Back to Top
#TAGS ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ Αιγιάλεια Αμαλιάδα Νάσος Νασόπουλος 15 χρόνια thebest Εκλογές ΗΠΑ 2024
Αγγελίες
Μην ψάχνεις, βρες στο
THE BEST

ΜΟΥΣΙΚΗ

/

Το …πατρινό τραγούδι του Μανώλη Μητσιά

Το …πατρινό τραγούδι του Μανώλη Μητσιά
Σταθόπουλος Τάσσος
[email protected]

«Είπαν πως χάθηκα»

Εδώ και λίγες ώρες κυκλοφορεί ένα νέο τραγούδι από τον Μανώλη Μητσιά, το «Είπαν πως χάθηκα», από την FM Records.

Ένα τραγούδι που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «Πατρινό» αφού οι παραγωγοί του, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, είναι Πατρινοί!

Ο λόγος για τον συνθέτη και την στιχουργό!

 

Η μουσική είναι του Χρήστου Παπαδόπουλου, κορυφαίου μας μουσικοσυνθέτη, που δόξασε την πόλη στην οποία σπούδασε, όντας το 1/5 των «Παιδιών από την Πάτρα»!

Τους στίχους υπογράφει η Αγγελική Κοτσά, πατρινή καθηγήτρια Μουσικής, μόνιμη κάτοικος Αθηνών πλέον. Στίχοι που προδίδουν γλυκύτητα μα και την διαρκή αναζήτηση.

Η μουσική δεν χρειάζεται άλλο σχολιασμό, ούτε η ερμηνεία του αξεπέραστου Μανώλη Μητσιά. Video κι ενορχήστρωση παραπέμπουν σε υψηλή ποιότητα.

Μπορείτε να ακούσετε το τραγούδι εδώ:

Μανώλης Μητσιάς, Χρήστος Παπαδόπουλος - Είπαν πώς χάθηκα (Official VideoClip) || Audio Release HQ © FM Records

 
Μουσική: Χρήστος Παπαδόπουλος

Στίχοι: Αγγελική Κοτσά

Τραγούδι: Μανώλης Μητσιάς

Video: Βασίλης Παπαθεοχάρης

 
'Έπαιξαν οι μουσικοί:

Μπουζούκι: Χρήστος Παπαδόπουλος

Κιθάρα: Περικλής Παπαδόπουλος

Μπάσο: Γιώργος Μπαϊρακτάρης

Τύμπανα: Κωνσταντίνος Ρήγας

Βιόλα - βιολί: Μιχάλης Καταχανάς

Πλήκτρα: Σταμάτης Χρήστου

 
Ηχοληψία: Περικλής Παπαδόπουλος

Studio Χάριν Ευφωνίας

Μίξη: Ηλίας Λάκκας, Studio Odeon

Ενορχήστρωση: Σταμάτης Χρήστου, Περικλής Παπαδόπουλος

Είπαν πως χάθηκα

Είπαν πως χάθηκα στου χρόνου τα σημάδια,

είπαν πως γύρισα μ’ αλλιώτικη μορφή,

μα μεθυσμένα ίδια σέρνονται τα βράδια,

τα ξημερώματα με άδεια παραγάδια

γέρνουν στις νύχτες το δικό τους το κορμί.

 

 

 

Κι άφησα πίσω ανθρωπάκια κι αρχοντάδες,

στους ερημίτες τη μισή μου τη σιωπή,

ψευτοζητιάνους που γυρεύανε μπελάδες,

τα παραμύθια για τις άκληρες γιαγιάδες

και τις σκιές που αρπάξαν όλη τη ντροπή.

 

 

 

Πήρε η νύχτα το ξημέρωμα στους ώμους,

δεν είχε πόρτα των αιώνων το γιαπί,

είχα πληρώσει πιο νωρίς τους αστρονόμους

κι άφησαν κάποιους μέσ’ στο κόσμο διαδρόμους

δίχως αιτία νά ’ναι πάντα ανοιχτοί.

 

 

 

Βάσανο ήταν το κατέβασμα στη σκάλα,

βάρος μου είχα τη μουρμούρα του βοριά,

όχι για κείνα πού ’χα πει αλλά για τ’ άλλα

 


τα πιο μικρά φτιασιδωμένα σαν μεγάλα

που δεν θα βρίσκανε στη γη παρηγοριά.

Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr

Culture