Το thebest.gr παρακολούθησε στο Πάνθεον το φιλμ "Καλάβρυτα 1943": Φεύγεις από την αίθουσα με μια σκιά στην καρδιά

Ήταν άξιο απορίας το γεγονός ότι τόσα χρόνια δεν είχε γυριστεί μία κινηματογραφική ταινία με κεντρικό θέμα το Καλαβρυτινό Ολοκαύτωμα, μία πράγματι πολύ σκληρή και απάνθρωπη σελίδα στο χρονικό του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και 78 χρόνια αργότερα δεν γνωρίζουμε κατά πόσο τη σφαγή των Καλαβρύτων με τα 752 θύματα και τις 1000 πυρπολημένες οικίες και τις λεηλασίες περιουσιών συν το γεγονός ότι οι Γερμανοί ναζί δεν επέτρεψαν αμέσως μετά να φτάσει ο Ερυθρός Σταυρός για να παράσχει βοήθεια, την πληροφορούνται και την μαθαίνουν στα σχολικά βιβλία οι Ευρωπαίοι μαθητές.

Και μόνο λοιπόν το γεγονός ότι ο σκηνοθέτης Νικόλας Δημητρόπουλος και ο σεναριογράφος Δημήτρης Κατσαντώνης τόλμησαν το μεγάλο αυτό και δύσκολο εγχείρημα γυρίζοντας την 99 λεπτών διάρκειας ταινία «Καλάβρυτα 1943» που προβάλλεται ήδη από την Πέμπτη 11/11/2021 και στην Πάτρα, είναι αξιέπαινο.

Θυμόμαστε μία παλιά ταινία του 1970, εδώ δηλαδή και σχεδόν 51 χρόνια που λεγόταν «Ένας Γερμανός στα Καλάβρυτα» όπου έπαιζε και ο Άγγελος Αντωνόπουλος και είχε γυριστεί στην περιοχή, ωστόσο δεν είχε να κάνει ακριβώς με τα τραγικά περιστατικά που κορυφώθηκαν στις 14.35 το μεσημέρι, την ώρα που σταμάτησε ο χρόνος εκείνη την αποφράδα ημέρα της 13ης Δεκεμβρίου του 1943 στο λόφο του Καπή όταν οι Γερμανοί εκτελούσαν με τα πολυβόλα τους όπλα όλο τον ανδρικό πληθυσμό της πόλης από 12 ετών και άνω ενώ τα γυναικόπαιδα ήσαν κλεισμένα στο σχολείο στο οποίο και οι κατακτητές είχαν βάλει φωτιά. Ήταν τέτοιο το μένος και η σκληρότητα τους που τόσα χρόνια μετά ακόμα δεν μπορεί να τη συλλάβει ο ανθρώπινος νους και η ανθρώπινη λογική.

Ο Νικόλας Δημητρόπουλος είχε δύσκολο έργο να φέρει εις πέρας ωστόσο κατόρθωσε να φτιάξει μία ταινία που αν μη τι άλλο σου τσακίζει την καρδιά και φεύγοντας από την αίθουσα αισθάνεσαι αυτό το πλάκωμα, αυτή τη σκιά του λευκού σταυρού που δεσπόζει στο μνημείο των εκτελεσθέντων στα Καλάβρυτα, μία πόλη που έμελλε σιγά σιγά να ξαναβρεί το ρυθμό της, να θεραπεύσει σ’ ένα βαθμό τις πληγές της και να γίνει μία ορεινή κωμόπολη στις πλαγιές του Χελμού που να την γνωρίζουν και να την αγαπούν όλοι οι Έλληνες και αρκετοί ξένοι, και τώρα με την ταινία του Νικόλα Δημητρόπουλου που μακάρι να βρει διανομή και σε χώρες όπως η Γερμανία και η Αυστρία, θα αναδειχθεί για όσους την αγνοούν και η τραγική ιστορία του '43.

