Η Οσκαρική κούρσα για το 2022 ξεκίνησε με το φινάλε των Φεστιβάλ Βενετίας και Τορόντο

Με την λήξη του φετινού Διεθνούς Κινηματογραφικού Φεστιβάλ του Τορόντο στις 18/9/2021, και έχοντας προηγηθεί τα Φεστιβάλ της Βενετίας (1-11/9) και του Τέλουραϊντ στο Κολοράντο (2-6/9), η εικόνα σχετικά με το ποιες ταινίες αρχίζουν να ξεχωρίζουν και αναμένεται να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο στα βραβεία, αρχίζει να ξεκαθαρίζει.

Όπως αναφέρει ο Ηλίας Δημόπουλος στο cinemagazine.gr, οι τρεις πρώτες ταινίες που αρχίζουν να ακούγονται τεκμηριωμένα είναι το «Belfast» του ηθοποιού και σκηνοθέτη Κένεθ Μπράνα, το «King Richard» με τον Αφροαμερικανό σταρ Γουίλ Σμιθ και η επιστροφή της σκηνοθέτιδας Τζέιν Κάμπιον («Μαθήματα πιάνου») με την «Εξουσία του Σκύλου».

Η ταινία του Μπράνα φαίνεται να καταφέρνει αυτό που δεν γίνεται να καταφέρει ο Πουαρό ή το σαιξπηρικό παρελθόν. Ο αγαπητός Κένεθ Μπράνα έχει μεν 5 υποψηφιότητες στο παρελθόν, εκ των οποίων οι δύο (σκηνοθεσία/σενάριο) για τον «Ερρίκο τον 5ο» (1989) και μία με τον «Άμλετ» ήταν «Σαιξπηρικές», όμως εδώ στο βαθιά προσωπικό του ασπρόμαυρο δράμα φαίνεται να παίρνει μαζί του το κοινό (Βραβειο Κοινού στο Τορόντο – βραβείο που θεωρείται αρκετά αξιόπιστο Οσκαρικά) και τους κριτικούς.

Το τενιστικό «King Richard» παρακολουθεί τον μπαμπά των τενιστριών Σερένα και Βίνους Γουίλιαμς και κουβεντιάζεται πολύ για την ερμηνεία του Γουίλ Σμιθ. Η πρώιμη κριτική είναι σε πολύ καλά επίπεδα, μένει να δούμε τι χειρισμός υπάρχει στο θέμα, γιατί όπως και να το κάνεις είναι κάπως ακανθώδες να μετρηθεί ο θρύλος δύο τενιστριών με βάση τον...μπαμπά τους, έναν άνθρωπο έτσι κι αλλιώς αμφίσημο, ιδίως για τα σημερινά δεδομένα, όπως αναφέρει το cinemagazine.gr. Και μόνο αν σκεφτεί κανείς τους αναρίθμητους γάμους και τον...άγνωστο αριθμό παιδιών του.

Τρίτη η Νεοζηλανδή Τζέιν Κάμπιον με την «Εξουσία του Σκύλου» της και την ερμηνεία του Μπένεντικτ Κάμπερμπατς. Το φιλμ τιμήθηκε με τον Αργυρό Λέοντα καλύτερης σκηνοθεσίας στην Βενετία πριν λίγες μέρες, πήρε εξαιρετικές κριτικές, και διαθέτει μία κλασική οσκαρική ερμηνεία, αν και μένει να δούμε την αντίδραση που ένας straight υποδύεται έναν gay. Πάντως από Τορόντο, Βενετία και Τέλουραϊντ η ταινία έρχεται φορτσάτη και θα υποστηριχθεί από Σκηνοθέτες/Σεναριογράφους/Ηθοποιούς σχεδόν σίγουρα.

Στη συνέχεια υπάρχουν ταινίες μερικής, αλλά αξιοσημείωτης φόρας. Είναι το «Spencer του Πάμπλο Λαραΐν με την Κρίστεν Στιούαρτ ως Πριγκίπισσα Νταιάνα, το οποίο πάντως δεν διακρίθηκε στο φεστιβάλ της Βενετίας.

Το «Dune» του Ντενί Βιλνέβ, επίσης αναμένεται  να βρει κι αυτό τον δρόμο του, μάλλον και στην Καλύτερη Ταινία στα ερχόμενα Όσκαρ, μαζί και άλλες κλασικές υποψηφιότητες για ταινία του είδους της επιστημονικής φαντασίας ενώ ο Ισπανός Πέδρο Αλμοδόβαρ, ασφαλώς και ευτυχώς, ελπίζει και ελπίζουμε, να γυροφέρνει την συνήθη του παρουσία στο Καλύτερο Διεθνές (ξενόγλωσσο) φιλμ (στην ταινία του με τίτλο «Παράλληλες Μητέρες» πρωταγωνιστεί η Πενέλοπε Κρουζ).

Καλές τέλος αναφορές έρχονται μετά το Τορόντο και για το «The Eyes of Tammy Faye» του Μάικλ Σοουγουόλτερ, ειδικά όμως για την ερμηνεία της αγνώριστης εδώ, Τζέσικα Τσάστεϊν.

Αυτή λοιπόν είναι μέχρι στιγμής η πρώτη φουρνιά επίδοξων φαβορί. Όσο για τη δεύτερη φουρνιά περιλαμβάνει έργα όπως ο «Μακμπέθ» του Τζόελ Κόεν με την Φράνσις ΜακΝτόρμαντ και τον Ντενζέλ Ουάσινγκτον, το «Harder They Fall» με Τζόναθαν Μέιτζορς και Ίντρις Έλμπα, το «Tick, Tick Boom» με τον συζητημένο εκεί Άντριου Γκάρφιλντ, το «The Guilty» με μπροστάρη τον Τζέικ Τζίλενχαλ και βέβαια γερά χαρτιά με φιλοδοξίες για υποψηφιότητα στην καλύτερη ταινία όπως το επερχόμενο νέο του Πολ Τόμας Άντερσον («Licorice Pizza»), του Στίβεν Σπίλμπεργκ («West Side Story»), του Γκιγιέρμο ντελ Τόρο («Nightmare Alley» με τον Μπράντλει Κούπερ και την Κέιτ Μπλάνσετ) αλλά και του Γουές Άντερσον “The French Dispatch”.

Πολλές από τις παραπάνω ταινίες περιμένουμε να τις δούμε και στην Πάτρα όταν με το καλό κυκλοφορήσουν στις κινηματογραφικές αίθουσες.