Ο Γιάννης Κοπανάς στο thebest.gr για το ρήγμα Ιονίου: " Ζάκυνθος και Κεφαλονιά έχουν το 50% της σεισμικής ενέργειας της Ευρώπης"

Όπως εξηγεί  ο Διδάκτωρ Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και Ερευνητής Σεισμολογίας, Γιάννης Κοπανάς, μιλώντας στο thebest.gr,  «το σεισμικό τόξο του Ιουνίου, το οποίο είναι γνωστό, ξεκινάει από  Δυτικά της Λευκάδας, περνάει κάτω από την Κρήτη και καταλήγει κάτω από τη Ρόδο».

Όπως επισημαίνει , «είναι ένα πολύ μεγάλο σεισμικό τόξο το οποίο δίνει πολύ μεγάλους σεισμούς. Έχει προκύψει από την μετακίνηση της αφρικανικής πλάκας βορειότερα. Αυτή η πλάκα πιέζει την Ευρασιατική και αυτό γίνεται στα όρια της Ελλάδας.. Η πίεση αυτή δημιουργεί διάφορα ρήγματα που υπάρχουν στα νησιά του Ιουνίου, στη Δυτ. Πελοπόννησο, στην Κρήτη, στη Ρόδο. Αυτό το ρήγμα που έδωσε το σεισμό 5.9 δεν ήταν το τόξο αλλά ένα άλλο ρήγμα πάνω στη χερσαία περιοχή της Κρήτης το οποίο όμως επηρεάζεται από τις κινήσεις που γίνονται στο τόξο. Συσσωρεύεται σεισμική ενέργεια στα ρήγματα που είναι παραπλήσια, κάθετα ή παράλληλα με το τόξο.

Το ρήγμα στο Αρκαλοχώρι είναι μικρού μήκους σχετικά με το τόξο. Το τόξο είναι μεγάλο και μπορεί να δώσει σεισμό μέχρι και 8 ρίχτερ, όπως έχει δώσει στα Κύθηρα. Το ρήγμα που έδωσε το χθεσινό σεισμό είναι μικρού μήκους και έχει εκτιμηθεί, από τις μετρήσεις που έχουν γίνει,  ότι μπορεί να δώσει σεισμό μέχρι και 6 ρίχτερ.

Οι πιέσεις γίνονται σε όλα τα σημεία του τόξου. Κάποιες φορές θα κάνει σεισμό στο Ιόνιο, κάποιες στη Κρήτη, άλλες στη Ρόδο. Υπάρχει ο κίνδυνος να γίνει σεισμός ανά πάσα στιγμή. Στο Ιόνιο πριν από 2,5 περίπου χρόνια έγινε ο σεισμός στα Δυτικά της Ζακύνθου που ήταν πολύ μεγαλύτερος, 6,8 ρίχτερ. Ήταν δηλαδή 30 φορές μεγαλύτερος από τον χθεσινό. Από πλευράς σεισμικής ενέργειας. Για τα σεισμικά δεδομένα του τόξου του Ιονίου, ο χθεσινός σεισμός ήταν μικρός».

Όπως εξηγεί ο κ. Κοπανάς, «επειδή η περιοχή της Ζακύνθου  δεν ήταν χτισμένη αντισεισμικά ι υπήρξαν οι μεγάλες ζημιές. Πέρα από αυτό το επίκεντρο ήταν σε χερσαία περιοχή και ο σεισμός ήταν επιφανειακός.

Επειδή είχε πολλά χρόνια να κάνει ένα μεγάλο σεισμό τα σπίτια ήταν χτισμένα χωρίς αντισεισμικό κανονισμό. Αποτέλεσμα να τραυματιστούν σοβαρά και να υπάρχει κίνδυνος σε επόμενο μετασεισμό τα τραυματισμένα κτίρια να υποστούν σημαντικές βλάβες. Θα πρέπει να χτιστούν καινούργια αντισεισμικά κτίρια.

Η Ζάκυνθος και η Κεφαλονιά που καταστράφηκαν από σεισμό το 1953, έχουν χτιστεί με τον αντισεισμικό κανονισμό  της εκάστοτε εποχής.  

Το θέμα είναι πόσο έχουν τηρηθεί οι κανονισμοί στο χτίσιμο του κάθε κτιρίου ξεχωριστά αλλά και τι γίνεται με τη συντήρηση των κτιρίων. Θα έπρεπε το κράτος για σεισμογενείς περιοχές να προβλέπει  κονδύλια και προγράμματα για συντήρηση των κτιρίων που καταπονούνται συνεχώς από σεισμούς. Η Ζάκυνθος και η Κεφαλονιά έχουν το 50% της σεισμικής ενέργειας της Ευρώπης».

Από την άλλη, όπως τονίζει, «δεν έχουμε ό,τι χρειαζόμαστε. Η σεισμική επιστήμη δεν έχει ακολουθήσει όσο θα έπρεπε την ανάπτυξη της τεχνολογίας. Παρακολουθούμε με σεισμογράφους τους σεισμούς όταν γίνονται, έχουμε τη δυνατότητα με τους ψηφιακούς σεισμογράφους να έχουν ακρίβεια σε μικρά μεγέθη σεισμών, πράγμα που δε συνέβαινε παλιά.

Στην Ελλάδα κάποτε δε μπορούσε να καταγραφεί σεισμός, μικρότερος από 4 ρίχτερ. Σήμερα καταγράφονται και σεισμοί του ενός ρίχτερ. Το πρόβλημα είναι ότι η έρευνα περιορίζεται στη μέτρηση των σεισμών και των επιταχύνσεων και δεν δίνει βάση στο να ανιχνευτούν πρόδρομα φαινόμενα που οδηγούν στην πρόγνωση και στην καλύτερη  γνώση της διαδικασίας που γίνεται στο υπέδαφος για να προετοιμαστεί ένας σεισμός.

Ένας σεισμός δεν γίνεται ξαφνικά. Υπάρχουν μεγάλες χρονικές περίοδοι που προετοιμάζεται αυτός ο σεισμός. Κατά την προετοιμασία έχουμε διάφορα φαινόμενα που με την τεχνολογία που διαθέτουμε σήμερα θα μπορούσαμε να τα παρακολουθούμε και να έχουμε γνώση του τι πρόκειται να συμβεί. Το κάνει ήδη η μετεωρολογία που εκμεταλλεύεται όλα τα τεχνικά μέσα που διαθέτει και έχουμε δυνατότητα να έχουμε εικόνα για τις αλλαγές του καιρού με πάρα πολύ μεγάλη ακρίβεια».