Επιτελικό κράτος, παρατηρητής καταστροφών

Στην Ελλάδα, ποτέ καμία κυβέρνηση δεν ασχολήθηκε σοβαρά με το θέμα της Πολιτικής Προστασίας. Πάντα, το πρόβλημα -εν προκειμένω η φυσική καταστροφή- ήταν τουλάχιστον ένα βήμα μπροστά, κι όποιος ξέρει από διαχείριση κρίσεων μπορεί εύκολα να σου πει πως, το ένα βήμα σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι πολύς δρόμος.

Αυτό ωστόσο που συμβαίνει την τελευταία εβδομάδα στη χώρα είναι πρωτοφανές, ακόμα και για τα δεδομένα ανοργανωσιάς του γνωστού ελληνικού μπάχαλου. Η πολιτεία, έχει εδώ και μέρες πετάξει λευκή πετσέτα απέναντι στις καταστροφικές φωτιές, οι οποίες μαίνονται ανεξέλεγκτες και σουλατσάρουν σχεδόν ανενόχλητες στην επικράτεια και καίνε, σταματάνε και ξαναξεκινάνε κατά το δοκούν.

Ήταν αρχές του καλοκαιριού, περίπου 2 μήνες πριν, όταν ο Νίκος Χαρδαλιάς, σε ένα από τα πολλά σόου αυτοθαυμασμού στα οποία έχει επιδοθεί τούτο το κυβερνητικό επιτελείο, μας προετοίμαζε από τον τηλεοπτικό αέρα για “μια αντιπυρική περίοδο διαφορετική από όλες τις άλλες”. Και δεν έλεγε ψέματα, όπως αποδείχτηκε. Γιατί η ρημάδα η ζωή, έχει αυτή την κακή συνήθεια, τις μαλακίες να τις επιστρέφει και να που 2 μήνες μετά, ζούμε όντως μια αντιπυρική περίοδο όπως καμία άλλη, καθώς μόνο την πρώτη εβδομάδα του Αυγούστου, έχουν καεί εκτάσεις μεγαλύτερες από όσες καίγονται κατά μέσο όρο σε μια ολόκληρη περίοδο, κατά πολύ μάλιστα -περίπου 50% πάνω! Μόνο την πρώτη εβδομάδα του Αυγούστου αυτό, χωρίς να υπολογίζουμε όλες τις υπόλοιπες πυρκαγιές που έχουν ξεσπάσει και κάψει όλο το προηγούμενο διάστημα ή αυτές που θα έρθουν.

Ήταν εμφανές από την αρχή, πως η κυβέρνηση Μητσοτάκη, σκόπευε να αντιμετωπίσει και αυτό το πρόβλημα με το παραδοσιακό της όπλο: Επικοινωνία. Θεωρούσε λοιπόν, πως πρέπει απλά να αναμετρηθεί με την μεγαλύτερη αποτυχία του πολιτικού της αντιπάλου -και μία από τις μεγαλύτερες τραγωδίες των τελευταίων δεκαετιών στη χώρα-, το Μάτι. Επένδυσε στη λογική “πάνω από όλα η ανθρώπινη ζωή” και μοναδική στρατηγική αντιμετώπισης της κρίσης την έγκαιρη ή και προληπτική εκκένωση. Το σχέδιο αυτό, παρότι θεμιτό στο κομμάτι που όντως σώζονται ανθρώπινες ζωές, είναι ημιτελές, απουσία κάθε στρατηγικής αντιμετώπισης του πρωτογενούς προβλήματος που είναι η ίδια η φωτιά. Γιατί αυτό που συμβαίνει, δεν είναι πως το κράτος λέει στον πολίτη “φύγε ώσπου να λύσω το πρόβλημα”, αλλά “φύγε και άσε το πρόβλημα να παρελάσει, ώσπου να κουραστεί” και αυτό, εκτός του ότι δεν είναι σοβαρή αντιμετώπιση έτσι κι αλλιώς, έχει σαν αποτέλεσμα να καλλιεργεί περαιτέρω ανασφάλεια στον ήδη τρομαγμένο κόσμο. Δεν είναι τυχαίο πως όσο οι μέρες περνούν πληθαίνουν τα φαινόμενα ανθρώπων που παλεύουν μόνοι τους με τις φλόγες ως και την τεελυταία στιημή και με κίνδυνο της ζωής τους για να σώσουν τις περιουσίες τους- έχουν εμπεδώσει πια πως κανείς άλλος δεν θα το κάνει.

Η διαχείριση της πυρκαγιάς, ήταν λίγο-πολύ αντίστοιχη με αυτή του κορωνοϊού. Διαχείριση πλήθους για τον περιορισμό των ανθρώπινων απωλειών και, κατά τα άλλα …ουδέν. Η διαφορά είναι πως στον κορωνοϊό μας είπαν “κάτσε σπίτι” ενώ στην πυρκαγιά “βγες και τρέχα”.

