Τέταρτη εξουσία

Ο όρος τέταρτη εξουσία χρησιμοποιήθηκε αρχικά κατά τον 18ο αιώνα, αναφερόμενος στον Τύπο. Στην σύγχρονη εποχή χρησιμοποιείται περιγράφοντας όλα τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.

Η τέταρτη εξουσία, για να μπορεί να λογίζεται ως τέτοια, πρέπει να επιτελεί ένα βασικό καθήκον -να ασκεί έλεγχο και κριτική στις υπόλοιπες τρεις, την εκτελεστική, τη νομοθετική και τη δικαστική.

Τις τελευταίες ημέρες, μετά την τραγωδία των Τεμπών που συγκλόνισε το πανελλήνιο, παρατηρείται σε αρκετά ΜΜΕ πανελλαδικής εμβέλειας, το εξής φαινόμενο: αρκετές «δυνατές» φωνές τους, μοιάζουν όχι απλά να έχουν αφήσει στην άκρη τον ρόλο τους, αλλά να πασχίζουν να φτάσουν στο αντίθετο άκρο.

Στην προσπάθειά τους να παίξουν ρόλο επικοινωνιακής κολυμβήθρας του Σιλωάμ για την κυβέρνηση, εμφανίζονται βασιλικότεροι του βασιλέως, όχι απλά δικαιολογώντας τα αδικαιολόγητα, αλλά και σέρνοντας στον βούρκο εκτός από εαυτούς και τα ΜΜΕ που τους παρέχουν την επαγγελματική στέγη τους.

Βέβαιο είναι πως δεν είναι η πρώτη φορά που παρατηρείται κάτι τέτοιο. Η κατρακύλα των ποιοτικών standards στην ελληνική δημοσιογραφία είναι μία πραγματικότητα που πονά και την οποία πλέον, έχουν αρχίσει να παρατηρούν και έγκυροι διεθνείς αναλυτές.

Μετά όμως από συμβάντα με κατακλυσμιαίες συνέπειες, που αφήνουν πληγές βαθιές στο σώμα της κοινωνίας, αλλά και ατομικά στον κάθε πολίτη της χώρας, λογικό είναι τέτοιες συμπεριφορές «δημοσιογράφων» να προκαλούν εντονότερες των συνηθισμένων αντιδράσεις και να υποδαυλίζουν περαιτέρω το ευλόγως τεταμμένο κλίμα.

Η τέταρτη εξουσία πρέπει άμεσα να προσπαθήσει να επανεφεύρει εαυτόν. Να απεκδυθεί εξαρτήσεις παντός είδους και να επιτελέσει πάνω απ’ όλα τον πλέον σημαίνοντα ρόλο της –τον έλεγχο της εκάστοτε εξουσίας.

Αλλά και γενικότερα, όλοι οι δημοσιολογούντες σε περιόδους κοινωνικής έντασης όπως αυτή που βιώνουμε, καλό είναι πριν σπεύσουν να γράψουν την ατάκα της ημέρας στα social media, να πράττουν αυτό που μαθαίναμε στα σχολικά μας χρόνια: να βουτάμε τη γλώσσα στο μυαλό πριν αποφασίσουμε να αρθρώσουμε δημόσιο λόγο.