Θανάσης Παπαδόπουλος στο Κομμένο Άρτας: Μεγάλη ιστορική και ηθική εκκρεμότητα οι γερμανικές οφειλές

Κεντρικός ομιλητής στις φετινές εκδηλώσεις του Δήμου Νικολάου Σκουφά για την επέτειο του Ολοκαυτώματος του Κομμένου Άρτας ήταν ο Δήμαρχος Καλαβρύτων και Πρόεδρος του Δικτύου Μαρτυρικών Πόλεων και Χωριών «Ελληνικά Ολοκαυτώματα» Θανάσης Παπαδόπουλος.

Στην ομιλία του, το πρωί της Δευτέρας 16 Αυγούστου, ο κ. Παπαδόπουλος αναφέρθηκε αρχικά- και εν εκτάσει- στο χρονικό του Ολοκαυτώματος σημειώνοντας ότι «συμπληρώνονται κοντά οκτώ δεκαετίες από ένα μαζικό έγκλημα που κατατάχθηκε και χαρακτηρίστηκε ως ένα απ’ τα μεγαλύτερα και πιο ειδεχθή σε βάρος αμάχων, σ’ όλη την Ευρώπη, κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Με συνολικά 317 νεκρούς. Ανάμεσα τους, 97 νήπια και παιδιά και 117 γυναίκες».

Στη συνέχεια ο Δήμαρχος Καλαβρύτων αναφέρθηκε στο Καλαβρυτινό Ολοκαύτωμα, στις μνήμες που συνδέουν τις δυο περιοχές αλλά και στο ισχυρό, αντιπολεμικό μήνυμα και το μήνυμα Ειρήνης και Συναδέλφωσης που διαχρονικά στέλνουν σε κάθε γωνιά του πλανήτη.

Μεγάλο μέρος της ομιλίας του κ. Παπαδόπουλου εστίασε στο μέγα ζήτημα των γερμανικών οφειλών.

Και όπως επεσήμανε ο Δήμαρχος Καλαβρύτων, «χρησιμοποιώ αυτό τον όρο -οφειλές και όχι αποζημιώσεις- απόλυτα ταυτισμένος και συνεπής με την προτροπή και την ορολογία που χρησιμοποιούσε ο αξέχαστος σε όλους μας, ο μεγάλος μας Μανώλης Γλέζος. Ο Μανώλης που ήταν σύμβολο, και παραμένει -και θα παραμένει για πάντα- σύμβολο, που ήταν φίλος, συνοδοιπόρος, παγκόσμια προσωπικότητα, η ενσάρκωση του ήρωα και πατριώτη και ακατάβλητος, παροιμιώδης αγωνιστής έως το τέλος. Έλεγε λοιπόν, ότι η έννοια της αποζημίωσης αναφέρεται σ’ ένα έγκλημα που τελέστηκε σε μια δεδομένη χρονική στιγμή. Ενώ, η έννοια της οφειλής, έχει έναν πολύ ευρύτερο χαρακτήρα καθώς ενσωματώνει τις συνέπειες του εγκλήματος στο βάθος του χρόνου και περικλείει όσα διαχρονικά ακολούθησαν ως μόνιμες επιπτώσεις του».

Και πρόσθεσε ότι «οι οφειλές δεν μένουν μόνο νομικά ενεργές, ως προς την διεκδίκηση τους.  Μένουν ενεργές και ως η μεγάλη ηθική και ιστορική εκκρεμότητα που με τη ρύθμιση της θα καταλογίσει έμπρακτη και μετρήσιμη τιμωρία στο έγκλημα. Γι’ αυτό δεν υπαναχωρούμε, γι’ αυτό δεν παραιτούμαστε, δεν υποστέλλουμε τη σημαία του αγώνα, δεν εγκαταλείπουμε τη διεκδίκηση και δεν συμβιβαζόμαστε με τίποτα λιγότερο απ’ αυτά που πραγματικά μάς οφείλονται».

Εξειδικεύοντας δε το σύνολο των οφειλών, ο κ. Παπαδόπουλος υπογράμμισε ότι «η δική μας πλευρά, έχει με πλήρη και σαφή τρόπο θεμελιώσει, έχει τεκμηριώσει τις απαιτήσεις μας, μέσα απ’ τον συντονιστικό ρόλο και του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα αλλά και τις ενέργειες του Δικτύου Μαρτυρικών Πόλεων και Χωριών ‘Ελληνικά Ολοκαυτώματα’. Οφειλές που αφορούν στο αναγκαστικό δάνειο, στην αρπαγή των Αρχαιολογικών Θησαυρών μας και όλων των έργων Τέχνης και φυσικά στην απόφαση της Διασυμμαχικής Επιτροπής του 1946 -στο Παρίσι- για αυτό που είναι ευρέως γνωστό σ’ όλη την Ευρώπη ως πολεμικές επανορθώσεις, καθορισμένες αρχικά απ’ την τότε Συνδιάσκεψη Ειρήνης».

Ειδική αναφορά έκανε ο κ. Παπαδόπουλος και στο μεγάλο ζήτημα των οφειλών προς τους συγγενείς των θυμάτων όπως επίσης και στην ανάγκη διαρκούς υλικής και ηθικής στήριξης εκ μέρους της Πολιτείας στις μαρτυρικές πόλεις και χωριά της χώρας.

Κλείνοντας την ομιλία του, ο κ. Παπαδόπουλος ανέφερε ότι «στο Λόφο του Καππή στα Καλάβρυτα, στον Τόπο Εκτέλεσης, είναι χαραγμένες με λευκά, κεφαλαία γράμματα, μερικές λέξεις. Αριστερά, το μήνυμα ‘Όχι πια πόλεμοι’. Δεξιά η λέξη ‘Ειρήνη’. Για να θυμίζει σε όλους μας ότι κάτω απ’ αυτόν τον ουρανό, σ’ αυτή τη δοξασμένη πατρίδα, γεννήθηκαν μερικές απ’ τις πιο συγκλονιστικές ιδέες για την Ειρήνη και δόθηκαν μερικές από τις πιο σκληρές μάχες για την προάσπιση της. Σήμερα, εδώ, σ’ αυτό τον τόπο, στο Κομμένο, που είναι τόπος ιερού και εθνικού προσκυνήματος, δεν ξεχνούμε και το χρέος όλων μας, την πίστη και την προσήλωση μας σ’ έναν κόσμο ειρηνικό και δίκαιο, μακριά απ’ την βαρβαρότητα του πολέμου».