Πάτρα: Περπατήσαμε με την Έλσα και την «Ντόρα», τον πρώτο σκύλο- οδηγό στην πόλη

Βρισκόμαστε στα Υψηλά Αλώνια.  Έρχεστε συχνά εδώ;

Ερχόμαστε συχνά στα Υψηλά Αλώνια, στις καφετέριες με παρέα ή και μόνες μας. Μας αρέσει να καθόμαστε εδώ. Είναι ένας ωραίος και προσβάσιμος προορισμός αυτή η πλατεία, ιδανική για να περπατήσεις με το σκύλο.  

Πότε μπήκε στη ζωή σου η Ντόρα;

Είμαστε μαζί από τον Οκτώβριο του 2021, τότε γνωριστήκαμε. Το Νοέμβριο την πήρα στο σπίτι.

Από τότε που έμαθα ότι υπάρχουν σκύλοι- οδηγοί που βοηθούν ανθρώπους που δεν έχουν την όρασή τους, ήθελα να αποκτήσω έναν. Αρχικά, από τη στιγμή που βρισκόμουν στην Πάτρα, δεν υπήρχε αυτή η προοπτική καθώς αυτό μπορούσε να γίνει μόνο στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Έγινε τελικά και αυτή η είσοδος της Ντόρας στη ζωή μου, άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο. Μαθαίνεις να κινείσαι διαφορετικά μετά από αυτό. Φυσικά χρειάζεται να γνωρίζεις προσανατολισμό και όλες τις τεχνικές που απαιτούνται για να διασχίσεις ένα δρόμο. Ο σκύλος είναι βοηθητικός, σε περνάει με μεγαλύτερη ασφάλεια από κάποια εμπόδια. Τα ψηλά εμπόδια για παράδειγμα, ένας τέτοιος σκύλος τα αποφεύγει, περνά από δίπλα, μαζί του κι εσύ. Τι άλλο προσφέρει ένας σκύλος οδηγός σε έναν άνθρωπο με οπτική αναπηρία. Θα πρέπει όλοι να έχουν κατά τη γνώμη μου. Μαζί του κινείσαι με μεγαλύτερη άνεση, έχεις ταχύτητα. Ανιχνεύεις μαζί του τα εμπόδια που δείχνει και αποφασίσεις μαζί του για τη συνέχεια.

Μακάρι να την είχα αρκετά χρόνια πριν, από τότε που ήμουνα φοιτήτρια,, διαπιστώνω πόσο θα με είχε διευκολύνει από τα εμπόδια με τα οποία ερχόμουν αντιμέτωπη καθημερινά για 4 και λίγο παραπάνω χρόνια, όταν πήγαινα στη σχολή μου με τα πόδια κάθε μέρα. Μετέπειτα σε όσες δραστηριότητες έκανα, είτε για ψώνια είτε για οτιδήποτε άλλο που είχα να αντιμετωπίσω …ένα σωρό προκλήσεις, σε θέματα μη προσβασιμότητας καθημερινά στους δρόμους της πόλης.

Χρησιμοποιώντας το λευκό μου μπαστούνι, προσπαθούσα να εντοπίσω τα εμπόδια για να περάσω με ασφάλεια από δύσκολα σημεία, που δεν ήταν εφικτό να τα βρω γιατί μιλάμε για ψηλά εμπόδια ή καρότσι με μπάζα παρατημένο επάνω σε πεζοδρόμια. Ένας σκύλος οδηγός διευκολύνει την πρόσβαση σε οποιοδήποτε χώρο. Λόγω επαρχίας δεν είχα την ευκαιρία νωρίτερα να την αποκτήσω. Όμως κάλλιο αργά παρά ποτέ γιατί και εγώ τώρα ζω κάτι πολύ συναρπαστικό μαζί της. Ευχαριστώ πολύ το Κέντρο Σκύλων Οδηγών Ελλάδας, Greek Guide Dogs, για αυτό.

Πώς ήταν η πρώτη σας συνάντηση με τη Ντόρα;

Ήταν πολύ όμορφα, πρώτη φορά «έβλεπα» έναν τέτοιο σκύλο και εντυπωσιάστηκα με τις ευκαιρίες και τις δυνατότητες  που μπορεί να προσφέρει.

