Back to Top
#TAGS ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ Αιγιάλεια Αμαλιάδα Νάσος Νασόπουλος 15 χρόνια thebest Εκλογές ΗΠΑ 2024
Αγγελίες
Μην ψάχνεις, βρες στο
THE BEST

ΣΙΝΕΜΑ

/

"Το Ταξίδι" στην Κινηματογραφική Λέσχη της Πάτρας

"Το Ταξίδι" στην Κινηματογραφι...

Στην Odeon Veso Mare

Το φιλμ "Το Ταξίδι" προβάλει η Κινηματογραφική Λέσχη της Πάτρας τη Δευτέρα 21 Μαρτίου στην Odeon Veso Mare.

 

·         Σκηνοθεσία - Σενάριο: Αμάντα Κέρνελ

·         Ηθοποιοί: Άνε Νταλ Τορπ, Σβέριρ Γκούντασον, Έβα Μελάντερ, Τρόι Λούντκβιστ, Τιντίν Πόγκατς Σάρι.

·         Φωτογραφία: Σοφία Όλσον

·         Μοντάζ: Άντερς Σκοβ

·         Μουσική: Κρίστιαν Αϊντνες Άντερσεν

·         Χώρα:  Σουηδία, Νορβηγία, Δανία (Έγχρωμη)

·         Διάρκεια: 94΄    

            Πρώτη προβολή:    7.00 μ.μ

            Δεύτερη προβολή:  9.30 μ.μ.

 

Διακρίσεις:  3 Βραβεία και 10 Υποψηφιότητες

Guldbagge Awards 2021:
Βραβείο Σκηνοθεσίας,
       Βραβείο Καλύτερης Ηθοποιού,

       Βραβείο Φωτογραφίας.

Μετά από ένα διαζύγιο, η Άλις δεν έχει δει τα δυο μικρά παιδιά της εδώ και μήνες, καθώς περιμένει την ετυμηγορία της επιμέλειας. Όταν καταλαβαίνει πως αυτή θα είναι εις βάρος της, τα απάγει και καταφεύγει από τη Σουηδία στα Κανάρια Νησιά.

Η σκηνοθέτις χρωματίζει με ζωηρές, θαρραλέες πινελιές το πορτρέτο μιας γυναίκας παγιδευμένης ανάμεσα στις επιθυμίες και τις υποχρεώσεις της.

 

Στο βραβευμένο ντεμπούτο της «Η Καταγωγή των Σάμι» η Αμάντα Κέρνελ περιέγραφε με σκληρό λυρισμό τον αγώνα μιας νεαρής κοπέλας, μεγαλωμένης στο (εθνικιστικό) περιθώριο της σουηδικής κοινωνίας, να βρει την ταυτότητά της και έναν τρόπο «να ενταχθεί». Στο «Ταξίδι» χρωματίζει με ζωηρές και θαρραλέες πινελιές το πορτρέτο μιας άλλης γυναίκας παγιδευμένης ανάμεσα στις επιθυμίες και τις υποχρεώσεις της: μετά από ένα διαζύγιο, η Άλις δεν έχει δει τα δυο μικρά παιδιά της εδώ και μήνες, που τα είχε εγκαταλείψει για χάρη ενός φευγαλέου πάθους, και  τώρα τα διεκδικεί κάνοντας όλα τα λάθος βήματα.

Σκηνοθετικά λιτή και σεναριακά μετρημένη, η Κέρνελ την ακολουθεί κρατώντας τις ψυχολογικές αποστάσεις και θέτοντας τις σωστές, καίριες ερωτήσεις. Αντιπαραθέτει το ηλιόλουστο όνειρο (του ευρωπαϊκού νότου) στην ψυχρή, τακτοποιημένη πραγματικότητα (του Βορρά) και αφήνει σ’ εμάς τις απαντήσεις που μας ταιριάζουν.

Χρήστος Μήτσης

Ανθρώπινο, χωρίς συμβιβασμούς και συγκατάβαση, πορτρέτο μιας γυναίκας που για να γλιτώσει από έναν γάμο, άφησε πίσω τα παιδιά της. Μία σκηνοθέτης που δεν φλυαρεί - εμπιστεύεται τη δύναμη του σινεμά και την υπέροχη πρωταγωνίστριά της. Επίσημη πρόταση της Σουηδίας για τα φετινά βραβεία Οσκαρ.

To τηλέφωνο της Αλις χτυπά μέσα στη νύχτα. Είναι ο 8χρονός της γιος που κλαίει. «Μαμά, δε θέλω να είμαι εδώ...» Το τηλεφώνημα τελειώνει απότομα, πριν καταφέρει να μιλήσει και στην έφηβη κόρη της, και η Αλις πανικοβάλλεται. Εκείνη είναι στη Στοκχόλμη και τα παιδιά με τον πατέρα τους στο χωριό. Η δικαστική μάχη ήταν άσχημη και η Αλις, που εγκατέλειψε -για άγνωστους λόγους- την συζυγική στέγη και την μικρή τους επαρχιακή κοινωνία, έχασε την κηδεμονία. Αψηφώντας το νόμο, πηγαίνει να τα βρει. Ο πρώην άντρας της τής απαγορεύει την επαφή και εκείνη κάνει κάτι απελπισμένο: τα απάγει από το σχολείο και τούς προτείνει διακοπές.

