Στην Πάτρα για «μια νύχτα» ο Στέφανος Κορκολής που μιλάει στο thebest.gr- Τo ρεσιτάλ στο «Απόλλων» στα 11 χρόνια του και η σχέση με τον Μίκη

Πώς αισθάνεστε γι΄αυτή την ιδιαίτερη επιστροφή σας στην Πάτρα;

Στην Πάτρα, όταν ήμουν 11 ετών, είχα δώσει ένα ρεσιτάλ πιάνου στο υπέροχο θέατρο Απόλλων. Ήταν η πρώτη μου εμπειρία στην πόλη η οποία ήταν πάντα μέρος των παιδικών και εφηβικών μου χρόνων. Έχω κάνει πολλές συναυλίες που μου έχουν χαρίσει υπέροχες αναμνήσεις. Η Πάτρα έχει όλο αυτό το άρωμα του Ιονίου, την παιδεία- μουσική καλλιέργεια. Με γεμίζει πάντα χαρά αυτός ο τόπος γιατί  γίνονται όμορφα πράγματα. Με τον καλλιτεχνικό διευθυντή της Πολυφωνικής χορωδίας, το μαέστρο Σταύρο Σολωμό, έχουμε μία φιλία που μετράει κάποια χρόνια. Θα συναντηθούμε λοιπόν σε ένα μαγικό μέρος, στο Κάστρο του Ρίου, σε μία βραδιά συγκινησιακά φορτισμένη, πλημμυρισμένη από τη μουσική Μίκη Θεοδωράκη, όπως εκείνος μου επέτρεπε να μεταφράζω με τη δική μου ψυχή και αντίληψη πάνω στα έργα του.

Η Πολυφωνική χορωδία δεν είναι μία απλή χορωδία. Γίνεται τεράστιο έργο από αυτήν. Έχω δει πολλές χορωδίες και θεωρώ ότι αυτή ξεχωρίζει λόγω του μαέστρου που με κόπο, αγάπη και πίστη έχει κατορθώσει να έχει μία από τις ωραιότερες χορωδίες όχι μόνο της Ελλάδας αλλά μία από τις καλύτερες της Ευρώπης. Και το λέω έχοντας συνεργαστεί με πολλές. Οι Πατρινοί πρέπει να είναι περήφανοι που έχουν αυτή τη χορωδία.

Είναι ένα βαρύ φορτίο αυτό;

Είναι. Με έχει αποκαλέσει δημόσια και εγγράφως, πρεσβευτή της μουσικής σου σε Ελλάδα και εξωτερικό. Είχαμε μία στοργική και ουσιαστική σχέση, αλλά και μουσική σχέση. Είχα μία  μαθητεία, θα έλεγα, δίπλα στον τεράστιο Μίκη Θεοδωράκη. Τα «μετάλλια» που μου έχει δώσει είναι βαριά πάνω στους ώμους μου και επειδή δε θα δεχτώ ότι έφυγε- οι «μεγάλοι» δεν φεύγουν ποτέ- συνεχίζω να υπηρετώ το έργο του, όπως ήθελε. Πάντα με την πρώτη ευκαιρία που μου δίνεται «τρέχω» να παίξω ή να ερμηνεύσω Μίκη Θεοδωράκη.

Ποια είναι η τελευταία ανάμνηση που κρατάτε;

Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποια από στις συναντήσεις μου μαζί του. Η κάθε μία ήταν μία εμπειρία ζωής. Ακούγαμε και αναλύαμε μουσική. Μου διηγήθηκε ιστορίες από τη ζωή του και τα όσα είχε περάσει και θα έλεγα ότι ήταν ασκήσεις θάρρους, πίστης, υπομονής. Είμαι τυχερός που βρέθηκα τόσο κοντά του. Θα μπορούσα ίσως να ξεχωρίσω τη στιγμή που μου πρότεινε να συγγράψουμε το «Μαουτχάουζεν» για πιάνο- φωνή και χορωδία. Θα το ερμηνεύσουμε και στη συναυλία της Πάτρας.

Στην Ελλάδα, γνωρίζουμε στην πραγματικότητα το έργο του;

Όχι, στην Ελλάδα, δεν γνωρίζουμε το έργο του Μίκη Θεοδωράκη. Λυπάμαι που το λέω. Γνωρίζουμε ένα μέρος, τα τραγούδια του και κάποια μεγάλα έργα όπως είναι το «Άξιον εστί», ο Επιτάφιος» κι άλλα. Τα πρωτεία στο συμφωνικό έργο του, τα έχουν άλλοι. Πρόκειται για έργα για ορχήστρες, για πιάνο, για βιολί. Έχει ένα όγκο έργου που μας είναι άγνωστο. Γι’ αυτό το έργο όμως οι ξένοι τον έχουν κατατάξει στη δεκάδα των μεγαλύτερων συνθετών όλων των εποχών. Στο εξωτερικό ανοίγουν ακαδημίες Μίκης Θεοδωράκης η μία πίσω από την άλλη Το παράπονο του ήταν ότι δεν διδάσκεται στα Ωδεία. Θεωρώ ότι αυτό είναι πάρα πολύ κακό. Όταν έχουμε ένα παγκόσμιο συνθέτη τέτοιας εμβέλειας και δυναμικής, δε μπορεί να τον έχουμε σε αχρηστία. Είναι τραγικό.

Θα ήθελα πάρα πολύ να είχα διδαχθεί Μίκη Θεοδωράκη όταν ήμουν στο πιάνο, στο Ωδείο Αθηνών. Τα έργα του για πιάνο είναι συγκλονιστικά. Στην πορεία και αφού μελέτησα σε βάθος το συμφωνικό του έργο, κατάλαβα ότι η άγνοια που είχα με εμπόδισε στο να παρουσιάσω και εγώ έναν τεράστιο συνθέτη παίζοντας με συμφωνικές ορχήστρες στο εξωτερικό, με μεγάλους μαέστρους. Δεν πρόλαβα να τον κάνω να χαρεί ακούγοντας με να παίζω  για παράδειγμα το κοντσέρτο του για πιάνο και ορχήστρα ή τη σουίτα του. Ηχογράφησα όμως κλασσικά του έργα για σόλο πιάνο. Θεωρώ ότι οι αρμόδιοι στα ωδεία πρέπει να φροντίσουν να γίνει το έργο του Μίκη Θεοδωράκη επιβεβλημένο.

Στη μακρόχρονη πορεία σας στη μουσική έχετε κάνει διαφορετικά πράγματα. Υπάρχει τελικά διαχωρισμός στη μουσική;

Η μουσική είναι μία, η έκφραση είναι διαφορετική. Ο Μίκης Θεοδωράκης έχει γράψει και συμφωνικά και τραγούδια, το ίδιο και εγώ. Οι άνθρωποι που έχουν ελεύθερο πνεύμα δεν μπορούν να εγκλωβιστούν σε φόρμες μουσικού καθωσπρεπισμού που τους εμποδίσουν να κάνουν πράγματα που ζητά η ψυχή. Οι δημιουργοί δεν μπορούν να μπουν σ στεγανά και να πουν ότι γράφουν μόνο το ένα ή το άλλο. Όταν χάνεσαι μέσα στον πλούτο της μουσικής, δε μπορείς να κλείνεις τα αυτιά σε πράγματα που σε συγκινούν. Όταν για παράδειγμα άκουσα τον Δημήτρη Μητροπάνο, θα έπρεπε να απορρίψω αυτή την τεράστια φωνή επειδή έπαιζα κλασσική μουσική; Θα ήμουν ανόητος να το έκανα. Όλα είναι μουσική, αρκεί να γίνονται όμορφα, σωστά και χωρίς αυτοσκοπό. Να μη χρησιμοποιείς δηλαδή τη μουσική για τη δική σου προβολή ή για να κάνεις μία επιτυχία. Ακόμα τραγουδάω και δικά μου τραγούδια, από την περίοδο του 1990. Λέω ακόμα αυτά τα τραγούδια γιατί μου τα ζητάει ο κόσμος και εγώ δεν μπορώ να γυρίσω την πλάτη στον κόσμο που με παρακολουθούσε από τότε. Όλα γίνονται όμως σε μικρότερη διάσταση, στο πλαίσιο μιας γιορτής, μία χαράς μετά από μία τεράστια περιπέτεια μάλιστα, αυτή της πανδημίας.

