Μας «ταξίδεψε» στον καινούργιο του κόσμο!
Από μικρή ηλικία κατάλαβε ότι η μαγειρική είναι αυτό θέλει να ακολουθήσει. Στις παιδικές του αναμνήσεις υπάρχει το ζύμωμα ψωμιού που έκανε με τη γιαγιά και τα κέικ που έφτιαχνε με τη μαμά.
Αν και ο 27χρονος σήμερα Παναγιώτης Φάκος αντιλήφθηκε νωρίς ότι μία επαγγελματική κουζίνα μπορεί να είναι άκρως τοξική, δε σταμάτησε να κυνηγάει το όνειρό του. Μετά από μία πολυετή διαδρομή στην εστίαση της Πάτρας, είναι πλέον head chef στο διάσημο Mediamatic, στην Ολλανδία. Πρόκειται για ένα καλλιτεχνικό κέντρο που διερευνά τις συνδέσεις μεταξύ βιολογίας, τέχνης, σύγχρονου σχεδιασμού και κοινωνίας.
Τους τελευταίους δύο μήνες ο πατρινός Παναγιώτης Φάκος δημιουργεί το μενού στο χορτοφαγικό εστιατόριο που διαθέτει ο χώρος.
Μιλώντας στο thebest.gr, o head chef αναφέρθηκε στο νέο κεφάλαιο που ανοίχτηκε μπροστά του, στις δυσκολίες του επαγγέλματος και μας «ταξίδεψε» στον καινούργιο του κόσμο!
Τι ακριβώς κάνεις στην Ολλανδία;
Στην Ολλανδία βρίσκομαι τους τελευταίους δύο μήνες σχεδόν. Είχα ξεκινήσει να παρακολουθώ μαθήματα μέσω skype σε μία σχολή που βρίσκεται εδώ και το πρακτικό κομμάτι, το τελευταίο εξάμηνο της πρακτικής, έπρεπε να γίνει δια ζώσης, στο Άμστερνταμ. Έχω και τη θέση του head chef σε έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό που στεγάζει μεν ένα εστιατόριο αλλά κατά βάση είναι κέντρο τέχνης.
Είναι κάτι σαν σχολή καλών τεχνών, υπάρχουν μαθητές που έρχονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα, άλλος για να ζωγραφίσει, άλλος για να βάψει τραπεζομάντηλα για το εστιατόριο. Γίνονται και εκθέσεις και διάφορα events στο χώρο. Επί στης ουσίας μαγειρεύω για τους καλλιτέχνες και το «γεύμα οικογένειας» όπως το αποκαλούμε αλλά και για όλο τον κόσμο που αγαπάει τη φύση και θέλει να έρθει σε αυτό το ήσυχο σημείο της πόλης που είναι δίπλα στη θάλασσα και έχει και πράσινο.
Ποιες είναι οι εντυπώσεις σου από αυτό το μικρό διάστημα που είσαι εκεί;
Παρατηρώ ότι ο κόσμος εδώ είναι πολύ ευαίσθητος, πρέπει να είσαι προσεκτικός ακόμα και με το πώς θα αποκαλέσεις κάποιον (το “he”, το “She”, το “it”) . Αυτό είναι κάτι καινούργιο για εμένα. Η Ολλανδία είναι όμως πλέον το κέντρο της Ευρώπης, μετά το Brexit.
Πώς ξεκίνησες να ασχολείσαι με τη μαγειρική;
Θυμάμαι όταν ήμουν 8 χρονών, ζύμωνα ψωμί με τη γιαγιά μου. Βοηθούσα και τη μητέρα μου να φτιάξουμε κέικ μαζί. Πάντα μου άρεσε αυτός ο χώρος και ξεκίνησα σιγά σιγά όταν ήμουν 17 χρόνων. Κατάλαβα αμέσως ότι πρόκειται για έναν χώρο που είναι αρκετά τοξικός όμως μια ζωή αυτό ήθελα να κάνω, να μαγειρεύω.
