Όταν η Πάτρα μπαίνει στην πισίνα- Η εθνική πεντάδα νέων της πόλης που γράφει ιστορία στο νερό

ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΛΜΥΡΑΣ 18 ετών

Ο Ανδρέας Αλμύρας ξεκίνησε το πόλο σε ηλικία πέντε ετών. Μέχρι τότε είχε δοκιμάσει αρκετά αθλήματα, ακόμα και κολύμβηση, όμως την πρώτη φορά που δοκίμασε να παίξει πόλο, συνειδητοποίησε ότι γεννήθηκε ένας μεγάλος έρωτας. «Για μένα το άθλημα αυτό είναι όλη μου η ζωή, η καθημερινότητά μου καθώς περνάω τις περισσότερες ώρες της ημέρας μου σε αυτό παρά σε οποιοδήποτε άλλη δραστηριότητα. Οι δυσκολίες είναι αρκετές καθώς είναι ένα όχι τόσο δημοφιλές άθλημα στην Ελλάδα, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα οι αθλητικές εγκαταστάσεις να μειονεκτούν έναντι άλλων αθλημάτων» λέει.

«Η αλήθεια είναι πως ο πρωταθλητισμός σου χαρίζει περισσότερες πίκρες παρά χαρές. Ωστόσο, νιώθω ευλογημένος που έχω ζήσει μεγάλες χαρές και μου είναι αρκετά δύσκολο να ξεχωρίσω μία στιγμή από την έως τώρα καριέρα μου. Προσπαθώντας αρκετά να ξεχωρίσω μία στιγμή ίσως να ανέφερα την δεύτερη θέση στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα εφήβων, under 17, που έγινε στη Μάλτα το 2021 και τον προημιτελικό με το Μαυροβούνιο. Σίγουρα αυτή η στιγμή θα μείνει
ανεξίτηλα χαραγμένη στο μυαλό μου και την καρδιά μου» εξομολογείται.

«Το πρωτάθλημα του Σεπτεμβρίου ήταν μία ιδιαίτερη εμπειρία καθώς ήταν η πρώτη διοργάνωση που γινόταν γι’ αυτή την ηλικία και δεν γνωρίζαμε τη δυναμική των άλλων ομάδων, ωστόσο είχαμε πίστη στην ομάδα μας και νομίζω αυτό δείξαμε μέχρι το τέλος. Ήταν μια δύσκολη και αρκετά μακροχρόνια προετοιμασία η οποία διακόπηκε λόγω της συμμετοχής μας στο παγκόσμιο πρωτάθλημα, στην ηλικία under 18, στο Βελιγράδι. Ωστόσο, αυτή η μακροχρόνια προετοιμασία λειτούργησε θετικά για την ομάδα καθώς ήρθαμε πολύ κοντά μεταξύ μας και φαίνεται πως αυτό μας βοήθησε να χτίσουμε άριστη χημεία» λέει, ενώ εκτιμά πως «οι παράγοντες που οδήγησαν στην επιτυχία ήταν σίγουρα η ομοιογένεια που δείξαμε σαν ομάδα, η ομαδικότητα όπως και η πίστη μας στο πλάνο που είχαν θέσει οι δύο προπονητές μας, ο Ηλίας Μαχαίρας και ο βοηθός του, Μάκης Λυκούδης».

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΓΕΩΡΓΑΡΑΣ 17 ετών
Ο Απόστολος Γεωργαράς ξεκίνησε το πόλο πριν από 12 χρόνια ακολουθώντας τα βήματα του πατέρα και του θείου του. «Μπορεί να υπάρχουν πολλές δυσκολίες όπως το ξύπνημα στις 5:30 για προπόνηση, η συνεχής κούραση και η ταλαιπωρία, όμως το άθλημα σημαίνει πάρα πολλά για εμένα. Περνάω τη μισή
μου μέρα στην πισίνα. Πλέον έχει γίνει τρόπος ζωής» λέει και εξομολογείται ότι το χειρότερο για κάθε αθλητή είναι οι αρκετοί τραυματισμοί.

Όπως πιστεύει ο Απόστολος Γεωργαράς, η σκληρή προπόνηση και η πειθαρχία είναι βασικοί παράγοντες που οδηγούν στην επιτυχία, ενώ η στιγμή που ξεχωρίζει από την αθλητική του διαδρομή είναι ο ημιτελικός του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος νέων στην Ποντγκόριτσα με την Ισπανία. «Ήταν ένα ματς με πολλή ένταση και έζησα κάθε στιγμή. Η εμπειρία μου από το ευρωπαϊκό του Σεπτεμβρίου ήταν πραγματικά τρομερή κυρίως γιατί έπαιξα μαζί με τον Ανδρέα Αλμύρα, τον Χρήστο Μπιτσάκο, τον Αντρέα Μπιτσάκο, τον Ιάσωνα Νταλάπα και τον Σπύρο Λυκούδη. Ήταν
τόσο ξεχωριστό για εμένα γιατί με αυτά τα παιδιά είμαστε μαζί από μωρά στις πισίνες» λέει.

