Πάτρα: Τα βάσανα των διασωστών του ΕΚΑΒ- Τι λένε στο thebest.gr μετά την επίθεση με πέτρες σε ασθενοφόρο με διασωληνωμένο

Δεν είναι λίγα τα δύσκολα περιστατικά που καλούνται καθημερινά να αντιμετωπίσουν οι διασώστες του ΕΚΑΒ στην Πάτρα, στην προσπάθειά τους να σώσουν ζωές. Η δουλειά των διασωστών πέρα από νευραλγική και καθοριστική για τη ζωή όλων, είναι πάρα πολλές φορές δύσκολη καθώς καλούνται να αντιμετωπίσουν εμπόδια και δυσκολίες οι οποίες σπάνια γίνονται γνωστές.

Με αφορμή, το περιστατικό της Τρίτης, στην Εθνική Οδό, στο ύψος του Ζευγολατιού, με το ασθενοφόρο που ξεκίνησε από το νοσοκομείο του Αιγίου, με διασωληνωμένο ασθενή, συνοδεία γιατρού, που έπρεπε να μεταφερθεί σε άλλο της Κυψέλης, και δέχθηκε επίθεση με πέτρες, ο πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων του ΕΚΑΒ Αλέξης Κουτσούκος, μίλησε στο thebest.gr για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν καθημερινά τα πληρώματα των ασθενοφόρων αλλά και οι μοτοσικλετιστές διασώστες.

«Το συμβάν στην Εθνική Οδό, είναι το τέταρτο μέσα σε τέσσερις μήνες δηλαδή επίθεση με πέτρες και εμβολή ασθενοφόρου από όχημα όπου ο οδηγός ήταν υπό την επήρεια μέθης. Στο χθεσινό συμβάν ο οδηγός του ασθενοφόρου, χτυπήθηκε στην κλείδα και θραύσματα κρυστάλλου από τα τζάμια μπήκαν στα μάτια. Λειτούργησε ψύχραιμα, στη συνέχεια με τη συνοδεία της αστυνομίας, μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο Κορίνθου. Άλλο ασθενοφόρο παρέλαβε τον ασθενή και συνέχισε για την Αθήνα και ο ίδιος έμεινε στην Κόρινθο για τις πρώτες βοήθειες» λέει και συμπληρώνει «οι κίνδυνοι που διατρέχουμε είναι πολλοί και στους δρόμους που τρέχουμε αλλά και σε συνοικισμούς με ομάδες που ο ένας καλύπτει τον άλλον. Για παράδειγμα, μπορεί το ασθενοφόρο να καθυστερήσει 10 λεπτά να φτάσει, ενώ αυτοί να έχουν πάρει τηλέφωνο 20 λεπτά πριν για κάποιο περιστατικό. Έαν δεν υπάρχει διαθέσιμο ασθενοφόρο, αυτό που τελικά πάει στο συμβάν, δεν γνωρίζει ότι ο πολίτης είχε πάρει τηλέφωνο 20 λεπτά πριν,  ενώ αυτός από την διαβίβασή του έχει μόνο  10 λεπτά. Τελικά στρέφονται ενάντια στο πλήρωμα, χωρίς να γνωρίζουν ότι οι ανάγκες της πόλης μας και της περιφέρειάς μας γενικότερα είναι πολλές και μειονεκτούμε και σε ασθενοφόρα και σε πληρώματα. Δεν επαρκούν γιατί είναι η γεωγραφική θέση της περιοχής μας, που απασχολεί ασθενοφόρα σε μεγάλες μετακινήσεις, δηλαδή θα φύγει ασθενοφόρο από την πόλη μας να πάει να παραλάβει περιστατικό από την Ζάκυνθο ή την Κεφαλονιά ή από τον Πύργο  και να το μεταφέρει στην Πάτρα. Όποτε αποδυναμώνεται στην Πάτρα η δύναμη των ασθενοφόρων με αποτέλεσμα, ίσως κάποια περιστατικά να καθυστερούν». «Οι κίνδυνοι είναι πολλοί, δεν γνωρίζουμε με τι θα έρθουμε αντιμέτωποι σε κάθε σπίτι και χωρίς μάλιστα εμείς να έχουμε δώσει κάποιο λόγο να στραφούν εναντίον μας. Εμείς λειτουργούμε πάντα προς όφελος του πολίτη, κανένας μας δεν προκαλεί για να συμβεί κάτι τέτοιο». «Ο διαστώτης δεν αντιμετωπίζει μόνο το συμβάν, δίνει και στο περιβάλλον να καταλάβει ότι «είμαι εδώ για να σε βοηθήσω», πρόκειται για μια τύπου ψυχολογική υποστήριξη. Ο διασώστης πρέπει να κατευνάσει τα πνεύματα απέναντι σε προσβολές ή επιθέσεις που δέχεται και να πείσει τον ασθενή ότι θέλει να βοηθήσει. Το ίδιο συμβαίνει και με τους συγγενείς που μέσα στο άγχος τους για τον άνθρωπό τους, τα 5 λεπτά, τα βλέπουν ώρες».

