαι, Αίας, Ηλέκτρα του Σοφοκλή.
Μελετητής της φιλοσοφίας του χορού της Ισιδώρας Ντάνκαν και σύμβουλος της οικογένειας Ντάνκαν στη δεκαετία του 90. Καλλιτεχνικός διευθυντής και αναβιωτής του Κέντρου Μελέτης Χορού Ισιδώρας και Ραϋμόνδου Ντάνκαν 1990 – 1994.

Πριν απο δύο χρόνια, τον Ιούνιο του 2019, ο Λουκάς Θανος είχε δηλώσει τη στήριξή του στο ΚΚΕ ενόψει των εκλογών σημειώνοντας: «Το ΚΚΕ, ως μια νοητή αγωνιστική βιβλιοθήκη, έχει διαφυλάξει τις αξίες της Τέχνης, της Εκπαίδευσης, της ομαδικότητας, γι' αυτό και μπορεί να εμπνέει, να αντιστέκεται και να υπάρχει χωρίς να αλλάζει ονόματα. Είναι η μήτρα της συλλογικής μου εμπειρίας που όσο κι αν περιπλανιέμαι πάντα θα επιστρέφω».