Που οφείλεται η συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ;

Η επόμενη μέρα για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι μέρα ενδοσκόπησης που πρέπει να γίνει με γενναιότητα, θάρρος και συστολή.

Ότι δεν κατάλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ μετά την ήττα του 2019 πρέπει να το αντιληφθεί τώρα, αν προσβλέπει σε επανάκαμψη. Δεν μπορεί να φταίει μόνο η μιντιακή κυριαρχία του Κυριάκου Μητσοτάκη, ούτε οι ψηφοφόροι που εξέπληξαν τους δημοσκόπους, κάνοντας αψυχολόγητες επιλογές, (όπως το να επιβραβεύσουν με την ψήφο τους τον Κώστα Καραμανλή, του Αχιλλέα, μετά την τραγωδία των Τεμπών), ούτε τα αριστερά κόμματα που δεν προσέτρεξαν στον ΣΥΡΙΖΑ, ούτε η «κακούργα» η κοινωνία.

Μία κοινωνία που μετά από περισσότερα από 10 χρόνια κρίσης είχε εμμέσως ή αμμέσως λαμβάνειν από τα 50 δις που μοίρασε τα τελευταία δύο χρόνια η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ακόμη κι αυτά τα 50 δις όμως δεν είναι ικανά να εξηγήσουν την συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ. Μπορεί να εξηγούν μαζί με μια σειρά άλλων παραγόντων τη νίκη της Νέας Δημοκρατίας, αλλά δεν αιτιολογούν την ήττα κατά κράτος του ΣΥΡΙΖΑ.

 Απέναντι σε μια κυβέρνηση «μπετόν», ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε το ένα λάθος μετά το άλλο. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς το τελευταίο μόνο διάστημα: από τον χειρισμό της υπόθεσης Πολάκη, μέχρι την έμπνευση Τσακαλώτου, την επίθεση φιλίας προς τους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής, και την ανεκδιήγητη δήλωση Κατρούγκαλου.

Ή τις αλλαγές πλεύσης κάθε εβδομάδα οδεύοντας προς τις κάλπες, απέναντι στην ξεκάθαρη θέση για αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας; Οι συμμαχίες και οι προσεγγίσεις των αριστερών κομμάτων δεν χτίζονται σε δυο μήνες προεκλογικού χρόνου, αλλά σε βάθος τετραετίας. Και τα "ανοίγματα" αντί να γίνονται προς νέα πρόσωπα, δεν ειναι δυνατόν να στρέφονται προς πρόσωπα άλλων κομμάτων, που τα έχει ξεπεράσει και η ίδια η ιστορία.

Όπως και η ανάπτυξη δεσμών με την μεσαία τάξη και ειδικά τους ελεύθερους επαγγελματίες που δεινοπάθησαν φορολογικά επί ΣΥΡΙΖΑ, σφυρηλατούνται σε βάθος τετραετίας με συγκεκριμένη στρατηγική, δεν χτίζονται με ένα πρόγραμμα προεκλογικό που ουδείς κατάφερε να πείσει ότι ξέρει πόσο κοστίζει. 

Οι εκλογές ανέδειξαν τον Κυριάκο Μητσοτάκη σε απόλυτο κυρίαρχο. Η νέα κυβέρνηση Μητσοτάκη, που ήδη έχει δείξει από την προηγούμενη τετραετία τον απόλυτο συγκεντρωτισμό της, θα έχει τον απόλυτο έλεγχο. Και χρειάζεται έλεγχο. Για να υπάρξει αυτός ο έλεγχος, για να λειτουργήσει η δημοκρατία μας χρειάζεται μια αντιπολίτευση που δεν θα είναι διαλυμένη. Είναι ανάγκη, λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ να κοιτάξει με θάρρος τα λάθη του, στην επικοινωνία, στην στρατηγική, στον τρόπο λειτουργίας του, και να φτιάξει ένα νέο πολιτικό σχέδιο, αν θέλει να έχει μέλλον.

Οι νέες συνθήκες είναι πολύ δυσκολότερες από το 2019. Οι ψηφοφόροι που θα πάνε στις κάλπες στις 25 Ιουνίου θα έχουν τρεις επιλογές : Ή να ολοκληρώσουν αυτό που ξεκίνησαν αυτή την Κυριακή δίνοντας στον κ. Μητσοτάκη την αυτοδυναμία, ή να πριμοδοτήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ για να ισορροπήσουν τη Νέα Δημοκρατία, ή να στραφούν προς το ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝΑΛ.

Κοντός ψαλμός...