Μου έδωσα ένα χρονικό περιθώριο πέντε χρόνων για να μάθω όσο πιο πολλά μπορώ και να έχω μία γερή βάση για να μπορώ να είμαι πιο αυτόνομος και ελεύθερος να μαγειρεύω με την άνεση μου.
Στην Πάτρα εργάστηκες σε πολλά μαγαζιά. Ποιες είναι οι δυσκολίες;
Το να είσαι υπό την επίβλεψη κάποιου που σου λέει τι να κάνεις είναι κάτι που σίγουρα δημιουργεί πίεση. Πιστεύω ότι η διάθεση και ψυχολογία σου, επηρεάζει και το φαγητό σου.
Το επάγγελμα του σεφ εκτός από την πίεση έχει και πολλές ώρες εργασίας. Από εκεί και πέρα είναι εύκολο να χαθείς στο δρόμο, να αρχίσεις μετά τη δουλειά σου να ξενυχτάς, να πίνεις. Επίσης αν θέλεις να γίνεις ένας ολοκληρωμένος μάγειρας, θα πρέπει να διαβάσεις πάρα πολύ, μόνος σου. Δεν πιστεύω στις σχολές μαγειρικής, αλλά στην σκληρή δουλειά που κάνεις μόνος σου.
Πότε σκέφτηκες να φύγεις από την Ελλάδα;
Από μικρό παιδί ήθελα να φύγω από την Ελλάδα. Έβλεπα τους συγγενείς μου που ζούσαν για παράδειγμα στην Αμερική και ήταν πολύ καλά οικονομικά και μου φαίνονταν πιο χαρούμενοι. Από εκεί και πέρα ένιωθα ότι υπάρχει ένα ταβάνι στην Ελλάδα που με κρατάει πίσω. Ένιωθα ότι πι ιδέες που είχα και αυτά που ήθελα να κάνω δεν αφορούσαν το κοινό της Ελλάδας. Μπορεί να έκανα και λάθος αλλά αυτό ένιωθα.
Νιώθεις ότι έχεις εκπληρώσει ένα μεγάλο κομμάτι των στόχων σου πηγαίνοντας στην Ολλανδία;
Ναι. Εδώ σε σέβονται και σε ακούνε. Αν εξηγήσεις αυτό που θέλεις να κάνεις, αν το πιστέψουν, σε υποστηρίζουν, δίνουν την ευκαιρία.
Πού ειδικεύεσαι;
Στο vegan μενού και στο σούσι. Αγαπώ τα ψάρια και την Ιαπωνία ενώ η ενασχόληση με το vegan μενού προέκυψε αρχικά στην Ιθάκη. Είχα αναλάβει εκεί ένα εστιατόριο όπου έκανα διαφορετικά μενού που κάλυπταν ιδιαιτερότητες και ήταν κατάλληλα για ασθένειες όπως η κοιλιοκάκη. Αν και δεν ακολουθώ αποκλειστικά «βιγκανική» διατροφή, μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον να δουλεύω με ρίζες, σπόρια, όσπρια, λαχανικά, βότανα. Το κρέας είναι ωραίο αλλά είναι απλό. Τα λαχανικά και τα όσπρια έχουν να δώσουν πολλά παραπάνω.
Το σκέφτεσαι για τη συνέχεια;
Δεν αποκλείω μετά την Ολλανδία να πάω σε κάποια άλλη χώρα, έχω κάποιες προτάσεις για το Βέλγιο. Προς το παρόν θα μείνω εδώ γιατί κάνω αυτό που ήθελα να κάνω τόσα χρόνια στην Ελλάδα.
Τι θα ήθελες για το μέλλον; Ποιο είναι το ανεκπλήρωτο όνειρό σου;
Μετά την καραντίνα κατάλαβα πόσο σημαντική είναι η φύση για μένα. Θα ήθελα κάποια στιγμή, ελπίζω σε πέντε χρόνια, να μπορώ να αγοράσω ένα κομμάτι γης και να εγκατασταθώ εκεί και να είμαι αυτόνομος.
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr
