Το σινε-Αελλώ δεν είναι πια εδώ - Συγκινημένος ο Χρ. Ηλιόπουλος: Είναι σαν να γκρεμίστηκε μία ολόκληρη ζωή

Δεν έχουν περάσει ούτε δύο εβδομάδες αφότου γκρεμίστηκε το ιστορικό, θερινό σινεμά της Πάτρας, το Αελλώ στην συμβολή των οδών Καραϊσκάκη και Παπαφλέσσα. Αν και είχε κλείσει από το 2010, εδώ δηλαδή και περίπου δώδεκα χρόνια, έστω και ερειπωμένο παρέμενε εκεί,«ζωντανό» θυμίζοντας σε όλους τις υπέροχες κινηματογραφικές στιγμές που μας χάρισαν οι προβολές του. Ωστόσο πια δεν υπάρχει τίποτα παρά μόνο το ισοπεδωμένο οικόπεδο, μία διαφημιστική επιγραφή τσιπς στον τοίχο και η επιγραφή «Αελλώ» στο γωνιακό κτίριο.

Ο χώρος εν τέλει πουλήθηκε και παραμένει άγνωστο τι θα γίνει με το πιο πιθανό να χτιστεί.

Το Αελλώ, ίσως ο κομψότερος θερινός κινηματογράφος της Πάτρας μαζί με το αλλοτινό Ζενίθ των Υψηλών Αλωνίων, είχε πρωτοανοίξει τις πύλες του τον Ιούνιο του μακρινού 1962 και όπως έχει γράψει ο δημοσιογράφος Γιάννης Μουγγολιάς στο βιβλίο του «100 Χρόνια Κινηματογράφος στην Πάτρα» (μία πολύ φροντισμένη έκδοση της Κινηματογραφικής Λέσχης), η διαρρύθμιση του ήταν να χωρά έως 500 θεατές τη φορά. Ένα πραγματικό στολίδι για την πόλη σ’ ένα όμορφο και πολιτισμένο περιβάλλον που αδιάλειπτα όλες αυτές τις δεκαετίες προσέφερε στους σινεφίλ πολλές και εκλεκτές ταινίες α’ προβολής.

Η πρεμιέρα του είχε δοθεί μ’ ένα μοντέρνο τότε Γερμανικό φιλμ με τίτλο «Το Διαφθορείον της Ζόνερ Στράσε» ενώ είναι αξιοσημείωτο ότι το Αελλώ είχε κατά καιρούς φιλοξενήσει και μουσικοχορευτικά υπερθεάματα όπως η "Ραμόνα" τον Ιούνιο του ’64 ή η "Κομπαρσίτα" πάλι εκείνα τα πρώτα χρόνια του ’60.

Φιλοξένησε όμως και αργότερα εκδηλώσεις που συνδύαζαν τον κινηματογράφο με την μουσική όπως το 2000 στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Πάτρας που ο μουσικός Νίκος Τουλιάτος με το σύνολο του είχαν συνοδεύσει μουσικά τις βωβές ταινίες «Ο Στρατηγός» του Μπάστερ Κίτον και ο «Μεγάλος Δικτάτορας» του Τσάρλι Τσάπλιν.

Το thebest.gr επικοινώνησε με τον βετεράνο Πατρινό αιθουσάρχη Χρήστο Ηλιόπουλο που συνέδεσε το όνομα του με λαμπρές αίθουσες της πόλης όπως το Ελίτ, το Παλλάς αλλά και το Αελλώ. Όταν δημιουργήθηκε το Αελλώ ήταν ιδιοκτησίας των Θεόφιλου Βανδώρου και Βαρελίδη, οι οποίοι και εκμεταλλεύτηκαν αρχικά την αίθουσα, την οποία στη συνέχεια ανέλαβε ο Παναγιώτης Κοτσαύτης σε συνεργασία με τον Χρήστο Ηλιόπουλο. Ο Χρήστος Ηλιόπουλος και ο Ανδρέας Κοτσαύτης ήσαν αυτοί που διατήρησαν την αίθουσα έως και το φινάλε της.

Ο κ. Ηλιόπουλος ήταν ιδιαίτερα συγκινημένος πληροφορούμενος για το γκρέμισμα του Αελλώ. «Είναι σαν να γκρεμίζεται μία ολόκληρη ζωή όλων των ανθρώπων που ξεκινήσαμε και δουλέψαμε στο Αελλώ. Δυστυχώς δεν έγινε κάτι να κρατηθεί αυτός ο κινηματογράφος που είχε κριθεί διατηρητέος με απόφαση του Υπουργείου Πολιτισμού ενώ είχε λάβει και ευρωπαϊκό έπαινο  για την πρασινάδα του και το καλαίσθητο περιβάλλον του», ανέφερε στο thebest.gr κ. Ηλιόπουλος για να προσθέσει: «Το Αελλώ ήταν μία ιστορία ολόκληρη, είχαν περάσει από εκεί και μεγάλες προσωπικότητες όπως ο Γέρος της Δημοκρατίας, ο Γεώργιος Παπανδρέου αλλά και πολλοί επιφανείς Πατρινοί».

