Η συναυλία που συμπίπτει με την επανάκαμψη του στη δισκογραφία μετά από 11 ολόκληρα χρόνια...
Στην Πάτρα επιστρέφει ο Κώστας Τουρνάς καθώς θα δώσει μία μεγάλη συναυλία στο «Πάνθεον» αύριο, Τετάρτη 10 Μαΐου (ώρα 20:30).
Η συναυλία αυτή, συμπίπτει με την επανάκαμψη του στη δισκογραφία μετά από 11 ολόκληρα χρόνια, με το διπλό cd «Αθώος». Ο σπουδαίος τραγουδοποιός που δημιουργεί εδώ και πέντε δεκαετίες και μας έχει δώσει κάποια από τα πιο αγαπημένα μας τραγούδια, μίλησε στο thebest.gr για όλα!
Θα βρεθείτε στην Πάτρα για μία μοναδική συναυλία… Πώς είναι «καταγεγραμμένη» μέσα σας αυτή η πόλη;
Γεννήθηκα στην Τρίπολη και θυμάμαι ότι η Πάτρα ήταν για εμάς που ζούσαμε εκεί, η μεγάλη πόλη. Είχε άμεση και μεγαλύτερη σύνδεση με τον «έξω κόσμο», ως λιμάνι της Μεσογείου που είναι και κοντά στην Ιταλία. Ήταν πιο κοσμοπολίτικη σε σχέση με την Τρίπολη που ήταν πιο «κλειστή», πιο «εσωτερική». Είναι από τις σημαντικές πόλεις της Ελλάδας και το να γίνονται κάποιες κινήσεις που σε τιμούν είναι μεγάλη χαρά και ευχαρίστηση.
Κάθε φορά που έρχομαι στην Πάτρα, βρίσκομαι ανάμεσα σε ανθρώπους που μας υποδέχονται με χαρά. Ένιωθα πάντα μία επαφή μαζί τους και αυτό είναι σημαντικό γιατί στη δουλειά μας αυτό είναι που σε θρέφει: η υποδοχή και η αποδοχή.
Θα παρουσιάσετε και νέα τραγούδια μετά από αρκετό καιρό…
Ήταν μία ανάγκη μου μάλλον. Το διάστημα της πανδημίας πολλοί άνθρωποι επιστρέψαμε στις ρίζες της ζωής μας και του ψυχισμού μας. Το τι θέλουμε, τι μας ικανοποιεί, τι έχουμε ανάγκη είναι ίσως πράγματα που βγήκαν στην επιφάνεια. Ευτύχησα κάπως έτσι να έχω αυτά τα τραγούδια μέσα σε αυτό το διάστημα και χαίρομαι που κυκλοφόρησαν. Βελτιώνεται ο ψυχισμός μας μέσα από τη μουσική, συνειδητά ή ασυνείδητα.
Φυσικά η δισκογραφία άλλαξε από το 2000 και μετά, οι εταιρείες δίσκων, όπως είναι γνωστό, δεν παράγουν πια. Παράγουν επιλεκτικά και περιορισμένα. Η Ελλάδα μέχρι το 2009 περίπου είχε 15.000 -20.000 καινούργια τραγούδια το χρόνο, διαφόρων ειδών. Στην εποχή μας τα νέα τραγούδια δεν είναι πάνω από 400 το χρόνο. Είναι μία σοβαρή απώλεια. Για να βγάλεις ένα δίσκο πρέπει να είσαι ο ίδιος ο παραγωγός του, ο χρηματοδότης του αφού δε το κάνει πλέον μία εταιρεία έστω με τους δικούς της όρους.
Εκπροσωπείτε μία μουσική εποχή πιο… «ρομαντική». Σήμερα έχουν κάνει την εμφάνιση τους και νέα είδη, με πιο «σκληρό» στίχο…
Θυμάμαι ήμουν έξι χρονών, όταν με αφορμή κάποιες εργασίες που είχαμε δουλέψει με τους συμμαθητές μου σε ομάδες, άκουσα τη δασκάλα μου να λέει ότι δεν μπορεί ένα καλλιτεχνικό πόνημα το οποίο προάγει ή επιδεικνύει βία να έχει καλό αποτέλεσμα στους ανθρώπους. Έχουν «σκληρύνει» τα πράγματα και δυστυχώς έτσι «σκληραίνουν» και οι κακές συνθήκες, όταν «σκληραίνουμε» εμείς, τις «σιγοντάρουμε» με έναν τρόπο. Δυστυχώς η αντίληψή μας λέει ότι όσο πιο αθώοι, ρομαντικοί και παθητικοί είμαστε, δεν αντιστεκόμαστε. Για μένα αυτό είναι λάθος. Μπορείς να αντισταθείς με το να μη μετέχεις. Μπορείς να απέχεις ή αν έχεις να μοιραστείς και να συνεισφέρεις κάτι μπορείς να το κάνεις με τον τρόπο σου.
Η εποχή μας είναι πιεστική, για κάποιους ανθρώπους είναι αφόρητη. Εκείνο που χρειάζεται πιο πολύ ενδυνάμωση στη δύσκολη εποχή που ζούμε είναι η ψυχή μας, ο ψυχισμός μας, οι ψυχικές μας αντιστάσεις έτσι ώστε να μείνουμε «όρθιοι». Αν ένας άνθρωπος καταβληθεί ψυχικά, ό,τι και να συμβαίνει γύρω του δεν παίζει κανένα ρόλο. Η ψυχική καταπόνηση εκφράζονται και βιολογικά. Καμία κατάσταση δεν είναι αιώνια, πρέπει να βγούμε όσο το δυνατόν λιγότερο ζημιωμένοι από αυτά τα δύσκολα που ζούμε.
Οι νέοι καλλιτέχνες, είναι πλέον περισσότερο εκτεθειμένοι λόγω των social media; Ο τρόπος που ζουν, αυτά που κάνουν ή λένε εκτός σκηνής, πλέον μπαίνουν πιο εύκολα «στο μικροσκόπιο»…
Ό,τι κάνει ένας άνθρωπος και δημοσιοποιείται, το κοινοποιεί, το μοιράζεται, φέρει το δικό του αποτύπωμα, το αποτύπωμα του «είναι» του, των πεπραγμένων του, της ψυχής του, των ικανοτήτων του. Αυτό από μόνο του θα ρυθμίσει πού πάνε τα πράγματα γι΄ αυτόν, νομίζω.
Το πόνημά του είναι λίγο- πολύ προέκταση του εαυτού του. Αν οι επικινδυνότητες είναι πολλές, αν οι δολιοφθορές είναι πολλές εναντίον του για οποιονδήποτε λόγο, και αυτό τον καταβάλει, κάνει πιο έντονο το αποτύπωμα του, το διαμορφώνει πιο αυστηρά το αποτύπωμα του. Με αυτό μπορεί να αμύνεται και να διεκδικεί.
Έχετε καταφέρει να έχετε έναν γάμο που έχει κρατήσει για πάνω από 45 χρόνια, για πολλούς μοιάζει ακατόρθωτο…
Για εμάς που είμαστε στο χώρο της μουσικής λέγεται ότι είναι δύσκολο επειδή είμαστε περισσότερο εκτεθειμένοι, μέσα σε περισσότερες προκλήσεις. Έτσι είναι. Αυτό που ανέφερα πριν για την καλλιτεχνική δραστηριότητα αφορά κι άλλους τομείς. Το προσωπικό σου αποτύπωμα ορίζει τα πράγματα και σε αυτό το κομμάτι. Εσύ ορίζεις αν θέλεις να κρατήσεις την οικογένεια σου, εσύ ξέρεις τι θες και τι δε θες και πρέπει να αναρωτηθείς και να αποσαφηνίσεις τι είναι αυτό. Όταν ξέρεις, έχεις και το αποτύπωμα σου, την ταυτότητα σου με την οποία θα πορευτείς.
«Για ό,τι έχω κάνει, δε μετανιώνω» και «Άνθρωπε αγάπα» είναι από τους πιο χαρακτηριστικούς στίχους σας…
Το «δε μετανιώνω» προϋποθέτει ότι έκανα. Έκανα και κατανόησα, εισέπραξα, κατέβαλα. Αυτό από μόνο του είναι ζωή. Ένας άνθρωπος που δε κάνει τίποτα για να διαφυλάξει τις δράσεις του, δε ζει, δεν υπάρχει. Ο άνθρωπος πρέπει να είναι σε κίνηση και δημιουργικότητα, να ζει με πράξεις. Μπορείς να κάνεις λάθος, να δεις, να μάθεις.
