του Στάθη Θ. Πολίτη
Ας πούμε και μιαν αλήθεια που πονάει για την εθνική ομάδα μπάσκετ -την "επίσημη αγαπημένη" των Ελλήνων-, με την ευκαιρία της ολοκλήρωσης μίας ακόμα καλοκαιρινής της περιπέτειας.
Στην εικόνα βλέπετε τον Ρούντι Φερνάντεθ, για τους λίγους που δεν τον αναγνωρίζουν. Για την πλειοψηφία του ελληνικού κοινού, σιχαμένος -μας έχει άλλωστε μοιράσει φαρμάκια απλόχερα.
Όμως, ο Ρούντι Φερνάντεθ για ένα ακόμα καλοκαίρι είναι εκεί. 38 ετών. Δεν έχει διακοπές, "τραυματισμούς", υποχρεώσεις. Είναι εκεί και ματώνει για την φανέλα με το εθνόσημο, όπως έκαναν μέχρι προχωρημένη ηλικία και ΟΛΟΙ οι τεράστιας μπασκετικής αξίας συμπαίκτες του (αφοι Γκασόλ, Ναβάρο, κλπ). Και που νικά τώρα που γράφω και την all star αρμάδα του Καναδά, καθ' οδόν προς άλλη μια μεγάλη επιτυχία.
Οι επιτυχίες όμως είναι το δευτερεύον, το πρωτεύον είναι η ΑΦΟΣΙΩΣΗ.
Δυστυχώς -κάπου εδώ έρχεται η αλήθεια που πονάει- η δική μας φουρνιά μεγάλων παικτών που διαδέχθηκε την παλιά φρουρά των Γιαννάκη, Φασούλα, Χριστοδούλου, δεν θέλησε να ακολουθήσει τέτοια πρότυπα αυταπάρνησης.
Όλοι οι σταρς που μας οδήγησαν στην κορυφή της Ευρώπης το 2005, αποφάσισαν στα early 30s τους (!) για τον έναν ή τον άλλο λόγο, να σταματήσουν να αφιερώνουν τα καλοκαίρια τους στην "επίσημη αγαπημένη". Διαμαντίδης, Παπαλουκάς, Σπανούλης, Φώτσης, κλπ.
Και κάπου εκεί άρχισε το κακό.
Επαγγελματίες θα πείτε, αλίμονο, δικαίωμά τους. Γιατί να ρισκάρουν τα προς το ζην με θερινούς έκτακτους τραυματισμούς που θα μπορούσαν να καταστρέψουν τα τελευταία χρόνια της καριέρας τους;
Κατηγορώ; Όχι, δεν κατηγορώ. Μας έχουν χαρίσει στιγμές μοναδικές.
Απλά, το παράδειγμά τους "έγραψε" και το ακολουθεί και η γενιά που τους διαδέχθηκε και μάλλον το τρένο δεν έχει επιστροφή.
Μια πικρία έχει μείνει, μια ζήλια.
ΝΑΙ, ζηλεύω τους Ισπανούς και τους Γάλλους και όλους τους άλλους που απολαμβάνουν τους mega stars τους να αψηφούν τα mega contracts στο ΝΒΑ και να δίνουν ιδρώτα και αίμα για τις εθνικές τους ομάδες.
Νικήσουν, χάσουν, δεν έχει σημασία.
Ο Γκομπέρ δεν μπήκε στην 16αδα του φετινού Μundobasket, αλλά του χρόνου θα είναι πάλι εκεί.
Κρίμα ρε μάγκες, απλά κρίμα.
Μήπως τελικά θα έπρεπε να την μετονομάσουμε σε "επίσημη απογοητευμένη";
Βαρύ;
Μπορεί.
Επίσημη αγαπημένη πάντως δεν είναι -παρά για ελάχιστους, που αποτελούν τις εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα (παραγόντων, δημοσιογράφων και "φιλάθλων" συμπεριλαμβνομένων).
Καλό υπόλοιπο Μουντομπάσκετ!
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr
