Διεθνές συνέδριο έγινε το Σάββατο από το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο και το Hubei University της Κίνας

Το Συμπόσιο είχε στόχο να συγκεντρώσει ένα ευρύ φάσμα γνώσεων από τον διευρυνόμενο τομέα των τεχνολογιών διαχείρισης των υδάτων & των λυμάτων στους αρχαίους πολιτισμούς

Ένα διεθνές συμπόσιο -International Symposium με κεντρικό θέμα την «Διαχείριση του νερού από την αρχαιότητα μέχρι τώρα - The History and Current Practice of Waste Water in The West and East», πραγματοποιήθηκε εξ αποστάσεως το περασμένο Σάββατο 17 Ιουλίου 2021 στο πλαίσιο υλοποίησης διεθνούς Erasmus των School of Science and Technology, του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου (ΕΑΠ) και του School of History and Culture, Hubei University, της Κίνας.

Στη διεθνή συνάντηση από πλευράς του ΕΑΠ και του Εργαστηρίου Τεχνολογιών Αειφορικής Διαχείρισης Αποβλήτων, ομιλητές ήταν ο επιστημονικός υπεύθυνος της διεθνούς κινητικότητας, καθηγητής Ιωάννης Καλαβρουζιώτης (η διαχείριση του νερού και των λυμάτων στην αρχαία Ελλάδα), η Αναπληρώτρια Καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Πατρών και μέλος ΣΕΠ του ΕΑΠ Χρυσή Καραπαναγιώτη (ιστορία της ρύπανσης από μικροπλαστικά), ο μεταδιδάκτορας Πέτρος Κόκκινος ( ασφαλής επαναχρησιμοποίηση των αποβλήτων) και η υποψήφια διδάκτορας Εκάβη Ίσσαρη (δυνατότητες αξιοποίησης της ιλύος).

Αξίζει να σημειωθεί ότι ένεκα της πανδημίας δεν ήταν δυνατή η μετάβαση της ελληνικής πλευράς στην πόλη Wuhan της Κίνας.

Το Συμπόσιο είχε ως στόχο του να συγκεντρώσει ένα ευρύ φάσμα γνώσεων από τον αναδυόμενο και διευρυνόμενο τομέα των τεχνολογιών διαχείρισης των υδάτων και των λυμάτων στους αρχαίους πολιτισμούς.

Οι στόχοι του Συμποσίου ήταν: (α) Να αποκαλυφθεί η πολιτιστική κληρονομιά σε περιοχές της Ανατολής και της Δύσης και να γίνουν ορατά τα αρχαιολογικά κατάλοιπα τεχνολογιών που συνέβαλαν στην ανάπτυξη υφιστάμενων τεχνολογιών διαχείρισης νερού και λυμάτων, (β) Να περιγραφούν και να αξιολογηθούν αρχαίες και παραδοσιακές τεχνολογίες, οι οποίες μακροπρόθεσμα μπορούν να συμβάλουν στα συστήματα διαχείρισης νερού και λυμάτων και στην ανάπτυξη ολοκληρωμένων μεθοδολογιών, (γ) η ανάπτυξη τεχνολογιών βασισμένων σε παλιές τεχνολογίες με τη χρήση νέου εξοπλισμού, που ενδέχεται να είναι εξαιρετικά σημαντικές για το νερό, τα λύματα και τη διαχείριση του περιβάλλοντος στο μέλλον, (δ) να εξετάσει τις νέες τεχνολογίες στη διαχείριση υδάτων και λυμάτων και (ε) να ενθαρρύνει ένα κοινό βήμα προβληματισμού και δράσης μεταξύ των ερευνητών.