Ο Πατρινός Δημήτρης Κουρέτας μας εξηγεί για τα «μυστικά» της διαλειμματικής νηστείας που κερδίζει συνεχώς νέους «πιστούς»

Όλο και περισσότεροι αποφασίζουν να δοκιμάσουν τη διαλειμματική νηστεία, τον περιορισμό δηλαδή  των περιόδων διατροφής σε προκαθορισμένο διάστημα 8 ωρών μέσα στην ημέρα, για παράδειγμα από τις 13:00 έως τις 21:00. Τις υπόλοιπες 16 ώρες της ημέρας, εφαρμόζεται απόλυτη νηστεία.

Ποιοι είναι όμως οι λόγοι που η διαλειμματική νηστεία κερδίζει έδαφος και τι προσφέρει σε σχέση με άλλα διατροφικά μοντέλα;

Όπως εξηγεί ο πατρινός Δημήτρης Κουρέτας, καθηγητής φυσιολογίας- τοξικολογίας και διευθυντής του ομώνυμου εργαστηρίου, στο τμήμα Βιοχημείας- Βιοτεχνολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. «δεν πρόκειται για μία μέθοδο ή ένα πρόγραμμα διατροφής το οποίο ακολουθούμε για να πάμε στη θάλασσα πιο καλλίγραμμοι. Είναι μία στάση πάνω στην τροφή. Απέχω δηλαδή  κάποιες ώρες της ημέρας από το φαγητό γιατί θέλω να αλλάξω άποψη πάνω στο φαγητό.

Αναζητούμε πολλές φορές στο φαγητό μία ικανοποίηση, όταν δε την πάρουμε, θα τη βρούμε σε άλλα πράγματα. Αυτή η διαφορετική στάση απέναντι στο φαγητό που μπορεί να είναι και μια διαφορετική στάση απέναντι στη ζωή, είναι η βάση που βρίσκεται πίσω από τη νηστεία».

Όπως τονίζει, «η διαλειμματική νηστεία έχει κερδίσει έδαφος τα τελευταία χρόνια γιατί σύμφωνα με έρευνες που έχουν γίνει έχει προκύψει ότι η νηστεία αλλάζει το μεταβολισμό με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο από τα διατροφικά μοτίβα που έχουν περιορισμό θερμίδων και συνήθως κάνουν οι διατροφολόγοι με στόχο το αδυνάτισμα.

Διαφέρει γιατί πρώτα ενεργοποιεί ένα μηχανισμό που λέγεται "αυτοφαγία". Πρόκειται για ένα ξεχωριστό κομμάτι στη βιολογία του σώματος που ενεργοποιείται μετά από μία με δύο μέρες νηστείας. Κατά την αυτοφαγία, επειδή το κύτταρο δεν έχει τροφή,  πέφτουν τα συστατικά κυρίως τα υποβαθμισμένα και ωραιοποιείται το κύτταρο. Υπάρχει με αυτό τον τρόπο μία εκπληκτική αντιγηραντική δράση, αντιφλεγμονώδης.  Αυτό δε συμβαίνει στα υπόλοιπα μοτίβα διατροφής.

Πέρα από αυτό, τα γονίδια ρυθμίζονται με έναν τέτοιο τρόπο που οδηγεί στο να θυμηθεί το κύτταρο την περίοδο που ζούσε διαφορετικά και δεν ήταν κοιμισμένο από την τροφή που του δίνουμε συνέχεια και το μετατρέπουν σε τεμπέλικο και αντιπαραγωγικό. Όταν στερηθεί την τροφή, ενεργοποιούνται γονίδια που αλλάζουν το μεταβολισμό.  Επιπλέον, όπως βρέθηκε πριν από δύο μήνες, όταν δεν υπάρχει τροφή στο αίμα,  τα αμυντικά κύτταρα του αίματος μπαίνουν μέσα στο μυελό των οστών και τρέφονται μέχρι να υπάρξει ξανά τροφή. Αυξάνεται έτσι η διάρκεια ζωής τους, ενεργοποιούνται μηχανισμοί της ανοσίας. Και κατά τον κορωνοϊό αποδείχθηκε ότι με τη νηστεία ο οργανισμός είναι πολύ ανθεκτικός. Αυτό μπορεί να ισχύει και για άλλους ιούς. 

Η νηστεία χρειάζεται 8 εβδομάδες για να αλλάξει ο μεταβολισμός, μετά γίνεται συντήρηση (π.χ. δύο φορές την εβδομάδα ενώ είναι καλό να ξεκινήσει κανείς με έναν ειδικό».

 *Ο Δημήτρης Κουρέτας συνυπογράφει το βιβλίο «Διαλειμματική Νηστεία & Αποφυγή Νόσων» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αρμός