«Η μεγαλοσύνη των λαών, δεν μετριέται με το στρέμμα. Με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και με το αίμα»

Αγαπητοί συμπολίτες, φίλες και φίλοι

Με μια μικρή δική μου παράφραση στα λόγια του συμπολίτη μας μέγιστου ποιητή Κωστή Παλαμά, θα πω, ότι «η μεγαλοσύνη των λαών, δεν μετριέται με το στρέμμα.

 Με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και με το αίμα».

 Δεν θα μπορούσε πιο συμπυκνωμένα να αποτυπωθεί η αλήθεια! Η αλήθεια της ιστορίας των αγώνων, των θυσιών, της αυταπάρνησης και της αποφασιστικότητας των αγωνιστών, των χιλιάδων θυμάτων, η αλήθεια και για της καρδιάς το πύρωμα και για το αίμα. Αυτή είναι η αλήθεια της ιστορίας του λαϊκού μας κινήματος, όχι μόνο στα χρόνια της δικής μας ζωής και συμμετοχής, αλλά σε όλες τις δεκαετίες που καταγράφει η ιστορία των λαϊκών αγώνων. Οι κοινωνικοί αγωνιστές και πρωτοπόροι όλων των εποχών, μετρούσαν την αποτελεσματικότητα τους με το πνεύμα της θυσίας, με την διάθεση της προσφοράς, με την παρακαταθήκη και το παράδειγμα για τους επερχόμενους, με την στεντόρεια διακήρυξη των μηνυμάτων τους στην παγκόσμια κοινότητα, ενίοτε με την πένα και τα γραπτά τους να τα συγκροτούν σε διαχρονικό εφόδιο για την πρόοδο της ανθρωπότητας.

Είναι δεκάδες τα παραδείγματα της αυτοθυσίας πρωτοπόρων αγωνιστών ακόμα από τον αγώνα για εθνική και κοινωνική απελευθέρωση στην περίοδο της Οθωμανικής κατοχής με τον Ρήγα Φεραίο να είναι το πιο αντιπροσωπευτικό παράδειγμα τέτοιας θυσίας και τον «Θούριο» να αποτελεί κείμενο μεγάλης, διαχρονικής και παγκόσμιας αξίας.

Από τις αρχές του 20ου αιώνα, με την συγκροτημένη εμφάνιση της κομμουνιστικής ιδεολογίας και τον πολιτικό στόχο της απελευθέρωσης των εργαζομένων κοινωνικών στρωμάτων, στην πρώτη γραμμή των κοινωνικών αγώνων βρέθηκε η Αριστερά και οι κομμουνιστές. Αντιμετώπισαν τα ιδιώνυμα και τις κάθε είδους διώξεις, στην δράση τους το σύστημα αναγνώρισε τον στρατηγικό του εχθρό, ψήφισε νόμους εναντίον τους, συγκρότησε επί τούτου δικαστήρια και ειδικούς θεσμούς, στρατιωτικές ακροδεξιές και φασιστικές δικτατορίες μπήκαν στο προσκήνιο της πολιτικής αντιμετώπισης ενώ οι εκτοπίσεις και οι εξορίες έγιναν μέρος της άμυνας απέναντι στο καινούριο και στις ανατροπές που προκαλούσε. Η δικτατορία του Μεταξά και όσοι την διαδέχτηκαν, παρέδωσαν σιδηροδέσμιους τους κρατούμενους κομμουνιστές στις αρχές κατοχής, για να αποδείξουν την ιδεολογική τους συγγένεια και ταύτιση, την ψεύτικη και προδοτική υποτέλεια τους.

Και ήταν στην συνέχεια, στην διάρκεια της ξένης φασιστικής κατοχής, οι παράνομοι και οι δραπέτες από τις φυλακές και τους τόπους εξορίας, αριστεροί και κομμουνιστές, οι πρωτομάχοι της εθνικής αντίστασης, της μεγαλύτερης ίσως ένοπλης αντίστασης σε ολόκληρη την κατεχόμενη Ευρώπη, κερδίζοντας την συμπάθεια, τον θαυμασμό, τον σεβασμό, την αναγνώριση της πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού και όλων των προοδευτικών ανθρώπων όπου γης.

