Πάτρα: Ένα δέντρο ύψους 3 μέτρων με το όνομα Στρατηγός φυτεύτηκε έξω από το κτίριο των «Μαχητών»

Ένα δέντρο ύψους 3 μέτρων με το όνομα Στρατηγός ή  Λανγκεστρέμια ινδική (lagerstroemia-indica) φυτεύτηκε έξω από το κτίριο των «Μαχητών» που εγκαινιάστηκε πρόσφατα στην Πάτρα. Το δέντρο αυτό που γεμίζει την άνοιξη με ροζ άνθη, επιλέχτηκε επειδή ακριβώς συνδυάζει την ευαισθησία με ένα δυνατό όνομα και συμβολίζει τη συνύπαρξη της αγάπης με το δυναμισμό.

Επίσης φυτεύτηκε μία μεγάλη μανόλια (magnolia grandiflora) και άλλα καλλωπιστικά φυτά.

Στη δενδροφύτευση συμμετείχαν με ενδιαφέρον και μέλη της ομάδας ΜΑΧΗΤΕΣ με τους συνοδούς και εκπαιδευτές.

Τα μέλη του Σοροπτιμιστικού Ομίλου Πάτρας Δανιηλίς που είχε την πρωτοβουλία και χορηγία της όλης δράσης,  ευχαριστούν δημοσίως την κα Χριστίνα Καρούσου , γεωπόνο, που βοήθησε στην επιλογή, τα στελέχη του Δήμου Πάτρας, που συνέβαλαν αποτελεσματικά στη φύτευση, την κα Μαρία Βούτσια, ιδιοκτήτρια φυτωρίου για την προσφορά Χριστουγεννιάτικων αλεξανδρινών φυτών και ευχήθηκαν στην πρόεδρο των Μαχητών, κα Μάρθα Χριστοπούλου, η νέα αυτή δομή να φέρει σε όλους  δημιουργικές χαρές.

Η δενδροφύτευση αποτελεί Πανελλήνια και Πανευρωπαϊκή Σοροπτιμιστική εκστρατεία, για την προστασία του περιβάλλοντος, στο πλαίσιο του εορτασμού 100 χρόνων Σοροπτιμιστικής κοινωφελούς δράσης στην Ευρώπη.

Οι φωτ. είναι της Φαύστας Φρατζή.

*Στο μεταξύ σε κείμενο της η Κατερίνα Τριανταφυλλοπούλου- Μήλα, Μέλος Σοροπτιμιστικού Ομίλου Πάτρας ΔΑΝΙΗΛΙΣ, με τίτλο «Πλανήτης ώρα μηδέν» αναφέρει τα εξής:

Ερημοποίηση υπαίθρου, ακραία καιρικά φαινόμενα, ρύπανση αέρα, νερών και υπεδάφους, πανδημίες, καταστροφή χλωρίδας και πανίδας, τρύπα του όζοντος, φαινόμενα του θερμοκηπίου, λιώσιμο των πάγων, μεγάλες πυρκαγιές, είναι μερικά από τα αποτελέσματα της τεράστιας καταστροφής του περιβάλλοντος που αντιμετωπίζει ο <<σύγχρονος>> άνθρωπος. Τα αίτια είναι γνωστά, άναρχη ανάπτυξη, άναρχη δόμηση, υπερκαταναλωτισμός και στη κορυφή της πυραμίδας όχι ο άνθρωπος αλλά το κέρδος, το χρήμα, η απληστία.

 Η λύση βέβαια θα ήταν εύκολη αν οι εθνικές κυβερνήσεις των κρατών μελών των G20, ο ΟΗΕ, οι διεθνείς οργανισμοί και πολλοί άλλοι, είχαν τη πολιτική βούληση και θέληση να ασκήσουν τέτοιες πολιτικές που θα μπορούσαν να αντιστρέψουν το καταστροφικό αυτό κατήφορο, που απειλεί αυτή κάθε αυτή την ανθρώπινη ύπαρξη. Όμως όλοι οι παραπάνω είναι υποταγμένοι στα μεγάλα επιχειρηματικά, τραπεζικά, κερδοσκοπικά συμφέροντα, αδυνατούν να ορθώσουν το πολιτικό τους ανάστημα και να δρομολογήσουν τις βέλτιστες λύσεις για την προστασία του περιβάλλοντος και τη βιώσιμη ανάπτυξη.

