Ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης στο thebest: «Υπερήφανος που είμαι 35 χρόνια με την ίδια γυναίκα»

Έρχεται στην Πάτρα με την «Παγίδα»

Στην Πάτρα επιστρέφει ο ηθοποιός Βλαδίμηρος Κυριακίδης αφού θα βρεθεί στο Θέατρο Πάνθεον με την παράσταση «Η Παγίδα», τo Σάββατο 6 & Κυριακή 7 Μαΐου 2023.

Πρόκειται για αστυνομικό έργο, που παγκοσμίως μετρά περισσότερες από 30.000 παραστάσεις και θεωρείται σταθμός στην ιστορία του είδους.

Λίγο πριν ανέβει στη σκηνή μίλησε στο thebest.gr για το έργο, τη συνεργασία με τον Γιώργο Κωνσταντίνου, τη στροφή του προς το δράμα, την τεχνολογία αλλά και για το γεγονός ότι μοιράζεται τη ζωή του εδώ και 35 χρόνια με την ίδια γυναίκα.

Τώρα μου επιτρέπεται πλέον να ανοιχτώ προς το δράμα και την ευκαιρία μου την έδωσε η «Παγίδα» και ο ρόλος που έχω σε αυτή την παράσταση

Ποια είναι η εμπειρία που έχετε από το κοινό της Πάτρας;

Οι εμπειρίες που έχω από το κοινό της Πάτρας είναι οι καλύτερες. Έχω παίξει πολλές παραστάσεις που τις αγκάλιασαν οι Πατρινοί. Ευελπιστώ ότι θα συμβεί το ίδιο και με την «Παγίδα». Είναι πλέον μία γνωστή παράσταση που είχε μία καλή πορεία και στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη. Αναμένουμε και στην Πάτρα να γίνει το ίδιο.

Πρόκειται για ένα «δύσκολο» έργο. Τι είναι αυτό που σας κεντρίζει;

Ο συγγραφέας. Σε αυτό το έργο μεγαλούργησε.

‘Έχει φτιάξει έναν λαβύρινθο, μία απίστευτη πλεκτάνη που μέσα της εμπεριέχονται άλλες πλεκτάνες. Υπάρχουν έξι χαρακτήρες και κανείς δεν είναι αυτό που φαίνεται, όλοι ψεύδονται και αυτό αποκαλύπτεται στο θεατή πολύ περίτεχνα και με απίστευτες δόσεις χιούμορ. Ξαφνικά γίνεται μία «τούμπα» που ανατρέπει ό,τι μπορεί να έχεις σκεφτεί. Είναι ένα εξαιρετικό έργο και γι΄ αυτό είμαι πολύ χαρούμενος.

Επί σκηνής θα σας δούμε ως έναν άνθρωπο που του παρουσιάζεται στο σπίτι ως σύζυγος του μία γυναίκα που όμως δεν αναγνωρίζει. Ποια ήταν η πρόκληση;

Πρόκειται για θέατρο μέσα στο θέατρο. Έχω κρατήσει το δραματικό κομμάτι του έργου και το κωμικό έχει περάσει στον Τάκη Παπαματθαίου. Σιγά σιγά λοιπόν αρχίζει η στροφή προς το δράμα και η εκπαίδευσή μου προς το δράμα. Αυτό είναι ιδιαίτερα γοητευτικό για εμένα, είχα πάρα πολλά χρόνια να ασχοληθώ με το δράμα μετά από συνειδητή επιλογή να αφιερωθώ στην κωμωδία. Τώρα μου επιτρέπεται πλέον να ανοιχτώ προς το δράμα και την ευκαιρία μου την έδωσε η «Παγίδα» και ο ρόλος που έχω σε αυτή την παράσταση.

Για μένα το θέατρο είναι πεδίο έρευνας. Δεν είναι να γίνω αναγνωρίσιμος ή να κάνω εισπράξεις

Έχετε και μία όμορφη συνύπαρξη με τον κ. Γιώργο Κωνσταντίνου στη σκηνή…

Βέβαια…. Ο Γιώργος, γιατί για μένα είναι Γιώργος. Τόλμησα να τον αποκαλέσω με το μικρό του όνομα και να του μιλήσω στον ενικό μετά από απαίτηση του. Πλέον είμαστε αδέλφια, είναι η πέμπτη φορά που συνεργαζόμαστε. Έχει κάτι το μοναδικό. Είναι πιο νέος από τους νέους. Είναι ένας πειθαρχημένος επαγγελματίας ηθοποιός. Ξέρει τα λόγια του από την πρώτη μέρα ενώ έχει οργανώσει και τις στρατηγικές του για το πώς θα παίξει. Ακόμα και μέσα στη σαιζόν δε φοβάται να ρισκάρει και εμένα αυτοί οι ηθοποιοί μου αρέσουν πάρα πολύ. Τον λατρεύω. Θα μπορούσα να μιλήσω για την ευγένειά του, την προσωπικότητά του, την πολυπλοκότητά του. Είναι τόσα πολλά…