Στο χάος που έχει προκύψει λοιπόν, η τακτική είναι σταθερά μία: Επικοινωνία. Το νέο αφήγημα, περιλαμβάνει την αγαπημένη ιστορία κάθε ακροδεξιού πολιτικάντη που τέρπει τα αφτιά του φανατισμένου ακροατηρίου του, όσο τίποτα άλλο: "Δεχόμαστε επίθεση”. Κάποιες σκοτεινές δυνάμεις που απεργάζονται την καταστροφή του έθνους μέσω της αποσταθεροποίησης της εθνοσωτήριου κυβέρνησης μας χτυπούν δια μέσω εμπρησμών. Στα σόσιαλ μίντια τις τελευταίες μέρες έχω δει διάφορες περιπτώσεις εχθρών που κουμπώνουν στο αφήγημα: Συριζαίοι, Τούρκοι πράκτορες, κάπου πήρε το μάτι μου και κάποια αναφορά στο ISIS (!!!).

Προκύπτει με στοιχεία από κάπου πως οι φλόγες βολτάρουν ανενόχλητες εδώ και μια βδομάδα εξαιτίας εμπρηστών; Όχι, αλλά εμείς αστυνομικούς προσλάβαμε, εγκληματίες θα ψάχνουμε. Αν δεν θες να λύσεις επί της ουσίας ένα πρόβλημα, υπάρχουν πολλοί τρόποι για να το αποφύγεις άλλωστε.

Ασφαλώς και πολλές από τις φωτιές τις έβαλαν εμπρηστές. Η φωτιά όμως, από την ώρα που θα μπει, μέχρι την ώρα που δεν θα μπορεί κανένα μέσο να την σβήσει, πρέπει να διασχίσει μια απόσταση, στην οποία υπάρχει πλήρης απουσία μηχανισμών ελέγχου και πρόληψης και γι αυτό το έγκλημα, υπεύθυνος δεν είναι κανένας εμπρηστής αλλά το ίδιο το κράτος. Όχι αυτό του Κυριάκου Μητσοτάκη συγκεκριμένα, αλλά το ελληνικό όπως το διαχειρίστηκαν όλες οι κυβερνήσεις από καταβολής του, μην παρεξηγηθώ. Απλά, ειδικά στην περίπτωση του Κυριάκου Μητσοτάκη, δείχνει μια τρομακτική αμέλεια -από παράληψη ή αδιαφορία, λίγο με νοιάζει-, όταν έχει χτίσει ολόκληρο αφήγημα πάνω στο Μάτι και με τόσο νωπή τη μνήμη του, δεν φρόντισε 3 καλοκαίρια τώρα να κάνει τίποτα για να μην του σκάσει μια ίδια βόμβα στα χέρια.

Καλό θα ήταν να το πάρουμε λίγο σοβαρά το θέμα, γιατί εκτός των άμεσων συνεπειών, πλέον η περιβαλλοντική επιβάρυνση -την οποία πρόσφατα ανακαλύψατε ως πολιτικός χώρος, μέχρι πρότινος την αποκαλούσατε “θεωρία ψεκασμένων” προς όφελος πάσης φύσεως επενδυτών- αρχίζει και γίνεται τέτοια που πλησιάζουμε επικίνδυνα πια τον ορίζοντα γεγονότων- αν δεν έχει ήδη ξεπεραστεί.

Να σταματήσουμε τα μεγάλα λόγια, να σταματήσουμε γενικά τα λόγια και να ακούσουμε τους αρμόδιους επιστήμονες. Να τους αφήσουμε να μας υποδείξουν τους τρόπους εκείνους με τους οποίους θα προστατεύσουμε το παρόν και το παρελθόν, δηλαδή τις περιουσίες, αλλά και το μέλλον μας, δηλαδή τους ανθρώπους και το περιβάλλον.

Είστε ήδη οι δειλοί και άβουλοι του Βάρναλη. Μην γίνεται και μοιραίοι. Σταματήστε να περιμένετε το θαύμα.

ΥΓ: Άπειρος θαυμασμός και απεριόριστη ευγνωμοσύνη, για τους πυροσβέστες, εθελοντές και επαγγελματίες, που σαν άλλοι Δαυίδ τα βάζουν με το θηρίο, κρατώντας σφεντόνες. Ντροπή σε αυτούς που αφήνοντάς τους με μια σφεντόνα, πάνε τώρα χωρίς να κοκκινίζουν να φωτογραφηθούν μαζί τους. Ως τον Δεκέμβρη, ε; Τότε θα είναι πάλι "πολυτέλεια".