Φτάνουν στην Τενερίφη, χωρίς βαλίτσες, αλλά με... «αποσκευές»: όχι τόσο ο μικρός που είναι χαρούμενος που έχει ξανά την μαμά του, όσο η 14χρονη κόρη που παραμένει επιθετική. Πώς να ξαναεμπιστευθεί την μητέρα που σηκώθηκε κι έφυγε; Που τους παράτησε με τον (ίσως βίαιο;) πατέρα τους; Το δικαστήριο την έκρινε ακατάλληλη, κι ίσως δικαίως: ένα αυθόρμητο -και παράνο- μο- ταξίδι στις Κανάριες Νήσους δεν είναι η λύση. Αντιθέτως, οι συνέπειες θα είναι μεγάλες. Η Αλις όμως έχει μόνο αυτό το ταξίδι. Για να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη τους, να τους δείξει την αγάπη της. Να καταλάβουν, να νιώσουν, ότι δεν ήταν εκείνα ο λόγος που έπρεπε να φύγει μακριά....

Η σεναριογράφος και σκηνοθέτης Αμάντα Κέρνελ («Η Καταγωγή των Σάμι») επιλέγει το δύσκολο δρόμο στο δικό της ταξίδι για τη δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία της. Στο επίκεντρό της ένα προκλητικό θέμα: μία μητέρα που, για να ξεφύγει από ένα δυστυχισμένο γάμο, άφησε πίσω και τα παιδιά της. Ηρωίδα της είναι μια γυναίκα που εξ αρχής αντιμετωπίζεται με καχυποψία, αν όχι με απαξίωση. Και η Κέρνελ τολμά να τη γράψει έτσι - χωρίς μελό εξηγήσεις, χωρίς εύκολες δικαιολο- γίες, χωρίς φλυαρίες. Δεν ξέρουμε και δε θα μάθουμε τίποτα. Μόνο δεδομένο η απόφαση των δικαστών, η βιτριολική στάση του πρώην άντρα και της πεθεράς της, η έλλειψη σεβασμού από τον κάθε ένα που συναντά επιστρέφοντας στην μικρή επαρχία που κάποτε ήταν το σπίτι της. Οχι, δεν συγχωρεί ο κόσμος μια τέτοια μάνα.

Η Κέρνελ όμως δεν τρομάζει. Κρατά με αυτοπεπεποίθηση την κάμερα ανοιχτή, έχοντας εμπιστο- σύνη στη φυσικότητα των στιγμών αυτού του ταξιδιού για να αποδώσουν το ελλειπτικό πορτρέτο αυτής της γυναίκας. Τη λαχτάρα της να κερδίσει ξανά τη χαμένη επαφή με τα παιδιά. Την αγωνία της όσο ο μικρός σφίγγεται στην αγκαλιά της (τι συμβαίνει στο σπίτι;). Την απόγνωσή της όσο η κόρη της συνεχίζει να την απορρίπτει. Τη σχεδόν παιδική χαρά της όταν καταφέρνει να τους πείσει να τραγουδήσουν και πάλι όλοι μαζί στο καραόκε μπαρ του τουριστικού ξενοδοχείου - στην πιο δυνατή σκηνή της ταινίας. Καμία εξήγηση δεν έχει δοθεί, κανένα πρόβλημα δεν έχει επιλυθεί. Για δυο κακόφωνα λεπτά όμως, μπροστά σου εμφανίζεται μια οικογένεια. Δυο παιδιά που, για λίγο, έχουν πίσω κάτι περισσότερο από την μαμά τους: τη χαμένη ανεμελιά τους, μετά από ένα διαζύγιο που άφησε πίσω του βαθιές ουλές.

Η Κέρνελ μπορεί να σκιαγραφεί τολμηρά, χωρίς συμβιβασμούς και συγκατάβαση, αυτή την αντι-ηρωίδα, ταυτόχρονα όμως χρωστάει πολλά στην πρωταγωνίστριά της. Η Ανα Νταλ Τορπ την ερμηνεύει στην κόψη του ξυραφιού. Τόσο πονεμένο το χαμόγελό της, που δεν μπορείς παρά να την συμπαθήσεις. Τόσο απερίσκεπτη η ορμή της, που, όχι, δεν μπορείς να την εμπιστευθείς. Η Τορπ εκπέμπει ζεστασιά κι απελπισία. Μια ανοιχτή αγκαλιά, αλλά κι ένα τραυματισμένο βλέμμα. Μια μάνα που λατρεύει τα παιδιά της, αλλά δεν τους παρέχει ασφάλεια.

Κάπως έτσι, η Κέρνελ μάς πάει κι εμάς ένα συναισθηματικό ταξίδι. Στην πορεία, ανατρέπεται η πρώτη βιαστική μας κρίση, τα συναισθήματά μας. Κανείς δεν είναι δαιμονοποιημένα ένοχος, κανείς αθώος. Οπως και στη ζωή, κανείς δεν έχει τις απαντήσεις. Οπως και στη ζωή, καμιά φορά η αγάπη δεν φτάνει...

Πόλυ Λυκούργου

Amanda Kernell
Είναι Σκηνοθέτης, Σεναριογράφος, και Ηθοποιός. Φιλμογραφία: 2020 Το ταξίδι, 2017 I Will Always Love You Kingen (Short), 2016 Η καταγωγή των Σάμι, 2015 Stoerre Vaerie (Short), 2014 Paradiset (Short), 2013 The Association of Joy (Short), 2010 Det kommer aldrig att gå över (Short), 2009 Att dela allt (Short), 2009 Spel (Short), 2008 Semestersystern (Short), 2007 Våra discon (Short).
 

Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr

Culture