ΣΠΥΡΟΣ ΛΥΚΟΥΔΗΣ 16 ετών
Από τότε που θυμάται τον εαυτό του ο Σπύρος Λυκούδης, είναι μέσα στο νερό, από τα δύο του χρόνια. Ξεκίνησε κολύμβηση στην ομάδα του Ναυτικού Ομίλου Πατρών και συμμετείχε στους κολυμβητικούς αγώνες με τον ΝΟΠ καθώς και σε Πανελλήνιους αγώνες μέχρι το 2018. Όταν με την οικογένειά του μετακόμισε στο Ντουμπάϊ είχε την ευκαιρία να συμμετάσχει στους σχολικούς κολυμβητικούς αγώνες για τα Ενωμένα Αραβικά Εμιράτα με υψηλούς στόχους και διακρίσεις για το σχολείο του.

Όταν επέστεψε στην Ελλάδα και λίγο πριν την Α΄ Γυμνασίου ξεκίνησε να παίζει πόλο και να συμμετέχει στην ομάδα του ΝΟΠ. «Το πόλο για μένα είναι το σημαντικότερο κομμάτι της ζωής μου. Περνάω ατέλειωτες ώρες στον χώρο της πισίνας και πλέον έχει γίνει σαν το δεύτερο σπίτι μου. Σίγουρα είναι πολύ δύσκολο καθώς πέρα από τις προπονήσεις στην πισίνα που είναι πολύ απαιτητικές, πρέπει να προσθέσουμε και το γυμναστήριο και την πνευματική προπόνηση γιατί εγώ προσωπικά πιστεύω πως η ψυχολογία παίζει πολύ μεγάλο ρόλο για έναν αθλητή» λέει.

Όπως εξομολογείται, «πιστεύω πως ο δρόμος για την επιτυχία είναι ανηφορικός και ποτέ εύκολος, γεμάτος εμπόδια και προϋποθέτει σκληρή δουλειά. Καταβάλουμε ακόμα μεγαλύτερη προσπάθεια να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε σε υψηλό πρωταθλητισμό και ταυτόχρονα στις απαιτήσεις του σχολείου, με την ίδια αφοσίωση και προτεραιότητα. Το σημαντικότερο είναι η εντατική προπόνηση και η επιμονή. Αν κάποιος αθλητής καταφέρει σε κάθε προπόνηση να δουλεύει στα “κόκκινα”, όπως λέμε εμείς οι αθλητές, τότε θα αυξήσει κατά πολύ τις πιθανότητες να καταφέρει ό,τι ονειρεύεται».

Οι στιγμές που ξεχωρίζει στην αθλητική του διαδρομή είναι όλες οι φορές που κλήθηκε να αγωνιστεί με το εθνόσημο. «Ξεχωριστές στιγμές ήταν η πρώτη μου συμμετοχή στην εθνική ομάδα Κ-15 στο πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα παίδων στο Λουλέ της Πορτογαλίας όπου κατακτήσαμε την 3η θέση, το παγκόσμιο πρωτάθλημα παίδων φέτος με την Κ-16 που είχαμε την χαρά και την τιμή να πανηγυρίσουμε την κατάκτηση του ασημένιου μεταλλίου μέσα στην χώρα μας, στο Βόλο. Τέλος ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου έχει η συμμετοχή μου στο πανευρωπαϊκό νέων με την Κ-19, στην Ποντγκόριτσα γιατί ήταν κάτι που δεν μπορούσα να σκεφτώ ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα καθώς αγωνίστηκα με αθλητές πολύ μεγαλύτερους από εμένα . Τελικά αυτό το ταξίδι έκλεισε με μια γλυκόπικρη γεύση καθώς στις λεπτομέρειες χάσαμε το ένα μετάλλιο το οποίο υπό άλλες συνθήκες θα μπορούσε να είχε και το λαμπερότερο χρώμα» λέει.