Αναφέρατε ότι σας «επιτρέπεται» πλέον να ασχοληθείτε και με το δράμα…

Μάλλον είναι ανάγκη μου. Επί σειρά ετών αναζήτησα την κωμωδία για να μπορέσω να προχωρήσω. Για μένα το θέατρο είναι πεδίο έρευνας. Δεν είναι να γίνω αναγνωρίσιμος ή να κάνω εισπράξεις. Η έρευνα με ενδιαφέρει και για πολλά χρόνια αφιερώθηκα στην κωμωδία για να υπηρετήσω όσο το δυνατόν καλύτερα αυτό το είδος. Κάποια στιγμή είπα ότι θα ασχοληθώ με το δράμα για να εκπαιδεύσω κάποια κομμάτια της τέχνης μου που τα είχα αφήσει αδούλευτα. Ήταν εσωτερική μου ανάγκη να περάσω στην άλλη όχθη και γι’ αυτό του χρόνου θα συνεχίσω με το «θάνατο του εμποράκου».

Παρατηρεί κανείς μία σταθερότητα στην πορεία σας…

Δεν κυνηγώ τα μεγαλεία. Μου αρέσει να κάνω σωστά τη δουλειά μου και να αφιερώνομαι. Χρειάζεται χρόνος και στην τέχνη. Όταν έχεις βάλει στόχο σε βάθος χρόνου να πραγματώσεις τα όνειρα σου, χρειάζονται κάποια χρόνια και για να ολοκληρωθείς ως καλλιτέχνης. Η προσπάθειά μου δεν ήταν να γίνω διάττοντας αστέρας η επώνυμος αλλά να έχω ένα χώρο και να μπορώ μέσα σε αυτόν να πειραματίζομαι. Αυτό συμβαίνει και με την τηλεόραση. Από τη στιγμή που βρίσκω αντικείμενα ενδιαφέροντος δε θα ξεστρατίσω τόσο εύκολα για να κάνω κάτι άλλο.

Μου αρέσουν και οι πειραματισμοί στο χώρο καθώς μόνο η έρευνα και ο πειραματισμός φέρνουν την εξέλιξη, μόνο αν δοκιμάσεις και ρισκάρεις. Πιστεύω πολύ στην εξέλιξη, δε πρέπει να δημιουργούμε στεγανά, στερεότυπα, ούτε να επαναπαυόμαστε στις δάφνες μας.

Είμαστε έρμαια του διαδικτύου, της ελαφρότητας και του αστεϊσμού...

Ποια είναι η σχέση σας με το χρόνο;

Όσο πιο νέος είσαι, τόσο πιο αγχώδης είσαι. Όσο μεγαλώνεις σε κυνηγάει σαφώς ο χρόνος γιατί πολύ απλά μεγαλώνεις αλλά εγώ γεύομαι και ευχαριστιέμαι κάθε δεκαετία. Δε νοσταλγώ τα παλιά, γοητεύομαι από αυτό που έχω και υπάρχει στο «τώρα».

Διανύουμε μία προεκλογική περίοδο, παρακολουθείτε όσα γίνονται;

Ομολογώ ότι δε παρακολουθώ τηλεοπτικές ειδήσεις αλλά μελετώ για την πολιτική κατάσταση και βγάζω τη δική μου γνώμη.

Το πρώτο που με τρομάζει είναι ότι είμαστε μία χώρα καταχρεωμένη από την ίδρυσή της, μετά την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού. Από τότε δεν έχουμε ορθοποδήσει ποτέ. Δεν ήμασταν κατά τη γνώμη μου έτοιμοι να δεχθούμε την εξέλιξη της τεχνολογίας. Η Ελλάδα είναι μία γραφική χώρα, και καλά κάνει, που μπορεί να δώσει άλλα «δώρα» στον άνθρωπο. Αναγκαστικά έπρεπε να μπούμε στο δρόμο της τεχνολογίας και αυτό θεωρώ ότι θα μας πάει αρκετά χρόνια πίσω γιατί η τεχνολογία είναι τόσο γρήγορη που δε προλαβαίνει να γραφτεί η ιστορία.