Την έφερε στην Πάτρα η εκπαιδεύτρια της, στο σπίτι που έμενα με τον πρώην σύζυγό μου τότε. Έκανε μία αξιολόγηση έτσι ώστε να δει αν είμαι σε θέση, αν υπάρχουν οι προϋποθέσεις να αποκτήσω έναν σκύλο-οδηγό. Ελέγχεται η κινητικότητά σου, ο προσανατολισμός σου, τα αντανακλαστικά σου αλλά και το πόσο αγαπάς τα ζώα. Η επικοινωνία που αναπτύσσεις μαζί τους και αν μπορείς να φροντίσεις φυσικά ένα σκύλο. Υπάρχουν άνθρωποι που με βάση την κινητικότητά τους δεν μπορούν να ακολουθήσουν ένα σκύλο. Είναι κάτι που μαθαίνεται βέβαια αλλά πρέπει να μπορείς να τον ακολουθείς, να μην τον πατάς, να συγχρονίζεσαι μαζί του, να τον «αφουγκράζεσαι» όσο κινείται.

Τι μπορεί να σε δυσκόλεψε σε αυτό το νέο ξεκίνημα;

Είναι δύσκολο στην αρχή να εμπιστευτείς τον σκύλο, να βγεις στο δρόμο μαζί του και να τον αφήσεις να σε οδηγήσει. Φοβάσαι ότι θα πέσεις, ότι θα χτυπήσεις, αναρωτιέσαι πώς είναι δυνατόν να σε προστατεύσει από τα ψηλά εμπόδια. Στην αρχή υπάρχει μία ανασφάλεια μέχρι να δεις ότι όντως μπορείς να τον εμπιστευτείς και ότι είναι εκπαιδευμένος για όλα αυτά. Με τον σκύλο πρέπει να αναπτυχθεί μία επικοινωνία, δε γίνονται όλα αυτόματα.

Αρκετοί δε ξέρουν ότι δεν πρέπει να την αγγίζουν όταν με οδηγεί φορώντας το ειδικό γιλέκο με τη λαβή. Όσο το φοράει δεν πρέπει να ασχολούμαστε με το σκύλο γιατί μπαίνει σε κίνδυνο το άτομο που συνοδεύει.

Πολλοί άνθρωποι δυσκολεύονται να αναλάβουν την ευθύνη ενός σκύλου, όμως είναι τόσα πολλά αυτά που σου προσφέρει ένας σκύλος οδηγός. Φτιάχνεις μαζί του τη κοινή σας ρουτίνα, το πρόγραμμά σας. Δεν πρέπει και να ξεφεύγεις από τους κανόνες γιατί μπορεί και ο σκύλος να χαλάσει κάποιες συμπεριφορές.

Υπάρχουν περιπτώσεις όπου κάπου δε σας έχουν δεχθεί μαζί με την Ντόρα;

Με βάση τη νομοθεσία ο σκύλος- οδηγός επιτρέπεται παντού. Ωστόσο έχουμε βιώσει άσχημα περιστατικά γιατί κάποιοι δε το γνώριζαν ίσως.

Πηγαίνοντας πίσω, ποιες ήταν οι πρώτες αναμνήσεις της ζωής σου;

Στην Πάτρα δεν είχα την είχα την ευκαιρία να εκπαιδευτώ με κινητικότητα και προσανατολισμό από το δημοτικό. Στην πόλη μας δεν μπορεί μία τέτοια εκπαίδευση να ξεκινά από τη νηπιακή ηλικία, όπως θεωρώ ότι πρέπει να γίνεται. Δεν υπήρχε όχι ειδικό σχολείο, αλλά ούτε τμήμα ένταξης ή παράλληλη στήριξη. Οπότε θυμάμαι πως όταν ήμουν μικρή, δε μπορούσα να κινηθώ αυτόνομα.

Στο Γυμνάσιο εκπαιδεύτηκα στην κινητικότητα, μέχρι τότε δεν ήξερα τι σημαίνει «λευκό μπαστούνι» και πώς μπορεί να κινηθεί μόνο του ένα παιδί. Προσπαθούσα όμως να βρω τρόπους να κυκλοφορήσω μόνη μου, είχα πάντα ανάγκη από μία αυτονομία. Στο Δημοτικό είχα μάθει πολύ καλά το χώρο του σχολείου, κυκλοφορούσα χωρίς μπαστούνι, μόνο με την αίσθηση του προσανατολισμού, βάζοντας τα χέρια μπροστά.

Δεν φοβόμουν να ανεβοκατεβαίνω  τις σκάλες, περπατούσα στο προαύλιο, πήγαινα στην αίθουσά μου, στην τουαλέτα, στο κυλικείο. Δεν ήθελα να μένω ακίνητη, να νιώθω «βαλίτσα», τη στιγμή που όλοι γύρω μου κινούνταν. Πάντα θυμάμαι να έχω συνοδούς αλλά κινιόμουνα και μόνη μου, και μέσα στο σπίτι φυσικά. Θυμάμαι όταν ήμουν πέντε χρονών είχα προσπαθήσει να ανέβω σε ένα ποδήλατο. Ήθελα να τρέχω να συμμετέχω, να παίζω με άλλα παιδιά, αλλά με περιορισμούς. Χωρίς μπαστούνι πήγαινα και σε μία γειτόνισσά μου που την αγαπούσα πολύ, σαν γιαγιά μου.

Πώς έγινε η είσοδος σου στο σχολείο;

Δεν υπήρχε στην Πάτρα ειδικό σχολείο όταν ήμουν 6 ετών. Ειδικό σχολείο στην Πάτρα δημιουργήθηκε όταν ήμουν 7,5 χρόνων, πήγα στην πρώτη δημοτικού όταν ήμουν 8 ετών. Περίμενα  δηλαδή στην Πάτρα μέχρι να ανοίξει, δε θέλαμε να φύγουμε από την πόλη, ούτε εγώ ούτε οι γονείς μου. Δεν μπορεί να αναγκάζονται όλοι να πηγαίνουν Αθήνα και Θεσσαλονίκη, για να έχουν καλύτερη τύχη και να μπορούν να εκπαιδευτούν. Θα έπρεπε να έχει γίνει κάτι και για εμάς εδώ. Είναι καλό που δημιουργήθηκαν τα τμήματα ένταξης μέσω της παράλληλης στήριξης.

Πώς «μεταφράζεις» στο μυαλό σου, αντικείμενα, χρώματα για τα οποία ακούς;

Δεν είναι εύκολο, αλλά προσπαθώ να συνδέω τα χρώματα με πράγματα που μπορείς να τα αγγίξεις και να μυρίσεις ή να τα γευτείς. Για παράδειγμα, το πορτοκαλί χρώμα με ένα πορτοκάλι, το κίτρινο το έχω στο μυαλό μου με τη θερμοκρασία του Ήλιου που νιώθω ή με το λεμόνι.

Θέλω να συμπεριλαμβάνομαι στην κοινωνία των βλεπόντων, δε θέλω να αποκλείομαι και από μικρή ζητάω έντονα να μου περιγράφουν τα πάντα, τοπία, τον ουρανό, το ουράνιο τόξο. Μου αρέσει να ακούω τις περιγραφές και να συμμετέχω κι εγώ με το δικό μου τρόπο. Στην ουσία διαμορφώνεις μία φαντασιακή εικόνα για τα πράγματα, είναι μία αφηρημένη εικόνα. Ξέρεις ότι ψηλά είναι ο ουρανός. Είχα μέχρι ένα σημείο το οπτικό ερέθισμα του φωτός και το χρησιμοποίησα για να πω ότι στον ουρανό υπάρχουν φωτεινές λάμψεις που διαφέρουν χρωματικά. Έτσι ορίζω τον ουρανό, έτσι τον φαντάζομαι.

Υπήρξες παντρεμένη, ερωτεύτηκες. Πώς ερωτεύεται κάποιος που δεν έχει την εικόνα του άλλου;

Απτά διαμορφώνουμε μία εικόνα στο μυαλό μας για όποιον συναναστρεφόμαστε. Αγγίζοντας έναν άνθρωπο καταλαβαίνεις το ύψος του, τα χαρακτηριστικά του προσώπου του, το σωματότυπο. Μπορεί να μη μας επηρεάζει άμεσα η εικόνα, αλλά έμμεσα, ναι, μας επηρεάζει. Το στυλ, η προσωπικότητα, ο χαρακτήρας αλλά και η εμφάνιση παίζουν ρόλο. Κι εμείς ενδιαφερόμαστε για την τελευταία.