Ορισμένες σκηνές του φιλμ είναι πολύ δυνατές όπως εκεί που οι Γερμανοί κάνουν το βιαστικό και νευρικό ξεδιάλεγμα των ανδρών από τα γυναικόπαιδα ή η περιβόητη σκηνή για την οποία έγινε μεγάλος ντόρος με τον συναισθηματικό Αυστριακό στρατιώτη, τον Φρίντριχ (Προμηθέας Αλειφερόπουλος) που βλέποντας μπροστά του τα γυναικόπαιδα να κοντεύουν να πνιγούν από τους καπνούς μέσα στο σχολείο με τις σφαλισμένες πόρτες και παράθυρα, πήγε και έσπασε την αλυσίδα και τους άνοιξε να βγουν και να σωθούν. Η σκηνή που λέγεται πως δεν υπήρχε ως πραγματικό γεγονός, λειτουργεί στην ταινία χωρίς να μετριάζει ούτε στο ελάχιστο το σαφές  μήνυμα του φιλμ για την απανθρωπιά και την χωρίς λογική και πολεμικό ήθος συμπεριφορά των Γερμανών ναζί που τυφλωμένοι από το γεγονός ότι οι αντάρτες σκότωσαν ορισμένους Γερμανούς αιχμαλώτους, έσπευσαν να οργανώσουν ένα από τα πιο αιματηρά αντίποινα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ενορχηστρώνοντας κατά άψογο και δόλιο τρόπο την «Επιχείρηση Καλάβρυτα».

Σίγουρα η ταινία του Νικόλα Δημητρόπουλου θα μπορούσε σε ένταση να είναι ακόμα πιο ισχυρή και η κορύφωση της ακόμη πιο δραματική ωστόσο κρατώντας την μορφή του 90χρονου Μαξ Φον Σύντοφ ως τον αλλοτινό πιτσιρικά Νικόλα Ανδρέου που έζησε την τραγωδία και έμεινε ορφανός από πατέρα χάνοντας τα παιδικά του χρόνια, να δεσπόζει εκεί με φόντο τον Σταυρό και τα καντήλια των νεκρών στο λόφο του Καπή, η συγκίνηση είναι αρκετή και θα λέγαμε βουβή, χωρίς αναφιλητά, βουβή γιατί ακριβώς η τραγικότητα του γεγονότος ξεπερνά κάθε φαντασία.

Ο Μαξ Φον Σύντοφ που έφυγε από κοντά μας την άνοιξη του 2020 ήταν ένας τζέντλεμαν και ένας σεμνός καλλιτέχνης όπως είπε ο σκηνοθέτης Νικόλας Δημητρόπουλος και μάλιστα μόλις τέλειωναν μία σκηνή τον ρωτούσε αν είχε παίξει καλά!

Ο Σίντοφ δίνει τη δική του βαρύτητα και επιβλητικότητα στον ρόλο και είναι συγκλονιστικός όπως και το σύνολο των συμμετεχόντων ηθοποιών ξεχωρίζοντας τον Νικόλα Παπαγιάννη αλλά και τη Δανάη Σκιάδη και τον πιτσιρίκο Μάξιμο Λιβιεράτο, την Άλις Κρίγκε που εμφανίζεται σε μία μόλις σκηνή ως η χήρα του Φρίντριχ στην οποία η δικηγόρος Καρολάιν (Άστριντ Ρος) της φέρνει ως δώρο – ενθύμιο μία παιδική φωτογραφία του Νικόλα Ανδρέου λέγοντας της πως αυτό το παιδί σώθηκε χάρη στον Φρίντριχ.

Από τις σκηνές που ξεχωρίσαμε ήταν και αυτή προς το δειλινό που οι γυναίκες με φαναράκια στα χέρια έψαχναν ανάμεσα στα πτώματα για να εντοπίσουν τους δικούς τους, η σκηνή στο σήμερα στο Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος με τις φωτογραφίες των εκτελεσθέντων και η σκηνή όπου πέφτει το ρολόι τσέπης του πατέρα του Νικόλα την ώρα που τον στήνουν με τους άλλους για εκτέλεση και δείχνει την ώρα που άρχισε το μακελειό.

Σε μικρότερους ρόλους στην ταινία όπου έπαιξαν και πολλοί κομπάρσοι, είδαμε και γνωστούς και καλούς ηθοποιούς όπως τη Σοφία Σειρλή, την Μαρία Αλιφέρη ως τη γυναίκα που φροντίζει τον γερασμένο πλέον Νικόλα (Μαξ Φον Σύντοφ), τον Θάνο Τοκάκη, τον Γιώργο Βογιατζή, τον Μάρτιν Λάερ ως τον Γερμανό λοχαγό Τένερ, κ.α.

Στην Πάτρα μπορείτε να δείτε την ταινία είτε στη 2η αίθουσα του Πάνθεον στη Γούναρη (την Κυριακή η αίθουσα θα λειτουργήσει και ως μικτή και για ανεμβολίαστους με rapid test) και στα Odeon Veso Mare στην Ακτή Δυμαίων, σε 2 αίθουσες.