Αυτό ως αποτέλεσμα φέρνει την ακυβερνησία. Είμαστε έρμαια του διαδικτύου, της ελαφρότητας και του αστεϊσμού. Μπορούμε να συμπεράνουμε λοιπόν τι πολιτικοί υπάρχουν αυτή τη στιγμή στη πολιτική σκηνή, τι πρεσβεύουν και τι προσπαθούν να κάνουν. Για μένα η πολιτική πρέπει να γίνει ξανά ανθρωποκεντρική, όχι οικονομική, όπως ήταν πριν από πάρα πολλά χρόνια. Νομίζω ότι ως Έλληνες έχουμε χάσει την ταυτότητά μας.

Λαμβάνω υπόψιν μου μία κριτική αν είναι υπογεγραμμένη, αν δεν είναι, δεν ενδιαφέρει...

Σημαντικό κομμάτι που σχετίζεται με την τεχνολογία είναι τα social media για τα οποία έχετε τοποθετηθεί αρνητικά…

Δεν έχω αλλάζει γνώμη.

Η τηλεόραση γυμνάζει την κατάθλιψή μας γιατί σου μιλάει κάποιος χωρίς να απαντάς. Η τεχνολογία και τα social κάνουν κάτι χειρότερο, σου δίνουν «καρέκλα εξουσίας», ο ναρκισσισμός «πάει κι έρχεται». Νομίζεις ότι μπορείς να κάνεις τα πάντα, γίνεσαι σχολιαστής των πάντων δεν έχεις κρίση, γίνεσαι απλώς σχολιαστής. Και μπορεί να νομίζεις ότι μπορείς κι εσύ να κυβερνήσεις μία χώρα. Έχουμε γεμίσει «παράγοντες» και η μόρφωση… «πάει περίπατο…

Για ποιο πράγμα, από όλα όσα έχετε κάνει θα λέγατε ότι είστε περισσότερο περήφανος, είτε σε προσωπικό είτε σε επαγγελματικό επίπεδο;

Για το γεγονός ότι κατάφερα να είμαι 35 χρόνια με μία γυναίκα…

Τι ρόλο έπαιξε ότι είστε στον ίδιο χώρο; Είναι και εκείνη ηθοποιός…

Τον καλύτερο. Έχουμε κοινά ενδιαφέροντα και αυτό είναι ευτυχία.

Πώς είναι η συνύπαρξή σας στη σκηνή;

Υπέροχη, περιμένω πώς και πώς και το «Θάνατο του εμποράκου» όπου θα είμαστε πάλι μαζί.

Τι γίνεται με την «Μουρμούρα»; Ποιο είναι το μέλλον της;

Θα συνεχίσει για 11η χρονιά. Πιστεύω ότι θα φτάσει τα 15 χρόνια αλλά κάθε φορά δεν ξέρουμε τι θα μας παρουσιάσουν οι σεναριογράφοι.

Για αρκετό κόσμο είστε ο «Κυρ-Ηλίας»… Σας «τρομάζει» αυτό;

Υπάρχει ένα αντιστάθμισμα που λέγεται θέατρο. Ο κόσμος δεν με έχει μάθει μόνο μέσα από την τηλεόραση. Ξεκίνησε από το θέατρο και κατ’ επέκταση στην τηλεόραση. Όταν θα εκλείψει η τηλεόραση, το θέατρο θα παραμείνει. Εκεί βλέπεις την εναλλαγή των ρόλων. Μπορεί τη 12η χρονιά να μην είμαι στη «Μουρμούρα», να κάνω κάτι άλλο.

Τι είναι αυτό που μπορεί να έχει μείνει τώρα ως ανεκπλήρωτο όνειρο;

Δεν μπορώ να πω κάτι συγκεκριμένο γιατί το μυαλό μου πολιορκείται από σχέδια σχεδόν κάθε μέρα. Επεξεργάζεται πολλά θεατρικά έργα, κείμενα, ρόλους.

Η κριτική τι ρόλο παίζει για εσάς;

Την λαμβάνω υπόψιν μου αν είναι υπογεγραμμένη, αν δεν είναι, δεν ενδιαφέρει. Ο θεατής ταξιδεύει μαζί μου μέσα από την παράσταση και μπορεί να κάνει τη δική του κριτική που μένει στον ίδιο, στην οικογένεια του, στους φίλους του. Έχει το δικαίωμα να πει ό,τι του άρεσε ή όχι. Από εκεί και πέρα, η ανυπόγραφη κριτική δε με αφορά. Από την ενυπόγραφή μπορεί να κερδίσω και κάτι.