Πώς άλλαξε η ζωή σου μετά το διαζύγιο σου;

Όπως επέλεξα να μοιράζομαι τη ζωή μου με έναν άνθρωπο, έτσι κι όταν τα πράγματα δεν πήγαν καλά αποφάσισα να μείνω πάλι μόνη μου. Στο γάμο μου είχα αυτονομία, μαγείρευα, έκανα όλες τις δουλειές μου, είχα την ευθύνη του σπιτιού μου. Με πολύ εξάσκηση και τεχνικές φυσικά. Θέλει συγκεκριμένο τρόπο για να λειτουργήσει καθημερινά. Μετά το διαζύγιο έχω να φροντίζω μόνο εμένα και τη Ντόρα.

Κάθε πρωί, ζητάω να έχω μία όμορφη μέρα, να αντιμετωπίσω τις προκλήσεις και το βράδυ κάνω τον απολογισμό. Σκέφτομαι τι με δυσκόλεψε, τι με έκανε να νιώσω όμορφα, τι δεν κατάφερα.

Ποιος είναι ο μεγαλύτερος σου φόβος;

Η φωτιά. Είναι κάτι που το αντιλαμβάνεσαι ακόμα κι ένα έχεις οπτική αναπηρία, αλλά δε μπορείς να το ελέγξεις. Νομίζω χωρίς την όραση να τρέξεις, δεν μπορείς να γλιτώσεις από αυτή.

Πέρα από αυτό πολλοί ιδιοκτήτες σπιτιών θεωρούν ότι αν νοικιάσουν το σπίτι τους σε άτομο που δεν έχει την όραση του, μπορεί κατά λάθος να του βάλει φωτιά. Φοβούνται γενικότερα ότι θα τους το καταστρέψει. Εμείς που δεν έχουμε την όραση μας πιο πολύ προσέχουμε τα σπίτια μας, έχουμε ανάγκη από οργανωμένο και τακτοποιημένο χώρο. Είχα μία υπερπροστατευτική μητέρα που δεν με άφηνε να κάνω πολλά πράγματα, ήθελε να τα φροντίζει όλα. Όταν την «έχασα» έμαθα να κάνω τα πάντα, ήταν αναγκαίο για να μπορέσω να συντηρούμε πλέον.

Υπάρχουν γενικότερα «μύθοι» και προκαταλήψεις γύρω από τα άτομα με οπτική αναπηρία;

Μας φέρονται σαν να έχουμε μειωμένη αντίληψη, είναι προσβλητικό. Δεν έχουμε νοητικό πρόβλημα, λείπει μία αίσθηση, χρησιμοποιούμε τος άλλες για να επιβιώσουμε. Μπορούμε να φροντίσουμε τον εαυτό μας, το σύντροφό μας, το παιδί μας, αλλά με άλλο τρόπο. Θα ήθελα πολύ να παντρευτώ ξανά, ακόμα και να κάνω και ένα παιδάκι, αν τα καταφέρω.

Μου έκανε εντύπωση που ένα πιτσιρίκι τις προάλλες με ρώτησε πώς κάνω μπάνιο, αναρωτιόταν. Σαφώς όταν λείπει η αίσθηση της όρασης δε μπορείς να κάνεις τα πάντα όμως βρίσκεις λύσεις και εναλλακτικές. Με θυμώνει η κοινωνία μας να σκέφτεται έτσι.

Πώς είναι η εποχή της τεχνολογίας, των κινητών και των social για έναν άνθρωπο χωρίς όραση;

Διαβάζουμε όπως πολλοί ίσως ξέρουν με τη γραφή μπρέιγ. Όμως η τεχνολογία βοηθά πολύ μέσα από προγράμματα ανάγνωσης οθόνης, φωνητικούς αναγνώστες που εγκαθίστανται σε κινητά και υπολογιστές. Υπάρχουν συγκεκριμένα μοτίβα κινήσεων πάνω σε εικονικά κουμπιά σε αυτές τις συσκευές.

Ποια είναι τα όνειρα που θα ήθελες να πραγματοποιήσεις;

Προτιμώ να μη μιλάω γι΄αυτά γιατί φοβάμαι ότι αν το κάνω δε θα πραγματοποιηθούν. Όμως, σπούδασα κοινωνική λειτουργός και παρόλο που δεν εργάστηκα μετά πάνω σε αυτό, θα το ήθελα.

Για ποιο πράγμα που έχεις καταφέρει μέχρι τα 35 σου χρόνια είσαι περισσότερο περήφανη;

Που έχω την αυτονομία μου. Που ζω απλά έχοντας την ανεξαρτησία μου, που κυκλοφορώ, που μαγειρεύω, που σπούδασα.

Θα μπορούσα να είχα εξελιχθεί σίγουρα περισσότερο, σε άλλους δίνονται ευκαιρίες και υποστήριξη, σε άλλους, όχι. Κάποιοι πρέπει να παλέψουν πιο πολύ. Θα ήθελα να ασχοληθώ με τις κακοποιημένες γυναίκες, τις εξαρτήσεις. Θα μπορούσα να ασχοληθώ και με την αναπηρία σε κάποιο Ειδικό σχολείο.

Είσαι μέλος της Περιφερειακής Ένωσης Τυφλών Δυτικής Ελλάδος, η οποία είναι παράρτημα του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών...

Ναι. Έχει στόχο την ενημέρωση και υποστήριξη των μελών της, την ευαισθητοποίηση και πληροφόρηση του ευρύτερου κοινού σε θέματα που αφορούν την οπτική αναπηρία. Ασχολείται με την εκμάθηση braille καθώς επίσης την διεξαγωγή βιωματικών δράσεων σε σχολεία. Η Περιφερειακή Ένωση τυφλών διαθέτει και την υπηρεσία κινητικότητας, προσανατολισμού και καθημερινών δεξιοτήτων διαβίωσης για τα άτομα με οπτική αναπηρία. Η Κωνσταντίνα Γαλανοπούλου έχει αναλάβει αυτό το έργο εδώ και είκοσι χρόνια και κάτι το οποίο είναι απαραίτητο για την ανεξάρτητη κίνηση μας. Θέλουμε μία Πάτρα πιο προσβάσιμη από ότι είναι προκειμένου να κινούμαστε με ασφάλεια από τις παραβάσεις των συμπολιτών μας και από την κακή συντήρηση δρόμων -πεζοδρομίων

Τι σε στεναχωρεί στην επαφή σου με τους ανθρώπους;

Υπάρχουν άνθρωποι που μου εύχονται κάποια στιγμή να δω. Το θεωρώ προσβλητικό, είναι σα να μη με αποδέχεσαι. Με ενοχλεί ίσως δείχνει μία λύπηση και πάνω απ’ όλα είναι η αξιοπρέπεια. Υπάρχουν στιγμές που ήθελα να έχω έστω λίγη όραση, μόνο για να επιβιώσω στην ελληνική κοινωνία, όμως θέλω να με αποδεχθούν γι’ αυτό που είμαι.

Θα  έπρεπε κι εγώ να λυπάμαι κάποιον που είναι σε αναπηρικό αμαξίδιο; Δεν πρέπει να λυπόμαστε τους ανθρώπους. Όλοι κάνουν τον προσωπικό τους αγώνα και πρέπει να τους σεβόμαστε και να τους δεχόμαστε ως μέλη της κοινωνίας.  Θα ήθελα πολύ να συμμετέχω σε ομάδες, θεατρικές ή χορευτικές. Υπάρχουν γυμναστήρια της πόλης που δε δέχονται άτομο με οπτική αναπηρία.

Αρκετοί φωνάζουν όταν μιλούν σε άτομα με οπτική αναπηρία γιατί θεωρούν ότι δεν ακούνε κιόλας, κάνουν σα να απευθύνονται σε ένα μικρό παιδί. Πολλές φορές ο κόσμος θέλει να βοηθήσει όμως δε ρωτάει με ποιον τρόπο. Μπορεί να έρθει κάποιος να σε πιάσει που θα σε φέρει σε δύσκολη θέση. Δε τραβάς ποτέ έναν άνθρωπο με οπτική αναπηρία, τον ρωτάς μπορείς να βοηθήσεις.

Ποιο είναι το μήνυμα που στέλνεις;

Με πληγώνει που δεν υπάρχει σεβασμός απέναντι στον άνθρωπο με αναπηρία Ζούμε ανάμεσά σας. Ένας άνθρωπος με οπτική αναπηρία μπορεί να προφέρει στην κοινωνία, πρέπει να το καταλάβουμε όλοι αυτό. Πρέπει όμως να υπάρχει θέληση για να γίνει συμπερίληψη και ενσωμάτωση.

Οι φωτογραφίες είναι του Δημήτρη Χριστοδουλόπουλου

*******

Το Κέντρο ΣΚΥΛΟΙ ΟΔΗΓΟΙ ΕΛΛΑΔΟΣ ιδρύθηκε το 2008 στις 25 Ιουλίου.

Είναι Αστική μη Κερδοσκοπική εταιρεία και απαρτίζεται από τα Ιδρυτικά Μέλη: ΚΕΑΤ - Κέντρο Εκπαίδευσης κι Αποκατάστασης Τυφλών, Αθήνα Θεσσαλονίκη, ΕΣΑμεΑ, Εθνική Συνομοσπονδια Ατόμων με Αναπηρίες, ΕΟΤ, Εθνική Ομοσπονδία Τυφλών, ΠΣΤ, Πανελλήνιος Σύνδεσμος Τυφλών, ΦΤΕ, Φάρος Τυφλών Ελλάδος, ΠΕΑ, Πανελλήνια Ένωση Αμφιβληστροειδοπαθων και το ΕΚΕΣ, Ελληνικό Κέντρο Εκπαίδευσης Σκύλων.

 Στόχο έχει την Εκπαίδευση Εκπαιδευτών Σκύλων Οδηγών και την Εκπαίδευση Σκύλων Οδηγών προκειμένου να διαχειριστεί και να καλύψει την ανάγκη των Ατόμων με Αναπηρία Όρασης να χρησιμοποιήσουν για την Κινητικότητα τους ΣΚΥΛΟ ΟΔΗΓΟ.

Η κίνηση ενός Ατόμου με Αναπηρία Όρασης μαζί με τον Σκύλο Οδηγό του του προσδίδει ΑΣΦΑΛΕΙΑ, ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ. Ο Ιστός της πόλης έχει πολλά προβλήματα Πρόσβασης γι αυτό και το Κέντρο δουλεύει μεθοδικά και συστηματικά για την ενημέρωση του ευρύτερου κοινού, την βελτίωση των συνθηκών και την εφαρμογή καλών πρακτικών προσβασιμότητας.

Η Επιτυχία του Κέντρου ΣΚΥΛΟΙ ΟΔΗΓΟΙ ΕΛΛΑΔΟΣ στηρίζεται κυρίως στην Ομάδα των Ανάδοχων Εθελοντών του, στους Εκπαιδευτές Σκύλων Οδηγών, στους Εθελοντές και φυσικά στους Πολύτιμους Χορηγούς τους, την Petline SA που πίστεψε από την πρώτη στιγμή στον Θεσμό των Σκύλων Οδηγών και στηρίζει από το 2011 την προσπάθεια ανελλιπώς, την BAYER HELLAS και μετέπειτα ANIMSL HEALTH ΧΕΛΛΑΦΑΡΜ, καθώς και την Εταιρεία ELANCO SA. Παράλληλα, Ιδιώτες και Φίλοι στηρίζουν την όλη προσπάθεια σε πολλά επίπεδα.

Ο θεσμός των Σκύλων Οδηγών χρειάζεται την στήριξη και την βοήθεια του Κράτους και όλης της Κοινωνίας. Όλοι μαζί ενώνουν τις δυνάμεις τους για την υλοποίηση αυτής της νέας υπηρεσίας για τα Άτομα με Αναπηρία Όρασης.

Πληροφορίες κι Επικοινωνία στα τηλέφωνα 210 5200140,6932414189 Email [email protected] Fb Σκύλοι Οδηγοί Ελλάδος

Instagram :greek_guide_dogs_center

Ειδήσεις Τώρα

Πάτρα: Ο «παππούς των παιδιών» σταματάει να ζωγραφίζει σχολεία και μιλάει στο thebest- Αύριο τον τιμούν

Το πάρτι της βασίλισσας Ράνια για τη μέλλουσα νύφη της και μέλλουσα βασίλισσα της χώρας

Η γνωστή ηθοποιός Δώρα Χρυσικού, ομιλήτρια στο συνέδριο που διοργανώνει το Άλμα Ζωής Ν. Αχαΐας