Με τον τερματισμό της ξένης κατοχής και την λήξη του εμφυλίου πολέμου, δυστυχώς οι νικητές που βρέθηκαν στην εξουσία της χώρας, ήταν οι απόντες από τον αγώνα της αντίστασης, οι συνεργάτες του κατακτητή, οι κάθε είδους μαυραγορίτες και εγκαινιάστηκε νέα περίοδος παρανομίας, διώξεων, αντιδραστικών μέτρων, εξάρτησης της χώρας, νέας στρατιωτικής δικτατορίας και εθνικών καταστροφών, για να αποδειχτεί για άλλη μία φορά, η προσήλωση της αριστεράς  και των κομμουνιστών στην υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των λαϊκών συμφερόντων. Με συνέπεια, αυταπάρνηση, επιμονή, χωρίς ανταλλάγματα, με την μέγιστη ανιδιοτέλεια. Πρωτοστατούν στους αγώνες, προτείνουν στόχους και διεκδικήσεις, προσθέτουν κατακτήσεις, βελτιώνεται σε κάποιο μέτρο το επίπεδο ζωής των εργαζομένων στρωμάτων.

Αγαπητοί φίλοι, έκανα αυτή την γρήγορη προβολή φωτογραφιών από το παρελθόν, για να καταλήξω στο σήμερα της πιο άγριας επίθεσης που δέχθηκαν όλες οι λαϊκές κατακτήσεις και τα δικαιώματα. Το ίδιο το δικαίωμα στη ζωή και την επιβίωση. Επίθεση από την οικονομική ολιγαρχία, την εξουσία του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου και του πολιτικού συστήματος που με προσήλωση, αδιαμφισβήτητο, ωμό τρόπο τους υπηρετεί διαχρονικά και με συνέπεια. Αυτό το άθροισμα των κυρίαρχων πολιτικών δυνάμεων, κυβέρνησε είτε από κοινού, είτε ο καθένας τους, πάντοτε όμως με τον ίδιο τρόπο, τους ίδιους στόχους, εξυπηρετώντας τον ίδιο σχεδιασμό και τα ίδια συμφέροντα. Γονάτισαν, έγδαραν, καταλήστεψαν, χρεοκόπησαν την συντριπτική πλειοψηφία του λαού, υποθήκευσαν τον πλούτο της χώρας, υποθήκευσαν το μέλλον των νέων ανθρώπων, ψηφίζοντας νόμους και συμφωνίες για δεκαετίες στο βάθος του μέλλοντος.

Γνωρίζουμε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο, ότι με την πολιτική τους μας χωρίζει άβυσσος, ότι δεν μπορούμε να αποδεχθούμε ούτε το παραμικρό, ότι είναι στο σύνολο της πολιτική βαθύτατα αντιλαϊκή, αντιδραστική, εχθρική στα κοινωνικά και τα δημοκρατικά δικαιώματα και μέσα σε ένα διεθνές περιβάλλον, που θεοποιεί την κυριαρχία των ολίγων επί της συντριπτικής πλειοψηφίας.

Στις συνθήκες αυτές, δεν θα είμαστε απλά αντιπολίτευση. Θα τις πολεμήσουμε! Με την μέγιστη αποφασιστικότητα. Για να τους εμποδίσουμε, για να προστατέψουμε τα δικαιώματα του λαού, για να τους νικήσουμε, για να μεγαλώσουμε τις ρωγμές, για να τους ανατρέψουμε!

 Για αυτό στις 25 του μήνα, η μόνη κερδισμένη, η μόνη μαχητική ψήφος, είναι αυτή που τρομάζει το σύστημα της εκμετάλλευσης. Αυτό το βήμα, τολμώ να ζητήσω, από όλους τους συναγωνιστές, συμπορευτές και συνοδοιπόρους  μου στους πολλούς χρήσιμους αγώνες μας, για τους οποίους μας συνδέει περηφάνια, από όλους τους συντρόφους της γενιάς μου  αλλά και τους νεότερους. Ας κάνουν στην άκρη όσοι συμβιβάστηκαν, όσοι συνθηκολόγησαν. Ας έρθουν μαζί μας όσοι πιστεύουν στις διαχρονικές αξίες του ανθρωπισμού, του πολιτισμού, της κοινωνίας του δικαίου. Ποτέ δεν είναι αργά για την μάχη των ιδανικών και του μέλλοντος. Η χρήσιμη, η μαχητική, η νεανική ψήφος στο ΚΚΕ. Στο κόμμα των αγώνων, στο κόμμα της νιότης!