Ο Πατρινός Παντελής Καστανίδης τραγουδάει «φωτιά» με τον Μπάμπη Στόκα και μιλάει στο thebest

Μία διασκευή που δεν περνά απαρατήρητη

Με μία ιδιαίτερη διασκευή και μία συνεργασία έκπληξη με τον Μπάμπη Στόκα επιστρέφει ο Πατρινός Παντελής Καστανίδης.

Οι δυο τους διασκεύασαν το τραγούδι «φωτιά» σε μουσική και στίχους του Μπάμπη Στόκα που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά πριν πολλά χρόνια, το 1998, σε δίσκο των Πυξ Λαξ .

Πώς προέκυψε η συνάντηση με τον Μπάμπη Στόκα;

Βρεθήκαμε κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του video clip του τραγουδιού «Κι όμως δε τελειώνει» για το οποίο είχα τη διεύθυνση παραγωγής, όπως και σε διάφορα άλλα video clip.

Μιλώντας μαζί του, ήρθαμε πιο κοντά και μου είπε κάποια στιγμή πως αν ήθελα να κάνω διασκευή κάποιου παλιού τραγουδιού του, όπως το «φωτιά», σε deep house μουσική, θα συμμετείχε. Αφού ήξερα ότι ήθελε να γίνει κάτι τέτοιο, πήγα στον Danik είναι από του καλύτερους παραγωγούς σε αυτό το είδος μουσικής και είχαμε ένα αποτέλεσμα που άρεσε στο Μπάμπη Στόκα. Έτσι προχωρήσαμε το εγχείρημα μας.

Μέχρι τότε είχες σκεφτεί να κάνεις ένα τραγούδι σε deep house μουσική;

Όχι. Μου άρεσε ως μουσική αυτό το είδος αλλά δεν ήταν νούμερο ένα επιλογή στα ακούσματα μου. Όμως βρήκα την πρόταση ενδιαφέρουσα. Δεν υπάρχουν τέτοια τραγούδια στην ελληνική δισκογραφία. Το τόλμησα, δε το φοβήθηκα.

Πώς είναι λοιπόν να διασκευάζεις ένα τραγούδι του Μπάμπη Στόκα και να το ερμηνεύεις μαζί του;

Μεγάλωσα με τους Πυξ Λαξ, είχα μάλιστα και το δίσκο στο οποίο υπήρχε το τραγούδι που σήμερα διασκεύασα με τον Μπάμπη Στόκα. Δεν είχα φανταστεί ποτέ αυτό που έγινε.

Στην αρχή σκεφτόμουν ότι μπορεί να «έπεσε η ιδέα» αλλά να μη προχωρήσει, όμως στην πορεία, όταν είδα ότι θα κυκλοφορήσουμε το τραγούδι, ενθουσιάστηκα. Είναι εντυπωσιακό το πώς μπορεί να αλλάξει ένα τραγούδι. Είναι «κληρονομιά» αυτή η συνεργασία κι ένα κομβικό σημείο στην μουσική μου πορεία. Είναι για εμένα μία συνεργασία με έναν θρύλο που θα μείνει.

Ποια είναι η δυσκολία για όσους καλλιτέχνες αναζητούν τα τραγούδια που θα ερμηνεύσουν;

Πρέπει να υπάρχει όρεξη και έμπνευση. Χωρίς αυτά δεν προχωράς ενώ τα τραγούδια της εποχής μας δεν είναι τόσο αξιόλογα ώστε να είναι τελικά διαχρονικά, να αντέχουν στο χρόνο. Εύχομαι αυτό να αλλάξει και να είναι το μουσικό κοινό πιο επιλεκτικό, να ψάχνει τα πράγματα γύρω από τη μουσική.

Το τραγούδι συνοδεύεται κι από ένα video clip…

Ναι, έχει την υπογραφή του φίλου μου πλέον, Άλεξ Κωνσταντινίδη. Βοήθησαν πολλοί άνθρωποι για να φτάσουμε στο τελικό αποτέλεσμα, βρεθήκαμε σε πολλούς χώρους, όπως στο Tokyo Theater του Γιάννη Βουτυράκου. Βάλαμε ψυχή και μεράκι.