Έχω πει πολλές φορές ότι το «άνθρωπε αγάπα» είναι μία ρομαντική κουβέντα έως «αθώα». Πώς μπορείς να πεις σε έναν άνθρωπο να αγαπάει; Ή του συμβαίνει ή όχι. Γράφτηκε σε μία ηλικία αθωότητας, μεγαλύτερη από αυτή που μπορώ να έχω τώρα. Πολλές φορές το είδα με μία ματιά που μου έλεγε ότι έμοιαζε με «οδηγίες προς ναυτιλομένους» και πολλές φορές έφυγα από αυτή και είπα, «ευτυχώς που γράφτηκε». Και μόνο η επιθυμία και η ταξινόμηση της επιθυμίας σου μέσα σου, μπορεί να είναι ο δρόμος σου να πας εκεί που θες. Το να πεις «άνθρωπε αγάπα» μπορεί να μην έχει άμεσο αντίκρισμα αλλά είναι ταυτόχρονα και ένα ζητούμενο, άρα ας το λέμε, ας υπάρχει και μπορεί να πάμε προς τα εκεί.
Τι σας «τρομάζει» ίσως περισσότερο στην εποχή μας;
Μέσα από το τραγούδι έχω δηλώσει και θέσεις. Η ανθρωπότητα έχει μάθει δυστυχώς να μη σέβεται τη νομοτέλεια, το «ό,τι δίνεις, παίρνεις». Δε το ξέρει, δεν το επικαλείται. Ξεχνάμε τα μικρά, προσωπικά μας λάθη που μαζεύονται κάποια στιγμή και «πετρώνουν». Είναι στα να μαζεύονται τα σκουπίδια στην κουζίνα μας γιατί δε τα πετάμε, τόσο που δε χωράμε εμείς στο τέλος και δυστυχώς κάτι μας πετάει «έξω».
Διανύουμε και μια προεκλογική περίοδο…
Αυτό είναι η πεζή μας πραγματικότητα που εντάσσεται στην ευρύτερη. Έχουμε ηγεσίες στον κόσμο εξαιρετικά διεφθαρμένες που δεν έχουν καμία σχέση με την ίδια τη ζωή, τη ζωή των ανθρώπων . Αυτές οι ηγεσίες βγαίνουν από εμάς, εμείς με το μικρό μας λάθος ο ένας κι ο άλλος, δημιουργούμε ένα μεγάλο λάθος που λέγεται «ένας άνθρωπος που αναλαμβάνει να μας οδηγήσει». Αυτό συμβαίνει σε όλο τον πλανήτη. Υπάρχει ηγέτης που είναι υπόδειγμα συμπεριφοράς όχι μόνο για το λαό αλλά για όλους τους ανθρώπους; Ούτε ένας. Εδώ που έχουμε φτάσει, σχεδόν έχουμε μπει σε έναν «αυτόματο πιλότο» των λαθών μας
Ποιο θα λέγατε ότι είναι το ζητούμενο σας κάθε μέρα που περνάει;
Κάποιες μέρες μου δε διαφέρουν σε τίποτα από του διπλανού μου ανθρώπου που αγωνίζεται, διεκπεραιώνει, αμύνεται, προσπαθεί. Δε μπορώ να πω ότι έχω ένα συγκεκριμένο ζητούμενο αλλά εκείνο που με απασχολούσε πάντα ήταν να μη φορτώσω στο ψυχισμό μου φόβους. Το απεχθάνομαι, δε θέλω να έχω φόβους για το οτιδήποτε. Και όταν ζεις σε μία εποχή όπου η πληροφόρηση είναι απίστευτα μεγάλη, αληθινή ή όχι, αυτή αλλοιώνει. Αν μάλιστα έχεις και ένα ρομαντικό στόχο, μια αθώα επιθυμία, δεν σου επιτρέπεται. Αν δεν επιτρέπεται, δεν το επιδιώκεις κιόλας. Κάνω κάθε μέρα ό,τι θέλω και ό,τι μπορώ μέχρι εκεί που όπως έλεγε η γιαγιά μου, «φτάνει το πάπλωμα μου ή το χέρι μου».
Ο αειθαλής Κώστας Τουρνάς σε μία συναυλία στο Θέατρο "ΠΑΝΘΕΟΝ" στην Πάτρα στις 10 Μαίου 2023,αφιερωμένη στα πενήντα χρόνια παρουσίας του στο ελληνικό τραγούδι. Την συναυλία διοργανώνωει το περιοδικό ΠΑΤΡΙΝΟΡΑΜΑ.
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr
