Παύλος Αθανασόπουλος: Αποχαιρετά το Καραμανδάνειο και μιλάει στο thebest- Οι εικόνες που δε θα ξεχάσει και το απραγματοποίητο όνειρο

«Αντίο» λέει στο Καραμανδάνειο ο μέχρι πρότινος διοικητής του, Παύλος Αθανασόπουλος αφού παραιτήθηκε με σκοπό να επιστρέφει στην παλιά οργανική του θέση, στο νοσοκομείο Άγιος Ανδρέας ως διευθυντής χειρουργικής.

«Εκκενώθηκε μία θέση συντονιστή- διευθυντή στο νοσοκομείο λόγω σύνταξης και θα κατατεθούν υποψηφιότητες γι΄ αυτή τη θέση. Παραιτήθηκα λοιπόν με σκοπό να βρεθώ εκεί. Έτσι κι αλλιώς έμεναν δύο μήνες μέχρι τη λήξη της θητείας μου στο Καραμανδάνειο» λέει στο thebest.gr και μιλά για τα προβλήματα που είχε να αντιμετωπίσει από τη θέση του διοικητή, για τα περιστατικά και τις εικόνες που δε θα ξεχάσει, γι΄ αυτά που έγιναν και γι΄ αυτά που δεν έγιναν

Ήρθε η ώρα να αποχαιρετήσετε το Καραμανδάνειο. Πώς ήταν η θητεία σε αυτή τη θέση;

Η θέση του διοικητή στο Καραμανδάνειο είναι μία ιδιαίτερη θέση που χρειάζεται ευαισθησία γιατί τα πάντα σχετίζονται με παιδιά. Ήμασταν συνέχεια σε επιφυλακή και μπορώ να πω ότι όλο το προσωπικό προσπαθεί καθημερινά. Θέλω να τους ευχαριστήσω όλους για τη στήριξή τους. Υπήρχε στήριξη και από το υπουργείο και από την 6η ΥΠΕ προκειμένου να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε σε αυτό το δύσκολο έργο, στο μοναδικό νοσοκομείο για παιδιά στην περιοχή. Ένα νοσοκομείο στο οποίο είμαστε συνέχεια σε εγρήγορση.

Ποια ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία;

Η πανδημία ήταν από τα πιο δύσκολα πράγματα που κληθήκαμε να αντιμετωπίσουμε. Κατορθώσαμε θεωρώ να μείνουμε όρθιοι. Λόγω της πανδημίας χρειάστηκε να έχουμε στο νοσοκομείο αρκετές υποδομές που δεν υπήρχαν. Σοβαρό ήταν το πρόβλημα έλλειψης αναισθησιολόγων καθώς συνταξιοδοτήθηκαν αρκετοί μαζί.

Τι έγινε και τι δεν έγινε όλο αυτό το διάστημα; Ποιος είναι ο απολογισμός;

Πλέον τα περισσότερα θέματα έχουν δρομολογηθεί. Μένει το κτιριακό συγκρότημα όπου θα μπει ο μαγνητικός τομογράφος που έχει ήδη αγοραστεί. Έχει παρθεί έγκριση σκοπιμότητας, έχει βρεθεί κονδύλι και σύντομα, στις αρχές του 2023, θα ξεκινήσει η κατασκευή του. Δημιούργησα ταχύτατα και το Τμήμα της παιδοψυχιατρικής αλλά και το κτίριο για τα σπαστικά παιδιά με υπερσύγχρονα μηχανήματα.  Όνειρό μου ήταν να ανακατασκευάσω τα χειρουργεία του Καραμανδανείου που είναι παλιά αλλά αυτό δεν έγινε. Εύχομαι οι επόμενες διοικήσεις να το καταφέρουν.

Ποιες είναι οι εικόνες ή τα περιστατικά που δε θα ξεχάσετε;

Πολλά. Υπάρχουν πολλές εικόνες και περιστατικά που θα θυμάμαι. Δεν θα ξεχάσω την περίπτωση όπου το νοσοκομείο  γέμισε με παιδιά που είχαν πάθει γαστρεντερίτιδα από σαλμονέλα, σε παιδικό σταθμό. Δε μπορώ να ξεχάσω τη μικρή Τζωρτζίνα. Κανένας μας δεν φανταζόταν ότι συνέβαινε κάτι τόσο ακραίο. Ήταν δύσκολο, είχαμε ένα παιδί στα χέρια μας που έκανε συνέχεια υποτροπές και δεν ξέραμε από τι. Ψάχναμε συνέχεια. Τελευταία στιγμή καταφέραμε να  δια σωληνώσουμε το παιδί και να το σώσουμε, μέχρι να μεταφερθεί στο Ρίο. Ήταν ένας συνεχόμενος αγώνας δρόμου για να βρούμε τι έχει το παιδί. Δεν μπορούσαμε να το βρούμε.

Ποιες είναι οι τελευταίες σας σκέψεις φεύγοντας από το νοσοκομείο;

Στεναχωριέμαι γιατί έχω αγαπήσει το προσωπικό, συνεργαστήκαμε άψογα. Στεναχωριέμαι που αφήνω τον παιδικό πληθυσμό γιατί αγαπώ τα παιδιά, γι΄ αυτό άλλωστε βρέθηκα και σε αυτή τη θέση. Όταν καθημερινά βλέπουμε αυτά τα τρομακτικά πράγματα που συμβαίνουν σε παιδιά, πρέπει να υπάρχουν άνθρωποι που τα αγαπάνε και φροντίζουν γι΄ αυτά. Πρέπει πάντα να προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερα για τα παιδιά, γι αυτές τις αθώες ψυχές που μα έχουν ανάγκη.