Υπόθεση υποκλοπών ή υπόθεση κατασκοπείας σε βάρος της χώρας;

Σε προηγούμενο άρθρο μου εδώ και δύο περίπου μήνες είχα ρωτήσει δημόσια «ποιόν και γιατί απειλούσε στην πραγματικότητα ο Νίκος Ανδρουλάκης»; Φυσικά δεν πήρα καμία απολύτως απάντηση. Όχι μόνο εγώ ή ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ αλλά… κανείς. Κυρίως δεν πήρε απάντηση ο ενεργός πολίτης που ενδιαφέρεται να μάθει αν οι θεσμοί της χώρας έχουν γίνει «σουρωτήρι», από τη κυβέρνηση;
Έτσι λοιπόν κανείς δεν μπορεί να μάθει κανείς (τρεις μήνες μετά την επίσημη καταγγελία του Νίκου Ανδρουλάκη) ούτε τους λόγους παρακολούθησης του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, ούτε την αιτιολογία της δεύτερης συναπτής παρακολούθησης, ούτε τους «εθνικούς λόγους», ούτε τίποτα.
Ή μάλλον για… καθήστε λίγο…
Τι έκανε την επίμαχη περίοδο ο ευρωβουλευτής Ανδρουλάκης; Πρωτοστατούσε για το εμπάργκο όπλων στην Τουρκία και για την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη γείτονα χώρα. Και με αρκετή επιτυχία θα πρόσθετα. Οπότε -διατύπωσα από τότε τον προβληματισμό ότι- αν υπήρχε θέμα εθνικής ασφάλειας, μάλλον υπήρχε για την… Τουρκία και τον Ερντογάν!
Την παρακολούθηση Ανδρουλάκη- τουλάχιστον για το σκέλος που αφοράς την ΕΥΠ- την έχει παραδεχθεί η κυβέρνηση, ασχέτως αν αρνείται πεισματικά να μας πει το λόγο.
Αίφνης προέκυψε η πληροφορία ότι παρακολουθείτο (μαζί με πολλά άλλα πολιτικά πρόσωπα και όχι μόνο) και ο Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας. Αν επιβεβαιωθεί κάτι τέτοιο είναι προφανές πως το θέμα είναι εθνικής ασφάλειας. Επί της ουσίας δεν είναι υπόθεση υποκλοπών αλλά κατασκοπείας σε βάρος της χώρας.
Οπότε καλό θα ήταν η κυβέρνηση αντί να κάνει την ανήξερη να δώσει απαντήσεις.
Αν τις κρύβει, είναι επικίνδυνη. Αν δεν μπορεί να τις βρει είναι ανίκανη.
Σε κάθε περίπτωση το φύλλο συκής (ή… σιωπής) έπεσε και οι απαντήσεις θα πρέπει να είναι άμεσες και πειστικές. Είναι θέμα πρώτης προτεραιότητας επειδή αφορά την εθνική ασφάλεια!