Ο π. Γερβάσιος Παρασκευόπουλος, ο Άγιος της Πάτρας (1877 – 1964 )

Ο π. Γερβάσιος Παρασκευόπουλος είναι μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της σύγχρονης ιστορίας της Πάτρας. Είναι ο δικός μας Άγιος.

Ο κατά κόσμο Γεώργιος Παρασκευόπουλος γεννήθηκε την 1η Ιανουαρίου του 1877, στο χωριό Νυμφασία (Γρανίτσα) Γορτυνίας. Γονείς του ήταν ο Χαράλαμπος και η Βασιλική Παρασκευοπούλου, την οποία και έχασε στην ηλικία των 3 ετών. Με τη βοήθεια της γιαγιάς του Σοφίας τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο. Ο πατέρας του γεωργοκτηνοτρόφος, δύσκολα τα έβγαζε πέρα, γι αυτό και ο μικρός Γιώργος σε ηλικία 12 ετών εργάζεται σε διάφορες δουλειές και  13 ετών μπαίνει ως υποτακτικός στο Μοναστήρι της Κερνίτσας, ελπίζοντας να μάθει περισσότερα γράμματα, αλλά και να εκπληρώσει τον βαθύ πόθο του. Κάποτε παιδί μικρό, βλέποντας τους Αγίους στο Καθολικό της Παναγίας της Κερνίτσας, είχε πει στη γιαγιά του : «Θέλω να κολλήσω στον τοίχο της Εκκλησίας, όπως οι Άγιοι της Μονής Κερνίτσης».

Ο Ηγούμενος απαγόρευσε στον Γιώργο τη μελέτη κατά τις βραδινές ώρες, τις μόνες ελεύθερες από διακονήματα, με τη δικαιολογία της οικονομίας χρημάτων. Η μεγάλη του αγάπη για τα γράμματα, τον οδήγησε διαδοχικά στις Μονές του Μ. Σπηλαίου και των Παμμεγίστων Ταξιαρχών. Στη συνέχεια βρέθηκε κοντά στον Μητροπολίτη Πατρών Ιερόθεο. Η κηδεία στην Ευαγγελίστρια τού μακαριστού Ιεροθέου, έγινε αφορμή να γνωρίσει τον Άγιο Νεκτάριο, Μητροπολίτη Πενταπόλεως και Σχολάρχη της Ριζαρείου Σχολής και έτσι ανέβηκε στην Αθήνα, όπου ολοκλήρωσε τις σπουδές του και τη Θεολογική Σχολή τού Πανεπιστημίου Αθηνών. Ο π. Γερβάσιος ήταν στενός συνεργάτης του Αγ. Νεκταρίου στη Ριζάρειο Σχολή και τον είχε πνευματικό του.

Ο π. Γερβάσιος έζησε σε εποχές πολέμων, φτώχειας, οικονομικών κρίσεων, κατοχής, πείνας, προσφυγιάς . Όταν άρχισε ο πόλεμος του 1912 για την απελευθέρωση της Ηπείρου, της Μακεδονίας και της Θράκης, διέκοψε τις σπουδές του και πήγε ως εθελοντής στρατιωτικός Ιερέας, όπου και παρασημοφορήθηκε .

Το 1944 η φήμη του για τις ικανότητές και την προσωπικότητά του, τον φέρνουν επικεφαλής επιτροπής, η οποία προσπάθησε να συμφιλιώσει τούς ηγέτες των αντιστασιακών οργανώσεων. Επιτυχία τού Γέροντα θεωρήθηκε η αποτροπή σφαγών και διωγμών στην ευρύτερη περιοχή των Πατρών.

Με μικρές χρονικές εξαιρέσεις, έζησε στην Πάτρα όπου με κέντρο αρχικά τον Ναό του Αγ. Δημητρίου και την Αναπλαστική Σχολή, δημιούργησε το τεράστιο έργο του. Είναι ο ιδρυτής των κατηχητικών σχολείων στην Ελλάδα, τον Απρίλιο του 1923.

Για τα νήπια δημιούργησε τα πρώτα εκκλησιαστικά νηπιαγωγεία.

Είχε συντάξει σχετικά βοηθήματα και προγράμματα διδασκαλίας για τα κατηχητικά.

Ίδρυσε την Αναπλαστική Σχολή κάτω από τη συνοικία των προσφυγικών της Πάτρας (πλ. Ελευθερίας) για να είναι κοντά τους με κάθε τρόπο, πνευματικά, οικονομικά, ηθικά. Σε μια περίοδο, που όλοι τους περιφρονούσαν, ακριβώς γιατί ήταν πρόσφυγες.  Ήταν ο δικός τους παπούλης, όπως λένε ακόμα μέχρι σήμερα. Πολλά είναι τα παιδιά που σπούδασε με δικά του έξοδα. .