Ακόμα στο Αελλώ είχε σημαντική παρουσία και η ΔΕΠΑΠ. Την περίοδο που πρόεδρος της ήταν η Ελένη Δάσιου, πρόεδρος & της Κινηματογραφικής Λέσχης Πάτρας είχαν φιλοξενηθεί και προβληθεί στο θερινό Αελλώ στο πλαίσιο της ενότητας «Πάμε Σινεμά» του Διεθνούς Φεστιβάλ Πάτρας, αξιόλογες ταινίες. Το καλοκαίρι του 2007 είχαν παιχθεί οι ταινίες «Αμερική ενατίον Τζον Λένον» σε σκηνοθεσία των Ντέιβιντ Λιφ, Τζον Σέινφελντ, «Δέκα λεπτά αργότερα, η τρομπέτα» που είχαν συνυπογράψει 7 επώνυμοι σκηνοθέτες (Άκι Καουρισμάκι, Βίκτορ Έριθε, Βέρνερ Χέρτζογκ, Τζιμ Τζάρμους, Βιμ Βέντερς, Σπάικ Λι, Τσεν Κάιγκε) και «Λέοναρντ Κοέν, I’m your man».

Το καλοκαίρι του 2008 το αφιέρωμα κράτησε 4 μέρες και προβλήθηκαν "Η άκρη του ουρανού" του Φατίχ Ακίν, το «Import/Export» παραγωγής 2007 σε σκηνοθεσία Ούλριχ Σάιντ & το «Ένας ελεύθερος κόσμος» του Κεν Λόουτς ενώ την τελευταία μέρα προβλήθηκαν μικρού μήκους ταινίες συνοδεία ζωντανής μουσικής από τον συνθέτη Σάκη Παπαδημητρίου και την Γεωργία Συλλαίου.

Όσο για το καλοκαίρι του 2009 είχαν παιχθεί οι ταινίες «Μοναδική μου ηλιαχτίδα» σε σκηνοθεσία Ρεχά Ερντέμ, «Το κορίτσι της λίμνης», ένα Ιταλικό θρίλερ σε σκηνοθεσία Αντρέα Μολαγιόλι με τους Τόνι Σερβίλο και Βαλέρια Γκολίνο, και το Τούρκικο φιλμ «Τρεις Πίθηκοι» παραγωγής 2008, σε σκηνοθεσία Νουρί Μπιλγκέ Τζεϊλάν που είχε τιμηθεί με το Βραβείο Καλύτερου σκηνοθέτη στο Διεθνές Φεστιβάλ των Καννών, ενώ είχε δοθεί και μία συναυλία με τις ερμηνεύτριες Ελένη και Σουζάνα Βουγιουκλή α καπέλα, οι οποίες κατάγονται από τις Σέρρες και την Κοζάνη.

Το σινε-αφιέρωμα επί ημερών της Ελένης Δάσιου ως προέδρου της ΔΕΠΑΠ μεταφέρθηκε το 2010 στο αίθριο του Παλαιού Δημοτικού Νοσοκομείου στην άνω πόλη μιας και το Αελλώ δεν άνοιξε εκείνο το καλοκαίρι.

Είναι πραγματικά λυπηρό ότι χάθηκε για πάντα αυτή η όμορφη αίθουσα και ας υπήρχαν κατά καιρούς προβλήματα όπως με την ένταση του ήχου που ενοχλούσε ορισμένους περίοικους με αποτέλεσμα ο ήχος να χαμηλώνει μετά τις 12 τα μεσάνυχτα ή τον έντονο θόρυβο από το απορριμματοφόρο του Δήμου που περνούσε ξυστά στο δρόμο έξω από την αίθουσα.

Σύμφωνα με πληροφορίες του thebest.gr, η Ελένη Δάσιου ως πρόεδρος της Κινηματογραφικής Λέσχης είχε ενδιαφερθεί για το Αελλώ ωστόσο το τίμημα αγοράς του ήταν μεγάλο κι έτσι εγκαταλείφθηκε η ιδέα αγοράς και αξιοποίησης του.

Την ίδια ώρα ο Δήμος Πατρέων φαίνεται πως διαχρονικά με ελάχιστες εξαιρέσεις, πως ουδέποτε, όπως γράφει και ο Γ. Μουγγολιάς στο βιβλίο του, ακολούθησε κάποια συγκεκριμένη πολιτική στήριξης του κινηματογράφου στην πόλη ενώ και τα τελευταία χρόνια έχει περιοριστεί μόνο σε σινε-προβολές κινητού κινηματογράφου σε διάφορα σημεία της πόλης όπως το Παλαιό Δημοτικό Νοσοκομείο ή το Νότιο Πάρκο και αλλού.

Τέλος να θυμίσουμε πως στο Αελλώ τον Σεπτέμβριο του 2006 είχε γίνει και μία προεκλογική, σινε-εκδήλωση του τότε υποψηφίου και κατόπιν εκλεγμένου Δημάρχου Πατρέων Ανδρέα Φούρα όπου και είχε παιχθεί η Οσκαρική, πολιτικοκοινωνικού περιεχομένου ταινία του σταρ Τζορτζ Κλούνει, «Καληνύχτα και καλή Τύχη».  

Διαβάστε ακόμα: Κλείνει το "ΑΕΛΛΩ" και η Πάτρα μένει χωρίς θερινό σινεμά