Στην πρόσφατη σύνοδο της COP26 στην Γλασκόβη για το κλίμα, με την παρουσία των ισχυρότερων κρατών του κόσμου, αλλά κ την ηχηρή απουσία της Κίνας, της Ρωσίας κ της Τουρκίας (οι τρείς αυτές χώρες θεωρούνται αντικειμενικά ως οι πλέον ύποπτες για την ανεξέλεγκτη παραγωγή αερίων του θερμοκηπίου) η πρόοδος των εργασιών δεν προοιωνίζει ελπιδοφόρα αποτελέσματα. Απλές επισημάνσεις, αερολογίες, κροκοδείλιια δάκρυα, αοριστολογίες χαρακτηρίζουν τις τοποθετήσεις των ισχυρών ηγετών του κόσμου. Για άλλη μια φορά οι αποφάσεις προβλέπεται να είναι χαλαρές, ανούσιες, οπισθοβαρείς σε σχέση με τον χρόνο, αμφίβολων προϋπολογισμών κ πηγών χρηματοδότησης. Το κυριότερο όμως είναι το γεγονός ότι δεν υπάρχει μια ολοκληρωμένη στρατηγική τόσο για τις πλούσιες κ αναπτυγμένες χώρες που είναι οι βασικοί ρυπαντές (Η.Π.Α., ΚΙΝΑ, ΡΩΣΙΑ, ΙΝΔΙΑ, ΓΕΡΜΑΝΙΑ κ.α.), όσο κ για τις φτωχές υποανάπτυκτες χώρες, στις οποίες λόγω έλλειψης οικονομικών πόρων η περιβαλλοντική υποβάθμιση είναι τεράστια κ καταστροφική.

Πώς να μην υπάρχει στην παγκόσμια κοινότητα ανησυχία κ έντονος προβληματισμός όταν η Κίνα απέχει από την σύνοδο, την στιγμή κατά την οποία παράγει το 25% !!! σε εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα ενώ από τα ορυκτά καύσιμα παράγεται το 87% !!! της ενέργειας; Η προηγούμενη αρνητική στάση του τέως πλανητάρχη Ντόναλντ Τραμπ στις προσπάθειες λήψης μέτρων για την προστασία του περιβάλλοντος δημιούργησε τις ίδιες ανησυχίες κ προβληματισμούς κ αυτό γιατί οι Η.Π.Α. παράγουν το 11% των συνολικών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα ενώ το 80% !!! της ενέργειας παράγεται από ορυκτά καύσιμα.

 Αν αναλογιστούμε, ότι για να φτάσουμε σε κλιματική ουδετερότητα έως το 2050, απαιτείται το 90% της ηλεκτρικής ενέργειας παγκοσμίως να παράγεται από ανανεώσιμες πήγες ενέργειας, γίνεται κατανοητό ότι ο δρόμος που έχουμε να διανύσουμε είναι δύσκολος, ανηφορικός κ δυσοίωνος.

 Από την άλλη πλευρά, η πυρηνική ενέργεια δεν είναι αποδεκτή κ δεν μπορεί να είναι επιλογή ενεργειακής αυτάρκειας κ ασφάλειας των κρατών. Ως εκ τούτου δεν πρέπει να θεωρηθεί ενεργειακή επιλογή για την επίτευξη του στόχου για μια οικονομία χαμηλής κατανάλωσης άνθρακα κ φθηνής ενέργειας. Να σκεφτούμε πως κάθε ευρώ που δαπανάται για την πυρηνική ενέργεια, είναι ένα ευρώ που στερούμε από τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, μας φέρνει πιο κοντά στην απειλή κλιματικών αλλαγών κ μαζικών καταστροφών εξ αιτίας των ατυχημάτων στα πυρηνικά εργοστάσια.

Συμπερασματικά η μόνη βιώσιμη ενεργειακή προοπτική είναι να εργαστούμε σοβαρά στην ευαισθητοποίηση των πολιτών για την εξοικονόμηση ενέργειας, να επενδύσουμε στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας κ στις τεχνολογίες αποδοτικής χρήσης αυτής. Αυτός είναι ο δρόμος μετάβασης σε μια βιώσιμη οικονομία που να σέβεται τον άνθρωπο κ το περιβάλλον.

Η Κλιματική Αλλαγή που έχει μετατραπεί σε κλιματική κρίση, μας προτρέπει να σκεφθούμε παγκόσμια και να δράσουμε τοπικά, έτσι ώστε με τη συμμετοχή μας και την ατομική μας ευθύνη να πράξουμε εμείς, ότι δεν πράττουν αυτοί που είναι υποχρεωμένοι να πράξουν. Άρα η τύχη του πλανήτη μας βρίσκεται στα δικά μας χέρια. Ας μην αφήσουμε κ αυτή την ευκαιρία να πάει χαμένη.