Σε ό, τι αφορά, την δομή της πόλης και πως δημιουργεί προβλήτα στα ασθενοφόρο, ο κ. Κουτσούκος, λέει: «Υπάρχει πρόβλημα, όπως σε όλες τις πόλεις, κυρίως με τους πεζόδρομους. Παρόλα αυτά έχουμε το πλεονέκτημα, με τους δυο διασώστες μοτοσικλετιστές στην πόλη μας που μπορούν να έχουν εύκολη πρόσβαση σε οποιοδήποτε σημείο. Είναι προτέρημα η μηχανή στην Πάτρα, όπως και το παραλιακό μέτωπο αλλά και το πληροφοριακό κέντρο που έχουμε γιατί επί της ουσίας οι κεντρικές αρτηρίες είναι δυο δρόμοι. Αν δεν τα είχαμε, το πρόβλημα θα ήταν μεγαλύτερο και η ανταπόκριση στο περιστατικό θα γινόταν σε μεγαλύτερο χρόνο».

Στα προβλήματα αυτά έρχεται να προστεθεί και η κατάχρηση των υπηρεσιών του ΕΚΑΒ από τους πολίτες: «Η άσκοπη χρήση του ασθενοφόρου από τους πολίτες, είναι ένα από τα σημαντικά ζητήματα. Τα πληρώματα είναι λίγα στην πόλη μας, όπως και τα ασθενοφόρα. Οι ανάγκες των πολιτών επίσης μεγάλες , όπως και των νοσοκομείων και φτάνουμε σε σημείο κάποιες φορές να διακομίζουμε περιστατικά τα οποία δεν το έχουν πραγματικά ανάγκη, θα μπορούσαν να μεταφερθούν με άλλο μέσο. Εκείνη την ώρα, το ασθενοφόρο που απασχολείται θα μπορούσε να ανταποκριθεί σε ένα πολύ επείγον περιστατικό, ένα παιδιατρικό, ένα καρδιολογικό, ένα αναπνευστικό ή ένα τροχαίο».

Τα δύσκολα περιστατικά των διασωστών μοτοσικλετιστών   

Για τα περιστατικά που καλούνται να αντιμετωπίζουν καθημερινά, ακόμα και με κίνδυνο της ζωής τους, περιγράφει στο thebest.gr ο διασώστης μοτοσυκλετιστής Τάκης Μικές: «Καθημερινά διατρέχουμε κινδύνους, καθώς λόγω της μηχανής τα αυτοκίνητα δεν μας αντιλαμβάνονται έγκαιρα. Για παράδειγμα, πριν περίπου δυο ημέρες, πήγα να έχω σοβαρό ατύχημα στην πλατεία Πίνδου, έχασα δέκα χρόνια από τη ζωή μου. Πήγαινα σε συμβάν με παιδάκι και κάποιος πήγε να στρίψει παράνομα στην πλατεία, πήγε να με χτυπήσει, πήγαινε για μετωπική, θα χτυπούσα σοβαρά. Αλλά αξίζει να πω ότι ο κόσμος, αναγνωρίζει την προσφορά μας και δεν έχουμε προβλήματα επιθέσεων, εκτός από συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα, προσπαθούμε να τους μεταχειριστούμε αλλά η χρήση αλκοόλ ή ναρκωτικών ουσιών, που πιθανόν έχουν κάνει,  δεν βοηθά στο να τους αποτρέψουμε καθώς δεν έχουνσώας τα φρένας και δεν μπορούν να καταλάβουν τι κάνουν και γίνεται επιθετικοί.  Ο συνάδελφός μου έχει τύχει να δεχτεί μεγάλη επίθεση, που τον ανάγκασε να αποχωρήσει από το συμβάν. Σε περιπτώσεις τέτοιες ζητάμε την συνδρομή της αστυνομίας για να μπορέσουμε να τους προσεγγίσουμε και να τους βοηθήσουμε. Επειδή φτάνουμε πρώτοι δεχόμαστε όλο το «ωστικό κύμα» με ό,τι αυτό συνεπάγεται». «Ένα πρόσφατο, γεγονός, ήταν όταν κληθήκαμε να βοηθήσουμε γυναίκα ρομά, ψυχιατρικό περιστατικό που είχε καταναλώσει και αλκοόλ, είχε ένα παιδάκι, ήταν πεσμένοι και οι δυο στο έδαφος, και  ήθελε να το πάρει μαζί της. Στο σημείο ήταν και άλλοι επίσης υπό την επήρεια αλκοόλ, τσακωνόντουσαν και μεταξύ τους, ο ένας είχε κάνει και φυλακή για ναρκωτικά. Το συμβάν αυτό προσπαθούσα επί τρία τέταρτα να το διαχειριστώ χωρίς να κινδυνεύω, στη συνέχεια ήρθε περιπολικό της αστυνομίας όπου και αυτοί αγανάκτησαν». 

Ο κ. Μικές κάνει αναφορά στο περιστατικό εκείνο που δεν πρόκειται να φύγει ποτέ από τα μυαλό του: «Ένα από τα πιο σκληρά περιστατικά, ήταν η αυτοκτονία της κοπέλας στη Ζαΐμη, τον Ιούλιο. Μάζευα τα μυαλά της κοπέλας με τα χέρια από το δρόμο. Έτρεμαν τα χέρια, δεν πρόκειται να το ξεχάσω ποτέ. Τα 13 χρόνια που είμαι στο ΕΚΑΒ έχω κληθεί για παιδιά, για ακρωτηριασμένους, ό,τι μπορείτε να φανταστείτε αλλά αυτό το περιστατικό με την κοπέλα ήταν ότι πιο συγκλονιστικό έχω ζήσει".