Μια συνεργασία του TheBest.gr και του Κέντρου «Εριφύλη» - erifyli.org
Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα, Μαντώ Μαυρογένους, Ασήμω Λιδωρίκη-Γκούρα (ή Γκούραινα), Δόμνα Βισβίζη, Ελένη Μπότσαρη, Ζαμπέτα Κολοκοτρώνη, Σεβαστή Ξάνθου, είναι μόνο μερικές - και πιο γνωστές - από τις αγωνίστριες της Ελληνικής Επανάστασης του 1821.
Η δράση τους μνημονεύεται και διδάσκεται στα σχολεία, ως πρότυπα γυναικών που δεν υποτάσσονται, δεν εφησυχάζουν, αλλά τολμούν να αντισταθούν στο ζυγό του εχθρού και να τον αποτινάξουν.
Είτε μαχόμενες στην πρώτη σειρά, μαζί με συζύγους, αδερφούς και τέκνα, είτε προσφέροντας μεγάλο τμήμα της περιουσίας τους για την ενίσχυση των πολεμικών πόρων, είτε απλά αντιστεκόμενες σθεναρά απέναντι στην πολιορκία, όπως οι ηρωικές Σουλιώτισσες, συνέβαλαν τα μέγιστα στην απελευθέρωση του Ελληνικού έθνους από την Οθωμανική κυριαρχία και χάρη σε αυτές μπορούμε να διεκδικούμε τις αυτονόητες ελευθερίες σε όλους τους τομείς .
Ωστόσο, ο ρόλος των γυναικών εκείνη την περίοδο ήταν πολλαπλός. Θα μπορούσαμε να πούμε πως η ανάμιξη στον πόλεμο ήταν κάτι έκτακτο και εξαιρετικά επείγον, μια κατάσταση που απαιτούσε, ηθικά τουλάχιστον, τη συμμετοχή όλων των πολιτών ανεξαιρέτως. Παράλληλα με τη συμμετοχή τους στον αγώνα, οι γυναίκες της εποχής , ασκούσαν όλες τις υπόλοιπες κοινωνικές υποχρεώσεις τους, όπως ίσχυαν μέχρι τότε αλλά και στη συνέχεια, έως σήμερα. Προτεραιότητά τους ήταν η οικογένεια, η αποκλειστική ανατροφή των παιδιών, η μύησή τους στις αρχές και τα ιδανικά του σωστού πατριώτη και η τήρηση, εν γένει, ενός αψεγάδιαστου νοικοκυριού.
Συνεχίζοντας την αναδρομή στη θέση της γυναίκας από την επανάσταση και έπειτα, βλέπουμε πως τα στερεότυπα ήταν σταθερά και αμετακίνητα. Με πολύ αργό ρυθμό κατάφεραν οι γυναίκες να αποτινάξουν το «ζυγό» του να ανήκουν σε κάποιο αρσενικό (πατέρα, αδερφό, σύζυγο). Μέχρι και πρόσφατα, 70 χρόνια πριν, δεν είχαν δικαίωμα ψήφου, θεωρούνταν ότι έπρεπε να είναι άβουλα όντα και αντικείμενο ανταλλακτικού εμπορίου, όπως όριζε ο θεσμός της προίκας (ακόμα πιο πρόσφατα).
Και ερχόμαστε στο σήμερα, για να διαπιστώσουμε πως με πολύ κόπο ακόμα διεκδικούμε τα αυτονόητα. Πως , παρά την αποδεδειγμένη σημαντική συμβολή της, η γυναίκα πάντα θα μάχεται περισσότερο να κατακτήσει αυτά που για τον άντρα είναι κεκτημένα από τη γέννησή του. Από τις πενήντα γυναίκες που αναφέρονται στη γενική βιβλιογραφία ως ηρωίδες της Επανάστασης του 1821, οι περισσότεροι δεν γνωρίζουμε πάνω από πέντε, και αυτές μέσα από μικρές αναφορές σε σχολικά βιβλία, καθιστώντας την ορατότητα του ρόλου τους στην καταγραφή της ιστορίας ελάχιστη και περιορισμένη στα κοινωνικά δεδομένα εποχής μας.
Ο ρόλος των γυναικών την περίοδο του 1821 ήταν πολλαπλός γιατί η ελευθερία της πατρίδας δεν διακρίνει ανάμεσα σε φύλα. Όπως συνέβη και την περίοδο αντίστασης κατά της γερμανικής κατοχής, τα υποψιασμένα μάτια μπορούν να αντιληφθούν την σημασία της καθολικής και στο διηνεκές ουσιαστικής ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών. Θα λέγαμε ότι όπως σε καιρούς χωρίς περιθώριο για πολυτέλειες, όπως εν ώρα πολέμου, όπως και σε κρισιακές καταστάσεις, αναδεικνύεται η ανάγκη να εστιάζουμε στην ουσία των πραγμάτων και όχι σε δοξασίες και δογματισμούς. Είναι μια ουσία που πάντα έχει την δυνατότητα ο άνθρωπος να ανακαλύψει, ακόμα και σε καιρούς που δεν τον πείθει η ανάγκη («ανάγκα και θεοί πείθονται» έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες).
Κυριακή Ασημακοπούλου, φιλόλογος
(Στη φωτογραφία, μια σύνθεση έργων της φιλελληνικής ευρωπαϊκής ζωγραφικής, με θέμα την Ελληνίδα Γυναίκα, της προεπαναστατικής, επαναστατικής και μετεπαναστατικής περιόδου).
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr
