Πάτρα- Οικοδομές- Γιατί δεν βρίσκουμε τεχνίτες για ανακατασκευές; Η νέα τάση και η ανθρωπογεωγραφία των οικοδόμων  

Κινητικότητα υπάρχει τα τελευταία χρόνια στο χώρο των οικοδομών και των ανακατασκευών, και στην Πάτρα, μετά από μία μακρά περίοδο κρίσης.  Το επάγγελμα φαίνεται πως «αποκτά ξανά ζωή» ενώ υπάρχουν και νέα δεδομένα στον κλάδο.

Όπως εξηγεί μιλώντας στο thebest.gr ο πρόεδρος του του Συνδικάτου Οικοδόμων Πάτρας, Δημήτρης Αγγελόπουλος, «στην οικοδομή πριν το 2012 και την οικοδομική κρίση, δούλευαν στον κλάδο 180.000 οικοδόμοι. Μετά από τρία χρόνια, το 2015, έμειναν 32.000. Κάποιοι συνταξιοδοτήθηκαν, άλλο μεγάλο κομμάτι άλλαξε επάγγελμα έτσι ώστε να καταφέρει να επιβιώσει ενώ ένα άλλο έφυγε από την Ελλάδα για να δουλέψει αλλού. Κάπως έτσι δημιουργήθηκε ένα κενό. Επιπλέον δεν έμπαινε και νεολαία στο επάγγελμα καθώς μπροστά της έβλεπε «μαύρο». 

Η επανεκκίνηση στον κλάδο των κατασκευών

Όπως αναφέρει ο κ. Αγγελόπουλος, «τα τελευταία τρία χρόνια έχει αρχίσει πάλι να δουλεύει η οικοδομή και η έλλειψη που εμφανίζεται είναι στους τεχνίτες. Παλιότερα δεν γίνονταν ανακατασκευές στα κτίρια. Αυτό τώρα έχει αλλάξει καθώς  ο κόσμος δυσκολεύεται να φτιάξει μία οικοδομή από την αρχή. Έτσι επιλέγει να συντηρήσει παλιά διαμερίσματα, δεν αγοράζει καινούργια.  Οι ανακατασκευές και η συντήρηση είναι το πιο συνηθισμένο τώρα. Ο κόσμος δεν έχει αρκετά χρήματα, δεν δίνονται δάνεια κι έτσι περιορίζεται σε αυτό. Οι κατασκευαστές από την πλευρά τους κράτησαν αρκετά διαμερίσματα που δεν πούλησαν αποκομίζοντας μεγάλο κέρδος».

Οι κατασκευαστές στην Πάτρα και η έλλειψη τεχνιτών

Όπως πληροφορεί ο κ. Αγγελόπουλος. «στην περιοχή, στην Πάτρα και στη Δυτ. Αχαΐα, στον κλάδο  της οικοδομής και των κατασκευών στον οποίο περιλαμβάνονται για παράδειγμα και οι προσόψεις κτιρίων που είναι κάτι καινούργιο, είναι πάνω 2.500 άνθρωποι. Σήμερα υπάρχει αρκετή νεολαία, κάτω από 35 χρονών, στον κλάδο. Είναι γυψινάδες, υδραυλικοί, μπογιατζήδες. Είναι μάζα κόσμου που επιστρέφει στην οικοδομή. Το κενό και η έλλειψη χεριών υπάρχει όπως προαναφέρθηκε στους τεχνίτες όχι γενικά στους εργάτες αλλά στους μαστόρους. Φαίνεται όμως πως η κατάσταση βελτιώνεται.

Οι εργοδότες δεν αμείβουν με τον τρόπο που θα έπρεπε όμως και στις ανακατασκευές επίσης δεν κολλιούνται ένσημα, ή δεν κολλιούνται όσα πρέπει. Αυτός είναι και ο λόγος που πολλοί δεν βρίσκουν εργάτες οι οποίοι προτιμούν να δουλέψουν σε μία καινούργια οικοδομή και να λάβουν τα ένσημά τους. Τονίζουμε πάντα ότι πρέπει να τηρείται η σύμβασή μας που λέει ότι εκτός από τις αμοιβές πρέπει να τηρείται και το ωράριο και να μπαίνουν ένσημα».