«Το πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα του Σεπτεμβρίου για μένα ήταν μια ιδιαίτερη και ξεχωριστή εμπειρία καθώς κλήθηκα να συμμετάσχω σε μια εθνική ομάδα με πολύ μεγαλύτερους σε ηλικία αθλητές. Αυτό, εκτός από μεγάλη ικανοποίηση και χαρά με γέμισε και με την ευθύνη να ανταποκριθώ στις απαιτήσεις και στις προσδοκίες του προπονητή μου. Το επίπεδο ήταν πολύ μεγαλύτερο από αυτό που είχαμε συνηθίσει να παίζουμε μέχρι τώρα, αφού αντιμετωπίσαμε αθλητές που είναι μέλη των μεγαλύτερων ομάδων της Ευρώπης με εμπειρία και εικόνες από το Champions League. Αυτό μας βοήθησε σε μεγάλο βαθμό να πάρουμε μια γεύση από το υψηλότερο επίπεδο» καταλήγει.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΠΙΤΣΑΚΟΣ 17 ετών
Ο Ανδρέας Μπιτσάκος ξεκίνησε το πόλο στην ηλικία των πέντε ετών παράλληλα με την κολύμβηση από δική του πρωτοβουλία και έφτασε στο σημείο να βρεθεί στην επτάδα με τους καλύτερους παίκτες του παγκοσμίου πρωταθλήματος εφήβων, τον Αύγουστο στο Βελιγράδι.

«Παρακολουθούσα τον θείο μου και την μητέρα μου να αγωνίζονται σε αυτό το άθλημα και μου άρεσε από την πρώτη στιγμή. Το άθλημα της υδατοσφαίρισης είναι κομμάτι της ζωής μου, ένα λειτούργημα που απαιτεί μόχθο, προσπάθεια και θυσίες για να καταφέρεις το μέγιστο» λέει. Όπως εξομολογείται για το πρωτάθλημα του Σεπτεμβρίου, «ήταν μια όμορφη εμπειρία που τελείωσε λίγο άδοξα για εμάς καθώς δεν καταφέραμε τον στόχο μας, που εξαρχής ήταν η κατάκτηση ενός μεταλλίου. Ωστόσο, κρατάω τις καλές εμφανίσεις που είχαμε κατά τη διάρκεια της διοργάνωσης, την πειθαρχία, την κοπιαστική προπόνηση που είχαμε κάνει όλη την χρονιά και τον ηθικό χαρακτήρα που έδειξε η ομάδα μου».

ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΠΙΤΣΑΚΟΣ 18 ετών
Ο Χρήστος Μπιτσάκος είχε από μικρός αγάπη για το υγρό στοιχείο, όχι μόνο για τη θάλασσα αλλά και για την πισίνα όπου καθόταν με τις ώρες. Ξεκίνησε αρχικά κολυμβητήριο και τελικά ακολούθησε την παράδοση που έχει η οικογένειά του στο πόλο. «Το άθλημα σημαίνει πολλά για μένα, άλλωστε έχουμε κάνει πολλές θυσίες και πολλές ώρες προπονήσεις γι’ αυτό. Το αγαπάω πολύ και έχω υψηλούς στόχους» λέει. Όπως επισημαίνει, «οι δυσκολίες είναι αρκετές. Πρόκειται για ένα άθλημα το οποίο δεν είναι στο σύνηθες στοιχείο που είναι η στεριά. Αυτό από μόνο του έχει μια δυσκολία και μία ιδιαιτερότητα, γι’ αυτό και χρειάζεται να κάνουμε την διπλάσια προπόνηση».

Ο Χρήστος Μπιτσάκος πιστεύει ότι στην επιτυχία οδηγούν η σκληρή δουλειά, η πολλή προπόνηση, η ομαδικότητα, η ικανότητα να βάζεις το συμφέρον της ομάδας πάνω από τον εγωισμό σου. «Πρέπει να είσαι δυνατός πνευματικά στα εύκολα και στα δύσκολα, να μπορείς να ανακάμψεις και να διαχειρίζεσαι κάθε παιχνίδι με ηρεμία. Πρέπει να υπάρχει υπομονή» επισημαίνει, ενώ εκτιμά ότι η μεγαλύτερη στιγμή στην αθλητική του καριέρα ήταν πέρυσι, το 2021, στο
ευρωπαϊκό πρωτάθλημα εφήβων, στη Μάλτα, που κατακτήθηκε το ασημένιο μετάλλιο. «Σε ό,τι με αφορά ήταν μια εμπειρία που την είχα ξαναζήσει αλλά κάθε φορά την νιώθεις σαν να είναι η πρώτη φορά και η κάθε φορά είναι τελείως διαφορετική. Ο ενθουσιασμός η ανυπομονησία, το δημιουργικό άγχος δεν αλλάζουν» λέει για το πρωτάθλημα του Σεπτεμβρίου

Ευχαριστούμε το ξενοδοχείο My Way για την ευγενική φιλοξενία της φωτογράφισης

(Διαβάστε επίσης στο sportin.gr)