Από το βιβλίο της Γιώτας Κοντογεωργοπούλου "Ιστορίες Εστίασης στην Πάτρα του 20ου αιώνα" (το δόντι, ΣΚΕΑΝΑ)
Οι τρεις σωματοφύλακες των Υψηλών Αλωνίων, δεν αναφώνησαν «ένας για όλους, όλοι για έναν», αλλά κατάφεραν να απευθυνθούν σε... όλους και να γράψουν τη δική τους γευστική παράγραφο στην ιστορία της πλατείας, σερβίροντας κουζίνα ιταλική, στην Πάτρα του 1976 η οποία δεν είχε ακόμη χορτάσει αυτό το νέο είδος για το οποίο στη συνέχεια θα έδινε.... μάχη στα τραπέζια.
Έχοντας διαδρομή ως σεφ στα καράβια, με γνώση της κουζίνας σε τουλάχιστον τέσσερις διεθνείς εκδοχές της, ο Γιώργος Κουντουρόγιαννης με καταγωγή αππο τη Νεάπολη Λακωνίας, αποφάσισε να ανοίξει μαζί με τον συνέταιρό του Κωνσταντίνο Δαρδάρη, με τον οποίο είχαν ανοίξει ήδη τα καταστήματα ΜΑΜ, ένα μαγαζί με γαλλική κουζίνα, για να διαπιστώσει εγκαίρως ότι οι Πατρινοί δεν ήταν και τόσο... γαλλομαθείς.
Έτσι, έγινε αμέσως... Ιταλός ο αγαπημένος ΆΘΩΣ- ΠΟΡΘΟΣ- ΑΡΑΜΗΣ στα Ψηλά Αλώνια της Πάτρας, ένα εστιατόριο- πιτσαρία πολύ πρωτοποριακό για τον καιρό του, το οποίο είχε δύο επίπεδα, το ένα με πατάρι, με μοντέρνα διακόσμηση και πολύ ζεστό περιβάλλον.
Από το 1978 το λειτουργούσε μόνος του, «φιλοτεχνώντας» απίθανες ιταλικές πίτσες σκαλτσόνε και μακαρονάδες αλλά και φαγητά όπως εσπαλόπ αλά μπολονέζ, εσπαλόπ βενετσάνα, σνίτσελ αλά χόφμαν, χωρίς να λείπουν και οι ...κινέζικες πινελιές με σουβλάκι και μπιφτέκι από την ανατολική Ασία. Η σπεσιαλιτέ πάντως ήταν η καρμπονάρα χωρίς κρέμα γάλακτος, με αυγό.
Το μαγαζί λειτουργούσε από 1 το μεσημέρι έως τις 5 το απόγευμα και από τις 7 το απόγευμα έως τη 1 μετά τα μεσάνυχτα. «Έσκαγε ξαφνικα ο κόσμος κατά τις 9 το βράδυ και ξαφνικά δεν είχες καρέκλα να καθίσεις. Τρέχανε όλοι πανικόβλητοι. Σε μισή ώρα έπρεπε να έχουν σερβιριστεί οι πάντες. Ο πιο ψύχραιμος ήταν ο πατέρας μου που συντόνιζε τα πάντα.
Ο Γιώργος Κουντουρόγιαννης σεφ στα καράβια, μπροστά από εντυπωσιακές δημιουργίες του από ζάχαρη.
Αριστερά, ο Γιώργος Κουντουρόγιαννης κάνοντας τέχνη με τα φαγητά.
Ο Γιώργος Κουντουρόγιαννης και Παύλος Μαρκόπουλος στην κουζίνα του «Άθως- Πόρθος- Άραμης»
Το εξωτερικό του μαγαζιού
«Το όνομα το εμπνεύστηκε ο πατέρας μου σε ένα του ταξίδι όπου είχε δει το καπέλο των σωματοφυλάκων και είχε εντυπωσιαστεί» λέει ο Λεονάρδος Κουντουρόγιαννης, ο οποίος έμαθε επίσης τη δουλειά μέσα στο μαγαζί, αλλά και να μαγειρεύει, πριν πάει να σπουδάσει και αυτός σεφ. «Ήμουνα ο πιο μικρός σερβιτόρος στην Πάτρα και με πρόσεχαν. Πέρα από τον πατέρα μου, δούλευε και ο μαστροΓιάννης ο Φραγκισκάτος, που ήταν εξίσου καλός».
Στα πρώτα χρόνια στο μαγαζί συνέρρευσε όλη τη καλή κοινωνία. Τα γκαρσόνια ήταν ντυμένα στην τρίχα και τα περισσότερα ήταν φοιτητές, κάποιοι δε εξ αυτών Κύπριοι, οι οποίοι αφότου σπουδάσανε κάθισαν στη δουλειά για πολλά χρόνια ακόμη.
Στο «Άθως- Πόρθος- Άραμις» έφαγαν καλλιτέχνες όπως ο Στέφανος Ληναίος, η Μέμα Σταθοπούλου, ο Τάσος Λειβαδίτης, ο Ντίνος Ηλιόπουλος, ο Γιάννης Φέρτης, η Ρένα Παγκράτη, ο Πάνος Μιχαλόπουλος, ο Στάθης Ψάλτης και αμέτρητοι άλλοι. «Θυμάμαι ότι η Αλέκα Φραγκούλη έπαιρνε κάθε μέρα φαγητό από εμάς. Και όταν δεν ερχότανε, της πηγαίναμε στην Αρόη τις παραγγελίες της».
Το «Άθως- Πόρθος- Άραμης» είναι το πρώτο μαγαζί που ξεκίνησε τη διανομή κατ΄οίκον. «Πηγαίναμε με μικρά μηχανάκια, με ένα ξύλινο κουτί. Ξεκίνησε το 1989 αυτό».
Ο Κώστας Μητρόπουλος από το «ΠΕΤΡΑΔΑΚΙ» θυμάται ότι ο «Άθως- Πόρθος- Άραμης» ήταν το μόνο μαγαζί που είχε μηχανή και έκανε παγάκια. «Πήγαινα κάθε δύο ώρες και έπαιρνα παγάκια, όταν είχαμε πολύ κόσμο»
Το μαγαζί έμεινε ανοικτό έως το 2000. Οι Πατρινοί δεν ξέχασαν τα τρία ονόματα των Υψηλών Αλωνίων που ήταν τόσο εύηχα σαν ένα παλιό παραμύθι που θες να ...ξαναπείς.
Το διαφημιστικό καρτελάκι με την κυρία που βαριέται να μαγειρέψει και σκέφτεται να παραγγείλει.
Ο παλιός κατάλογος σε δραχμές
Το διαφημιστικό φυλλάδιο.
Ο Γιώργος Κουντουρόγιαννης στο μαγαζί.
(οι φωτό είναι από το αρχείο της οικογένειας Κουντουρόγιαννη).
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr
