Χρ. Μπούρας: Ο «ροκ Πρύτανης» εφ΄όλης της ύλης στο thebest.gr: «Έφτασα κοντά στην εξουσία και κοντά στο θάνατο και στάθηκα όρθιος»

Κύριε Πρύτανη βρισκόμαστε στην εκκίνηση μιας νέας ακαδημαϊκής σεζόν. Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις και ποια τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει το Πανεπιστήμιο στη γραμμή της εκκίνησης;

Εδώ και ενάμιση χρόνο δεν έχουμε πάρει χρήματα για ανακατασκευές κτιρίων, αιθουσών και προπάντων  δεν έχουμε πάρει χρήματα για να καλυτερεύσουμε τις συνθήκες διαβίωσης στις φοιτητικές μας εστίες. Έχω θέσει το θέμα στο Υπουργείο παιδείας απαιτητά και είχα και μία συνάντηση με τον Περιφερειάρχη όπου ζήτησα τη βοήθεια της πολιτείας. Πρώτον για να ανακαινιστούν και να εκσυγχρονιστούν οι φοιτητικές μας εστίες αλλά  και για να χτιστούν και νέες. Θεωρώ ότι είναι ντροπή, το γεγονός ότι 15 χρόνια μετά δεν έχουν γκρεμιστεί τα κτίρια του  σεισμού του 2007. Αυτό είναι μια προτεραιότητα γιατί μας ενδιαφέρει να υπάρχουν καλές συνθήκες για τους φοιτητές. Το δεύτερο θέμα που υπάρχει είναι η υποστελέχωση του Πανεπιστημίου καθώς πολλοί από το διοικητικό και το τεχνικό προσωπικό  αποχωρούν και δεν αναπληρώνονται. Το τρίτο  είναι ότι η υλοποίηση του ακαδημαϊκού χάρτη που κάναμε, έγινε χωρίς καμία ενίσχυση από την κυβέρνηση. Την έκανε το Πανεπιστήμιο με ιδίους πόρους. Αυτό δείχνει ότι το Πανεπιστήμιο Πατρών μπορεί να σταθεί μόνο του. Περιμέναμε να έχουμε μία οικονομική ενίσχυση που τελικά δεν είχαμε. Έχουμε εξασφαλίσει τα εξής πολύ σημαντικά: Φοιτητής που πληροί τα κριτήρια και δικαιούται στέγαση, είτε σε φοιτητική εστία είτε σε ξενοδοχείο, θα βρει δωμάτιο.  Φοιτητής που δικαιούται σίτιση, θα την έχει.

Για το ζήτημα της στέγασης έγιναν από τους φοιτητές και κινητοποιήσεις…

Δυστυχώς τα ενοίκια αυτή τη στιγμή είναι πολύ ψηλά. Τους διαβεβαίωσα όπως σας είπα ότι όποιος πληροί τα κριτήρια θα βρει δωμάτιο. Ελπίζω να υπάρξει και αύξηση του στεγαστικού επιδόματος  από 1.000 στα 1.500 ευρώ.

 Ένα μεγάλο θέμα είναι η σχέση Πανεπιστημίου- πόλης. Σε ποιο σημείο βρισκόμαστε και ποια τα εμπόδια που υπάρχουν και καθιστούν τη σχέση αυτή δύσκολη; Υπάρχει πεδίο επαφής και συνεννόησης με τους Φορείς της πόλης;

Υπάρχουν προβλήματα και δεν φταίει μόνο ένας. Πρώτος εγώ αναλαμβάνω τις ευθύνες μου. Όμως το Πανεπιστήμιο Πατρών απασχολεί 5.000 εργαζόμενους, 1.500 μόνιμους και 3.500 συμβασιούχους. Φέρνει στην πόλη εκατομμύρια ευρώ που μαζί με τη μισθοδοσία μπορεί να ξεπερνούν και τα 100 εκ. ευρώ το χρόνο. Αν εξαιρέσουμε την οικογένεια Μετζελόπουλου την οποία ευχαριστώ θερμά γιατί έχει δώσει πάνω από 35 εκατ. σε χορηγίες για υποτροφίες,  την οικογένεια Σφήκα που έκανε το κέντρο αποκατάστασης κι άλλα, την κα Διγενοπούλου που δώρισε στο Πανεπιστήμιο το Μαραγκοπούλειο και ακριβά όργανα και κάποιους άλλους που μετριούνται στα δάχτυλα ενός χεριού, το πανεπιστήμιο Πατρών δεν τυγχάνει της υποστήριξης με χορηγίες και δωρεές όπως άλλα πανεπιστήμια. Πάρα πολύ αντιλαμβάνονται ως αρμοδιότητες του Πανεπιστημίου, αρμοδιότητες που είναι δικές τους. Δεν είναι αρμοδιότητα του Πανεπιστημίου π.χ. να συντηρεί το δρόμο από το ποταμάκι που περάσατε ως το Νοσοκομείο ή προς τη Μαγούλα.  Φωτίζουμε τον δρόμο, τον καθαρίζουμε, συντηρούμε τον δρόμο και πολλά άλλα. Κανένα Πανεπιστήμιο δεν επωμίζεται αυτά τα κόστη. Το ξέρουν όλοι, όμως δεν απαντάνε. Πρόσφατα  για παράδειγμα καθαρίσαμε το χώρο απέναντι από το νοσοκομείο.

Μια και περί της σχέσης με τους Φορείς ο λόγος. Είδαμε δηλώσεις σας τις τελευταίες μέρες σε σχέση με την απροθυμία των φορέων της πόλης στην πρόσκληση του Ιδρύματος για υποστήριξη του Συνεδρίου για τα 100 χρόνια από την Μικρασιατική καταστροφή και για την Εβδομάδα Φοιτητή. Τι συμβαίνει; Που αποδίδετε αυτή την απροθυμία;

Πρόκειται για ένα επιστημονικό και διεθνές, μεγάλο συνέδριο. Η ανταπόκριση για υποστήριξη και χορηγίες είναι μηδαμινή. Θα το πληρώσουμε μόνοι μας. Αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχει μία οικονομική κρίση. Ζητήσαμε από κάποιους φορείς να στηρίξουν την εβδομάδα του φοιτητή και τα αποτελέσματα είναι αρνητικά. Δεν πειράζει. Εμείς, πάλι στο πλαίσιο της κοινωνικής μας ευθύνης, με τη βοήθεια της Περιφέρειας, του Επιμελητηρίου και κάποιων πολύ λίγων θα τα καταφέρουμε. Δείτε την περιουσία που έχουν άλλα πανεπιστήμια από χορηγίες και κάντε τη σύγκριση.  Το δικό μας δεν έχει κάτι τέτοιο.

 Τι είναι η Εβδομάδα πρωτοετή φοιτητή που θεσπίζεται από φέτος;

Σπούδασα εδώ, το 1980-1985 και είχα την τύχη να είμαι φίλος με τον αείμνηστο Νάσο Νασόπουλο. Λίγο πριν φύγει από τη ζωή, είχαμε σχεδιάσει μία δική του ιδέα, την εβδομάδα του πρωτοετή  φοιτητή. Ο Νάσος είχε συλλάβει ένα γεγονός το οποίο αν πάει καλά, τον Οκτώβριο θα έχουμε κάτι ισοδύναμο με το καρναβάλι. Για μία εβδομάδα η Περιφέρεια και η πόλη, εκεί που είναι το Πανεπιστήμιο, με συναυλίες δρώμενα, θα καλωσορίζει τους πρωτοετείς φοιτητές. Είναι περίπου 4.500 άτομα. Σκεφτείτε τι θα συμβεί και πόσο καλό θα είναι, αν με το πέρασμα του χρόνου, την πρώτη εβδομάδα του Οκτωβρίου που έρχονται οι φοιτητές, μία βραδιά είναι αφιερωμένη στην περιοχή γύρω από το Κάστρο, μία αφιερωμένη στην περιοχή γύρω στο Ρίο κ.λπ.. Το πιστεύουμε και θα προχωρήσουμε, όμως  ανταπόκριση των φορέων, δημόσιων και ιδιωτικών, δεν υπάρχει και δεν μπορώ να το εξηγήσω. Περίμενα όλοι να αγκαλιάσουν την προσπάθεια και να  γίνει κάτι μεγάλο, όμως μεγάλο κόστος θα επωμιστεί το Πανεπιστήμιο. Θα διοργανώσουμε τριήμερο, με συναυλίες και δρώμενα.  Ένα θα είναι στο Αρχαιολογικό Μουσείο. Θα γίνουν επισκέψεις σε δομές του Δήμου όπως είναι η βιβλιοθήκη και το Καρναβαλικό εργαστήριο. Θα γίνουν επισκέψεις και σε διάφορα αξιοθέατα. Είναι ένα Φεστιβάλ όπου η πόλη «γνωρίζει» τον εαυτό της σε 5.000 νέους ανθρώπους που θα έρθουν σε αυτήν.

Γίνονται άλλες προσπάθειες εξωστρέφειας  που μπορεί αν αποδώσουν και σε βάθος χρόνου; 

Το Πανεπιστήμιο υπερβαίνει τον πρύτανη μίας τετραετίας. Εγκαινιάζουμε ένα πρόγραμμα εξωστρέφειας, θέτουμε τις βάσεις για μεγάλες διοργανώσεις.

Επί τη ευκαιρία να αναφέρω και εκδηλώσεις που έπονται. Τον Οκτώβριο π.χ. θα γίνει επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου ο Νίκος Μουζέλης, διαπρεπής ‘Έλληνας Κοινωνιολόγος. Θα γιορτάσουμε το πανεπιστήμιο μας στον Άγιο Ανδρέα με την επιτιμοποίηση του Τάσου Γιαννίτση, και θα γιορτάσουμε τους Τρεις Ιεράρχες με την επιτιμοποίηση του πρώην επιτρόπου, του Σταύρου Δήμα. Κάναμε επίτιμο τον καθηγητή Ανδρέα Τζάκη, γνωστό για τις μεταμοσχεύσεις ενώ είμαστε κοντά για τον Γιώργο Λάνθιμο και άλλες διαπρεπείς προσωπικότητες. Αν όλοι αυτοί οι άνθρωποι έρθουν και τους τιμήσει το πανεπιστήμιο θα έχουμε σημαντικές εκδηλώσεις. Περιμένω την πόλη να έρθει στην αίθουσα τελετών. Θεωρώ ότι η Πάτρα θα ακουστεί και σε άλλα μέρη.

Ένα χαρακτηριστικό σημείο τριβής σας με τον Δήμο της Πάτρας υπήρξε το θέμα της διαχείρισης των αδέσποτων. Σε ποιο σημείο βρισκόμαστε αλήθεια ως προς αυτό; Ανησυχείτε ότι μπορεί και φέτος να έχουμε επιθέσεις σε φοιτητές και καθηγητές;

Ήδη είχαμε. Για έναν λόγο που δεν καταλαβαίνω, ζητάει η πόλη να λύσει ένα ζήτημα που δεν είναι στην αρμοδιότητα του Πανεπιστημίου. Κι επειδή συνήθως στη ζωή λέμε τη μισή αλήθεια, εδώ στο πανεπιστήμιο, υπήρχε ο σταθμός Μέριμνας. Δεν ξέρω γιατί λειτουργούσε εδώ και όχι αλλού. Το 2015 η Περιφέρεια αποφάσισε ότι η λειτουργία του είναι παράνομη κι έκλεισε. Άνοιξε μόνο όταν το ζήτησε ο Δήμος για να γίνουν συγκεντρώσεις και στειρώσεις. Δυστυχώς η δημοτική αρχή από το 2014 μέχρι τώρα δε φρόντισε να έχει μία συνεπή πολιτική για να αντιμετωπίσει το θέμα. Αυτό οδήγησε στο να έχουμε πέρσι πάνω από 45 επιθέσεις για τις οποίες έχει ενημερωθεί και ο αρμόδιος αντιδήμαρχος και ο εισαγγελέας. Από όσο γνωρίζω υπάρχει παραπομπή του αρμόδιου αντιδημάρχου για πρόκληση σωματικής βλάβης και παραβίαση καθήκοντος. Το Πανεπιστήμιο εξυπηρετεί άλλο σκοπό. Δεν μπορεί να υποκαταστήσει λειτουργίες των Φορέων. Θεωρώ ότι δεν έχει λόγο ύπαρξης ένας σταθμός όπου θα φιλοξενούνται αδέσποτα εντός του Πανεπιστημίου. Παραχωρήσαμε χώρο στον Ρηγανόκαμπο και δεν μας απαντάει κανένας. Το τραγικό είναι ότι το πρόβλημα δεν είναι πλέον στο πανεπιστήμιο και στο νοσοκομείο αλλά και στην πόλη. Οι «φιλόζωοι» εγκαταλείπουν τα αδέσποτα και ο Δήμος κατά τη γνώμη μου άργησε να ασχοληθεί με το θέμα και αυτό πήρε διαστάσεις που δεν λύνονται πια. Φοβάμαι ότι θα συμβούν άσχημα πράγματα και εδώ βρίσκονται 30.000 φοιτητές. Αγαπώ τα ζώα αλλά πρέπει να τους προστατεύσω. Δεν μπορεί να κυκλοφορούν αγέλες μπροστά σε έναν πρωτοετή φοιτητή.

Δεν φοβάστε να υψώσετε τους τόνους και να αντιπαρατεθείτε δημόσια για θέματα του Πανεπιστημίου χωρίς να κάνετε εκπτώσεις. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν το θέμα της Εστίας του Πανεπιστημίου όπου ήρθατε σε αντιπαράθεση με τον πρώην διευθυντή αλλά δεχθήκατε και απειλές με συνθήματα στο χώρο του πανεπιστημίου. Που βρισκόμαστε σήμερα σε σχέση με την Εστία;

Δεν ήταν διευθυντής  αυτό ήταν ένας μύθος. Ήταν αναπληρωτής προϊστάμενος κι έχει τεράστια διαφορά. Εγώ έχω σπουδάσει στο πανεπιστήμιο κι έχω μία συνεπή παρουσία, ανήκω σε έναν πολιτικό χώρο τον οποίο δεν έκρυψα αλλά δεν τον χρησιμοποιώ. Ήταν προσβολή προς τον πολιτικό χώρο του συγκεκριμένου κυρίου η καταγγελία που έγινε στο πρόσωπο του πρύτανη για μια διοικητική πράξη και φιλοξενήθηκε σε κομματικά έντυπα. Αυτό δείχνει μια νοοτροπία την οποία ο κόσμος καταδίκασε. Δεν κάναμε καμία βλαπτική μετακίνηση. Όσοι μετακινήθηκαν πήγαν σε αντίστοιχες οικονομικά και διοικητικά θέσεις αν και κανένας δεν μένει σε μία θέση 30 χρόνια. Η μετακίνηση δεν είχε να κάνει με πολιτικές πεποιθήσεις. Δύο δικαστήρια δικαίωσαν την πρυτανική αρχή.

Όσα προβλήματα συνεχίζουν να υπάρχουν θα επιλυθούν. Μόνο στο Μεσολόγγι, με τη βοήθεια του Περιφερειάρχη φτιάχνονται 40 καινούργια δωμάτια για τους φοιτητές μας, καλύτερα και από ξενοδοχείο. Και εδώ έχουμε ζητήσει να γίνουν μία σειρά από έργα που δεν έγιναν εδώ και 30 χρόνια. Υπόσχομαι ότι θα γίνουν αρκετά πράγματα.

Όπως είπα, δεν φοβάστε να υψώσετε τους τόνους, ωστόσο έχετε σκεφτεί ποτέ ότι θα ήταν καλυτέρα να μη μιλήσετε;

Δεν έχω πολιτικές φιλοδοξίες. Δεν έγινα πρύτανης για να πατήσω ένα σκαλοπάτι και να είμαι αύριο υποψήφιος βουλευτής ή διοικητής ενός μεγάλου οργανισμού. Είχα φτάσει στην ανώτερη βαθμίδα, έχω ένα εργαστήριο με αρκετούς ανθρώπους και μεγάλη χρηματοδότηση.

Αυτό που κάνω, είναι αυτό που πιστεύω. Δεν έχω την κατάρα του πολιτικού κόστους που εμποδίζει κάποιους να πουν δημόσια αυτό που λένε σε ιδιωτικές συζητήσεις. Η σύγκρουση επί της ουσίας είναι αποκάλυψη των προβλημάτων και προσπάθεια να λυθούν τα θέματα. Ανήκω σε έναν πολιτικό χώρο αλλά αυτή τη στιγμή είμαι πρύτανης του Πανεπιστημίου Πατρών και οφείλω να το προστατέψω, ακόμα κι αν πρέπει να «συγκρουστώ» και με τον δικό μου πολιτικό χώρο.  Παρόλο που έχω δεχτεί προτάσεις να πολιτευτώ, τις έχω αρνηθεί και θα συνεχίσω.

Η πρεμιέρα της πανεπιστημιακής αστυνομίας είχε τις προβλεπόμενες αντιδράσεις, χωρίς σχέδιο για την επιχειρησιακή της χρησιμότητα. Πόσο δύσκολο το βλέπετε το όλο εγχείρημα τόσο πολιτικά όσο και επιχειρησιακά; 

Το Πανεπιστήμιο Πατρών μέσω της Συγκλήτου και του Πρύτανη είχε εκφράσει τη διαφωνία του από την πρώτη στιγμή. Μάλιστα είχε ζητήσει ενίσχυση της υπηρεσίας φύλαξης. Από εκεί και πέρα, για παράδειγμα, δε θα διστάσω αν κάποιος Ρομά βιαιοπραγήσει, κλέψει ή επιτεθεί, να καλέσω την αστυνομία. Έχω ειδοποιήσει τους πάντες ότι υπάρχει παράνομος καταυλισμός. Κάτι πρέπει να γίνει. Η μόνιμη ύπαρξη της αστυνομίας στα Πανεπιστήμια, θα δημιουργήσει προβλήματα και φοβάμαι- και το απεύχομαι- ότι μπορεί να προκαλέσει και κάποιο ατύχημα. Νομίζω είναι λάθος. Ήμασταν στον κατάλογο των πέντε πανεπιστημίων αλλά δουλέψαμε, παρουσιάσαμε ένα συνεπές σχέδιο ασφάλειας και προστασίας το οποίο έπεισε την πολιτική ηγεσία ότι δεν χρειαζόμαστε την αστυνομία. Αυτό βέβαια μας έκανε «κακούς» στους περίοικους που θέλουν επτά πόρτες. Το πανεπιστήμιο δεν είναι κέντρο διερχομένων. Κάθε εβδομάδα έχουμε μία κλοπή. Η παραβατικότητα υπάρχει. Δεν θέλω την αστυνομία στο πανεπιστήμιο, όχι γιατί δεν την σέβομαι. Επιτελεί ένα έργο και αν χρειαστεί, θα την καλέσω. Όταν ήμουν αντιπρύτανης, μαζί με την κα Κυριαζοπούλου η αστυνομία σταμάτησε τα παράνομα πάρτι. Το λέω τώρα μετά από καιρό. Κάποια άλλη στιγμή η αστυνομία μπήκε και συνέλαβε ανθρώπους που πωλούσαν ναρκωτικά. Έκρινα ότι έπρεπε να καλέσω την αστυνομία και το έκανα. Και θεωρώ ότι έπραξα σωστά.

Αισθάνεστε ότι σας δικαιώνει η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που απέρριψε την προσφυγή που είχε κατατεθεί από πλευράς Δήμου Αιγιαλείας για τα προσωρινά μέτρα μεταφοράς του Τμήματος Φυσικοθεραπείας από το Αίγιο στην Πάτρα; 

Απέρριψε τα προσωρινά μέτρα. Θα γίνει τακτικό δικαστήριο στις 12 Οκτωβρίου όπου εμείς θα καταθέσουμε απόψεις. Όποια απόφαση κι αν πάρει, εμείς θα τη σεβαστούμε. Όταν λειτουργείς θεσμικά, αποδέχεσαι το ρόλο της δικαιοσύνης. Αν το Συμβούλιο της Επικρατείας, δικαιώσει το Δήμο, θα το σεβαστούμε. Θέλω όμως να συμβεί και το αντίθετο. Όλη αυτή η ιστορία έχει κάτι που δεν προβάλλεται. Δεν είπαμε ότι αποσυρόμαστε από τις πόλεις αλλά ότι αλλάζει η μορφή παρουσίας μας.

Ο δήμος της Αρχαίας Ολυμπίας, το πανεπιστήμιο Λευκωσίας και εμείς υπογράψαμε ένα μεγάλο μνημόνιο που του χρόνου θα δημιουργήσει στο δήμο ένα υβριδικό- δια ζώσης και εξ αποστάσεως- μεταπτυχιακό πρόγραμμα σε πολιτισμό, αθλητισμό και εκπαίδευση. Πρότεινα στο Δήμο Αιγίου και Καλαβρύτων, στον άξονα Διακοφτό- Καλάβρυτα να δημιουργήσουμε ένα ξενόγλωσσο μεταπτυχιακό όπου οι άνθρωποι θα έρχονται να κάνουν πρακτική άσκηση στα οινοποιία, σε μικρές ξενοδοχειακές μονάδες. Πρότεινα να φτιάξουμε μαζί με τη Γεωπονική σχολή ένα τμήμα οίνου και αμπέλου στο Αίγιο, η χώρα έχει μόνο ένα στη Νεμέα και να φτιάξουμε και στα Καλάβρυτα σχολή Γαλακτοκομικών και Κρέατος. Δεν πήρα απάντηση.

Υπάρχουν κι άλλες ιδέες για τη δημιουργία βιώσιμων τμημάτων, σε περίπτωση που ενδιαφέρονται οι πολιτικοί. Στην Αιτωλοακαρνανία, υπάρχει ο χώρος να δημιουργηθεί το τρίτο τμήμα Κτηνιατρικής. Τώρα υπάρχει μόνο στη Θεσσαλονίκη και στα Τρίκαλα. Υπάρχει μέλλον σε αυτό. Κυκλοφορεί ένα ανέκδοτο που λέει ότι η το τρίτο τμήμα Κτηνιατρικής είναι στη Σόφια. Πάνε και σπουδάζουν εκεί. Την ίδια ώρα, η Αιτωλοακαρνανία έχει το μεγαλύτερο ζωικό κεφάλαιο στη χώρα. Άρα θα είχαμε σύνδεση της παραγωγής με τη σχολή. Επίσης, χρειάζεται στην Ηλεία να φτιάξουμε μία βιώσιμη- ξενόγλωσση σχολή, με δίδακτρα για να «πουληθεί» το brandname της Ολυμπίας στον πολιτισμό, στον αθλητισμό, στη φύση.

Πώς σχολιάζετε την προσπάθεια αποτροπής της μεταφοράς από το Αγρίνιο στην Πάτρα του Τμήματος Ιστορίας-Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου;

Εάν κάποιος νομίζει ότι θίγεται, μπορεί να προσφύγει στη δικαιοσύνη. Προσωπικά πιστεύω ότι δεν έχουν έννομο συμφέρον να το κάνουν αλλά δε θα εμποδίσω κανέναν. Το 2019, στο Αίγιο έκλεισε το τμήμα Οπτομετρίας. Δεν έγινε καμία φασαρία. Την ίδια χρονιά, στο Αγρίνιο καταργήθηκε το τμήμα Διαχείρισης Πολιτισμικού Περιβάλλοντος και Νέων Τεχνολογιών. Δεν έγινε καμία προσφυγή.

Έχετε πει ότι  είναι πολύ δύσκολο να δημιουργούμε διάσπαρτα τμήματα σε πόλεις και να περιμένουμε το βιολογικό τους θάνατο…

Υπάρχουν μελέτες που ξέρουν όλοι, όμως δεν μιλάνε. Σύμφωνα με αυτές, στη χώρα πρέπει να κλείσουν 150 τμήματα. Το κράτος δεν μπορεί να τα συντηρήσει και λόγω του δημογραφικού προβλήματος θα έχουμε πολλές θέσεις για λίγους εισακτέους. Αυτό που λέω είναι πριν έρθει ο βιολογικός θάνατος, να κάνουμε ισχυρά τμήματα. Πρότεινα και δύο νέα τμήματα. Πρέπει να προστατεύσουμε τις ανθρωπιστικές μας σπουδές που έχουν μια ιδιαιτερότητα  και το λέω αυτό εγώ που οι σπουδές μου είναι στο Πολυτεχνείο.

Υπάρχουν τμήματα με πολύ λίγους φοιτητές στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας; Και που το αποδίδετε;

Υπάρχουν τμήματα που έχουν κάνει την επιλογή, κακώς κατά τη γνώμη μου, να βάλουν συντελεστή βάσης 1,2 όπως η Αρχιτεκτονική, με αποτέλεσμα να υπάρχουν λίγοι εισακτέοι. Αυτό όμως είναι η επιλογή του τμήματος. Το Τμήμα Γεωλογίας έχει επίσης πρόβλημα γιατί οι λάθος χειρισμοί που έγιναν το 2019 δημιούργησαν δεύτερο Πολυτεχνείο στην Πάτρα. Δε ξέρω πόσοι από αυτούς που λένε ότι ενδιαφέρονται για το Πανεπιστήμιο Πατρών ξέρουν ότι μέχρι και 31/12/2021, το Πανεπιστήμιο πλήρωνε τη λειτουργία του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Δεν μίλησε κανένας.

 Κύριε Πρύτανη κάποιοι ισχυρίζονται ότι το Πανεπιστήμιο της Πάτρας είναι ο μεγαλύτερος εργοδότης στη Δυτική Ελλάδα. Μιλήστε μας λίγο με αριθμούς. Πόσους απασχολεί το Πανεπιστήμιο και ποιας τάξης είναι τα οικονομικά του μεγέθη;

Είναι ο μεγαλύτερος εργοδότης. Αυτή τη στιγμή έχουμε 720 μέλη ΔΕΠ και 400 εργαζόμενους. Έχουμε και 3.500 συμβασιούχους που απασχολούνται στον  ειδικό λογαριασμό κονδυλίων έρευνας. Επιπλέον από τους 30.000 φοιτητές, το 60% είναι από άλλες πόλεις. Αυτοί ξοδεύουν 800- 1.000 ευρώ το μήνα. Πρόκειται για 20.000.000 ευρώ το μήνα στην πόλη. Μαζί με τις μισθοδοσίες, η Πάτρα και η τοπική αγορά της παίρνει 300.000.000 ευρώ το χρόνο. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη και πιο αναγνωρίσιμη βιομηχανία. Κάθε φορά που βραβεύεται ένας συνάδελφος για μία δημοσίευση ή για ένα επίτευγμα «διαφημίζεται» το Πανεπιστήμιό μας. 

Πόσο κοντά είναι το Πανεπιστήμιο στον φοιτητή και την οικονομική ή ψυχολογική του υποστήριξη;

Έχουμε δημιουργήσει μία δομή συμβουλευτικής και το νούμερο είναι τρομακτικό. Προσφέρουμε υπηρεσίες σε 1.000 φοιτητές.  Τη δομή διευθύνει ο Αντιπρύτανης Μάρκος Μαραγκός και προσφέρει σε όποιον θέλει συμβουλευτική και -αν χρειάζεται- ψυχολογική υποστήριξη σε συνεργασία με την Ψυχιατρική Κλινική του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου. Αντιμετωπίζουν κυρίως ζητήματα προσαρμογής. Υπάρχουν περιπτώσεις κατάθλιψης, αποξένωσης…

Υπάρχει κάποιο γεγονός που σας έχει συγκλονίσει;

Λένε πως έχω ένα κακό.  Ότι βλέπω τους πάντες. Μεσολάβησα προσωπικά σε πολλές δυσκολίες φοιτητών έτσι ώστε να λυθούν. Θυμάμαι το περιστατικό με τον φοιτητή του τμήματος Θεατρικών σπουδών που δεχόταν bullying και τον φιλοξένησα εδώ. Δεν είμαι ένας πρύτανης με κουστούμι και γραβάτα πίσω από ένα γραφείο. Πιστεύω ότι είμαι πρύτανης επειδή υπάρχουν οι φοιτητές. Όποιος φοιτητής έχει πρόβλημα ή δυσκολία θα τον δεχτώ και θα κάνω οτιδήποτε μπορώ να κάνω αν το αίτημα του είναι σωστό. Θέλω όλοι να αισθάνονται ότι είμαι ο πρύτανής τους.  Ένας πρύτανης με ανοιχτή την πόρτα.

Ποιο είναι το «όνειρο»- όραμα που θα θέλατε να δείτε να πραγματοποιείται για το Πανεπιστήμιο;

Απευθύνω έτσι κι αλλιώς έκκληση στους έχοντες και κατέχοντες να βοηθήσουν το Πανεπιστήμιο γιατί έχει πολύ μεγάλες ανάγκες. Έχω ένα όραμα. Θέλω μέσα στην πόλη να δημιουργηθεί ένα σημείο παρουσίας του Πανεπιστημίου. Θέλω να βρεθεί κάποιος να δωρίσει στο Πανεπιστήμιο το παλιό κτίριο της Νομαρχίας κι εκεί να μεταφέρουμε το ιστορικό αρχείο του Πανεπιστημίου. Να υπάρχει εκεί πληροφόρηση για το Πανεπιστήμιο και να γίνονται μικρές εκδηλώσεις. Να γίνει μία λέσχη για καθηγητές και εργαζόμενους.  Να ξαναγυρίσει στην πόλη η ιστορική μνήμη του Πανεπιστημίου.

Το Πανεπιστήμιο έχει λάβει πολλά βραβεία και διακρίσεις…

Μόλις είχαμε άλλη μία, κατόπιν συμμετοχής του στο πρόγραμμα QS Stars της εταιρείας QS Quacquarelli Symonds Ltd, γνωστής για το QS Rakings (Top Universities), έλαβε τη διάκριση των τεσσάρων αστέρων στα πέντε. Με αυτή τη διάκριση το Πανεπιστήμιο Πατρών, το πρώτο ίδρυμα στην χώρα που αξιολογείται από διεθνή οίκο εγνωσμένης αξίας, αποδεικνύει άλλη μια φορά ότι αποτελεί έναν υψηλής ποιότητας εκπαιδευτικό και ερευνητικό πυλώνα για την χώρα μας.

 Είστε πολύ ενεργός στα social media. Αυτός ο τρόπος επικοινωνίας, σας φέρνει πιο κοντά στους φοιτητές σας;

Θεωρώ ότι βοηθάει. Μάλιστα στα social media με αποκαλούν «ροκ πρύτανη» επειδή μου αρέσει η ροκ μουσική, «βράχο», «αερικό».

Πέρα από το ενημερωτικό κομμάτι που σχετίζεται με το Πανεπιστήμιο και τις δραστηριότητες του, μέσα από διάφορες ιστορίες που έχουν στοιχεία μυθοπλασίας, προσπαθώ να περάσω διάφορα μηνύματα. Μου αρέσει πολύ η ιστορία. Έγραψα για παράδειγμα μία ιστορία, ότι είδα τους Δροσουλίτες ή την Πατρινέλα που πολλοί φοιτητές μας δεν γνωρίζουν τι είναι.

Πρόσφατα για να βοηθήσω με τα μηχανογραφικά έγραψα το μύθο «μηχανικός ή γιατρός». Μου άρεσε πολύ η ποίηση- μοιράζομαι λοιπόν και ποιήματα στα social- και έχω μία μικρή και ερασιτεχνική ενασχόληση με τον Νίκο Καζαντζάκη την οποία κάποιοι «παρεξήγησαν» και με κάλεσαν να μιλήσω σε εκδήλωση για εκείνον. Τρομάζω με την ιδέα ότι θα κάτσω δίπλα σε ανθρώπους που τον γνωρίζουν. Δεν ξέρω ποιο θα είναι το αποτέλεσμα.