Έδινε μεγάλη βαρύτητα στην  κοινή ζωή, γι αυτό  ίδρυσε τις παιδικές εξοχές/ κατασκηνώσεις, ήδη πριν τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο. Αρχικά στο χώρο, που βρίσκεται τώρα το Μοναστήρι του Προφήτη Ηλία και στη συνέχεια έως και σήμερα, στα Συχαινά- Κορυδαλλέως 75. Του άρεσε πολύ να ακούει τα παιδιά να ψέλνουν σε κάθε συνάντηση τον ευαγγελικό στίχο «άφετε τά παιδία, έρχεσθαι πρός με καί μή κωλύετε αυτά, τών γάρ τοιούτων εστίν η βασιλεία τών ουρανών».

Ίδρυσε σχολές βιοτεχνίας και χειροτεχνίας, γιατί τον απασχολούσε η επαγγελματική αποκατάσταση κυρίως των προσφύγων. Επίσης ίδρυσε Νυκτερινή Σχολή αναλφάβητων με μεγάλη επιτυχία. Μεγάλη ήταν και η φιλανθρωπική δράση του, οργανώνοντας εράνους για την  ενίσχυση των φτωχών Πατρινών αλλά και σπουδαία η οργάνωση των συσσιτίων κατά την περίοδο της κατοχής.

Ακόμη και τις τελευταίες στιγμές του στη ζωή αυτή έλεγε: «Σας εμπιστεύομαι τα παιδία μου, τα νήπιά μου, το αύριον του Έθνους, τας χρυσάς ελπίδας του αιωνίου μελλοντός μου…».

Στις 30 Ιουνίου 1964, σε ηλικία 87 ετών, εκοιμήθη με το όνομα της Παναγίας στα χείλη του. Ζήτησε να ταφεί πίσω από Ιερό του Ναού της Αγ. Παρασκευής στην κατασκήνωση των Συχαινών για να είναι κοντά στα παιδιά. Την ημέρα της κηδείας του, όλοι φώναζαν Άγιος! Άγιος!

Ο Όσιος Γέροντας δεν έχει σταματήσει να κάνει θαύματα έως και σήμερα. Συνεχώς δηλώνει την παρουσία του.

29 Ιουνίου 2014, ημέρα Κυριακή, πραγματοποιήθηκε η ανακομιδή των Ιερών Λειψάνων του Οσίου Γέροντα Γερβασίου από τον Μητροπολίτη Πατρών κ. κ. Χρυσόστομο και άλλους αρχιερείς.  Πλήθος κόσμου, από πολλά μέρη της Ελλάδας παρευρέθησαν τη μέρα εκείνη για να τιμήσουν τη μνήμη του π. Γερβασίου. Η Αγία Κάρα και τα Ιερά Λείψανα του φυλάσσονται μέχρι σήμερα στον Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής στην κατασκήνωση, Κορυδαλλέως 75, Συχαινά Πατρών. Η Ιερά Σύνοδος έχει καταθέσει στο Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως τον σχετικό φάκελο για την Αγιοκατάταξη του π. Γερβασίου.

Φέτος, 30 Ιουνίου συμπληρώνονται 57 χρόνια από την ιερά κοίμησή του και η Αναπλαστική Σχολή Πατρών θα τελέσει ακολουθίες για να τιμήσει τη μνήμη του Οσίου Γέροντα, όπως κάθε χρόνο.

Τρίτη 29 Ιουνίου, 7:00μ.μ, πανηγυρικός εσπερινός με αρτοκλασία και θείον κήρυγμα, χοροστατούντος και ομιλούντος του Θεοφιλεστάτου επισκόπου Κερνίτσης κ.Χρυσάνθου.

Τετάρτη 30 Ιουνίου το πρωί 7:00 με 10:00, όρθρος και αρχιερατική Θεία Λειτουργία με θείον κήρυγμα, ιερουργούντος και ομιλούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ.Χρυσοστόμου. Στο τέλος θα τελεστεί και το καθιερωμένο μνημόσυνο του Οσίου Γέροντος.

Το απόγευμα της ιδίας ημέρας, 7:00μ.μ., θα τελεστεί μεθέορτος εσπερινός και ιερά παράκλησις, υπέρ υγείας των ευλαβών προσκυνητών, και θείον κήρυγμα.

Οι κατασκηνώσεις φέτος θα λειτουργήσουν :

Αγόρια        από   1/7/2021  έως  16/7/2021

Κορίτσια     από  18/7/2021 έως   30/7/2021