Αισιοδοξείτε για το μέλλον της ελληνικής μουσικής;

Αυτή η χώρα γεννά πολλά ταλέντα. Το θέμα είναι η εκπαίδευση. Το ταλέντο πρέπει να καλλιεργηθεί για να υπάρχει μέλλον. Δε θεωρώ ότι θα στερέψουμε από νέους ανθρώπους με ταλέντο και γνώσεις. Πάντα θα υπάρχει αυτό που μας αρέσει και αυτό που δε μας αρέσει. Κανείς δε θα υποδείξει σε κάποιον τι πρέπει και τι δεν πρέπει να μας αρέσει. Ο κάθε άνθρωπος έχει τη δική του κρίση και το δικό του γούστο. Θα πρέπει όμως και τα Μέσα να δίνουν τις επιλογές για όλες τις πλευρές και όχι να επιλέγουν αυτά που είναι αρεστά τη μία δεδομένη στιγμή και που ένα μήνα μετά έχουν ξεχαστεί.

Η ραπ έχει δώσει ενδιαφέροντα πράγματα. Για την τραπ δε μπορώ να πω πολλά πράγματα, οι φωνές είναι «πειραγμένες», τα νοήματα είναι αυτά που ακούμε. Δεν μπορώ να γυρίσω όμως την πλάτη σε ανθρώπους που ακούνε και αυτή τη μουσική. Οι ίδιοι θα κρίνουν για πόσο θα τους αρέσει. Υπάρχει ελευθερία στη μουσική. Δεν υπάρχουν στεγανά στις τέχνες. Είναι δικό μου θέμα το τι με συγκινεί και δε θα επιβάλω τη δική μου συγκίνηση σε κάποιον άλλον.

Είναι αυτή η συγκίνηση που έχετε χαρίσει στο κοινό σας ένας από τους λόγους για τους οποίους σας έχει αγαπήσει;

Αυτό που κάνω έχει ειλικρίνεια. Δεν έχω γράψει ποτέ ένα κομμάτι για να γίνει επιτυχία. Είναι κάτι που έρχεται τυχαία, είναι συγκυριακό πράγμα. Μόνο η αλήθεια της δημιουργίας μπορεί να συντελέσει στο να γίνει κάτι επιτυχία. Ο κόσμος έχει ένα αλάνθαστο ένστικτο, αυτό που βγαίνει από τη ψυχή του δημιουργού, ταξιδεύει και στη ψυχή του ακροατή. Η διαχρονικότητα των τραγουδιών  δείχνει και κάποια αξία. Ο μόνος κριτής είναι ο χρόνος.

Τον φοβηθήκατε ποτέ;

Ποτέ. Άλλωστε ο χρόνος είναι σχετικός. Είμαστε τόσο ελάχιστοι σε σχέση με το σύμπαν. Περαστικοί είμαστε. Το θέμα είναι να κάνουμε πράγματα που ευχαριστούν και εμάς και τους γύρω μας,. ‘Έχει σημασία το τι αφήνεις πίσω σου όταν τελειώσει αυτό το μικρό ταξίδι της ζωής.

*****

Η συναυλία «Νύχτα μαγική» θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 23 Ιουλίου, στις 9.30 το βράδυ, στο Φρούριο του Ρίου Πατρών, με την συνδιοργάνωση της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας. Εκτός του Στέφανου Κορκολή, θα μετάσχουν η σολίστ, ΣΟΦΙΑ ΜΑΝΟΥΣΑΚΗ, 10 μελής ορχήστρα, αλλά και η ΜΙΚΤΗ [Διεύθυνση: Σταύρος Σολωμός] και η ΠΑΙΔΙΚΗ ΧΟΡΩΔΙΑ [Διεύθυνση: Αρετούσα Νικολοπούλου] του Οργανισμού.

Διάθεση προσκλήσεων, από τα γραφεία της «ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΗΣ» [Κορίνθου 280- Γούναρη], καθημερινά 10-1 το πρωί και 6-9 το απόγευμα. Τηλ. 2610222248 και 2610279679.