Η αγάπη για την Καλαμάτα. Τι πιστεύετε ότι έχει κατακτήσει η γενέτειρά σας που δεν το έχει καταφέρει ακόμη η Πάτρα

Αγαπάω πολύ την Πάτρα γιατί εδώ σπούδασα, εδώ ζει η οικογένεια μου, εδώ μεγαλώνω τα παιδιά μου, εδώ γεννήθηκαν.  Αγαπώ πολύ και την γενέτειρα μου, τόσο που κάποιοι θεωρούν ότι έχω κάποιο συμβόλαιο με τον αντιδήμαρχο τουρισμού και την διαφημίζω.  Η μισή μου καρδιά είναι στην Καλαμάτα και η άλλη μισή εδώ. Στην μία πόλη  γεννήθηκα και στην άλλη κατάφερα να γίνω αυτό που είμαι. Όπου μπορώ να τις βοηθήσω, θα βοηθήσω.

Η Μεσσηνία είναι ένας τόπος που αναγεννήθηκε μέσα από την καταστροφή του 1986 λόγω σεισμού. Η πόλη έχει μία σημαντική ιστορία, το θέατρο της Αρχαίας Μεσσήνης, ένα δίκτυο από σπουδαία μοναστήρια.

Η Καλαμάτα έχει κατορθώσει να αναπτύξει πολιτισμό, έχει ένα διεθνές Φεστιβάλ χορού που φέρνει ανθρώπους από όλο τον κόσμο και είναι πλέον brandname. Έχει την παραλία μέσα στην πόλη, έχει πολλές πολιτιστικές εκδηλώσεις, υπέροχες παραλίες. Έχει καλό σχέδιο πόλης ενώ απέκτησε νωρίς βιολογικό καθαρισμό. Με τον καινούργιο δρόμο έχουν εκμηδενιστεί οι αποστάσεις. Δίπλα υπάρχει ένα βουνό με ιστορία, ο Ταΰγετος. Θεωρώ επιπλέον ότι εκεί υπάρχει μία αστική τάξη που στην Πάτρα χάθηκε. Υπάρχει σημαντικό επιχειρείν, καλές ξενοδοχειακές μονάδες. Η Καλαμάτα έχει κάνει ένα άλμα το οποίο προέκυψε μέσα από την καταστροφή που έφερε ο σεισμός. Η ύπαρξη του Costa Navarino έχει αναβαθμίσει όλη την περιοχή.  Η Πάτρα δεν έχει τεράστιες διαφορές αλλά έχει καθυστερήσει. Πιστεύω ότι υπάρχουν ικανοί άνθρωποι να την φέρουν σε ένα καλό σημείο.

Είστε αισιόδοξος για το μέλλον του Πανεπιστημίου και της πόλης…

Πιστεύω ότι αυτός που διοικεί πρέπει να είναι αισιόδοξος γιατί τον βλέπουν όλοι. Θεωρώ ότι υπάρχουν αξιόλογοι συνάδελφοι, αρκετοί καλύτεροι από εμένα. Πιστεύω στην έννοια της συνέχειας και δε μηδενίζω τη συνεισφορά καθενός, αξιοποιούμε τα θετικά για να πάμε παραπέρα.  Από εκεί και πέρα, είμαι περήφανος γιατί νιώθω ότι πλέον οι καλύτεροι φίλοι μου και θερμότεροι υποστηριχτές μου είναι εκείνοι που δεν με ψήφισαν, και το εισπράττω αυτό.  Το Πανεπιστήμιο δεν μπορεί να προχωρήσει με διχασμούς. Όποιος θέλει να προσφέρει, αξιοποιείται. Σε εκείνη την καρέκλα είμαι ο πρύτανης, σε αυτή την πολυθρόνα από την οποία σας μιλάω είμαι ο άνθρωπος. Κάθε φορά που κάθομαι εκεί πρέπει να πάρω κάποιες αποφάσεις. Και αυτό που σκέφτομαι κάθε φορά είναι μήπως η απόφασή μου αδικήσει κάποιον.

Στο παρελθόν έχω φτάσει πολύ κοντά στην απόλυτη εξουσία και πολύ κοντά στο θάνατο. Είχα ένα σοβαρό αυτοκινητικό ατύχημα το 2006, μαζί με την οικογένειά μου. Το 2009 που είχα την τιμή να είμαι σύμβουλος του Γιώργου Παπανδρέου, αρνήθηκα οποιαδήποτε θέση μου προσέφερε. Θεωρώ λοιπόν ότι με τις μικρές μου δυνάμεις αναμετρήθηκα και με το θάνατο και με την εξουσία και θεωρώ ότι στάθηκα όρθιος.